๏ฟฝ๏ฟฝ็บบ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝสน๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝาปืน

สนทนาภาษาปืน => Airguns Corner => ข้อความที่เริ่มโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 19, 2011, 12:10:19 PM



หัวข้อ: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 19, 2011, 12:10:19 PM
เพื่อแบ่งปันประสบการณ์จริงการขออนุญาตซื้ออาวุธปืน  วันนี้กระผมได้ขอคำแนะนำไปที่คุณพี่ธำรง เกี่ยวกับสำนวนหนังสือร้องเรียนนายทะเบียนอาวุธปืน ถึงพฤติกรรม วาจา หลงว่าตนมีอำนาจยิ่งใหญ่ กล้าท้่าทายประชาชน

ฝากถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ สมาชิกฯ และร่วมแสดงความคิดเห็นเรื่องนี้  โดยเข้าไปดูข้อความส่งออกของกระผม  ขอบคุณครับ ::014:: ::014:: >:(


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มีนาคม 19, 2011, 01:04:14 PM
เพื่อแบ่งปันประสบการณ์จริงการขออนุญาตซื้ออาวุธปืน  วันนี้กระผมได้ขอคำแนะนำไปที่คุณพี่ธำรง เกี่ยวกับสำนวนหนังสือร้องเรียนนายทะเบียนอาวุธปืน ถึงพฤติกรรม วาจา หลงว่าตนมีอำนาจยิ่งใหญ่ กล้าท้่าทายประชาชน

ฝากถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ สมาชิกฯ และร่วมแสดงความคิดเห็นเรื่องนี้  โดยเข้าไปดูข้อความส่งออกของกระผม  ขอบคุณครับ ::014:: ::014:: >:(

ดูตรงไหนครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 19, 2011, 01:12:04 PM
ผมเองก็ไม่ค่อยชำนาญเท่าไหร่  ตอนแรกเมื่อผมล็อคอินแล้วไปดูที่  คุณมี 39 ข้อความ เมื่อคลิกแล้วไปคลิกที่ ตู้ข้อความที่ส่งออก  ทีนี้พี่ ๆ คลิกไปดูที่ชื่อผมก่อนแล้วเข้าไปเลือกดูตามที่แนะนำได้ไหมครับ   จะนำเรื่องร้องเรียนมาวางที่นี่ก็เกรงจะไม่เหมาะสม เพราะว่าเป็นหนังสือที่ร่างไว้ร้องเรียนถึงอธิบดีกรมการปกครอง ซึ่งตั้งใจจะส่งวันจันทร์ที่ 21 มีค.54 นี้ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: bannokman ที่ มีนาคม 19, 2011, 01:38:38 PM
อำเภอ ผมก็เป็นอีกที่นะครับที่ขออยากมาก  เหตุผลที่นายทะเทียนไม่ให้เขาบอกว่าเราไม่จำเป็นต้องมีปืน ผมขอปืนอัดลม.22 เศร้าไปครับ 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 19, 2011, 01:50:52 PM
กล้าสู้ กล้าชน ติดตามทวงถามตามสิทธิที่เราพึงมีพึงได้  ถ้าไม่ให้ต้องมีเหตุผลรองรับ มิใช่ใข้ดุลยพินิจส่วนตัว  ใช้อารมย์ใช้จินตนาการนายทะเบียนมาตัดสิทธิของเรา  ผมคุยกับศูนย์ดำรงธรรมแล้ว หากจะร้องเรียนก็รับเรื่องไว้  แต่จะให้ขลังต้องร้องไปที่อธิบดีกรมการปกครอง  อย่าไปกังวลครับคนเหมือนกันครับ  ที่ยังกร่างได้เพราะมีหัวโขนและหลงว่าตนเองมีอำนาจเท่านั้น   ในส่วนของผมตอนนี้เดินหน้าเต็มที่ครับ เบรคไม่อยู่แล้ว...



