รบกวนพี่ๆและเพื่อนๆครับความหมายคำว่า" แต่งซิ้ง "มีข้อดีข้อเสียอย่างไร สำหรับปืน colt gold cub 70 ขอบคุณครับ
ก็ลองเอาเรื่องเก่าๆ ไปฟังก็แล้วกันนะครับ
ที่เมืองนอกนั้น ผมไม่ค่อยรู้เรื่อง ว่าความหมายคำว่า แต่งซิ่ง เนี่ยะ มันคืออะไร
แต่ที่เมืองไทย คำจำกัดความ ก็ยังไม่มีใครมาจำกัดความ ว่ามันคืออะไร ผมเพียงแต่จะเล่าเรื่องให้ท่านฟังแล้วคิดตามดู
ประเทศไทย ก่อนช่วงปี 2524 การแข่งขันยิงปืน ก็เป็นการแข่งขันยิงปืนแบบทั่วๆ ไป กล่าวคือ
เมื่อเดินไปสนาม เข้าสนามยิงปืน ก็ไปซื้อเป้ากระดาษมา เป้าวงกลมดำ หรือเป้ารูปหุ่นเงาคน จากนั้น ก็เข้าสนาม หลับตาข้างหนึ่ง(ถ้าถนัดยิงปืนมือขวาก็หลับตาซ้าย) แล้วก็ยิง ยิงเสร็จก็กลับบ้าน
การยิงปืนที่ดูจะออกจะมีความพิเศษขึ้นมาหน่อย ก็เป้ายิงปืนเป็นเป้า หมุนซ้ายขวาได้ (เป้าพลิก) ประชาชนทั่วไป ก็ได้เห็นแค่นี้แหละ
พอถึงตัวปืน สมัยนั้น อย่างมากก็เอาไปแต่งไกให้ลื่น แตะปุ๊บลั่นปั๊บเลย สำหรับปืนทั่วไป
สำหรับ 1911 หรือ สิบเบ็ด มอมอ.. เท่าที่เห็นก็เอาไปแต่งหน้าไกปืน เสริมให้มันใหญ่กว้างขึ้น แล้วมีเช็กเกอร์ลายทางตรง โค้งตามรูปไกปืน มีสกูรยึดไว้กับไกปืนเดิม ...... แค่นี้ ก็หรูสุดๆ แล้ว
........ต่อมา เมื่อประมาณ ปี 2527 ประมาณนั้น ได้มีการแข่งขันยิงปืนแบบใหม่ (ในเมืองไทย) โด่งดังไปทั่ววงการปืน มันเป็นแข่งขันที่แปลกกว่าเดิมที่มายืนหลับตาซ้าย เล็งตาขวา ยกปืนขึ้นแนว ลดปืนลงมา กลั้นหายใจ .....โอ๊ย โบราณ
มันเป็นการชักปืนออกมาโดยเร็ว เมื่อได้ยินเสียงสัญญานจากผู้ควบคุมการยิง จากนั้น ผู้ยิง ก็มีหน้าที่กวาด ลูกโบว์ลิ่ง บนโต๊ะให้หล่นลงพื้นให้หมด ภายในเวลาเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ กวาดด้วยกระสุนปืน นะจ๊ะ ไม่ใช่ไม้กวาด จำขี้ปากฝรั่งเขามา เขาเรียกว่า โบว์ลิ่งพิน หรือ ผู้ยิง มีหน้าที่ผลักแผ่นเหล็กหนาๆ จำนวน 5-6 แผ่น ให้มันล้มลง ด้วยกระสุนปืน ภายในเวลาที่เร็วที่สุด จำขี้ปากฝรั่งเขามาอีก เขาเรียกฟอลลิ่งเพท มั้ง...........
