ช้างแสนรู้มหาราชาภูมิใจในช้างเชือกใหม่มาก ด้วยความที่มันเป็นช้างแสนรู้ มันทำตามคำสั่งได้ทุกอย่าง แต่จะรับฟังคำสั่งของมหาราชาแต่ผู้เดียวเท่านั้น
ด้วยความภูมิใจ มหาราชาจึงประกาศให้รางวัลทองเท่าลูกฟักแก่ผู้ที่สามารถทำให้ช้างเชือกแสนรู้นี้นั่งลงได้
เมื่อมีรางวัล ข่าวลือก็สะพัดไปไกลไวยิ่งกว่าไฟลามทุ่ง ผู้คนนับพันแห่กันมาทุกๆวันตั้งแต่เช้าจรดเย็น
แต่ไม่มีใครทำให้เจ้าช้างนั่งลงได้เลย จนกระทั่งมีไอ้หนุ่มหน้าจืดผู้หนึ่งกล้ามาลองดี เมื่อถึงคิวของเขา
ไอ้หนุ่มไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาเดินไปทางบั้นท้ายช้าง แล้วเตะเข้าไปกลางหว่างขาของมันเต็มรัก
ช้างแสนรู้ทรุดฮวบลงนั่งทันที!!!มหาราชาทรงโกรธไอ้หนุ่มมาก เพราะนอกจากบังอาจทำร้ายช้างสุดที่รักแล้ว ยังต้องทำให้พระองค์ต้องเสียทรัพย์อีกด้วย
แต่ด้วยเกียรติของพระองค์ มหาราชาจึงมอบทองเท่าลูกฟักแก่เจ้าหนุ่มโดยดี แต่มีเงื่อนไขพิเศษ
"พรุ่งนี้ให้เจ้ากลับมาอีกครั้ง แล้วทำให้ช้างของข้าพยักหน้า และส่ายหน้า ต่อกัน ให้ได้โดยห้ามแตะต้องตัวมันโดยเด็ดขาด
ถ้าเจ้าทำได้ เจ้าจะได้รางวัลเป็นสิบเท่าของที่ได้รับวันนี้ แต่ถ้าไม่สำเร็จข้าจะให้ช้างของข้าเตะหว่างขาเจ้าบ้าง" มหาราชาประกาศอย่างเ***้ยมเกรียม
วันต่อมา ท่ามกลางผู้ชมที่มามุงดูมืดฟ้ามัวดิน ไอ้หนุ่มเดินอย่างองอาจเข้าไปที่ช้างแสนรู้ เขาหยุดอยู่ข้างหัวมันสักครู่...
ช้างแสนรุ้พยักหน้าทันที
จากนั้นเขาก็กระซิบที่ข้างหูของมันอีกครั้ง
ช้างแสนรู้ก็ส่ายศีรษะทันทีเช่นกัน!!!
เสียงผู้คนโห่ร้องลั่นอย่างยินดีในชัยชนะของเจ้าหนุ่ม มหาราชาซึ่งคราวนี้รู้สึกทึ่งในความสามารถของเจ้าหนุ่มขึ้นมาแล้ว พระราชทานรางวัลให้เขา
ก่อนจะถามถึงเคล็ดลับการทำให้ช้างส่ายหน้า
"ไม่มีอะไรมากหรอกพระเจ้าข้า" ไอ้หนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ "
ครั้งแรก ข้า ฯ แค่เดินไปถามมันว่า
จำข้าได้หรือเปล่า?" 
ครั้งที่๒ ข้าฯ ก็ถามมันอีกว่า
อยากโดนอย่างเมื่อวานนี้อีกหรือเปล่า?" ก็แค่นั้น พระเจ้าข้า
จำเขามา แบ่งกันขำครับ จะได้หายเครียด