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: bannokman ที่ มีนาคม 19, 2011, 02:01:12 PM
เป็นกำลังใจให้นะครับ..สู้ๆ เพื่อสิทธิ์ที่เราพึงได้รับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Songchart ที่ มีนาคม 19, 2011, 02:17:09 PM
ผมเองก็ไม่ค่อยชำนาญเท่าไหร่  ตอนแรกเมื่อผมล็อคอินแล้วไปดูที่  คุณมี 39 ข้อความ เมื่อคลิกแล้วไปคลิกที่ ตู้ข้อความที่ส่งออก  ทีนี้พี่ ๆ คลิกไปดูที่ชื่อผมก่อนแล้วเข้าไปเลือกดูตามที่แนะนำได้ไหมครับ   จะนำเรื่องร้องเรียนมาวางที่นี่ก็เกรงจะไม่เหมาะสม เพราะว่าเป็นหนังสือที่ร่างไว้ร้องเรียนถึงอธิบดีกรมการปกครอง ซึ่งตั้งใจจะส่งวันจันทร์ที่ 21 มีค.54 นี้ ::014::

ผมเข้าใจว่าเป็นเมล์ส่วนตัวของท่าน ท่านอื่นไม่สามารถเข้าไปดูได้ครับ

ส่งชาติ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: juon2001 ที่ มีนาคม 19, 2011, 02:21:02 PM
งงครับ  แต่น้าจะอยู่ใน PM


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 19, 2011, 03:17:40 PM
ถ้าผมส่ง pm ข้อมูลนี้ไปถึงคุณ songchart แล้วคุณ songchart  ตอบ pm กลับมาที่ผมเพื่อให้เป็นกระทู้ตอบกลับของผม  ต่อไปเพื่อน ๆ จะสามารถเข้ามาดูรายละเอียดที่ somnuekp  ทำเช่นนี้ถูกต้องไหมครับ  ผมจะทดลองดู


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 19, 2011, 03:23:18 PM
ผมทดลองส่งไปที่คุณ songchart แล้วครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Dunk ที่ มีนาคม 19, 2011, 03:36:10 PM
ถ้าผมส่ง pm ข้อมูลนี้ไปถึงคุณ songchart แล้วคุณ songchart  ตอบ pm กลับมาที่ผมเพื่อให้เป็นกระทู้ตอบกลับของผม  ต่อไปเพื่อน ๆ จะสามารถเข้ามาดูรายละเอียดที่ somnuekp  ทำเช่นนี้ถูกต้องไหมครับ  ผมจะทดลองดู
pmคือข้อความส่วนตัวของใครของมัน คนอื่นจะกดเข้าไปดูไม่ใด้ครับ
จะให้ดีผมว่าเจ้าของกระทู้ลองไปตั้งกระทู้ที่หน้าแรกของสนทนาภาษาปืนดูครับจะมีผู้เชี่ยวชาญหลายๆท่านมาให้คำแนะนำเจ้าของกระทู้ครับรวมถึง ส.พ.ป ด้วย
...........ขอให้โชคดีครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 19, 2011, 03:49:28 PM
ผมได้ส่ง PM ขอคำแนะนำถึงคุณธำรง และได้ตอบกลับมาแล้ว   ทีนี้หากจะนำข้อมูลมาโพสกระทู้ที่นี่  ก็จะมีบุคคลที่สามหรือบุคคลอื่นซึ่งมิได้เป็นสมาชิกเข้ามาดูรับรู้ด้วย  อาจจะไม่เหมาะสมนักเนื่องจากเ้ป็นข้อมูลที่อยู่ระหว่างนำเสนอร้องเรียนไปยังอธิบดีกรมการปกครอง หากเผยแพร่ก่อนล่วงหน้าอาจเป็นการเสียมารยาท  คิดว่าผลคืบหน้าประการใดจะนำมาเรียนเสนอเพื่อน พี่่สมาชิก รับทราบภายหลังน่าจะดีที่สุด  จึงขออภัยไว้ ณ ที่่นี้ด้วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ มีนาคม 20, 2011, 12:21:19 AM
ผมได้ส่ง PM ขอคำแนะนำถึงคุณธำรง และได้ตอบกลับมาแล้ว   ทีนี้หากจะนำข้อมูลมาโพสกระทู้ที่นี่  ก็จะมีบุคคลที่สามหรือบุคคลอื่นซึ่งมิได้เป็นสมาชิกเข้ามาดูรับรู้ด้วย  อาจจะไม่เหมาะสมนักเนื่องจากเ้ป็นข้อมูลที่อยู่ระหว่างนำเสนอร้องเรียนไปยังอธิบดีกรมการปกครอง หากเผยแพร่ก่อนล่วงหน้าอาจเป็นการเสียมารยาท  คิดว่าผลคืบหน้าประการใดจะนำมาเรียนเสนอเพื่อน พี่่สมาชิก รับทราบภายหลังน่าจะดีที่สุด  จึงขออภัยไว้ ณ ที่่นี้ด้วยครับ
ถ้าอยากให้คนอื่นได้รับรู้ และคิดว่าเปนประโยชน์แก่สมาชิกก็เอาตามที่คุณdunk(ข้าวบน)แนะนำครับ
เพราะคุณdunkเป็นผู้ดูแลwebนี้อยู่ครับ ถ้าเหมาะสมก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้ามีอะไรที่ไม่เหมาะสม เค้าก็ลบ และเตือนก็เท่านั้นเองครับ ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 20, 2011, 11:01:24 AM
ล่าสุดผมได้รับคำแนะนำจากคุณพี่ธำรง ทำตามขั้นตอนคือทำหนังสือสอบถามนายทะเบียนแล้วรอ 15 วัน จะตอบหนังสือฯ อ้างอิงมาตราใดหรือนิ่งเฉยไม่ตอบ อนุม้ัติหรือไม่อนูมัติ  จะได้เข้าสู่ขั้นตอนต่อไป  ผมเห็นด้วยและขอบพ่ระคุณพี่ธำรง มาณ ที่่นี่ด้วยครับ ::014::