แน่นอน ในการกวาดปืนจากขวาไปซ้าย จากซ้ายไปขวา ในแนวราบ แล้วยิงไปด้วย นี้ ลำพังปืน 11 มม. แบบเดิมๆ ที่มีอยู่ทั่วไปในตลาด มันทั้งถีบ ทั้งเตะ จะยิงในแนวราบ ยิงที ปืนกระดกสูงที ต้องจัดปืนเข้าแนวเล็งใหม่ ทำให้ใช้เวลาในการยิงมาก พอยิง ติดขัดเมื่อยิงลูกซ้อมดินขับต่ำๆ พอปืนขัดลำ (ภาษาชาวบ้าน) ก็แพ้เข้าไปครึ่งตัวแล้ว
ตอนนั้น ก็มีการนำปืนไปหาบรรดาครูแต่งปืนหลังวังทั้งหลาย (ก็มีไม่กี่สำนักหรอก รู้ๆกันอยู่) ก็แก้ปัญหาที่เล่าให้ฟังเช่น
1.การยิงแล้วลำกล้องปืนกระดกมาก ก็แก้ปัญหาด้วยการติด คอมเพอร์เซเตอร์ (สะกดผิดขออภัย) ผมเรียกว่า ไอ้หัวโตดีกว่า มันเป็นเหล็กแท่งขนาดใหญ่ มาติดตั้งที่ปากลำกล้องปืน .45 ออโต มีทั้งแบบแท่งเดี่ยว และแท่งคู่ เจตนาการติดคือ เขาจะออกแบบให้แก๊ส ที่เกิดจากการยิง พุ่งขึ้นข้างบน เพื่อลดแรงกระดกของลำกล้อง (ถ้าสนใจ ลองไปแอบดูพวก ยิง ไอพีเอสซี ตามสนาม ฯ ถ้าวันไหน กระสุนควันเยอะๆ หน่อย เวลาเรายืนหลังคนยิง ห่างซักประมาณ 40 หลา จะเห็นแต่หัวคนยิง บังตัวปืนไว้ เวลายิง จะเห็นควันพุ่งขึ้นบนหัวคนยิงเหมือน เวลารถไฟ พ่นควันเลยแหละ
2.การจับปืนให้กระชับ เนื่องจากเป็นการชักเร็ว ยิงเร็ว กว่าปกติ ความต้องการในการจับปืนชักปืน ต้องกระชับขึ้นกว่าเดิม มีการเอาปืนไปแกะลายกันลื่น ที่หน้าด้าม และเหล็กปิดท้ายโครงปืน แกะลายกันลื่น หรือเขาเรียกว่า เช็คเกอร์ นั่นแหละ
3.การเล็งที่รวดเร็ว ปืน 11 มม.เดิมๆ ที่ไม่ใช่โกล์คัฟ ในรุ่นก่อนปี 1989 โดยประมาณ ใบศูนย์หน้า ช่องบากศูนย์หลัง เล็กมากๆ จะเล็งแต่ละที ตาหยีแล้วหยีอีก พอจะมายิงเร็ว ก็พอดีจบเห่กัน
ก็มีการเอาไปติดใบศูนย์หน้า ให้สูง ใหญ่ กว้าง ขึ้น เอาสไลด์ปืนไปให้ครูซ่อมปืนหลังวัง กัดช่องบากให้เพิ่มพื้นที่ขึ้น จากนั้น เอาศูนย์ปรับได้ มาใส่ ช่องกว้าง ใบหนา แกะลายกันแสงสะท้อนอีกต่างหาก
4.การบรรจุที่แน่นอน การแข่งขัน ส่วนมาก ใช้กระสุนซ้อมยิงหัวตะกั่ว ดังนั้น การป้อนกระสุนอาจติดขัด เนื่องจากหัวกระสุนไม่มนๆ เหมือนลูกจริง จึงมีการเอาไปขัดทางขึ้นท้ายลำกล้องให้เรียบ มันวาว เพื่อกันการยิงแล้วติดขัดนั่นเอง
5.การสลัดปลอกที่แน่นอน 11 มม. กับลูกซ้อมเป็นที่รู้กันทั่วไปว่า เป็นไม้เบื่อ ไม้เมากันดีนักแหละครับ ตอนป้อน พอไหว แต่อีตอนยิงแล้ว ปลอกกระสุนร้อนๆ มาแล้วจ้า....ปลอกตกลงหัวคนยิง ปลอกเข้าร่องแว่นตา ค้างอยู่ที่หน้าผาก ปลอกกระสุน ตกลงไปในเสื้อ แล้วมีกลิ่นเนื้อไหม้ๆ โชยออกมาด้วย คิดดูแล้วกัน ว่า มันส์ ขนาดไหน ใครเคยโดนแล้ว เหนือคำบรรยาย อาการติดขัดปล่องรถไฟ ก็เช่นกัน
