ผมล่ะ งง จริงๆครับ กับคำว่า วิภาวดี มีเกือบทุกที่ ที่สุราษก็มีค่ายวิภาวดี
สวัสดีครับท่านสมาชิกใหม่ครับ ขอต้อนรับ สู่บ้าน อ.ว.ป ครับ
อย่าลืมอ่านกระทู้ที่ปักหมุดด้วยนะครับ
ส่วนคำถามไม่นานเกินรอ เดี๋ยวพี่ๆมีช่วยตอบให้หายข้องใจนะครับ
เช้าวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2520 พระองค์เจ้าวิภาวดีรังสิตจะทรงเสด็จไปเยี่ยมเยียนทหาร ตำรวจตระเวนชายแดน ตำรวจภูธร และประชาชนตามปกติที่อำเภอเวียงสระ สุราษฎร์ธานี ทรงได้รับรายงานข่าวว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจตระเวนชายแดน 2 คนถูกับระเบิดบาดเจ็บสาหัส เกรงว่าจะได้รับอันตรายถึงชีวิตหากมิได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที จึงทรงให้นักบินนำเฮลิคอปเตอร์ร่อนลงเพื่อรับคนเจ็บนำส่งโรงพยาบาล แต่ในขณะที่นักบินนำเครื่องบินร่อนลงต่ำที่บ้านเหนือคลอง ได้ถูกผู้ก่อการร้ายซึ่งซุ่มอยู่ภาคพื้นดินระดมยิงอย่างหนาแน่น กระสุนปืนของผู้ก่อการร้ายถูกเฮลิคอปเตอร์ และทะลุเข้ามาถูกพระองค์เจ้าวิภาวดีฯ เป็นแผลฉกรรจ์ นักบินได้นำเฮลิคอปเตอร์ลงฉุกเฉินที่สนามหน้าโรงเรียนวัดบ้านส้องเพราะเครื่องชำรุดบินต่อไม่ได้
ในนาทีสุดท้ายแห่งพระชนม์ชีพ พระองค์หญิงตรัสขอให้ช่วยกราบถวายบังคมลาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว .............แล้วที่สุดก็สิ้นพระชนม์บนเฮลิคอปเตอร์ที่นำเสด็จกลับสู่จังหวัดสุราษฎร์ธานีนั่นเอง
เขาเลยเอานามของพระองค์ท่านมาตั้งเป็นชื่อถนนหรือสถานที่ต่างๆเพื่อเป็นทีระลึกถึงคุณงามความดีของพระองค์ท่าน
เสริมข้อมูลให้เพิ่มเติมครับ เหตุการณ์ลอบยิงในวันนั้น มีการพูดในบรรดาหมู่สหายต่างๆ
มีอยู่คนหนึ่งพูดต่อหน้าบรรดาสหายว่าเขาเป็นคนนำกองกำลังเข้าปะทะกับกองกำลังของตชด.
ในขณะที่กำลังปะทะกันอยู่ เขาได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์บินมาในระดับต่ำมากและกำลังจะลง
จอด เขายึงยกปืนอาก้าเล็งไปที่เฮลิคอปเตอร์และระดมยิง โดยที่ไม่ทราบว่าบุคคลที่อยู่ในเครื่อง
เป็นใคร เขาเข้าใจว่าเป็นกองกำลังเสริมของกองทัพไทย
แต่มาภายหลัง เมื่อทราบว่าเป็นพระองค์เจ้าวิภาวดีรังสิต เขากลับมีความภาคภูมิใจมาก
ที่คมกระสุนของเขาสามารถสังหารบุคคลสำคัญได้ และได้รับการยอมรับจากหมู่สหายขึ้นอีก
ระดับ
มาภายหลังเขาเหิมเกริมถึงขนาดปล้นรถไฟ นำกำลังเข้าเผาศาลากลาง ผลกรรมคราวนั้น
ทำให้เขาต้องติดคุกหลายปี แต่ต่อมาภายหลังได้รับพระราชทานอภัยโทษออกมา
แต่อุดมการณ์ในการปฏิเสธสถาบันพระมหากษัตริย์ หาได้ทำให้เขาสำนึกในพระมหากรุณา
ธิคุณแต่อย่างใด เขายังคงยึดมั่นในอุดมการณ์ของพรรคคอมมิวนิสต์ไม่เสื่อมคลาย แม้กระทั่ง
ทุกวันนี้ เขายังคงแต่งกายด้วยชุดคล้ายทหาร และสวมหมวกดาวแดง อันเป็นตราสัญญลักษณ์
ของพรรคคอมมิวนิสต์อยู่ทุกวันนี้
