อ่านดีๆ ครับ
มาตรา ๒๐ ห้ามมิให้ผู้ใดกระทําการอันเป็นการทารุณกรรมสัตว์โดยไม่มีเหตุอันสมควร
มาตรา ๒๑ การกระทําดังต่อไปนี้ ไม่ถือว่าเป็นการทารุณกรรมสัตว์ตามมาตรา ๒๐
(๑) การฆ่าสัตว์เพื่อใช้เป็นอาหาร ทั้งนี้ เฉพาะสัตว์เลี้ยงเพื่อใช้เป็นอาหาร
......
มาตรา ๒๐ ห้ามกระทำการอันเป็นการทารุณสัตว์โดยไม่มีเหตุอันควร แต่มาตรา ๒๑ เป็นข้อยกเว้น
การตกปลา ยิงนก ประมงพื้นบ้าน มาทำอาหาร เมื่อดูเจตนาเพื่อการเลี้ยงชีพอันไม่ได้มีลักษณะเป็นการทารุณกรรม
ก็เป็นเหตุอันควรไม่น่าจะครบองค์ประกอบความผิดตามมาตรา๒๐ อยู่แล้วครับ
แต่ยิงนกนี่ผมว่าเสี่ยงนะครับว่าจะเป็นการทารุณกรรม
ตามมาตรานี้ประกอบมาตรา 31 เตะหมา จำคุกไม่เกิน 2 ปี ปรับไม่เกิน 40,000 บาท
แต่ถ้าเตะคน ก็ผิดตาม ปอ.มาตรา 295 จำคุกไม่เกิน 2 ปีเท่ากัน แต่ปรับไม่เกิน 4,000 บาท สรุปว่าเตะเขียนกฎหมาย เอ้ย ถ้าโกรธหมา ให้เตะเจ้าของหมา ถูกปรับน้อยกว่า
อ่าน พรบ. นี้แล้วผมเป็นห่วงสัตวแพทย์ ในทางปฎิบัติจะมีปัญหา
มาตรา ๒๑ การกระทำดังต่อไปนี้ ไม่ถือว่าเป็นการทารุณกรรมสัตว์ตามมาตรา ๒๐
...(๔) การฆ่าสัตว์ในกรณีที่สัตวแพทย์เห็นว่าสัตว์ป่วย พิการ หรือบาดเจ็บและไม่สามารถเยียวยา
หรือรักษาให้มีชีวิตอยู่รอดได้โดยปราศจากความทุกข์ทรมาน
แปลว่าสัตวแพทย์ฆ่าได้ตามเงื่อนไข
แต่มาตรา ๒๗ บัญญัติว่า "ในกรณีที่พบสัตว์ตกอยู่ในสภาพที่ทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยหรือบาดเจ็บสาหัส
และสัตวแพทย์เห็นว่าการให้สัตว์มีชีวิตอยู่ต่อไปจะได้รับความทุกข์ทรมานจนเกินสมควรให้พนักงานเจ้าหน้าที่
มีอำนาจสั่งให้ฆ่าสัตว์นั้นได้"
แปลว่าเงื่อนไขตามมาตรา ๒๑(๔) และ ๒๗ ด้วยที่ต้องรอขออนุญาตพนักงานเจ้าหน้าที่ กว่าจะเจอสัตว์ทรมานมากกว่าเดิม
สัตวแพทย์เองก็คงไม่อยากเสี่ยง ทุกวันนี้ก็เจอเจ้าของสัตว์นานาจิตตังอยู่แล้ว
ต่อไปนี้รับรองจะเจอพวกสมาคมพิทักษ์สัตว์มาเยี่ยมจนไม่เป็นอันทำอะไร
สงสัยต้องจัดอบรมกฎหมายนี้ให้อาจารย์และนักศึกษาสัตวแพทย์เตรียมตัว
