ก่อนตั้งกระทู้ผมกะไว้แล้วว่าบทความนี้ออกจะมั่วๆ เพื่อความชัวร์เลยถามพี่ๆดูน่ะคับ
แถมได้ความรู้เรื่องกะสุนอีกเยอะเลย
เกือบบ่ายแล้วทานข้าวกันยังครับ
ผมชื่อหนังสือที่เขียนถึงเรื่องนี้ด้วยครับ ทาง PM นะครับ ผมขอครั้งนี้เป็นครั้งที่สองแล้วนะครับ
ผมตอบแทนให้ก็ได้ครับ พวกเราถกเถียงกันในเชิงอาวุธศึกษาไม่มีเจตนาร้ายต่อใคร จะกลัวทำไม
หนังสือ G&T ของคุณวิทยา ฉบับที่ 80 เดือนกันยายน บทความเขียนโดย เสธหมึก พล.ท.พิรัช จปร.7
ท่านเขียนถึงการเลือกใช้อาวุธปืนของกระทรวงมหาดไทย
และเขียนข้อห่วงใยช่วงท้ายว่า กระสุน 5.56 ดีต่อเป้าหมายบุคคล แต่ใช้ยิงเป้าหมายในที่กำบังมักไม่ได้ผล
เพราะว่าเปลือกหัวกระสุนบาง หัวกระสุนจะแตกก่อนทะลุทะลวง ตะกั่วในหัวกระสุนเป็นตะกั่วผงไม่ใช่ตะกั่วหลอมทำให้แตกได้ง่าย
โดยยกประสบการณ์สมัยรบกับผกค. มาประกอบว่าเกิดการปะทะโดยที่ฝ่ายตรงข้ามหลบอยู่หลังแนวกล้วยตานี
ท่านมั่นใจว่าน่าจะได้ซักสองสามศพ แต่พอตรวจสอบพื้นที่หลังการปะทะกลับไม่ได้ศพผกค.สักศพ
ถ้าวิพากษ์วิจารณ์กันในเชิงอาวุธศึกษาไม่พูดไปถึงตัวนิตยสารหรือผู้จัดทำ ผมว่าคงไม่มีใครติดใจอะไรหรอก
สำหรับผมหนังสือปืนทุกเล่มถือผมเป็นครูั้ทั้งนั้น เพราะให้ความรู้ทั้งนั้น เรื่องไหนที่ผมเห็นแย้งผมก็ศึกษาจนกว่าจะได้ข้อมูลที่ถูกต้อง
ในส่วนอื่นๆเราก็ยังได้ความรู้ได้ความบันเทิงจากหนังสือเล่มนั้นๆ
