ดุลยพินิจ ยังต้องมีครับ ตัดออกไม่ได้ บางคนคุณสมบัติครบแต่ไม่สมควรมีปืนเยอะแยะไป บางทีแค่รถยังไม่สมควรมีด้วยซ้ำ เพียงแต่ว่าดุลยพินิจที่ว่า ต้องใช้ให้ถูกต้องตามสมควร ไม่ใช่เอามาใช้แสวงหาผลประโยชน์ครับ บางทีเรามักเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ต้องมองถึงคนอื่นบ้าง ผมคนนึงครับ ที่ไม่อยากจะให้มีปืนกันง่ายๆจริงๆ และเชื่อว่าพี่ๆในนี้หลายไำคนก็คงคิดเหมือนผม
เห็นด้วยครับ เพราะถ้าไม่มีจิตสำนึกและความยับยั้งชั่งใจเพียงพอ ใช้อาวุธปืนโดยไม่ใช่เหตุจำเป็นเพื่อป้องกันตัวจริงๆ จะเป็นอันตรายต่อสังคมอย่างมาก และจะมีผลเสีบถึงผู้ที่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนโดยส่วนรวมได้ จะถูกมองในแง่ลบและอาจเป็นเหตุให้สิทธิในการมีอาวุธปืนเพื่อป้องกันตัวถูกริดรอนได้ ควรจะกลั่นกรองผู้ที่จะได้รับอนุญาตอย่างรอบคอบและระมัดระวัง มิฉะนั้น จะเกิดคำถามจากสังคมว่า "คนอย่างนี้ ได้รับอนุญาตให้มีปืนได้อย่างไร"
