ถ้าคุณแน่ อย่าแพ้ ป.2 อย่างนี้ มันต้อง.... แฉ ให้หมด

[จะเด็ด]

เอ่อท่านหญิงขอรับ จากนี้ต่อไปกระผมต้องทำอย่างไรบ้างกะใบป.2 สองใบนี่
ท่านหญิงหันมาทำชะม้ายตาหวานแหวว พลางหล่อนก็นับใบม่วงๆจนถึงใบสุดท้าย แล้วหล่อก็เอ่ยมธุรสวาจาว่า คุณจะเด็ดต้องไปแจ้งกับอธิบดีกรมศุลกากรคลองเตย ไปแจ้งว่าจะมีการทำเข้าอาวุธปืนตามใบป.2 นี้ แค่นี้หรือครับ ผมถามหล่อน หล่อนตอบ จะเอาใบส่งด้วยมั๊ย ไม่ต้องขอรับ ผมตอบไปแบบฟายๆ ก็คนไม่ไม่เคยนี่หว่า หล่อนตอบด้วยน้ำเสียงเอียนๆว่า งั้นก็ตามใจ นั้นแหละคือความผิดคิดฟายๆของผม ซึ่งจะปรากฏกายขึ้นอีก 6 ชั่วโมงต่อมา

[K I T 9 1 1]

อ่านผ่านมา 5 หน้า

ลุ้นซะตัวโก่ง

ยินดีด้วยครับพี่   

[safety not compromise - รักในหลวง]

อ่านไปลุ้นไปเหนื่อยเลย

[sitta.]

และทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด สามครั้งซ้อนๆ เสียงแบบนี้มันส่งความหมายมาว่า ไม่ใช่ผู้ที่มีเบอร์อยู่ในเมมแน่เลย มันต้องเป็นน้องแตน ณ ป.2 แน่ๆเลย

ผมรีบกดรับทันที แล้วเกร็งเสียงให้เหมือนน้าสมบัติที่สุด ว่า โอ้สวัสดีครับ มีอะไรให้ผมรับใช้ไม่ทราบครับ มีเสียงหวานแหววตอบกลับมาว่า สวัสดีคะ ดิฉันชื่อ จุดๆๆๆ ขออนุญาตเรียนสายกับคุณจะเด็ดค่ะ ใช่ครับผมจะเด็ดครับ ค่ะดิฉันจะเรียนสายว่า ครบกำหนดจ่ายบัตรเครดิตแล้วค่ะ โปรดดำเนินการด้วยนะค่ะ สวัสดีค่ะ

ปาดโถ... เซ็งชีวิตหว่ะ ไรว่ะทวงได้ทุกเดือน ผมแน่ใจไว้ได้เลยว่า อีกไม่เกินห้านาที จะต้องมีเสียงหวานแหววโทรมาอีกบัตรแน่เลย

ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด มาแล้วสามครั้งซ้อนๆ แต่ยังผมยังไม่รับ ผมยกหน้าจอขึ้นมาดู เบอร์มือถือผู้ใดหว่า นั้นแน่อย่าหลอกตูเลยทวงหนี้บัตรแน่ๆ ผมปล่อยให้มันร้องอีกสามครั้งพอให้สะใจ ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด ตู๊ด ตี๊ด แต๊ด พอสิ้นเสียงผมกดรับแล้วรีบกรอกเสียงเน่าๆของผมลงไปทันที รู้แล้วโทรทวงอยู่ได้ สงสารกันมั่งกำลังเซ็งชีวิตว้อย   เสียงปลายทางไม่มีปฏิกิริยา เสียงนั้นตอบมาอย่างราบเรียบ สวัสดีค่ะ ใบป.2 ของคุณเสร็จแล้วนะค่ะ สวัสดีค่ะ

เสียงโทรศัพท์ของคุณจะเด็ด อ่านแล้วเฉียด ๆ หนังเอ๊กซ์ เลยนะครับ  แนะนำให้เปลี่ยนเสียงโทรศัพท์เป็นเสียงอื่น
ที่ฟังแล้วไม่ต้องคิดลึกลงล่าง

เมื่อก่อนใครที่ไม่รู้จักผมก็คิดว่าผมชอบกินข้าวหลาม 
ด้วยเข้าใจว่าผมพกข้าวหลามใส่กระเป๋ากางเกงทุกวัน
แต่พอรู้จักผมก็รู้ว่าผมไม่ชอบกินข้าวหลามเลย
พอรู้ว่าผมไม่ชอบกินข้าวหลาม ทำไมต้องทำหน้าอิจฉาผมด้วย ผมไม่เข้าใจเลย

[tamma]

รอ........

