๏ฟฝ๏ฟฝ็บบ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝสน๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝาปืน
มีนาคม 28, 2024, 04:33:28 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 ... 101 102 103 [104] 105 106 107 ... 555
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เฮฮาพาที พบปะสังสรร (คุยกันเรื่องนอกกระทู้ครับ)  (อ่าน 1070677 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
MAGNUM-60
Hero Member
*****

คะแนน 346
ออฟไลน์

กระทู้: 2329


« ตอบ #1545 เมื่อ: กรกฎาคม 25, 2010, 07:29:44 PM »

สามหน่มแอบหนีไปโฆษณาเสื้อกันนี่เอง ท่ายิงสวย โลโก้เสื้อก็สวย กลุ่มสวยอีกต่างหากครับ เยี่ยม ไหว้
3หนุ่ม3มุม ....ไม่มีชวนเลยนะ

                               แอร๋อาร์มผมก็มี ยี๊ ยี๊
                    กระสุนผมก็มี แลบลิ้น แลบลิ้น
      เสื้อชมรมผมก็มี งอน งอน

ผมอยู่ใกล้สนาม ขับรถแค่15 นาทีเองอะ งอน งอน งอน งอน งอน
ท่านประธานตุนกระสุนไว้เพียบเลยนะครับ หลงรัก หลงรัก
หนุ่มใหญ่ดันลืมเอาลูกกระไปซะได้ ขำก๊าก ขำก๊าก ขำก๊าก ไหว้



น้าอู๋ครับ...ตะหรับกระสุนในรูปเป็นตะหรับเปล่าครับ และ กล่องปืนใต้โต๊ะทำงานผมก็กล่องเปล่าจิงจิงครับ ตกใจ ตกใจ
คงไม่ไช่แล้วละเฮีย  ถ้าตลับเปล่า  เฮียคงไม่เอาไปไว้ในตู้เซ็พแน่เลยครับ  แล้วอีกอย่าง  กล่องเปล่านะ  เขาไม่มีเทปปิดไว้แบบนั้นนะครับ  เขาแกะทิ้งไปตั้งแต่เปิดกล่องเอาลูกออกมายิงแล้วครับ   จำเลยจนต่อหลักฐานแล้ว  จะรับสารภาพหรือไม่
บันทึกการเข้า
komatsu
Hero Member
*****

คะแนน 319
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 4139


How far is near??


« ตอบ #1546 เมื่อ: กรกฎาคม 25, 2010, 07:41:09 PM »

สามหน่มแอบหนีไปโฆษณาเสื้อกันนี่เอง ท่ายิงสวย โลโก้เสื้อก็สวย กลุ่มสวยอีกต่างหากครับ เยี่ยม ไหว้
3หนุ่ม3มุม ....ไม่มีชวนเลยนะ

                               แอร๋อาร์มผมก็มี ยี๊ ยี๊
                    กระสุนผมก็มี แลบลิ้น แลบลิ้น
      เสื้อชมรมผมก็มี งอน งอน

ผมอยู่ใกล้สนาม ขับรถแค่15 นาทีเองอะ งอน งอน งอน งอน งอน
ท่านประธานตุนกระสุนไว้เพียบเลยนะครับ หลงรัก หลงรัก
หนุ่มใหญ่ดันลืมเอาลูกกระไปซะได้ ขำก๊าก ขำก๊าก ขำก๊าก ไหว้



น้าอู๋ครับ...ตะหรับกระสุนในรูปเป็นตะหรับเปล่าครับ และ กล่องปืนใต้โต๊ะทำงานผมก็กล่องเปล่าจิงจิงครับ ตกใจ ตกใจ
แหม....ท่านประธานเรียกผมซะแก่เลย..... งอน งอน
บังเอิญผมถ่ายรูปไม่ค่อยขึ้นเท่านั้นเอง  บู่ บู่
ที่จริงน่าจะเป็นเพราะคุณตุ๊ถ่ายรูปไม่เก่งมากกว่า ขำก๊าก ขำก๊าก ไหว้
บันทึกการเข้า

Wanich/Soong
สบาย
Hero Member
*****

คะแนน 799
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3196



« ตอบ #1547 เมื่อ: กรกฎาคม 25, 2010, 08:17:13 PM »

วันนี้หนีไปยิงปืนอีกแล้ว  Grin
เหตุมันเกิดเพราะพี่สำราญ ดันไปเอาแส้มาทะลวงลำกล้องเจ้าAA
ก็เลยคาใจเรื่องกลุ่มกระสุน วันนี้แอบไปกันสามคน ที่สนาม ศรภ Grin


หน่องเอาฮัทซาน มาลองความดังด้วย คิก คิก คิก คิก


 Grin


กลุ่มที่ดีที่สุดของปืนพี่สำราญวันนี้ ที่ระยะ 50 เมตร เยี่ยม


สมาชิกฯโปรดสังเกตุ การวางมือท่ายิง แบบเดียวกันทั้ง3ท่านเลยครับ
สุดยอดฝีมือ แข่งกันจริงๆเอากันไม่ลงแน่ เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม
ท่านที่จะได้ปืนโครงการ6 (ถ้ามาทัน) ถ้าได้ปืนมาแล้วฝึกปรือฝีมืออย่างรีบให้ดีเลย ให้ทันการแข่งขันที่กำลังจะมีขึ้นนะครับ
กะลังคิดอยู่ว่า หลังรับปืน อยากจะมีจัดประชุมสมาชิกนัดพิเศษ เพื่อแบ่งปัน แลกเปลี่ยนความรู้ คล้ายเป็นการอบรมการใช้ปืนลมขั้นพื้นฐานจนถึงขั้นพิศดาร โดยอาจารย์หลายๆท่าน ในweb ตัวเป็นๆ ท่านผู้รู้หลายท่าน และ นายช่างใหญ่หลายๆท่านในชมรม
สมาชิกเห็นก็ลงความเห็นกันได้นะครับ แค่นึกๆดู
บันทึกการเข้า
123 dog-dog
Hero Member
*****

คะแนน 1138
ออฟไลน์

กระทู้: 3794


« ตอบ #1548 เมื่อ: กรกฎาคม 25, 2010, 10:19:35 PM »

