ขอแว้งเรื่องลูกหลานการเรียนนะครับ
ชัดๆไปเลยว่าวิศวจบใหม่สองหมื่น ทำงานไปห้าปีถ้าไม่ผันตัวออกมาเป็นเซลหรือการตลาด ชีวิตจะติดหนึบกับบรรยากาศห้องดีไซด์และมีสิทธิ์ตกงานได้ทุกเมื่อ เพราะเงินเดือนแมร่งแพงกว่าเด็กใหม่
หมอ พยาบาลถ้าไม่กินอุดมการณ์เป็นเทวดาเดินดินตามถิ่นธุรกันดาร ก็ต้องหากินแบบนักขายหรือตลกคาเฟ่ คือวิ่งรอกหลายๆงาน
พวกล่ามญี่ปุ่น จีน อังกฤษ ตามนาย นั่งลีมูซีนตลอด กินดีๆกับนาย เงินเดือนสตราทที่สี่หมื่น ทำไปซักพักเจ็ดหมื่นห้า ผมเป็นคนอนุมัติเงินเดือนเอง เห็นมาเยอะ
ล่ามนี่สุดยอดทุกเรื่องจริงๆครับ เงินเดือน ค่าทิป ได้กินได้เที่ยว ได้ค่าปิดปาก ฯลฯ เพื่อนผมคนนึง สิบกว่าปีที่แล้วโดนจับส่งกลับจากญี่ปุ่น
เงินทองที่ส่งกลับมาเมียก็เอาไปปรนเปรอกิ๊กจนหมด แถมหนีไปโดยทิ้งลูกไว้ให้อีก เอาแต่กินเหล้าฟูมฟายกับชีวิตอยู่หลายเดือน พอผมบอกให้ไปหางานเป็นล่ามดู ไม่เจอพักเดียวกลับมาหรูหราฟู่ฟ่าเป็นคนละคน ขอบอกขอบใจผมใหญ่ บอกว่าผมเป็นคนฉุดมันขึ้นมาจากนรกจริงๆ
ส่วนเรื่องเรียนนี่ผมก็ไม่ได้บังคับลูกๆหรอกครับ แต่ที่โรงเรียนเขามีแจกโล่แจกประกาศพวกนั้นเอง ตัวเด็กเองก็ไม่ได้เครียดหรือเอาเป็นเอาตายหรอกครับ เตะบอลดูหนังเหมือนเด็กปกติทั่วไป เค้าเห็นอาของเขาที่ได้เกียรตินิยมมาแล้ว โอกาสในการเลือกงานมันเยอะกว่าก็เลยเอามาเป็นแบบอย่าง ทำตัวชิลด์ๆ แต่ตั้งใจในชั้น เกรดมันก็ออกมาดีเองครับ