[ป๊อกแมน]

ขอลงทะเบียนรับชมครับ เย้ๆ

[จะเด็ด]

เสียงโทรศัพท์ของคุณจะเด็ด อ่านแล้วเฉียด ๆ หนังเอ๊กซ์ เลยนะครับ  แนะนำให้เปลี่ยนเสียงโทรศัพท์เป็นเสียงอื่น
ที่ฟังแล้วไม่ต้องคิดลึกลงล่าง

เมื่อก่อนใครที่ไม่รู้จักผมก็คิดว่าผมชอบกินข้าวหลาม 
ด้วยเข้าใจว่าผมพกข้าวหลามใส่กระเป๋ากางเกงทุกวัน
แต่พอรู้จักผมก็รู้ว่าผมไม่ชอบกินข้าวหลามเลย
พอรู้ว่าผมไม่ชอบกินข้าวหลาม ทำไมต้องทำหน้าอิจฉาผมด้วย ผมไม่เข้าใจเลย
[/quote]

ก็เสียงมันติดกันขนาดนั้น จะแยกออกได้ไง มันจะพิการเอานา

จะเด็ดสืบมาแล้ว น้าสิทธาพกข้าวหลามจริงๆด้วย และเป็นข้าวหลามหนองมนซะด้วย  มีแค่ครึ่งกระบอกเองนะ ฮิๆๆ

[จะเด็ด]

รุ่งเช้า อากาศสดใส ผมพาดวงใจอันเบิกบานมุ่งขึ้นทางด่วน มุ่งหน้าดินแดง เห็นป้ายลงคลองเตยซ้ายมือ หักเลี้ยวป๊าบลงทันที ทางบังคับเลี้ยวซ้าย มองเห็นตึก 200 ปีกรมศุลกากรอยู่ลิบๆ ทางขวามือมีทางเลี้ยวขวาหัวเกาะถนน จะเด็ดก็เปิดไฟเลี้ยวปั๊บ พร้อมกับหักพวงมาลัยชิดขวา พอทำทางจะเลี้ยวเข้าประตู ทันใดนั้นพระเจ้าช่วยกล้วยทอด มีตำรวจกระโดดลอยตัว ดุจมีวิชาพลังตัวเบา พลิ้วมาขวางหน้ารถ พร้อมกับเสียงลูกหวีด ปี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ พร้อมกับสุระเสียงหนาท ตรงนี้กลับรถได้แต่ห้ามเลี้ยวเข้า ผมรีบแย้งเพราะมีรถคันอื่นคาตูดผมเป็นเทือก ก็ท่านครับ ก็ไม่เห็นมีป้ายห้ามเลี้ยวเข้าเลยนี่ครับ นั้นแหละคนแยกนี้เขารู้กัน ขณะนี้เป็นชั่วโมงเร่งด่วนห้ามเลี้ยวเข้า เอ้า!!! เวนเอ้ย ก็ตูคนแถวนี้ซะที่ไหนละ ไปตรงไปเลย หักขวาสุดแล้วตรงไป เวนอีกกระทอกแล้วตูจะหาทางกลับมาได้งัยว่ะนี่ ไม่รู้ตรงไปแล้วห้ามเลี้ยวขวาอีกสักสองสามเลี้ยว ตูไม่ไปโผล่ไหนต่อไหนเลยหรือว่ะเนี้ยะ



ว่าแล้วก็เลี้ยวซ้ายแยกหน้าแม่งเลย โบกดีนัก ไอ๊หยา... เวนก๋ำๆๆ แต้ๆ ดันเป็นทางขึ้นทางด่วน พอเลี้ยวมาปั๊บ เจอด่านเก็บเงินปุ๊บ ถอยหลังก็ไม่ได้ มีรถจอติดตูดเป็นแถวเป็นแนว ช้ำใจขนาดตูอุตสาห์มองฟ้าสดใสตั้งแต่เช้าตื่นนอนแล้วนี่หนา จำใจ๋ฟักเงิน 45 บาทจ่ายค่าทางด่วนไปโต๋ย ฮ่วยขับรถผ่านหน้ากรมศุลแว๊บเดียว ต้องจำใจขึ้นทางด่วนมาลงบางนา เฮ่อ.. เซ็งอิบอ๊ายเลยว้อย