วันนี้หนีไปยิงปืนอีกแล้ว  Grin
เหตุมันเกิดเพราะพี่สำราญ ดันไปเอาแส้มาทะลวงลำกล้องเจ้าAA
ก็เลยคาใจเรื่องกลุ่มกระสุน วันนี้แอบไปกันสามคน ที่สนาม ศรภ Grin


หน่องเอาฮัทซาน มาลองความดังด้วย คิก คิก คิก คิก


 Grin


กลุ่มที่ดีที่สุดของปืนพี่สำราญวันนี้ ที่ระยะ 50 เมตร เยี่ยม


สมาชิกฯโปรดสังเกตุ การวางมือท่ายิง แบบเดียวกันทั้ง3ท่านเลยครับ
สุดยอดฝีมือ แข่งกันจริงๆเอากันไม่ลงแน่ เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม
ท่านที่จะได้ปืนโครงการ6 (ถ้ามาทัน) ถ้าได้ปืนมาแล้วฝึกปรือฝีมืออย่างรีบให้ดีเลย ให้ทันการแข่งขันที่กำลังจะมีขึ้นนะครับ
กะลังคิดอยู่ว่า หลังรับปืน อยากจะมีจัดประชุมสมาชิกนัดพิเศษ เพื่อแบ่งปัน แลกเปลี่ยนความรู้ คล้ายเป็นการอบรมการใช้ปืนลมขั้นพื้นฐานจนถึงขั้นพิศดาร โดยอาจารย์หลายๆท่าน ในweb ตัวเป็นๆ ท่านผู้รู้หลายท่าน และ นายช่างใหญ่หลายๆท่านในชมรม
สมาชิกเห็นก็ลงความเห็นกันได้นะครับ แค่นึกๆดู

                      กะลังคิดอยู่ว่า หลังรับปืน อยากจะมีจัดประชุมสมาชิกนัดพิเศษ เพื่อแบ่งปัน แลกเปลี่ยนความรู้ คล้ายเป็นการอบรมการ
   
   เรื่องดีๆๆ มีสาระทำไม๊  เงียบ !!!
บันทึกการเข้า
Wanich/Soong
สบาย
Hero Member
*****

คะแนน 799
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3196



« ตอบ #1549 เมื่อ: กรกฎาคม 25, 2010, 10:49:35 PM »

วันนี้หนีไปยิงปืนอีกแล้ว  Grin
เหตุมันเกิดเพราะพี่สำราญ ดันไปเอาแส้มาทะลวงลำกล้องเจ้าAA
ก็เลยคาใจเรื่องกลุ่มกระสุน วันนี้แอบไปกันสามคน ที่สนาม ศรภ Grin


หน่องเอาฮัทซาน มาลองความดังด้วย คิก คิก คิก คิก


 Grin


กลุ่มที่ดีที่สุดของปืนพี่สำราญวันนี้ ที่ระยะ 50 เมตร เยี่ยม


สมาชิกฯโปรดสังเกตุ การวางมือท่ายิง แบบเดียวกันทั้ง3ท่านเลยครับ
สุดยอดฝีมือ แข่งกันจริงๆเอากันไม่ลงแน่ เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม
ท่านที่จะได้ปืนโครงการ6 (ถ้ามาทัน) ถ้าได้ปืนมาแล้วฝึกปรือฝีมืออย่างรีบให้ดีเลย ให้ทันการแข่งขันที่กำลังจะมีขึ้นนะครับ
กะลังคิดอยู่ว่า หลังรับปืน อยากจะมีจัดประชุมสมาชิกนัดพิเศษ เพื่อแบ่งปัน แลกเปลี่ยนความรู้ คล้ายเป็นการอบรมการใช้ปืนลมขั้นพื้นฐานจนถึงขั้นพิศดาร โดยอาจารย์หลายๆท่าน ในweb ตัวเป็นๆ ท่านผู้รู้หลายท่าน และ นายช่างใหญ่หลายๆท่านในชมรม
สมาชิกเห็นก็ลงความเห็นกันได้นะครับ แค่นึกๆดู

                      กะลังคิดอยู่ว่า หลังรับปืน อยากจะมีจัดประชุมสมาชิกนัดพิเศษ เพื่อแบ่งปัน แลกเปลี่ยนความรู้ คล้ายเป็นการอบรมการ
   
   เรื่องดีๆๆ มีสาระทำไม๊  เงียบ !!!
สงสัยพี่ดุกก็โดนรับเชิญเป็นผู้ให้ความรู้ด้วยนะครับ...อิอิ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 25, 2010, 11:11:51 PM โดย Wanich/Soong » บันทึกการเข้า
sitta.
Hero Member
*****

คะแนน 488
ออฟไลน์

กระทู้: 7275


« ตอบ #1550 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 11:19:18 AM »

ผมมีโปรเจคมาเสนอเพื่อหาเงินเข้าชมรมนะครับ
ก็เริ่มจากไหน ๆ เราก็มีปืนอัดลมกันหลายคนแล้ว ก็น่าจะจัดกิจกรรมการทดลองยิงปืนให้กับประชาชนทั่วไปโดยเฉพาะเยาวชนที่
อายุยังไม่ถึงเกณฑ์ หรือ ผู้ที่ทำงานแล้วแต่ยังไม่มีประสบการณ์การยิงปืน

สถานที่จัดกิจกรรมก็สนามยิงปืนที่คิดว่าสะดวกในการเดินทาง

หลักการ
โดยทั่วไปคนส่วนใหญ่ยังไม่เคยมีประสบการการยิงปืนแบบสไนเปอร์  ด้วยเพราะไม่มีปืน ค่ากระสุนราคาแพง
หรือปืนที่ได้ทดลองยิงในงานรื่นเริงก็ล้วนเป็นปืนศูนย์รูทั้งสิ้น  ดังนั้นกิจกรรมนี้จึงเป็นกิจกรรมเสริมประสบการณ์
ให้ผู้เข้าทดลองยิงได้มีโอกาสสัมผัสการยิงปืนแบบใช้กล้องเล็ง


 
ประกาศรับสมัครผู้เข้าทดลองยิงปืนอัดลม รับจำนวนจำกัดเพื่อป้องกันการเบื่อหน่ายในการรอคอย
จำนวนผู้ยิงปืนน่าจะมีอัตราส่วนต่อปืนคือ 2 คน ต่อ ปืน 1 กระบอกหรือแล้วแต่ความเห็นในที่ประชุม

