...ด้วยความเคารพครับ..พี่มะขิ่น..
...ผมก็ยัง..งง..ว่า..พลเรือนกลุ่มนั้น..มีประสบการณ์จริง..จากที่ไหน..?
...ทำไมถึง..กล้า..เข้าไปสอน..เหล่าทหารหาญ..เหล่านั้นครับ..
...
เรื่องราวทำนองนี้ มีที่มาที่ไป หลายประเด็นครับ .................. ซึ่งเป็นไปตามอุปนิสัยของคนไทย คือ เกรงใจ พวกมาก พวกกัน
ยกตัวอย่างง่ายๆ ที่เคยเจอมานะครับ ........................
อย่างหน่วยรบหน่วยหนึ่ง ............ มีงบประมาณจ้างเอกชนภายนอกอยู่บ้าง ซึ่งอาจจะไม่มากนัก อยากหาสิ่งแปลกๆใหม่ๆ มาแนะนำหรือฝึกสอนกำลังพล นอกเหนือจากที่มีการฝึกในหลักสูตร ในวงรอบการฝึกประจำปี และการฝึกพิเศษตามที่ถูกกำหนดไว้...............
ตัว ผบ.หน่วยอาจจะคุยกันกับ นายทหารในหน่วย หรือหน่วยอื่นๆ แม้กระทั่งพรรคพวก ว่าอยากจะหาคนมาสอน มาแนะนำเทคนิคใหม่ๆ หรือ แปลกๆที่กำลังพลในหน่วยไม่เคยเห็น ไม่เคยเจอ หรือ ไม่ลึกซึ้ง ................. มาเพิ่มพูนความรู้ความสามารถ เรียกง่ายๆว่า อยากให้เห็น ให้เจออะไรๆที่ไม่ค่อยได้เจอ ไม่ค่อยได้ฝึกกันบ้าง
พอดีใครก็ได้ที่ ผบ.หน่วยได้คุย หรือ อาจจะมีพรรคพวกที่เล่นปืน ไปเสนอ....................... ว่ามีคนนั้น คนนี้ กลุ่มนั้น กลุ่มนี้ พอจะมาแนะนำหรือสอนให้ได้ งบดำเนินการก็พอมี .............. การดำเนินการก็เกิด
เมื่อการสาธิต แนะนำ และฝึกผ่านพ้นไปแล้ว ส่วนจะดี จะห่วย จะเข้าท่า จะไม่เข้าท่า .................. ส่วนใหญ่หน่วยที่เชิญมา/จ้างมา เขาไม่พูดหรอกครับ เขาก็ปล่อยให้มันจบๆไป ................... คนที่เข้ารับการฝึกเขารู้อยู่แก่ใจครับว่า ว่าดีหรือห่วย ถ้าดี ก็จะมีการสานต่อให้เกิดประโยชน์ ถ้าห่วย เขาก็ด่าส่ง แล้วฮากัน ตบท้ายอาจจะสำทับว่า อย่าเอาไปทำนะ เอามาให้พบให้เจอกันก็เพื่อเป็นประสบการณ์ เป็นความรู้ ..........ก็ว่ากันไป
หน่วยเดิมผมก็เคยครับ .................. ลูกพี่ให้ช่วยๆกันหาคนมาสอนเทคนิคยิงปืนที่ใหม่ๆนอกเหนือจากที่ฝึกๆกันในหน่วย(ซึ่งจริงๆก็ฝึกกันโคตรโหดอยู่แล้ว สำหรับหน่วยผม).............. ก็ได้คนมาฝึกสอนให้ ออกแบบๆทำนองนี้แหละครับ ว่ากันไปขำๆฮาๆ............
ฝึกจบ ก็ชื่นมื่น กินข้าว เฮฮากันไป .................... พอกลับไปแล้ว ลูกพี่บอก "ไอ้ห่า คราวหน้ากูหาตังค์มาจ้างคนนอกได้อีก อย่าเสือกเอาไอ้นี่มาอีกนะ"
จบข่าวครับ
