ถามแบบนี้ก็ได้โม้อะสิครับ
แต่ไม่โม้มากเพราะรื้อเป็นแค่กระบอกเดียว
ปัจจุบัน จะสับสนกันระหว่างระบบเข็มพุ่ง กับนกใน
เข็มพุ่งก็คือเหนียวไก แล้วไปง้างเข็มให้ถอยหลังแล้วพอหมดระยะก็จะถูกสปริงดึงกลับให้พุ่งลงไปที่จานท้ายกระสุน
ส่วนนกในนั้น ผมเคยเห็นแค่แบบเดียว(ก็รื้อเป็นแค่กระบอกเดียวครับ)คือเหนียวไกเพื่อปลดล๊อกให้นกที่ถูกง้างไว้ตีไปที่เข็ม เข็มก็จะพุ่งไปที่จายท้ายกระสุน ระบบปฏิบัติการเหมือนปืนนกนอกแต่นกมันไปอยู่ในลำเลือนแทน
กระบอกนี้ครับที่ผมรู้จัก
รูปนี้เป็นเบรานิ่ง 1903
ผลิตมาตียี่ห้อม้าคาบศร ใช้ชื่อรุ่นคือ โคล ป๊อกเด้ง เอ๊ยป๊อกเก็ต มี 3 ขนาดคือ น้องเล็ก .25 พี่กลาง 7.65 และพี่ใหญ่ 380. (7.65 และ380 รูปลักภายนอกเหมือนกันครับ)
6.35 หรือ .25
7.65หรือ .32 และ 380 หรือ 9 มม.สั้น 9 มม.เบรานิ่ง
ผมยิงตัว .32 บ่อยครับ เพราะเป็นปืนมรดกมาจากรุ่นปู่ทวด(ตอนนี้อยู่กับพ่อ) ส่วน .380 เคยยิงของพี่ท่านหนึ่ง แต่ไม่เคยยิง .25 ครับ
รุ่นนี้คือในตัว 1903 (.32) และ 1908 (.380) เป็นปืนขนาดกระเป๋า (ฝรั่ง) จิ้มลิ้มดีครับ ถ้าทำความคุ้นเคยกับศูนย์ปืนเตี๊ย ๆ เล็ก ๆ เล็งละเอียดยากนิด ๆ แต่ไม่เกะกะสายตา ไม่ไปเกี่ยวกระเป๋ากางเกง ตามมาตรฐานปืนพกสมัยสงครามโลกได้ ก็ฝากผีฝากไข้ได้ครับ ส่วน .25 (ปืนกระเป๋าคนไทย)ไม่เคยยิงครับเลยไม่รู้ว่าเป็นยังไง
โม้แค่นี้ครับ