กติกา

ต้องจ่ายค่าสมัคร 500 บาท จะได้รับกระสุนจำนวน 100 นัด
ค่าเป้า ซื้อที่สนามยิงปืนตามราคาสนาม
ผู้ยิงได้คะแนนสูงสุดของวันนั้น จะได้รับรางวัล
ผู้ยิงสามารถสลับยิงปืนได้หลายกระบอก เวียนยิงปืนได้ทุกรุ่น เป็นการเพิ่มประสบการณ์
ปืนทุกกระบอกจะมีเจ้าของปืนหรือเจ้าหน้าที่คอยประกบตลอดเวลาเพื่อความปลอดภัย

หมายความว่ากระสุนทุกตลับ จะมีรายได้ 2500 บาท หักค่ากระสุน 600 บาท ก็จะได้ 1900 บาทต่อตลับ

ส่ิงที่ได้
คิดเอาเองนะครับ ขอตัวไปทานข้าวก่อน
บันทึกการเข้า
konputhai
Hero Member
*****

คะแนน 637
ออฟไลน์

กระทู้: 1963



« ตอบ #1551 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 01:16:21 PM »

วันนี้ไม่ได้ไปเที่ยวไหน เลยเอา AA ลงไปยิงเล่น 3 แม็ก เพราะสงสัยวันที่ไป ศรภ. ว่า กลุ่มกระสุนแตกเกิดจากลูกหรือทะลวงลำกล้อง(เรียนแบบ อ.ทศ)

วันนี้ยิงก็ไม่ดีเหมือนเดิม แต่ไม่ถึงกับแย่มาก ใช้ลูก jsb ฝาแดง ที่สมาชิกแบ่งมาให้ แรงดันลม 160 บาร์ ความแรง 4 ยิงที่ระยะ 35 เมตร


บันทึกการเข้า

สุขใดเสมอด้วยจิตสงบไม่มี
sitta.
Hero Member
*****

คะแนน 488
ออฟไลน์

กระทู้: 7275


« ตอบ #1552 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 01:53:36 PM »

วันนี้ไม่ได้ไปเที่ยวไหน เลยเอา AA ลงไปยิงเล่น 3 แม็ก เพราะสงสัยวันที่ไป ศรภ. ว่า กลุ่มกระสุนแตกเกิดจากลูกหรือทะลวงลำกล้อง(เรียนแบบ อ.ทศ)

วันนี้ยิงก็ไม่ดีเหมือนเดิม แต่ไม่ถึงกับแย่มาก ใช้ลูก jsb ฝาแดง ที่สมาชิกแบ่งมาให้ แรงดันลม 160 บาร์ ความแรง 4 ยิงที่ระยะ 35 เมตร




ปืนก็ยังเป็นปืนกระบอกเดิมวันยังค่ำ
คนยิงต่างหากที่เปลี่ยนไป
บันทึกการเข้า
sitta.
Hero Member
*****

คะแนน 488
ออฟไลน์

กระทู้: 7275


« ตอบ #1553 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 01:55:37 PM »

หลังจากนอนซมด้วยโรคประสาทหูเสื่อมมาหลายวัน มันไม่ได้เป็นแค่ประสาทหูเสื่อมเท่านั้น
ท้องอึดท้องเฟ้อยังเข้าร่วมผสมโรงอีกด้วย หายใจไม่ทั่วท้องเลย อีตอนนอนป่วยก็ตั้งใจว่าพอหายผม
จะกินเจถวายเจ้าแม่กวนอิม 1 เดือน งดฆ่าสัตว์ตัดชีวิต 1 พรรษา นอนได้สองวัน พอโงหัวได้ก็
ออกมายืนหน้าบ้าน ดูไปดูมาเห็นกิ่งต้นมะยมเตี้ยเขย่าอย่างแรง ผมก็เดาว่าต้องมีตัวอะไรทิ้งลงมา
จากไม้ใหญ่เหนือต้นมะยม ก็เลยเดินไปดูทั้ง ๆ เวียนหัว พอเดินเข้าไปใกล้ต้นมะยมก็เห็นงูลาย
พาดตัวกับก้านมะยม  เท่านั้นหละ รู้ตัวอีกทีผมประทับปืนอยู่หน้าบ้านแล้วเล็งไปที่ต้นมะยม
กวาดกล้องเล็งไปมาก็ไม่เห็นงู  ก็เลยเก็บปืนแล้วเดินไปดูอีกทีก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของงูซะแล้ว
นึกไปนึกมาไอ้ที่เราตั้งใจว่าจะไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเป็นเวลา 1 พรรษานั้นจะทำได้หรือเปล่า
แค่เห็นงูสติก็ขาดเสียแล้ว

ตอนนี้เรื่องร้าย ๆ ที่จะล้มละลายก็ผ่านไปแล้วแลกกับเงินจำนวนไม่น้อยที่ต้องเสียไป
ผมไม่รู้สึกเสียดายอะไรกับมันมากนักของนอกกายเสียไปแล้วก็หาใหม่ได้ ถ้าหาไม่ได้
ก็ต้องใช้วิธีอยู่อย่างประหยัดแทน

สองวันที่นอนซม ผมนึกทบทวนสิ่งที่ผ่านมา นึกถึงวัยเด็กอายุ 6 ปี ก็ถูกจับฝากขึ้นรถไฟไปกรุงเทพ
พอไปถึงกรุงเทพจะมีญาติมารับ  บ้านหลังแรกที่ผมไปอาศัยอยู่เป็นบ้านเช่าอยู่ในซอยองค์รักษ์ บางกระบือ
กลางซอยจะมีค่ายมวย ตอนอยู่ประมาณปอ 4 ผมก็รู้จักพี่ ๆ ในค่ายมวย เวลาพ่อส่งลำใยมาให้ผมก็เอาไป
ฝากก็เลยได้รู้จักพี่ ๆ ได้แอบลองซ้อมเตะซ้อมต่อยไปตามเรื่องตามราวไม่มีใครสอน

ตอนนั้นจำได้ว่าทุกเช้าผมกับพี่ชายจะได้เข็นรถบุโรทั่ง กระโปรงหน้ารถเป็นดาวสามแฉก ยังดีที่มัน
เข็นกระตุกติดง่าย ตอนเช้ารถไปส่งตอนเย็นกลับเอง