ที่ต้องลุกขึ้นสู้เนื่องจากถูกนายทะเบียนด่าทางโทรศัพท์ ปฎิเสธไม่อนุญาตให้ซื้อชัดเจนเลย และยังท้าทายให้ร้องเรียนไปที่ไหนก็ไม่กลัว ท้าไปถึงนายกรัฐมนตรีด้่วย

ขณะนี้กำลังทำหนังสือทวงถาม พรุ่งนี้จะไปยื่นหนังสือติดตามผลการขออนุญาตซื้อปืนฯ แล้วรอ  ขั้นตอนต่อไป  ขอบคุณครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มีนาคม 20, 2011, 11:13:28 AM
ล่าสุดผมได้รับคำแนะนำจากคุณพี่ธำรง ทำตามขั้นตอนคือทำหนังสือสอบถามนายทะเบียนแล้วรอ 15 วัน จะตอบหนังสือฯ อ้างอิงมาตราใดหรือนิ่งเฉยไม่ตอบ อนุม้ัติหรือไม่อนูมัติ  จะได้เข้าสู่ขั้นตอนต่อไป  ผมเห็นด้วยและขอบพ่ระคุณพี่ธำรง มาณ ที่่นี่ด้วยครับ ::014::

ที่ต้องลุกขึ้นสู้เนื่องจากถูกนายทะเบียนด่าทางโทรศัพท์ ปฎิเสธไม่อนุญาตให้ซื้อชัดเจนเลย และยังท้าทายให้ร้องเรียนไปที่ไหนก็ไม่กลัว ท้าไปถึงนายกรัฐมนตรีด้่วย

ขณะนี้กำลังทำหนังสือทวงถาม พรุ่งนี้จะไปยื่นหนังสือติดตามผลการขออนุญาตซื้อปืนฯ แล้วรอ  ขั้นตอนต่อไป  ขอบคุณครับ ::014::

ขอลอกฟอร์มหนังสือสอบถามไปยังนายทะเบียนด้วยครับ 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 20, 2011, 11:46:48 AM
ผมส่งร่างหนังสือที่ทวงถามให้คุณสิทธา แล้วครับ  เห็นด้วยไม่เห็นด้วย ก็วิจารณ์ได้ครับ  ที่ต้องเร่งรีบทำคือไปฝากเขาพิมพ์  printer ที่บ้านเสียยังไม่ได้ซื้อใหม่เลย  ทรัพยากรหลายอย่างจำกัดครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: AJ_6080 ที่ มีนาคม 20, 2011, 11:53:41 AM
รบกวนขอสำเนา 1 ชุดด้วยครับ..
ขอบคุณครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 20, 2011, 12:08:49 PM
คุณ AJ_6080 ผมส่งให้แล้วครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: maxmin ที่ มีนาคม 20, 2011, 02:02:21 PM
ขอด้วยคนครับ.. ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Rapin paiwan ที่ มีนาคม 20, 2011, 04:20:13 PM
ขอเอาใจช่วยครับ