สาเหตุ ก็เกิดมาจาก ระบบสลัดปลอกกระสุนของ 11 มม. 1911 ต้องการเขี้ยวกระสุนแรงดันสูงๆ จากลูกจริงเท่านั้น เมื่อเอาลูกซ้อมแรงดันต่ำๆ มายิง อาการเหล่านี้ ก็เกิดขึ้น
ทางแก้ ก็คือ เอาไปปาดช่องคายปลอกกระสุนให้กว้างขึ้น ทำเล็บมือนาง ด้านหลังช่องคายปลอกกระสุนเล็กน้อย เพื่อให้ปลอกกระสุนพลิกตัวออกมาทางด้านขวาของสไลด์เกือบเป็นแนวราบ แทนที่จะให้ปลอกกระสุน พลิกตัวขึ้นด้านบนเฉียงขวา แบบเดิมๆ จากนั้น ก็เปลี่ยนตัวเตะปลอกกระสุน หรือ อีเจคเตอร์ ให้ปากยาว ล้ำเข้ามาในแนวช่องแม็กกาซีน เมื่อทำได้ดังนี้ ต่อไป ถ้าหากระสุนดินขับมาตรฐาน ทั้งกล่อง (คือดินขับสม่ำเสมอเท่ากันทั้งกล่อง ไม่ใช่ลูกซ้อมหลายๆ ล็อท มาปนกัน ซึ่งอาจทำให้แรงดันต่างกัน) ลองเอามายิงดู แล้วเมื่อกระสุนนัดแรก ตกลงที่ใด ให้เอากาละมังซักผ้า แบบมาตรฐานไปตั้งตรงนั้น แล้วยิงต่อไป โดยให้ปืนอยู่ที่เดิม ปลอกกระสุนที่ยิงนัดต่อไป จะตกลงในกาละมังนั่นแหละ กล่าวคือ เมื่อ ตกแต่งระบบสลัดปลอกดังว่าแล้ว จะทำให้การสลัดปลอกกระสุนของ 11 มม. สมบูรณ์ แทบทุกนัด ก็ว่าได้
6.ความเชื่อเรื่องการลดแรงถีบ เมื่อต้องการให้ปืน 11 มม. ถีบน้อยลง (รีคอยล์น้อยลง) ก็มีการคิดเอาแท่งเหล็ก มาเป็นแกนสปริง แทน แกนสปริงโยนลำแท่งเหล็กสั้นๆ แบบเดิมของ 11 มม.
เขาเรียกว่า ใส่ไกด์รอท
7.เอายาง ใส่กันแรงปืนกระแทก โครงปืน พอใส่แกนเหล็กใหม่แล้ว ก็ต้อง ใส่ห่วงยาง กันกระแทก ที่ไกด์รอท เข้าไปอีก นั่นแหละ เวลายิง จะทำให้สไลด์ปืนกระแทกโครงปืนน้อยลงหน่อยนึง
8.การเปลี่ยน ระบบลั่นไก ...ส่วนมาก ก็เปลี่ยนไกปืน เป็นไก 3 รู มีตัวตั้งไกลึก ไกตื้น (ไม่ใช่ไกหนัก ไกเบานะครับ) เปลี่ยนไกเป็นอะลูมิเนียม เจาะสามรู ดูแล้วเป็นมืออาชีพ
เปลี่ยนชุดลั่นไกปืน ได้แก่ เซียร์นก หรือถ้าไม่เปลี่ยน ก็ให้ช่างขัดแต่งให้ลื่น
เปลี่ยนนกปืน จากหงอน เป็นนกรู วงกลม วงรี แล้วแต่ชอบใจ
9.ปรับระดับความห่างระหว่างแนวลำกล้อง กับง่ามมือ ให้ใกล้กัน กล่าวคือ เปลี่ยนหลังอ่อน จากเรียว เล็กๆ หงอนคว่ำลง ไปเป็น หงอนแบนๆ งอนขึ้นบน เขาเรียกว่า หางบีเวอร์
โดยการมีการขุดร่อง ให้นกหงายท้องมานอนอยู่ด้วย เวลานกปืนง้าง จุดนี้ เปลี่ยนแล้ว จะทำให้รู้สึกว่า จับปืนสบายง่ามมือขึ้นเยอะ เวลายิง .....และตามทฤษฎี เขาว่า เมื่อง่ามมือจับปืนได้สูงขึ้น จะทำให้แรงสะบัดเงย น้อยลง (ตามทฤษฎี ครับ อยากทราบ ทดลองหายิงเปรียบเทียบเอาเอง)
ซึ่งการติดตั้งอุปกรณ์ตัวนี้ มีแบบเสียปืน กับไม่เสียปืน แบบเสียปืน คือ ต้องเจียรโครงปืนด้านหลังออกหน่อย ให้พอดี จึงจะใส่ได้ แต่แบบไม่เสียปืน คือซื้อมาใส่ได้เลย เขาเรียกแบบดรอปอิน