ตอนป 1-3 ผมจำไม่แม่นว่าปอไหน มีเพื่อนหญิงชื่อสุกัญญา ชื่อประมาณนี้นะ เธอปวดท้องหนักแล้ว
ไม่กล้าลาครูก็เลยถ่ายในห้องตอนเรียนทำให้อายเพื่อนมาก ตอนพักทานอาหารเพื่อน ๆ ลงไปเล่น
เธอก็ไม่กล้าลงไปเพราะใส่กระโปรงสำรอง ผมจึงต้องลงไปซื้ออาหารเที่ยงและขนมขึ้นมาให้เธอทาน
บนห้อง และอยู่เป็นเพื่อนจนถึงเวลาเข้าเเรียน  เรื่องราวตรงนี้ผมมารู้ว่าเธอเอาไปเล่าให้คุณพ่อแม่ของเธอฟัง
ก็ตอนนี้คุณครูเรียกไปพบเพราะพ่อแม่ของสุกัญญาอยากเห็นหน้าผม ตอนนั้นผมก็พูดเหนือชัด ๆ ซะด้วยสิ
นั้นคือเพื่อนผู้หญิงที่อยู่ในดวงใจของผม คงเป็นเพราะผมชอบช่วยคนที่อ่อนแอกระมัง

จนกระทั่งปิดเทอมจบปอ 4 ผมก็ขึ้นรถทัวร์กลับเชียงใหม่ ด้วยที่บ้านทนคำขอร้องไม่ไหว
จำได้่ว่ากระเป๋าเดินทางซื้อมาใหม่จากมาเลเซีย รถทัวร์คันนั้นเป็นของบริษัทแหลมทองทั่วร์ ผมต้อง
ไปขึ้นถึงมหาลัยบางเขนโน้นเพราะตอนนั้นเขาไม่ให้รถทั่วเข้ามาในเมืองแล้ว ยกเว้นทั่วร์เส้นคือเอราวัณทัวร์
ตลอดเส้นทางครึ่งหลับครึ่งตื่นจนรถทัวร์ถึงปลายทางที่เชียงใหม่

เด็กชายปอ 4 ลากกระเป๋าจากปั็มน้ำมันสี่แยกสมเพชรแถวตลาดสมเพช สมัยนั้นรถทัวร์เขาไม่ได้เข้ามาจอด
ที่ขนส่งแบบสมัยนี้ ผมก็เดินลากกระเป๋าไปตามเส้นทางที่พอจำได้่ ว่าร้านของพ่ออยู่ที่หน้าตลาดวโรรส
ก็ลากกระเป๋าลูกล้อมาจนถึงหน้าร้าน ก็นั่งรอร้านเปิด พอร้านเปิดก็เดินลากกระเป๋าเข้าร้าน ลูกจ้างก็ไม่รู้จัก
ก็ไล่ออกร้าน ผมก็ไม่สนใจเดินขึ้นบันไดไปชั้นที่ 3 แบบไม่พูดไม่จา 
หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จผมก็ลงมาด้านล่าง จึงทำให้ลูกจ้างรู้ว่าผมเป็นลูกชายคนที่ 2 ที่ไปอยู่กรุงเทพ


ผมนอนซมด้วยโรคประสาทหูเสื่อมปล่อยความคิดถึงความหลัง หลับตาลำดับเหตการณ์ปะติดปะต่อระลึกถึงความหลังต่อไป

จำได้ว่าตอนปิดเทอมปอ 4 ผมได้ใช้คนงานที่โรงไม้ของพ่อทำด้ามปืนยาว มันเป็นสต๊อกปืนที่สวยงามมาก
ทำจากไม้สักอย่างดี ลวดลายแกะสลักซ้ายขวาวิจิตรงดงามบรรจงทำดีมาก ไม่น่าเชื่อว่ามันจะทำเสร็จในสองวัน
ด้วยความเป็นเด็กผมจึงไม่ได้รักษามันไว้ คิดว่าหากมาถึงวันนี้ราคาของมันคงสามารถแลกปืนได้เลยทีเดียว

หมดเวลาปิดเทอมผมถูกจับอุ้มขึ้นรถทัวร์อีกครั้งที่หน้าห้านตันตราภัณฑ์ท่าแพ  ซึ่งความจรืงรถทีวร์ต้องออก
ตั้งแต่เวลาสองทุ่มแล้ว แต่เป็นเพราะผมหลบซ่อนตัวไม่ยอมกลับกรุงเทพ จึงมีรายการค้นหาตัวจนพบ
ในที่สุดรถทั่วร์ก็ล้อหมุนตอนเกือบสามทุ่ม ผมต้องจากบ้านมาอีกครั้ง

ในครานี้คุณพ่อได้โอนเงินให้พี่ชายไปซื้อที่ดินที่จังหวัดนนทบุรี ซอยปิ่นประภาคม ตรงข้ามบ้านบิ๊กจิ๋ว นั้นคือ
ต้นเรื่องที่จะทำให้ผมได้รู้จักอาวุธปืน วัตถุระเบิดในเวลาต่อมา อยู่มาไม่ถึงปี ก็มีการจราจลตุลาคม พี่ชายผม
ต้องหนีกลับเชียงใหม่ น่าจะเรียกว่าไปเที่ยวมากกว่า คนอื่นเข้าป่าแต่พี่ชายผมเที่ยวอย่างเดียว
แล้วเหตการณ์ก็สงบลง  ตอนนั้นจำได้ว่าผมดูทีวีอยู่ที่บ้าน เป็นทีวีสี แต่สัญณานทีวีมีแต่ขาวดำ
สิ่งมหัศจรรย์ของผมอีกชิ้นในตอนนั้นคือเทปอัดเสียง และ ร้องเพลงให้ฟังได้