ผมว่าประเทศไหนที่คนรู้จักเคารพสิทธิของผู้อื่น และไม่ยอมให้ใครมาระเมิสิทธิของตน ประเทศนั้นจัดว่าเป็นประเทศที่เจริญแล้ว


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Songchart ที่ มีนาคม 20, 2011, 05:27:22 PM
ถ้าผมส่ง pm ข้อมูลนี้ไปถึงคุณ songchart แล้วคุณ songchart  ตอบ pm กลับมาที่ผมเพื่อให้เป็นกระทู้ตอบกลับของผม  ต่อไปเพื่อน ๆ จะสามารถเข้ามาดูรายละเอียดที่ somnuekp  ทำเช่นนี้ถูกต้องไหมครับ  ผมจะทดลองดู

ผมทดลองส่งไปที่คุณ songchart แล้วครับ

ผมขออภัยที่ตอบช้าครับ แต่อย่างที่เพื่อนๆ ว่าครับ  PM เป็น Personal message คนอื่นจะไม่เห็นยกเว้นแต่คนที่พี่สมนึกส่งไปถึงครับ เหมือนอีเมล์แหละครับ ของใครของมัน :D

ส่งชาติ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: super x ที่ มีนาคม 20, 2011, 07:42:20 PM
ติดตามครับ   ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: TrophyX ที่ มีนาคม 20, 2011, 08:18:47 PM
ขอผมมีปัญหาที่ปลัดอาวุโสครับ ท่านเพิ่งย้ายมาใหม่ บอกว่าผมมีปืนยาวแล้ว 3 กระบอกมันเกินความจำเป็น ผมก็บอกว่ามันเป็นปืนอัดลมทั้งนั้น เอาไปป้องกันชีวิตและทรัพย์สินก็กระไรอยู่  ผมจะเอาไปไว้ยิงแข่งขันในชมรมคนรักปืนอัดลม  ท่านก็บอกให้ผมไปเอาหนังสือรับรองจากประธานชมรมฯมาประกอบหลักฐาน เลยต้องขอรบกวนท่านประธานเสียแล้วซิ  หรือจะให้ร้องเรียนที่ท่านปลัดอาวุโสดีนะ  ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: TrophyX ที่ มีนาคม 20, 2011, 08:19:45 PM
ขอสำเนาหนังสือทวงถามด้วยคนครับ  จะได้ส่งไปทวงถามที่ท่านปลัดอาวุโสบ้าง ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มีนาคม 20, 2011, 08:36:51 PM
ขอผมมีปัญหาที่ปลัดอาวุโสครับ ท่านเพิ่งย้ายมาใหม่ บอกว่าผมมีปืนยาวแล้ว 3 กระบอกมันเกินความจำเป็น ผมก็บอกว่ามันเป็นปืนอัดลมทั้งนั้น เอาไปป้องกันชีวิตและทรัพย์สินก็กระไรอยู่  ผมจะเอาไปไว้ยิงแข่งขันในชมรมคนรักปืนอัดลม  ท่านก็บอกให้ผมไปเอาหนังสือรับรองจากประธานชมรมฯมาประกอบหลักฐาน เลยต้องขอรบกวนท่านประธานเสียแล้วซิ  หรือจะให้ร้องเรียนที่ท่านปลัดอาวุโสดีนะ  ::014::

เกินความจำเป็นหรือไม่ เจ้าของปืนเท่านั้นจะบอกได้
ไอ้ที่มีอยู่เสียหรือเปล่าใช้งานได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ แล้วมาบอกเกิดความจำเป็นแทนตัวเราได้ยังไงฟะ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 20, 2011, 08:49:00 PM
คุณ   maxmin  และคุณ  trophyx     ผมส่งตัวอย่างหนังสือให้แล้วครับ เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย แนะนำติชมได้ครับ  สถานที่แห่งนี้อบอุ่นดี กำลังใจเืพิ่่่มเกินร้อยครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: V6 ที่ มีนาคม 20, 2011, 10:37:11 PM
+1 ให้เป็นแรงใจครับ ...  :VOV:
จากน้องที่กำลังร้องเพลง ... ช้ำรักจากปอสาม  ...  :~)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ruger40 years ที่ มีนาคม 21, 2011, 10:05:28 AM
+1 ให้เป็นแรงใจครับ ...  :VOV:
จากน้องที่กำลังร้องเพลง ... ช้ำรักจากปอสาม  ...  :~)

