เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[Pandanus]

มีเรื่องชาวบ้าน ที่ยิ่งสืบยิ่งสะใจ

เรื่องน้าพวง น้าวุฒิ น้องเจน

ผมจะเล่าช้าสักหน่อยนะ เพราะไม่ค่อยมีเวลา

[Pandanus]

น้าพวง  ชื่อจริงพวงรัตน์

ปัจจุบันอายุราว 50+ ผมเรียกน้า เพราะแกเป็นญาติห่าง ๆ กับพ่อ

เป็นสาวสมัยเก่า งามแบบโบราณ ๆ เป็นผู้ดีแทบทุกกระเบียด

ถึงปัจจุบันแล้วแกก็ยังสวย แม้ว่าจะดูตรากตรำไปสักหน่อย



น้าวุฒิ ผมไม่ค่อยได้เจอแกบ่อยนัก เพราะแกนั่งรถติดฟิล์มทึบตลอด

อายุแก่กว่าน้าพวงเล็กน้อย แต่ไม่กร้าน เนี๊ยบหัวจรดเท้า

ไว้หนวดจิ๋ม ๆ ผมเรียบสนิทและไม่มีหงอกให้เห็นสักเส้น

เสื้อผ้าเรียบกริบ ดูดี สมัยก่อนเสื้อแกนี่ ม็องตากูร์ ทั้งนั้น

ปัจจุบันนี้ก็เถอะ ฮัทซาร์ทนี่อย่างบ๊วยแล้ว แอโร่ว์ ยีคิว ไปทางโน้นทั้งนั้น

[Pandanus]

ลุงโกฯ   นั่งเฉย ๆ ....

ใกล้เลิกงานแล้ว  ค่อยมาอ่านพรุ่งนี้ก็ได้

[Pandanus]

น้าพวง เป็นสาวที่อยู่ในจารีต

บ้านนั้นเป็นญาติกับผม มีลูกสาวห้าคน ลูกชายสอง

น้าพวงเป็นลูกคนที่ หก และเป็นลูกหญิงคนสุดท้อง

ตอนอายุ สิบหก แกเป็นนักเรียนมัธยมปลายปีแรก

ตอนถูกน้าวุฒิ "ลาก"  พาไปกระทำมิดีมิร้าย

แล้วส่งผู้ใหญ่มาเจรจา

[Pandanus]

ข้างผู้ใหญ่ฝั่งนี้ ตาเนือบ พ่อน้าพวง ไม่ยอมท่าเดียว

ลูกไอ้เอียดสามตา มันเหลิ้มเปิ่ม มันไม่รู้หวันวรรโณ มันเหยียบหน้ากู

..........

สรุปคือ แกไม่รับพานดอกไม้ธูปเทียน  ฉัดพานฉูดพ่านทั้งชานเรือน

ตาพัว ลุงน้าวุฒิ เป็นพี่ของ เอียดสามตา ที่ตาเนือบว่า ก็ขยับชายพก

ไม่รู้ว่าขยับทำไม แต่ตาเนือบเลือดขึ้นหน้า คว้าได้พร้าไอ้เด้ง เงือดสูง...

วิ่งกันสิครับ  อยู่ทำไม

ทีมขอขมาวิ่งลงเรือนกันหมด

[Pandanus]

ผ่านไปสามปี ได้ลูกสองคน

ตาเนือบน่าจะอ่อนลงมากแล้ว

ตอนน้าพวงอุ้มลูกเข้าบ้าน น้าวุฒิบังหลังตลอด

ตาเนือบไม่พูดกับน้าวุฒิแม้แต่คำเดียว จนกระทั่งวันตาย....

ยายฉิดแม่น้าพวง ถึงจะโกรธลูกเขย แต่เพราะแกเป็นหญิง

แกไม่แข็งหมือนตาเนือบ  พูดกับลูกเขยปกติ

มีแอบเหน็บเล็ก ๆ ลูกเขยทำเป็นไม่ได้ยิน ก็อยู่บนเรือนได้

[golek]

ลุงโกฯ   นั่งเฉย ๆ ....

ใกล้เลิกงานแล้ว  ค่อยมาอ่านพรุ่งนี้ก็ได้

   ตีเก้าหวาแล้วเด้ ... ลงชื่อทำงานแล้ว กาแควแล้ว    มาต่อได้แล้วต่ะ 

[Pandanus]

ลุงโกฯ   นั่งเฉย ๆ ....

ใกล้เลิกงานแล้ว  ค่อยมาอ่านพรุ่งนี้ก็ได้

   ตีเก้าหวาแล้วเด้ ... ลงชื่อทำงานแล้ว กาแควแล้ว    มาต่อได้แล้วต่ะ 

อย่าซัดโรงต่ะ

[Pandanus]

ติดภารกิจหยูมหยาม เช้า ๆ

เรื่องกะอิเล่า งานกะแขบ นายกะอิทำผลงานชุมนุมมินเนี่ยน

[Pandanus]

