1911 มีดีที่ยิงใช้สัญชาตญาณป้องกันตัวในระยะใกล้ได้แม่นยำครับ คือใช้ยิงเหมือนเคาบอยโยกยิงซ้ายโป้ง ยิงขวาโป้ง ยิงหลายเป้าเหมือนในหนังเคาบอยนั่นแหละครับ เพราะตัวปืนถูกออกแบบมาในยุคนั้น... แต่ช่วงหลังที่มันกลายเป็นปืนแข่งขันแม่นยำกลุ่มแน่นนี่เกิดจาก Demand ของคนใช้ปืนในยุคหลังครับ, ซึ่งนายสมชายว่าหากอยากได้ปืนกลุ่มแน่นต้องไปซื้อปืนที่ผลิตขึ้นมายุคหลังที่ใช้ CNC ควบคุมขั้นตอนการผลิตนั่นแหละครับ(เช่นคิมเบอร์ เลสเบเออร์ ฯลฯ)...
ปืนแต่งเองปัญหามักไม่จบครับ ช่างปืนก็รู้ไม่เท่ากัน ไปคุยกับคนหนึ่งก็บอกอย่างหนึ่งไม่เหมือนกัน พอบอกว่าค้นมาจากอินเตอร์เน็ตเป็นอย่างโน้นเป็นอย่างนี้แล้วบอกให้ช่างทำให้ฯ... ช่างก็จะไม่ค่อยชอบ ทำนองว่าหากรู้ดีทำไมไม่ทำเองเสียเลย, ครั้นจะให้ช่างปืนทำให้ก็ไม่ชัวร์ว่า"ช่างใหญ่"ในร้านเป็นคนลงมือเองหรือเปล่า บางทีก็ส่งต่อให้ช่างลูกน้องเป็นคนทำให้(ฝึกลูกน้องด้วยปืนของเรา) แล้วของอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับฝีมือคนทำครับ(แปลว่าอาจซวย)...
นายสมชายรักม้าแก่และใช้ติดตัวมาตั้งแต่ปี 2531 นั่นแหละครับ ซึ่งคาดว่าคงรุ่นราวคราวเดียวกับปืนคุณ chanethompson แหงๆครับ... ดังนั้นนายสมชายเข้าใจเลย ว่ารักปืนกระบอกนี้อย่างไร, นายสมชายตั้งท่าจะเปลี่ยนปืนหลายครั้งแล้ว(ปืนมันใหญ่/หนัก) ทั้ง CZ Glock แม้แต่เมื่อวานนี้ก็ไปเดินหลังวังฯ ดูชี๊ฟ 2 นิ้วกับ Sig 238 (ราคาเท่ากันเป๊ะ 105,000.- บาท)...
แต่ดูแล้ว จับถือแล้วยังไงก็ไม่เหมือน 1911 ครับ วาดซ้ายวาดขวามันก็ไม่เหมือนม้าแก่... กลายเป็นเมียนายสมชายจะเปลี่ยนจากชี๊ฟ 3 นิ้วสั้นลงมาเป็น 2 นิ้วซะงั้นครับ... ฮา...
เมื่อก่อนผมก็ใช้แต่ 1911 ลงแข่ง
แต่พออายุมากขึ้น กลับไปชอบไกยาว ๆ นิ่ม ๆ แบบพวก HK ยิงไปยิงมาปรากฏว่า USP Tactical ทำกลุ่มดีกว่าแบร์เสียอีก