...ขอเป็นกำลังใจด้วยคน ครับ  ผมก็กำลังจะไปขอป.3เพิ่มอีกแล้วในเร็วๆนี้..ต้องหาเวลาเหมาะๆและยามดีๆ..ขอให้ราบรื่นเหมือนปีที่แล้วด้วย เทอญ ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มีนาคม 21, 2011, 10:31:07 AM
+1 ให้เป็นแรงใจครับ ...  :VOV:
จากน้องที่กำลังร้องเพลง ... ช้ำรักจากปอสาม  ...  :~)

...ขอเป็นกำลังใจด้วยคน ครับ  ผมก็กำลังจะไปขอป.3เพิ่มอีกแล้วในเร็วๆนี้..ต้องหาเวลาเหมาะๆและยามดีๆ..ขอให้ราบรื่นเหมือนปีที่แล้วด้วย เทอญ ::014:: ::014:: ::014::

ด้วยบุญ ด้วยกุศล  จงดลบันดาลให้ใบปอ 3 ลื่นไหลเหมือนใช้น้ำมันสังเคราะห์ด้วยเถิด สา..า...า ธุ....ธ...ธ



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ruger40 years ที่ มีนาคม 21, 2011, 02:06:46 PM
+1 ให้เป็นแรงใจครับ ...  :VOV:
จากน้องที่กำลังร้องเพลง ... ช้ำรักจากปอสาม  ...  :~)

...ขอบคุณ และขอให้คุณ สิทธา ได้รับป.3 โดยเร็วภายในวันศุกร์นี้ สาธุ

...ขอเป็นกำลังใจด้วยคน ครับ  ผมก็กำลังจะไปขอป.3เพิ่มอีกแล้วในเร็วๆนี้..ต้องหาเวลาเหมาะๆและยามดีๆ..ขอให้ราบรื่นเหมือนปีที่แล้วด้วย เทอญ ::014:: ::014:: ::014::

ด้วยบุญ ด้วยกุศล  จงดลบันดาลให้ใบปอ 3 ลื่นไหลเหมือนใช้น้ำมันสังเคราะห์ด้วยเถิด สา..า...า ธุ....ธ...ธ

...ขอบคุณ และขอให้คุณ สิทธา ได้รับป.3 โดยเร็วภายในวันศุกร์..นี้เช่นกัน สาธุ สาธุ สาธุ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 21, 2011, 03:24:35 PM
วันนี้นำหนังสือทวงถามไปยื่นหน้าห้องนายทะเบียน ทำสำเนาเอกสารให้เสมียนหน้าห้องเซ็นรับเรียบร้อยแล้วครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มีนาคม 21, 2011, 03:36:30 PM
วันนี้นำหนังสือทวงถามไปยื่นหน้าห้องนายทะเบียน ทำสำเนาเอกสารให้เสมียนหน้าห้องเซ็นรับเรียบร้อยแล้วครับ

เย็นนี้คงเลิกประชุมกันค่ำแน่ ๆ  อาจมีการโทรถามรุ่นพี่ที่เคยโดน ว่าจะต้องทำไงต่อไปครับพี่
ผมชักจะหนาวแล้วครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ มีนาคม 21, 2011, 04:00:02 PM
วันนี้นำหนังสือทวงถามไปยื่นหน้าห้องนายทะเบียน ทำสำเนาเอกสารให้เสมียนหน้าห้องเซ็นรับเรียบร้อยแล้วครับ
จุ๊ จุ๊...
ทุกคนเชียร์เต็มที่ครับ..

สู้..สู้

แต่เวลาโดน โดนคนเดียว ตัวใครก็ตัวใครครับ
(ขอแซวนิดหน่อย ไม่อยากให้เครียดนะครับ)