บ้านตาเนือบ ไม่ได้ร่ำรวยอะไรนัก แต่เพราะลูกมาก

ลูกแต่ละคนจึงได้ขยันเป็นกรด

ยางมีกันคนละสี่ห้าไร่ ทำแป๊บ ๆ ก็เสร็จ เหลือเวลาไปปลูกผักปลูกหญ้า

เวลาเหลืออีกก็ไปหารับจ้างทำนู่นนี่นั่น

จนเป็นที่รู้กัน ว่า ใครจะทำการอะไร ต้องการแรงงานหรือต้องการคน

มาบ้านตาเนือบคือได้กลับไปแน่นอน

แกทำไม่ทันยังไงก็หาคนมาให้ได้

มีสัจจะ รักษาคำพูด บอกจะทำให้คือทำให้ นานแค่ไหนก็ทำให้

เลยเป็นที่รู้กัน ว่า บ้านนั้น เชื่อถือได้

[Pandanus]

น้าพวงอยู่บนบ้านโดยฉัทานุมัติจากยายฉิด

ตาเนือบไม่เต็มใจแต่ไม่ขัด

ต่อมา น้าราม น้องชายของน้าพวง ลูกคนสุดท้องยายฉิด

ลาออกจากงานบริษัทกลับมาอยู่บ้าน พาเมียพาลูกมาด้วย

ตามธรรมเนียมของบ้านเขา ลูกคนสุดท้องต้องอยู่บนบ้าน

พอมาอยู่ร่วมกันกับครัวน้าพวง บ้านมันก็แน่น

น้าพวงเป็นพี่ต้องสละ  ออกมาสร้างบ้านอยู่เองที่หน้าโยด... ก่อนถึงตลาดนิดเดียว

ตอนนั้น ราคาทองบาทละ 7,500-8,000 บาท  ประมาณปี 43 - 44

[GUNRUNNER]

สวัสดีครับ ...   

ตามอ่านอีกคนนึง เหมือนเดิมครับ   

[Pandanus]

เงินสร้างบ้าน แทนที่น้าวุฒิผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวจะแสดงบทบาท

แต่กลับเป็นน้าพวง ที่มีเงินเก็บแอบน้าวุฒิเอาไว้

ทั้งแอบเล่นแชร์ แอบส่งเงินสัจจะ แอบซื้อสลากออมสินเก็บไว้

จนวันที่ต้องสร้างบ้าน น้าพวง ควักเงินหกแสนบาท

....สร้างบ้านรวดเดียวเสร็จโดยไม่ยืมใครเลย

พ.ศ.นั้น บ้านราคาหกแสนบาท เทียบได้กับบ้านราคาสองล้านปัจจุบันนี้แหละ

น้าพวงได้กับน้าวุฒิมาจนลูกขึ้นชั้นมัธยม น้าพวงเก็บเงินได้หกแสน

ในขณะที่น้าวุฒิ ไม่ได้สร้างอะไรเลย.... ใช้อย่างเดียว

น้าวุฒิแกชอบสังคม ชอบพูดคุย ชอบไปร่วมงานกระทบไหล่คนใหญ่คนโต

เลยต้องทำตัว วางท่าทาง ให้เข้ากับพวกเขาได้

[Pandanus]

น้าพวงออกมาสร้างบ้านได้สักสามปีได้

ตาเนือบกับยายฉิด ก็เสียชีวิตตามหลังกันแค่เดือนเดียว

ตาเนือบตายก่อน ในวัย 81 ปี(หน้าโลงเขียน 83)

ตอนเช้า แกออกมานั่งที่ศาลาริมทางเข้าบ้าน

เป็นศาลาที่แกนั่งเหลาคันเบ็ด โกลนด้ามพร้า หรือจักตอกอะไรของแก

แต่วันนั้นแกนั่งเฉย ๆ

ยายฉิดกลับมาจากเก็บผักก็เข้าไปหา ถามแกว่า อิเอาน้ำชาน้ำไหรมั่งม้าย

ตาเนือบบอกยายฉิด ว่า "แม่อีนุ้ยเหอ กูน่ามาเทียมนี้แล้ว....."

ยายฉิดก็ถาม "พรือล่ะพ่อพวกนี้ เติ้นอิไม่อยู่กับฉานแล้วหื้อ ?? "

ตาเนือบตอบ " ทั้งเพ้นทั้งเพกะขอโหสิแล้ะแม่อินุ้ยเห้อ ....." 

แล้วก็แขนตก หัวตก หน้าคว่ำลงใส่ยายฉิด

สิ้นใจไปง่าย ๆ เหมือนถอดปลั๊ก....

[Pandanus]

ยายฉิดจัดการงานศพตาเนือบได้ดีอย่างน่าอัศจรรย์

มีเรี่ยวมีแรง มีพลังต้อนรับแขกเหรื่อ 

แถมยังจัดการงานในครัวในโรงได้อย่างน่าตกใจ

ลูก ๆ พยายามจะห้ามก็เอาไม่อยู่

ก่อนสิ้นงานศพ เอาศพแห่ออกจากบ้านไปฌาปนกิจตามประเพนี

มีธรรมเนียมว่า หลังศพเคลื่อนออกจากเรือน ให้จัดการทลายโรงครัวเสียให้สิ้น

โรงครัวที่ใช้ประกอบเลี้ยงเฉพาะกิจตอนงานศพ จะต้องไม่อยู่ในสภาพใช้งานได้

แต่ ยายฉิด สั่งห้ามไว้

ครัวงานอื่นกูไม่รู้ คร้วงานกูมึงอย่าลาย  ใครลายกูแช่ง.....

เอาสิ.. ใครกล้าก็เอาเลย