10.เสริมอุปกรณ์ให้ใหญ่ขึ้น เซฟปืน 11 มม. แบบมาตรฐาน ไม่ว่าจะเป็น แบบ รุ่นทหาร หรือ พาณิชย์ จะเน้น เรียบๆ เล็ก เป็นส่วนใหญ่ ในการแข่งขันที่ว่า อาจทำให้เข้าเซฟ ลำบาก ปลดเซฟลำบาก เวลายิงกลางแดด เหงื่อ ออกเยอะๆ มือลื่น ก็มีการทำใบเซฟปืนให้ใหญ่ขึ้น ทำลายกันลื่นของสลักล็อคลำกล้องให้ใหญ่ขึ้น จะได้ทำงานได้ถนัดขึ้น เวลามือลื่นๆ สมัยก่อน ใช้ช่างเชื่อมพอก แต่เดี๋ยวนี้ ซื้อมาเปลียนกันเลย
11. การทำให้ปืนฟิต แน่น กระชับ..... ปืน 11 มม. ในท้องตลาดทั่วไป ก่อนหน้าที่จะมี เลสแบร์ คิมเบอร์ เกิดขึ้นในโลกใบนี้ การผลิตจากโรงงาน เน้นการเปลี่ยนอะไหล่กันได้ในแต่ละกระบอก
การผลิต จากโรงงาน จึงทำไว้ให้มีระยะห่างระหว่างชิ้นส่วนพอสมควร หรือบางกระบอก อาจมากเกินไปด้วยซ้ำ เนื่องจาก เป็นปืนเก่า ผ่านมาหลายมือ ทรุดโทรมไปตามกาลเวลา
เมื่อเอามาทำเป็นปืนแข่ง ทำให้รู้สึกว่า ปืนไม่กระชับ ไม่แน่น จึงมีการนำไปให้ช่างระดับครู แถววังบูรพา ท่านบีบ ท่านถ่าง แล้วแต่กรรมวิธีของท่าน พอกลับมาถึงมือเราปั๊บ ขยับปืน สั่นปืน ไม่มีเสียง ก๊อกๆ แก็กๆ เลย แน่น กระชับ
..................ยังมีอีกนะ แต่ไม่ไหวแล้ว ....................นี่แหละ ซิ่งปืน แหละครับ พอจะเล่าให้ท่านฟังได้ประมาณนี้ เห็นท่านเป็นคนใหม่ ก็เลยเล่านิทานให้ฟัง
มาตอบคำถามของท่านอีกหน่อยคือ ท่านถามว่า 70 โกล์คัฟ ของท่านจะไปซิ่งดีไหม มีข้อดีข้อเสียอย่างไร
ปืน โคลท์ ในขณะนี้ เป็นปืน 1911 ที่ใกล้จะเป็นประวัติศาสตร์อยู่แล้ว การเอาไปซิ่ง บางจุดต้องขัดแต่ง บางจุดต้องถูไถ เสียดายปืนครับ ........
ต้องถามว่า ท่านจะเป็นนักกีฬา ไอพีเอสซี กับเขาหรือเปล่าครับ
ถ้าคิดจะเป็น ก็เอาไปซิ่งได้ครับ เลือกซื้ออุปกรณ์การซิ่งที่ไม่ทำลายชิ้นส่วนเดิมของปืนเลย ก็พอซิ่งได้ครับ
แต่ถ้าไม่คิดเป็นนักกีฬา 70 โกล์คัฟของท่านนั้น ก็แทบจะครบ ตามที่ผมเล่ามาให้ฟังแล้วนะครับ เหลือแต่ ว่า ถ้ามันหลวม ก็อกๆ แก็กๆ ไม่ถูกใจท่าน เอาไปให้ครูเขา ถ่างเสียหน่อย ก็ไม่มีเสียงแล้ว ไม่เสียปืนแต่อย่างใด
ลองเอาไปยิงลูกซ้อมแรงต่ำๆ ดู ถ้าติดขัด สลัดปลอกไม่ออก ก็ลองเปลี่ยนตัวเตะปลอกกระสุนดู (ให้ช่างทำนะครับ เพราะต้องปรับแต่งระยะความยาวของตัวเตะ และจุดสัมผัสที่จานท้ายปลอกด้วย)
รู้สึกว่า 70 โกล์คัฟ จะเปิดช่องคายปลอกมาให้แล้ว กว้างขึ้นแล้ว มีเล็บมือนางแล้ว แต่อาจจะยังไว้ตัวเตะปลอกแบบสั้นๆ ซึ่งมันไม่ชอบกระสุนแรงต่ำ
พอยิงแล้วไม่ติดขัดเลย ก็โอเคแล้วครับ
.....พอเข้าใจนะครับ ....สวัสดีคนมีโคลท์โกล์คัฟ 70