คุณคือผู้เสียสละ ในสังคมไทยคนแบบอย่างคุณนี่ นับวันยิ่งน้อยลง ๆ ๆ หายากขึ้น ๆ ๆครับ
 ขอปรบมือให้จากใจจริง +1
 ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 21, 2011, 04:06:18 PM
ขอบคุณที่ช่วยให้กำลังใจครับ ผมไม่มีแผลข้างหลังให้ขุดคุ้ย  ไม่รู้สึกหวาดหวั่นใด ๆ  ไม่ขาดทุนแน่อย่างมากก็เสมอตัว ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: tongzeed ที่ มีนาคม 21, 2011, 04:50:14 PM
เอาใจช่วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: knight2512 ที่ มีนาคม 21, 2011, 05:29:41 PM
ช่วยเชียร์ครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: AJ_6080 ที่ มีนาคม 21, 2011, 06:58:40 PM
+1 ให้เป็นแรงใจครับ ...  :VOV:
จากน้องที่กำลังร้องเพลง ... ช้ำรักจากปอสาม  ...  :~)

...ขอเป็นกำลังใจด้วยคน ครับ  ผมก็กำลังจะไปขอป.3เพิ่มอีกแล้วในเร็วๆนี้..ต้องหาเวลาเหมาะๆและยามดีๆ..ขอให้ราบรื่นเหมือนปีที่แล้วด้วย เทอญ ::014:: ::014:: ::014::

ด้วยบุญ ด้วยกุศล  จงดลบันดาลให้ใบปอ 3 ลื่นไหลเหมือนใช้น้ำมันสังเคราะห์ด้วยเถิด สา..า...า ธุ....ธ...ธ



น้ำมันสังเคราะห์...มันแพงอยู่หน่า.....อ้ายสิทธา.. ;D ;D


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มีนาคม 21, 2011, 07:51:28 PM
วันนี้นำหนังสือทวงถามไปยื่นหน้าห้องนายทะเบียน ทำสำเนาเอกสารให้เสมียนหน้าห้องเซ็นรับเรียบร้อยแล้วครับ
จุ๊ จุ๊...
ทุกคนเชียร์เต็มที่ครับ..

สู้..สู้

แต่เวลาโดน โดนคนเดียว ตัวใครก็ตัวใครครับ
(ขอแซวนิดหน่อย ไม่อยากให้เครียดนะครับ)

คุณคือผู้เสียสละ ในสังคมไทยคนแบบอย่างคุณนี่ นับวันยิ่งน้อยลง ๆ ๆ หายากขึ้น ๆ ๆครับ
 ขอปรบมือให้จากใจจริง +1
 ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014::

ตามสถิติ เขาจะขึ้นบัญชีไว้  พอขอกระบอกต่อไปเห็นรายชื่อในบัญชี รีบปล่อยให้ผ่านไป
กลายเป็นว่าลื่นขึ้นเยอะเลยครับ  พวกที่ไม่มีในบัญชีรอกันเพลินครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: maxmin ที่ มีนาคม 21, 2011, 08:10:43 PM
ผมเห็นด้วยนะครับคุณ Somnuekp กับหนังสือที่ได้ยื่นเรื่องไป
ขอเป็นกำลังใจและหวังว่างานนี้คงผ่านตลอดนะครับ..