บนเนื้อที่บ้าน 250 ตรางวา สนามหญ้าหน้าบ้านได้ถูกเป็นที่ทรมานผม เพราะพี่ชายที่เป็นยูโดสายดำ
บ้าการต่อสู้ได้ไปฝึกศิลปป้องกันตัวจากสำนักดาบพุทธไทยสวรรค์ แล้วก็ร้อนวิชา
เอามาทดลองกับผม ให้ผมถือมีดแทงแล้วพี่ชายจะหลบ หลบไม่หลบเปล่ายังโต้ตอบเอามือตบบ้องหูผม
อย่างแรงด้วยการต่อสู้ซึมซับเข้าไปในสัญขาติญานของผมแบบไม่รู้ตัว จนในที่สุดก็กินกันไม่ลง
หลายสิบครั้งที่ผมจุกจนหายใจไม่ได้ ใครไม่เคยเป็นไม่รู้หรอกว่ามันทรมานแค่ไหน
ทำอย่างไรจึงจะทำให้หายใจได้อีกครั้งเพื่อเอาแรงกลับคืนมาป้องกันตัวได้เร็ซที่สุด

ช่วงเวลาเรียนจากปอ 4 ถึง มศ 1 ผมมีเพื่อนสนิท ที่ผมคิดว่าอยากจะสนิทด้วย เพื่อนคนนี้เป็นคนอ่อนโยน
ชื่อว่า ไวพจน์  ศิริเลิศโอฬาร ทำไมผมจำชื่อเขาได้แม่นยำนัก คงฝังใจที่ผมมีเพื่อนที่ดี ผมเป็นคนไม่รังแกคน
และไม่ชอบให้ใครมารังแก  ผมเคยไปเล่นที่โรงไม้ของไวพจน์ที่อยู่แถวใต้สะพานพระรามหก เราไปทำปืนอัดเทียน
ยิงเล่นกันสนุกสนานมาก ในที่สุดก็เลิกเล่นเพราะผมพิเรนอัดแก็ปเกิน 1 เท่าตัว ทำให้ไม้กระทุ้งสะท้อนกลับตีหัวแม่มือ
ผมบวมเขียว ก็เลยรู้ว่ามันอันตราย  เพื่อนไวพจน์โชคร้ายเพราะคุณพ่อเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุขณะเดินทางด้วยรถยนต์พลิกคว่ำ
เพื่อไปดูสวนสนุกแห่งหนึ่งที่กำลังจะสร้างใหม่ จำได้ว่าน่าจะเป็นสวนสยาม ผมจึงมีความเห็นใจเพื่อนคนนี้อย่างมาก
คอยปกป้องไม่ให้ใครมารังแก  อ้อ ผมมีประวัติที่โรงเรียนไม่ค่อยดีนักคือ ทำตัวเป็นมาเฟียเรียกเก็บค่าคุ้มครอง
จากเพื่อนบางคนในอัตราวันละ 1 บาท จนกระทั่งพ่อแม่เขามาร้องเรียนจึงเลิกการกระทำนั้นไป ไอ้คนที่ผมเก็บค่า
คุ้มครองก็คือคนที่มารังแกเพื่อนผมนั้นหละ นึกแล้วก็ขำตัวเองไม่หาย ในโรงเรียนผมยอมให้คนเดียวคือเพื่อนไวพจน์
ผู้อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่เคยโต้ตอบใคร ผมรักเพื่อนคนนี้มาก นอนนึกแล้วเสียดายไม่หายทำไมผมไม่รักษาเพื่อนคนนี้ไว้ตลอดไป
ไอ้บ้าเอ้ย (ด่าตัวเอง)

ช่วงเรียน มศ1 โรงเรียนมีกีฬาสี มีนักเรียนหญิงจากฝั่งโน้นมาร่วมเชียร์ เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ คงเพราะไม่เคยได้เห็นเพศตรงข้าม
แบบใกล้ชิด ผมไม่เห็นสุกัญญาอีกแล้วเพราะคุณพ่อย้ายเธอไปเรียนที่อื่น ระหว่างที่ผมยืนอยู่ก็มีพี่สาวของเพื่อนมาหยิกที่ก้น
เธอชื่อ นิพาพร นงนุช พี่สาวเพื่อนสวยมาก ผมพูดอะไรไม่ออก ที่สุดพี่นิพาพรก็เดินไปกับกลุ่นเพื่อนหญิง ผมเดินไปมาจนเมื่อย
ก็มานั่งที่ม้าหินอ่อนว่าง กำลังนั่งอยู่ดี ๆ ก็มีกลุ่มนักเรียนตกชั้นมายืนล้อมแล้วก็บอกให้ผมลุก ผมก็ไม่ยอมลุกและถามว่าทำไมต้องลุก
ลิ้วล้อในกลุ่มบอกว่าเป็นที่นั่งของพี่แก่ ไอ้พี่แก่คนนี้มันก็เรียนห้องเดียวกับผมนั้นหละครับ มันนั่งหลังห้อง วันดีคืนดีก็ปลุกพระของขึ้น
เอาเล็บขูดโต๊ะเรียนเหมือเสือฝนเล็บ ก็ทำเอาแตกตื่นกันทั่วห้องคนกลัวมาก็หลับตัวสั่นอยู่ใต้โต๊ะ ผมเองไม่เคยกลัวเฉย ๆ กับเรื่องแบบนี้

"กูบอกให้ลุกไง" เสียงพูดจากไอ้แก่กำชับ อายุมันน่าจะแก่กว่าผมนะ  ผมไม่ตอบก็นั่งดูกีฬาไป ตอนนั้นนักเรียนคนอื่นไม่วายที่จะมองมา
พวกนั้นคงคิดว่าผมเสร็จแน่  ผมยังไม่ทันนึกอะไรก็รู้สึกเหมือนฟ้าผ่าลงหลังศรีษะ ไอ้แก่มันหมุนหัวแหวนโป่งขามเข้าด้านในแล้วตบหัวผม
ตอนนั้นบอกตรงๆ ว่าแค้นมา มีมีดกูเสียบแน่ ผมทำอะไรไม่ได้ เดินน้ำตาไหลออกไปด้วยความคับแค้นใจ (ไม่ได้ร้องไห้งอแงนะ)