เสียฤกษ์หมดกัน สงสัยวันนี้ตูคงเจอเรื่องซวยๆทั้งวันแน่เลย ซิกเซนท์มันบอก กลับบ้านไปนอนเกาไข่แล้วค่อยมาวันหลังดีก่ามั้ง ส่วนอีกใจนึงที่เป็นฝ่ายค้านก็แสดงตัวก๋าออกมาทันที เราจะยอมแพ้ต่ออุปสรรเล็กๆน้อยแค่นี้หรือไอ้จะเด็ด ไอ้ฟายเอ้ย เรื่องแค่นี้เมิงก็ถึงกับถอดใจกลับไปตายรังแล้วหรือ คนขี้แป้อย่างเมิงนะ ไม่น่าเกิดเป็นคนเลย ไอ้ ฟายๆๆๆๆๆ



ป๊าบ... กลับรถตรงยากบางนา มุ่งหน้าเข้าเมือง จ่ายค่าทางด่วน 45 บาทโลด เช้านี้ตูจ่ายกี่ด่านแล้วว่ะเนี้ยะ แคลาย คลองเตย บางนา ยังไม่ทั่วกรุงเทพนี่หว่าเรื่องเล็ก สู้ต่อไปทาเคชิ ว่าแล้วก็เห็นทางลงคลองเตยอยู่ลิบๆ ต้องไม่พลาดอีก ชิดช้าย ลง ชิดขวาเลี้ยว ตรงไปถึงแยกไฟแดงชิดขวาไว้ แล้วก็ .......ตรงนี้ขอผ่านเถอะนะขี้เกียจบรรยายกำลังเซ็งอยู่ ลมเสียอีกต่างหาก

[จะเด็ด]

แม่ง...ถึงเสียที อาคาร 200 ปีกรมศุล วนหาที่จอดรถจนจะอ่อนใจ เจอป้ายของใครก็ไม่รู้ เอาออกเลยตูจะจอดเป็นไงเป็นกัน ตูลมเสียขนาดแล้วนะเมิง!!!


ก้าวฉับๆ เห็นน้องนางประชาสัมพันธ์ นั่งอยู่ตรงโต๊ะทางเข้า ผมก็ปรี่เข้าไปกระแซะ เออ..คุณท่านหลานเธอขอรับ ข้าผู้น้อยด้อยวาสนาจะมาขอคำปรึกษาหารือสักกระติ๊ดนะขอรับ เท่านั้นแหละโอ้แม่จ้าว จากที่เธอกำลังเม้าส์สุดสยิวกิ้วกับชายข้างๆกาย เธอหันมาโดดกันคอผมทันที โอ้ไม่ใช้ๆ ขอรับท่านผู้ชม ผมใส่อารมณ์มากไปแฮะๆ เรื่องเดิมต้องเป็นอย่างนี้


หันมามองหน้าผมช้าๆ พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ค่อยๆบูดเป็นตูดที่ละนิด พอเธอหันมาสบตากับผมเต็มหน้าเต็มตา โอ้..สงสัยจะอนาถชีวิตอีกแล้วตู จากที่เธอกำลังเม้าส์อย่างมันส์ในอารมณ์ ผมคงก้าวเข้าไปขัดคอเธอเสียแล้วกระมัง จากหญิงสาวสวยพริ้ง ตอนนี้เธอทำหน้าเป็นตูดเหมือนคนกำลังเบ่งอึ อื๊ดๆๆ จะมาทำอะไรหรือค่ะ เธอตอบห้าวๆ แต่ในใจผมได้ยินเธอพูดว่า “เมิงมาทำเอี้ยไรที่นี่หา..” ก็สีหน้าเธอบอกอย่างนั้นจริงๆขอรับ จะเด็ดมิได้ไส่ไฟนะ แค่นำมาถ่ายทอดให้ท่านผู้ชมผู้ฟังต่ออีกที