ผมอีกคนที่เคยเจอเรื่องประมาณนี้ ยังไงวงในคงมีการเจรจากันหล่ะครับ..  :D ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มีนาคม 24, 2011, 11:19:48 AM
วันนี้ยังไม่มีกระแสตอบรับจากนายทะเบียน  อยู่ว่าง ๆ เลยกลับไปปรึกษากองการนิติการของกรมการปกครองเพิ่มเติม  พบท่าน ผอ....  เรียนให้ทราบเบื้องต้นว่า ทำหนังสือร้องฯ ถึงอธิบดีกรมการปกครองเสร็จเรียบร้อยรอส่ง พอดีมีพี่ฯ ท่านหนึ่งแนะนำว่าให้ทำหนังสือทวงถามไปที่นายทะเบียนก่อน ขณะนี้ทำหนังสือและไป่ยื่นหน้าห้องนายอำเภอฯแล้วรอ 15 วัน ท่านแนะนำว่าทำถูกต้องแล้ว รอ 15 วันถ้าไม่ได้คำตอบหรือปฎิเสธก็จะไปเข้ากับมาตรา...  แล้วคุณจึงส่งเรื่องไปร้องเรียนที่อธิบดี...ส่งเป็น จม.EMS และลงทะเบียนตอบรับ ขอทราบผลเป็นลายลักษณ์อักษร  เรื่องจะถูกส่งมาตรวจสอบยังหน่วยงานต่าง ๆ ในกรมการปกครอง ไม่เงียบแน่และอย่าได้กังวลต้องโทรไปสอบถามที่นั่นที่นี่  หลังจากรับเรื่องแล้วจะมีเจ้าหน้าที่ติดต่อกลับไป  ท่านสอบถามส่วนตัวว่าอำเภอ จังหวัด..ใด   ได้ตอบข้อมูลรวบรัดอย่างสรุปว่า ถูกนายอำเภอฯ ด่าทางโทรศัพท์และท้าให้ร้องเรียนที่ไหนก็ได้ ท้าไปถึงนายกรัฐมนตรีโน่น  ท่านเองก็รู้จักกับนายอำเภอคนนี้ด้วยแต่ก็ไม่เห็นด้วยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: AJ_6080 ที่ มีนาคม 24, 2011, 12:02:10 PM
วันนี้ยังไม่มีกระแสตอบรับจากนายทะเบียน  อยู่ว่าง ๆ เลยกลับไปปรึกษากองการนิติการของกรมการปกครองเพิ่มเติม  พบท่าน ผอ....  เรียนให้ทราบเบื้องต้นว่า ทำหนังสือร้องฯ ถึงอธิบดีกรมการปกครองเสร็จเรียบร้อยรอส่ง พอดีมีพี่ฯ ท่านหนึ่งแนะนำว่าให้ทำหนังสือทวงถามไปที่นายทะเบียนก่อน ขณะนี้ทำหนังสือและไป่ยื่นหน้าห้องนายอำเภอฯแล้วรอ 15 วัน ท่านแนะนำว่าทำถูกต้องแล้ว รอ 15 วันถ้าไม่ได้คำตอบหรือปฎิเสธก็จะไปเข้ากับมาตรา...  แล้วคุณจึงส่งเรื่องไปร้องเรียนที่อธิบดี...ส่งเป็น จม.EMS และลงทะเบียนตอบรับ ขอทราบผลเป็นลายลักษณ์อักษร  เรื่องจะถูกส่งมาตรวจสอบยังหน่วยงานต่าง ๆ ในกรมการปกครอง ไม่เงียบแน่และอย่าได้กังวลต้องโทรไปสอบถามที่นั่นที่นี่  หลังจากรับเรื่องแล้วจะมีเจ้าหน้าที่ติดต่อกลับไป  ท่านสอบถามส่วนตัวว่าอำเภอ จังหวัด..ใด   ได้ตอบข้อมูลรวบรัดอย่างสรุปว่า ถูกนายอำเภอฯ ด่าทางโทรศัพท์และท้าให้ร้องเรียนที่ไหนก็ได้ ท้าไปถึงนายกรัฐมนตรีโน่น  ท่านเองก็รู้จักกับนายอำเภอคนนี้ด้วยแต่ก็ไม่เห็นด้วยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ::014::

เป็นกำลังใจให้ครับ..::002:: ::002::
รอติดตามตอนต่อไปครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: juon2001 ที่ มีนาคม 25, 2011, 12:44:31 PM
ของผมก็เคยขอ ป2 แต่ไม่อนุญาติให้ขอซะงั้น  ( ตอบปากเปล่า ) ว่าจะลองทำใบทวงถามบ้าง
แต่ยังนึกแบบฟอร์มไม่ออกว่าต้องทำอย่างไร ตอนนี้เลยต้องรอโครงการหน้าครับ  ...  อยากจะลองขอ ป2 เองดูบ้างจังเลย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: tui086 ที่ มีนาคม 25, 2011, 04:21:30 PM
ของผมก็เคยขอ ป2 แต่ไม่อนุญาติให้ขอซะงั้น  ( ตอบปากเปล่า ) ว่าจะลองทำใบทวงถามบ้าง
แต่ยังนึกแบบฟอร์มไม่ออกว่าต้องทำอย่างไร ตอนนี้เลยต้องรอโครงการหน้าครับ  ...  อยากจะลองขอ ป2 เองดูบ้างจังเลย
ผมก็เจอครับ... เข้าไปถาม ได้รับคำตอบว่า...ไม่มีหรอก..ถ้าอยากซื้อเข้ามา ก็ให้ไปติดต่อที่ร้านปืนสิ... 555555


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: V6 ที่ มีนาคม 25, 2011, 05:41:03 PM
รอติดตามให้กำลังใจตลอดครับ จากน้องคนที่ "ช้ำรักจากปอสาม" ...  :VOV:


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 25, 2011, 05:57:16 PM
เอาใจช่วยครับ

.................................