วันเดียวกันในห้องเรียน พวกพี่ชายผมตอนหลังก็ไปอยู่อำนวยศิลป์กันหมด เดินเข้าไปหาไอ้แก้ในห้องแล้วประเคนด้วยขวดแป๊บซี่คนละตั๊บสองตั๊บ
อีกไม่กี่วันไอ้แก่มาหาผมแล้วพูดว่า มึงมีพี่ชายแล้วทำไมไม่บอกกู ผมไม่ตอบและเดินหนี คิดในใจแค้นนี้ต้องชำระ
ไม่ถึงเดือนบ้านไอ้แก่ถูกเผา แม่นแล้วฝีมือผมเองความลับที่ผมเก็บงำมาตั้งแต่ปี 2520 ผมเผาบ้านไอ้แก่วอดหมดทั้งหลัง
มาวันนี้ตำรวจจะตามมาจับก็คงเกษียณกันหมด ผมไม่ใช่คนที่มีจิตใจอย่างนั้น แต่จะให้รู้ว่าการที่พี่ชายผมเอาผมเป็นตัวทดลองวิทยายุทธ
มันอาจมีผลต่อพฤติกรรมที่เก็บกด ทุกวันนี้ผมจึงเลี้ยงลูกด้วยความเอ็นดูตลอด  ถามจริง ๆ เถอะการเป็นขาใหญ่ในโรงเรียน
มันทำให้อะไรดีขึ้นหรือ ผมสงสัยจริง ๆ


พี่ชายมักจะพาเพื่อน ๆ มาทานเหล้าที่บ้าน เท่าที่เห็นทุกคนหลังจากจบ มศ ห้าอำนวยศิลป์ก็ไปเป็นนายร้อยตำรวจหมด
ยกเว้นพี่ชายผมที่อยากทำธุรกิจส่วนตัว ผมเองพอจบ มศ หนึ่ง ก็หนีกลับเชียงใหม่ คุณพ่อยอมในความตั้งใจของผม
จึงจับผมยัดเข้าโรงเรียนปรินรอยล์  ณที่โรงเรียนเรียนแห่งนี้เอง ที่สัญชาติญานที่ผมโดนกระหน่ำมาหลายปีได้แสดงออกในวันหนึ่ง

เพื่อนคนหนึ่งจู่ ๆ มันก็ชักชวนผมให้เล่นต่อสู้ประลองกำลังกัน บนสนามหญ้าหน้าบ้าน บ้านที่ผมอาศัยอยู่มีพื้นที่เกือบ 4 ไร่ อยู่กลางเมือง
จึงไม่ต้องสงสัยว่า บริเวณที่ผมกับเพื่อนจะต่อสู้ประลองกำลังกันมันไม่อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่  การต่อสู้เป็นไปแบบมวยปล้ำ
กอดรัดกดอีกฝ่ายให้ยอมแพ้ วูบหนึ่งของจิตใจของผม ผมเองไม่สามารถเห็นสายตาของตนเองได้ แต่ผมไม่รู้ว่าผมบีบคอเพื่อนจนสลบ
เมื่อเพื่อนแน่นิ่งไปแล้ว ผมจึงกำหมัดทุบไปที่หน้าอกเพื่อนหลายครั้งจนเพื่อนสำลักหายใจได้

และที่โรงเรียนที่เชียงใหม่แห่งนี้เอง ผมก็ได้เจอกับขาใหญ่อีกแล้ว ผมโดนหนักหน่อยถูกจับเหยียบมือจนกระดูกมือหัก
เป็นมื่อที่ใช้จับคอร์ทกีต้า มันเลยทำให้ผมเล่นกีตาร์ได้ไม่จบเพลงมาทุกวันนี้ ยังดีมันไม่ใช่มือที่ใช้ถือปืน ช่วงปี
2521-2523  ผมเรียนในโรงเรียนระดับชั้น มศ 2  ถึงมอศอสาม คะแนนหรูสุดคือ 51 เปอร์เซนต์  ทำไมผมถึงเป็นเช่นนี้
ก็เพราะเพื่อนครับ ผมรักเพื่อน เพื่อนอยากเที่ยวผมก็ไปเที่ยวกับเพื่อน ตอนนั้นผมโดนเขม่นโดยไม่รู้ตัวเพราะไปทำให้
แฟนขาใหญ่ไม่พอใจ  ไม่พอใจยังไง ก็เรื่องมันมีอยู่่ว่า ในยุคนั้นคงเคยได้ยินคำว่าหนังจัดนะครับ  เป็นหนังจัดโดยนักเรียน
ทำตั๋วขายกันเอง รายได้เข้าชมรมอะไรเทือกเนี่ย ผมเองก็ไปดูด้วย บังเอิญได้นั่งข้างแฟนขาใหญ่พอดี (ดวงมันซวย)
ผมหมายถึงดวงของขาใหญ่นะ  หนังก็สนุกดี ผมก็หัวเราะยกแข้งยกขาขึ้นมานั่งเหมือนเจ๊กกินข้าวต้ม ไม่ได้สนใจคนรอบข้าง
ผมไปกับเพื่อนสองคน

วันต่อมากำลังนั่งเรียนอยู่ ก็มีกลุ่มเสื้อแดง มันตั้งฉายามันเองนะ ผมไม่เกี่ยวด้วย พวกมันมายืนออหน้าห้องตอนเปลี่ยนวิชา
ช่วงเปลี่ยนวิชาจะไม่มีครูไงครับ  คนในห้องก็เลิกลั่กกัน เพราะไอ้เสื้อแดงมันเกเรมีเรื่องชกต่อยประจำ อ้อ โรงเรียนที่ผมเรียนนั้น
ตอนเปิดเทอมใหม่ โรงเรียนจะแจกหมายให้ 20 หมาย  คำว่าหมายก็คือคะแนน  ถ้ามีเรื่องชกต่อยหัก 5 หมาย ผมยาว 3 หมาย
ถ้าใครถูกหักครบ 20 หมายในปีนั้นถูกไล่ออก ผมเองก็ 18  19 หมายมาทั้งสองปีครับ ไม่ได่ก่อเรื่องแต่ไม่ยอมความเท่านั้นเอง