กระผมมาทำเรื่อง ขอนำอาวุธปืนจากต่างประเทศเข้าประเทศเราขอรับ ต้องไปยื่นเรื่องที่ไหน อย่างไร บ้างขอรับ พอฟังผมจบ เธอทำตาโตสะดุ้งเหยงเอามือป้องปากโดยธรรมชาติ หา!!! คุณว่าอะไรนะ แต่หูผมดันได้ยินเธอพูดว่า “หา!! ไอ้ฟาย เมิงถามตูเรื่องแบบนี้ตูจะไปรู้ได้ไงฟ่ะ” แล้วก็เป็นจริงอย่างที่หูผมได้ยิน ผมก็ยืนยันคำถามเดิมอีกล่ะครับ คราวนี้เธอกรอกตาซ้าย ขวา ขึ้น ลง สี่ทิศทางเป็นปรับศูนย์ท้ายปืนเลย คุณค่ะ ดิฉันเพิ่งมาเข้าเวรค่ะ คุณต้องไปถามข้างใน อีกหลายๆใน และอีกหลายๆ ใน นะค่ะ ถามไปเรื่อยๆนะค่ะ ถามไปให้ดะไปเลยค่ะ คิดว่าไม่เกินชาตินี้คงรู้พิธีการศุลกากรค่ะ แม่นางสาวฟักทอง ไม่รู้ไรจั๊กอย่าง ใครจ้างมานั่งเป็นตุ๊กตาหน้าเคาน์เตอร์ให้เปลือง งบประมาณแผ่นดินทำไมว่ะ เสียข้าวสุกจริงๆ

[จะเด็ด]

ผมก็เดินไปตามทางของผมต่อ พึ่งใครไม่ได้จริงๆ เห็นกลุ่มผู้คนกำลังต่อคิวกันยาว พินิจดูแต่ละคนแล้วน่าจะเป็นพนักงานชิบปิ้ง จึงกระแซะเข้าไปถามไถ่ ก็แบบเดียวกับที่ถามตุ๊กตาหน้าเคาน์เตอร์นั้นแหละ แต่ผลของการตอบรับดีม๊ากกกกก แต่ละคนให้คำแนะนำที่เป็นช่องเป็นทางเลย อันแรกเลยหากไม่ใช้ตัวแทนก็ต้องทำเองโดยการสมัคร Paperless โดยต้องกรอกรายละเอียดส่วนตัวเราในแบบฟอร์มขอลงทะเบียนหมายเลข 1-1


ปกติบรรดาแล้ว ชิบปิ้งบอกว่าสามารถโหลดจากอินเตอร์เน็ตได้ แต่ผมก็เห็นว่าต่อคิวไปถึงหน้าเคาน์เตอร์ เพราะโดยปกติที่ไหนๆ ไม่ว่าธนาคาร อำเภอ จังหวัด โรงแรม จะมีแบบฟอร์มเปล่าๆใว้ให้ผู้มาติดต่อ เป็นการอำนวยความสะดวก ยืนรอคิวนานเหมือนกันนะ แต่พอถึงคิวปั๊บ แทบช็อค เมื่อได้ยินคำว่า พี่ต้องไปขอแบบฟอร์มที่อาคาร 1 ที่อยู่ด้านหน้าทางเข้า เขียนรายละเอียดแล้วค่อยมายื่นนะครับ


เอาล่ะเมิงงานเข้าอีกแล้วตู แล้วอาคาร1 นั้นอยู่ตรงไหนครับ โน้นเลยครับทางเข้าแรก พี่เดินตรงไป แล้วถามยามไปเรื่อยๆ เขาบอกไม่รู้จะอธิบายอย่างไร ผมก็ว่าตามนั้นแหละ เพราะตูดผมยังมีคนรออีกเพียบ ช่องบริการมีนับสิบช่อง แต่เปิด 2 ช่องครับ ประหยัดงบประมาณมั้ง แต่เอ๋ ผมว่าเอานังตุ๊กตานั้นมานั่งทำงานตรงนี้น่าจะมีประโยชน์กว่ากระมัง


เดินไป + เดินกลับน่าจะไม่น้อยกว่า 2 กิโลเมตร รูไหมครับท่านผู้ชม กระดาษ A4 แผ่นนั้นแผ่นเดียวราคา 15 บาทไทยครับพี่น้อง เอ๋งๆๆๆ ร้องเป็นหมาโดนเหยียบหางเลยตู กว่าจะเดินกลับมาถึงติดเที่ยงพอดี เจ้าหน้าที่ปิดช่องไปรับทานอาหารกันหมดแล้ว นั่งตูดชารอไปอีก 1 ชั่วโมง อันนี้ต้องยอมรับเพราะเป็นกติกาสากล แต่ตรงที่เจ็บกระดองใจก็คือเรื่องต่อไปนี้

[จะเด็ด]

