ทำธุรกิจเล็ก ๆ น่ะ ทำอะไรฮึ....
พวกกัน เรียนมัธยมมาด้วยกันแต่มันจบแค่ ม.ปลาย แล้วไม่เรียนต่อ
เจอกันที่งานชักพระปากพนังตอนสิบกว่าปีให้หลัง มันก็ตอบแบบนี้แหละ... "ทำธุรกิจเล็ก ๆ "
เล็กจริง ๆ ธุรกิจมัน.... แทบมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น แถมขายราคาถูก ๆ อีกต่างหาก
เพาะพันธุ์สัตว์ขาย ตัวละ ๙ สตางค์ .... เรียกว่า นอเพี๊ยก นอเพี๊ยส อะไรนี่แหละ
ขายของชำ คร้าบ ตอนนี้คิดจะทำไก่ไข่
ไม่คิดจะจรไปไหนแล้วใช่ไหม
ไอ้ที่ว่ามา ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นแหละ
ร้านชำ ลองปิดสักวัน มูลค่ามันไม่หายไปแค่กำไรสินค้าวันนั้น แต่มันกินลึกไปถึงความเชื่อมั่นลูกค้าโน่นเลย
ไก่ไข่ อันนี้ไม่ต้องไปไหน ถ้าหาคนไว้ใจได้มาเฝ้าให้ไม่ได้
ผมเคยคิดจะทำอะไรมากมาย แต่ถ้ามาติดเงื่อนไขไปไหนไม่ได้ล่ะ ผมเลิกหมดแหละ
นี่..ก็ปริ่ม ๆ จะเลิกสักงานอยู่หลาวนิ