ผมกำลังนั่งอยู่เพื่อนข้าง ๆ ก็กระซิบว่า หัวหน้าแกงค์เสื้อแดงมาหามึง  ไอ้ผมก็เด็กใหม่ก็สงสัยว่ามันจะมาหาทำไมก็ออกไปหาหน้าห้อง
ลูกน้องหัวหน้าแกงค์ก็บอกว่าลูกพี่กูขอคุยด้วย ผมก็ถามว่าใคร มันก็ชี้ไปทางลูกพี่มัน ผมก็ถามว่ามีอะไร
คำถามแรกที่มันถามผมคือ เมื่อวานมึงไปดูหนังมาใช้ไหม ผมก็ตอบว่าใช่  ลูกพี่มันก็พูดต่อว่าแล้วมึรู้ไหมว่ามึงนั่งอยู่ใกล้ใคร
เออ คำถามนี้น่าสนผมเองก็อยากรู้เหมือนกัน แต่ก็ตอบไปว่าไม่รู้ คือผมก็ตอบไปแบบไม่อยากตอบกวนกลัวมีเรื่องในตอนนั้น
ลูกพี่มันจึงเฉลยว่ามึงนั่งใกล้แฟนกู   ผมก็ถามไปอีกว่าแล้วไง  ลูกพี่มันก็บอกว่าแฟนกูบอกว่ามึงนั่งไม่สุภาพ
ผมคิดในตอนนั้นไปกันใหญ่แล้วมั็ง ก็เลยบอกไปว่า กูไม่รู้ว่าคนนั่งข้างกูเป็นผู้หญิงแล้วกูไม่ได้ตั้งใจด้วย
ไอ้แครงมันก็นั่งข้างกู กูไปกันสองคน ถ้าแฟนมึงไม่พอใจกูก็ขอโทษด้วยแล้วกัน หนังมันสนุกกูคงหัวเราะดังไปหน่อย
ผมนึกว่าจะจบเรื่อง แต่ลูกพี่มันบอกว่าให้ผมไปขอขมาแฟนมัน มันจึงจะยกโทษให้  อ้าวอย่างนี้ก็สวย
อยากมีเรื่องก็จะจัดให้ ผมจึงพูดตอบลูกพี่มันไปว่า มันเป็นแม่มึงเหรือถึงต้องให้กูไปขอขมา
ก็พอดีครูวิชาต่อไปมา จึงได้แยกย้ายกันไป เรื่องราวมันยังไม่จบ ผมนอนหลับตานึกถึงเหตการณ์นักเรียนขาสั้นที่เกิดขึ้นต่อไป

บันทึกการเข้า
V6
"คนไทย หัวใจลูกทุ่ง"
Sr. Member
****

คะแนน 66
ออฟไลน์

กระทู้: 507



« ตอบ #1554 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 02:14:41 PM »

ผมมีโปรเจคมาเสนอเพื่อหาเงินเข้าชมรมนะครับ
ก็เริ่มจากไหน ๆ เราก็มีปืนอัดลมกันหลายคนแล้ว ก็น่าจะจัดกิจกรรมการทดลองยิงปืนให้กับประชาชนทั่วไปโดยเฉพาะ เยาวชนที่
อายุยังไม่ถึงเกณฑ์


งั้นผมคงเข้าข่ายนี้ครับ ...  Smiley
ส่วนรางวัลอยากจะขอเป็นปืนอัดลมกระบอกที่ผู้ลงแข่งใช้ยิงได้คะแนนสูงสุดนั้นเลยได้ไหมครับ  ... Grin Grin


.... ฝัน ...  ยิ้มีเลศนัย ยิ้มีเลศนัย
บันทึกการเข้า



... " ปืนยืม ลูกขอ " ...
sitta.
Hero Member
*****

คะแนน 488
ออฟไลน์

กระทู้: 7275


« ตอบ #1555 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 02:23:19 PM »

ผมมีโปรเจคมาเสนอเพื่อหาเงินเข้าชมรมนะครับ
ก็เริ่มจากไหน ๆ เราก็มีปืนอัดลมกันหลายคนแล้ว ก็น่าจะจัดกิจกรรมการทดลองยิงปืนให้กับประชาชนทั่วไปโดยเฉพาะ เยาวชนที่
อายุยังไม่ถึงเกณฑ์


งั้นผมคงเข้าข่ายนี้ครับ ...  Smiley
ส่วนรางวัลอยากจะขอเป็นปืนอัดลมกระบอกที่ผู้ลงแข่งใช้ยิงได้คะแนนสูงสุดนั้นเลยได้ไหมครับ  ... Grin Grin


.... ฝัน ...  ยิ้มีเลศนัย ยิ้มีเลศนัย

รางวัลก็เป็นเสื้อชมรมนั้นหละครับ เลือกเอาตามขนาดของตัวเอง

โปรเจคนี้ดีมากครับ
คนจัดได้เงินเข้าชมรม

คนสมัครได้ทดลองใช้ปืนราคาแพง ส่องกล้องราคาแพง ราคาถูก  มีโอกาสเปรียบเทียบยิงปืนที่มีอุปกรณ์แตกต่างกัน
เพื่อใช้เป็นตัวตัดสินใจในการซื้อปืนอัดลมกระบอกแรกของตน  500 บาท คุ้มค่ามากครับ
กระสุน 100 นัด สำหรับปืน pcp ยิงแบบเดียวครับ เดี๋ยวชักมันก็ต่ออีก 100 นัด

win win ครับผม

บันทึกการเข้า
V6
"คนไทย หัวใจลูกทุ่ง"
Sr. Member
****

คะแนน 66
ออฟไลน์

กระทู้: 507



« ตอบ #1556 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 02:33:08 PM »

เดี๋ยวกลับมาอ่านกระทู้พี่สิทธาต่อนะครับ... Smiley

ตอนนี้ต้องขอเข้าไปในไลน์การผลิตก่อน ครับเพื่อน Service ชาวต่างชาติชะเง้อหาแล้ว...