หลังบ่าย ผมไปยืนต่อคิว จนถึงคิวผม แต่คนละช่องกับช่วงเช้านะครับ ผมก็ยื่นเอกสารไปให้ ท่านหญิงใหญ่ (ต้องเรียกอย่างนี้ครับถึงจะเหมาะสม เพราะเธอสูงอายุพอควร) คุณท่านรับมาแล้วก็ทำหน้าบี้ ก็คลายๆกับหน้าเบ้แหละครับ โอ้นี่เธอ ทำไมแบบฟอร์มของเธอถึงได้มีร่องรอยการถ่ายเอกสารเขรอะไปหมด นี่น่าจะถ่ายกันมานับร้อยรอบแล้วมั้ง ก็คงอย่างงั้นกระมังขอรับ ผมก็ไปตามที่ท่านชายท่านนั้นบอกนั้นแหละ แผ่นนี้ 15 บาทเลยนะครับ


เป็นเรื่องเพราะปากผมอีกแล้ว ดันไปแหย่รังแตนเข้า ท่านหญิงแว๊ดทันที อะไรกันมันจะเอาร่ำเอารวยกันขนาดไหนเนี้ยะ ของฟรีๆแบบนี้ขายได้ไง 15 บาท หากเป็นฉันนะเรอะ 5 บาทก็พอแล้ว ....วี๊ต...บึ้ม!?!?!?!? ตูอยากจะเอาหัวมุดเคาน์เตอร์ไปกระโดดกัดหูท่านหญิงจริงๆ ว่าแล้วท่านหญิงก็ส่งเอกสารชุดนั้นคืนให้ผม ฉันอ่านมายออก การดาษก็เขรอะ ลายมือก็ยังกะไก่เขี่ย นี่เอาของเธอคืนไป
ไรอีกวุ้ย!! Zzzzz ผมงี้ใจหายแว๊บ สงสัยตูต้องเดินทางไกลอีก 2 กิโลเป็นแน่ แต่ช้าก่อนพระเจ้ายังเข้าข้างคนดีเหยียบฟ้า ท่านหญิงหันมายิ้มทำตาปริบๆๆ อาโนเนะ (เห็นแล้วตูอยากจะอาเจียนเป็นโลหิตจังหว่ะ) เธอบอกรอเดี๋ยวนะ ทุกอย่างมีทางออก ฉันจะโหลดมาให้เธอใหม่ โอ้แม่นางฟ้าเฒ่าๆ ของผมแท้ๆจะเด็ดเอ๋ย ผมเห็นท่านหญิงงามขึ้นทันตา เป็นบุญของเราซินะ ที่พรหมลิขิตดลบันดาลให้เราทั้งสองมาพบกัน ใต้ร่มเงาของฝ้ายิบซั่มบอร์ทตราช้าง หนึ่งในผลิตภัณฑ์คุณภาพในเครือซีเมนต์ไทย เอ้าได้แล้วค่ะคุณ เหม่ออะไรอยู่ล่ะ อุ้ย.. ตกใจหมด แฮะๆ กำลังฝันกลางวันแสกๆอยู่ครับ พอผมทำท่าจะเขียนรายละเอียดลงไป ท่านหญิงก็คงขี้เกียจรอจึงพูดว่า นี่เธอไม่ต้องเขียน เก็บเอาไว้เถอะ เอาบัตรประชาชนมาให้ฉันเดี๋ยวจัดการให้ เท่านั้นแหละ ไม่ถึง 30 วินาทีผมก็ได้รับหลักฐานการขึ้นทะเบียน PAPERLESS ตามรูปนั้นแหละ ไม่เสียเงินสักบาท


ตูอยากจะถามเจ้าพนักงานพวกนี้นัก ในเมื่อมันใช้แค่บัตรประชาชนใบเดียว แล้วเมิงให้ตูเดินไปกลับเพื่อซื้อแบบฟอร์มเน่าๆนั้นทำไม ทำไม เมิงไม่ทำให้ตูเสียแต่ที่แรกให้มันเสร็จๆกันไป หลอกให้ตูเดินจะปวดไข่ดัน เมิงนะคงสนุก ส่วนตูนะเจ็บปวดหัวใจว้อย ไอ้ตูดหมึก

[p3451100]

อ้าว น้าจะเด็ด พักแรงแล้วมาเขียนต่อครับ ว่าแต่น้าขยันพิมพ์จัง(นับถือๆ)

[ภูกามยาว]

มารอท่านจะเด็ดแฉต่อ อิอิ

[tinnakorn 0101]

อ่านมาหกหน้า มันส์หยดครับ

[koratmember]

องอาจ สามารถ สมชื่อจะเด็ด ครับ