.... วันนี้หลังจากไปทำบุญที่วัดใกล้กันกับ Office ก็เลยแวะเข้าทำงานเลย ... ฮิ ฮิ ...OT ....
บันทึกการเข้า



... " ปืนยืม ลูกขอ " ...
Wanich/Soong
สบาย
Hero Member
*****

คะแนน 799
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3196



« ตอบ #1557 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 03:53:13 PM »

หลังจากนอนซมด้วยโรคประสาทหูเสื่อมมาหลายวัน มันไม่ได้เป็นแค่ประสาทหูเสื่อมเท่านั้น
ท้องอึดท้องเฟ้อยังเข้าร่วมผสมโรงอีกด้วย หายใจไม่ทั่วท้องเลย อีตอนนอนป่วยก็ตั้งใจว่าพอหายผม
จะกินเจถวายเจ้าแม่กวนอิม 1 เดือน งดฆ่าสัตว์ตัดชีวิต 1 พรรษา นอนได้สองวัน พอโงหัวได้ก็..............................
... ......................
...   ....................................
...  ........................................................... ..
... ........................................................... ......................................
ไอ้แครงมันก็นั่งข้างกู กูไปกันสองคน ถ้าแฟนมึงไม่พอใจกูก็ขอโทษด้วยแล้วกัน หนังมันสนุกกูคงหัวเราะดังไปหน่อย
ผมนึกว่าจะจบเรื่อง แต่ลูกพี่มันบอกว่าให้ผมไปขอขมาแฟนมัน มันจึงจะยกโทษให้  อ้าวอย่างนี้ก็สวย
อยากมีเรื่องก็จะจัดให้ ผมจึงพูดตอบลูกพี่มันไปว่า มันเป็นแม่มึงเหรือถึงต้องให้กูไปขอขมา
ก็พอดีครูวิชาต่อไปมา จึงได้แยกย้ายกันไป เรื่องราวมันยังไม่จบ ผมนอนหลับตานึกถึงเหตการณ์นักเรียนขาสั้นที่เกิดขึ้นต่อไป

 เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม
พี่สิทธาครับ....บอกตามตรงนะ "เกเร" และเขียนยาวมากแต่ผมอ่านระเอียดจนจบโดยไม่รู้ตัว
อ่านแล้วมันชวนติดตามครับ เหมือนคนเขียนมันเป็นพระเอก เค้าเรียก..."มันอิน มันอิน" ทำนองนั้น
จำได้ว่า เคยอ่านเรื่องต่างๆที่พี่สิทธาเขียนได้อารมณ์บ่อยๆ เคยตอบกระทู้ชม ชมให้ จำได้......."นายแน่มากครับ" ไหว้ ไหว้ ไหว้ ไหว้
พี่เขียน พ๊อคเก็ตบุ็ช ขายไหม เกี่ยวกับ ปืนลมก็ได้นะ
ว่างๆก็ พ็อดๆ ไว้เป็นเรื่องๆ เก็บไว้ก่อน เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม

ลืมไป..ใครที่เห็นกระทู้ผ่านๆว่ามันเยอะ แล้วขี้เกียจอ่าน...ลองกลับไปอ่านข้างบนดู...แล้วคิดแบบผมรึป่าว
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 26, 2010, 04:22:16 PM โดย Wanich/Soong » บันทึกการเข้า
Wanich/Soong
สบาย
Hero Member
*****

คะแนน 799
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3196



« ตอบ #1558 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 04:18:55 PM »

ผมมีโปรเจคมาเสนอเพื่อหาเงินเข้าชมรมนะครับ
ก็เริ่มจากไหน ๆ เราก็มีปืนอัดลมกันหลายคนแล้ว ก็น่าจะจัดกิจกรรมการทดลองยิงปืนให้กับประชาชนทั่วไปโดยเฉพาะเยาวชนที่
อายุยังไม่ถึงเกณฑ์ หรือ ผู้ที่ทำงานแล้วแต่ยังไม่มีประสบการณ์การยิงปืน

สถานที่จัดกิจกรรมก็สนามยิงปืนที่คิดว่าสะดวกในการเดินทาง

หลักการ
โดยทั่วไปคนส่วนใหญ่ยังไม่เคยมีประสบการการยิงปืนแบบสไนเปอร์  ด้วยเพราะไม่มีปืน ค่ากระสุนราคาแพง
หรือปืนที่ได้ทดลองยิงในงานรื่นเริงก็ล้วนเป็นปืนศูนย์รูทั้งสิ้น  ดังนั้นกิจกรรมนี้จึงเป็นกิจกรรมเสริมประสบการณ์
ให้ผู้เข้าทดลองยิงได้มีโอกาสสัมผัสการยิงปืนแบบใช้กล้องเล็ง


 
ประกาศรับสมัครผู้เข้าทดลองยิงปืนอัดลม รับจำนวนจำกัดเพื่อป้องกันการเบื่อหน่ายในการรอคอย
จำนวนผู้ยิงปืนน่าจะมีอัตราส่วนต่อปืนคือ 2 คน ต่อ ปืน 1 กระบอกหรือแล้วแต่ความเห็นในที่ประชุม

กติกา

ต้องจ่ายค่าสมัคร 500 บาท จะได้รับกระสุนจำนวน 100 นัด
ค่าเป้า ซื้อที่สนามยิงปืนตามราคาสนาม
ผู้ยิงได้คะแนนสูงสุดของวันนั้น จะได้รับรางวัล
ผู้ยิงสามารถสลับยิงปืนได้หลายกระบอก เวียนยิงปืนได้ทุกรุ่น เป็นการเพิ่มประสบการณ์
ปืนทุกกระบอกจะมีเจ้าของปืนหรือเจ้าหน้าที่คอยประกบตลอดเวลาเพื่อความปลอดภัย

หมายความว่ากระสุนทุกตลับ จะมีรายได้ 2500 บาท หักค่ากระสุน 600 บาท ก็จะได้ 1900 บาทต่อตลับ

ส่ิงที่ได้
คิดเอาเองนะครับ ขอตัวไปทานข้าวก่อน
ไอเดียดีครับ ทำนองแบบนี้ที่ชมรมพวกเราอยากทำกัน
ยังไงช่วยๆกันคิด ช่วยๆกันทำนะครับ
ชมรมกำลังเริ่มต้นก่อตั้ง อยากได้ผู้มีแนวความคิดสร้างสรรแบบนี้มาช่วยกัน
ผมเองอาจช่วยอะไรไม่มากนัก
อาจช่วยได้ เรื่องหาสปอนด์เซอร์ มาซับพอต บ้าง...
ช่วยกันครับ
บันทึกการเข้า
army555
Full Member
***

คะแนน 7
ออฟไลน์

กระทู้: 261


« ตอบ #1559 เมื่อ: กรกฎาคม 26, 2010, 06:41:04 PM »

ผมว่าตอนเด็ก พี่Sita เป็นเด็กที่มีจินตนาการครับ
เฝ้ารออ่านตอนต่อไปครับ...
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 101 102 103 [104] 105 106 107 ... 555
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.18 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.495 วินาที กับ 24 คำสั่ง