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มีนาคม 26, 2011, 04:39:14 PM
ปอสามผมไม่ได้ขอแล้วครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 04, 2011, 12:25:48 PM
จากวันยื่นหนังสือทวงถามนายอำเภอ 21 มีค.54 ถึงวันนี้ 4 เมย.54     ประมาณ 15 วันแล้ว  ยังนิ่งเฉยไม่มีอะไรเกิดขึ้น
กำลังตรวจสอบถึงแนวทางปฎิบัติจากพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี  พ.ศ.2546  และหนังสือที่กรมการปกครองตอบกลับไปยังศาลปกครอง   เพื่อเปิดประเด็นนำไปสู่การร้องเรียนยัง   อธิบดีกรมการปกครอง และสำนักนายกรัฐมนตรี 
มาตรา 35 เมื่อส่วนราชการใดได้รับการติดต่อสอบถามเป็นหนังสือจากประชาชนหรือจากส่วนราชการด้วยกัน  เกี่ยวกับงานที่อยู่ในอำนาจหน้าที่ของส่วนราชการนั้น  ให้เป็นหน้าที่ของส่วนราชการนั้นที่จะต้องตอบคำถามหรือแจ้งการดำเนินการให้ทราบ ภายในสิบห้าวันหรือภายในกำหนดเวลาที่กำหนดไว้ตามมาตรา 37
หนังสือกรมการปกครองที่ มท 0307.3/6982 ลงวันที่ 5 เมษายน 2553  เรื่อง คำชี้แจงข้อเท็จจริง คดีหมายเลขดำที่ 165/2552       รายละเอียดหนังสือฉบับนี้เกี่ยวกับ มีประชาชนยื่นฟ้องนายอำเภอ..........  จังหวัด................ ต่อศาลปกครองจังหวัด...........    โดยศาลปกครองจังหวัด......... มีคำสั่งให้อธิบดีกรมการปกครองชี้แจงในประเด็นข้อกฎหมาย/ระเบียบคำสั่งที่เกี่ยวข้องกับการปฎิบัติราชการเพื่อประชาชนเกี่ยวกับงานทะเบียนอาวุธปืน ภายใน 10 วันนับแต่วันที่ได้รับคำสั่งศาล    สาระสำคัญที่กรมการปกครองตอบไปยังศาลปกครองสรุปได้ว่า
กรมการปกครองได้ตรวจสอบข้อกฎหมาย/ระเบียบ/คำสั่งที่เกี่ยวข้องกับการปฎิบัติราชการเพื่อประชาชนเกี่ยวกับงานทะเบียนอาวุธปืนแล้วปรากฏว่า  กระทรวงมหาดไทยมิได้มีการออกระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยการปฎิบัติราชการเพื่อประชาชนเกี่ยวกับงานทะเบียนอาวุธปืนแต่อย่างใด   และในกรณีที่มีผู้มายื่นคำร้องขออนุญาตมีและใช้อาวุธปืน นายทะเบียนอาวุธปืนประจำท้องที่จะต้องถือปฎิบัติตามพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ.2546  เกี่ยวกับระยะเวลาการพิจารณาอนุญาตหรือการไม่อนญาตให้มีและใช้อาวุธปืน
ประเด็นที่จะร้องเรียนคือ 1. ปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ มีการเจรจาต่อรองเพื่ออาจเรียกร้องผลประโยชน์
                                 2. เมื่อปฎิเสธเข้าไปเจรจา  ถูกนายอำเภอด่า  ปฎิเสธการอนุญาตและท้าทายให้ร้องเรียนที่ไหนก็     
                                        ไม่กลัว และยังท้าให้ร้องเรียนไปถึงนายกรัฐมนตรี
                                 3. เป็นข้าราชการไม่ปฎิบัติตามกฎหมายหลักเกณฑ์ต้นสังกัด กรมการปกครอง
                                 4. การที่ไม่อนุญาตหรือจำต้องอนุญาตภายหลัง ทำให้ล่าช้าและเสียโอกาสจากอัตราแลกเปลี่ยน
                                      เงินดอลลาร์  จะรับผิดชอบหรือชดเชยความเสียหายแก่ผู้ขออนุญาตซื้อปืนอย่างไร

เชิญชวนเพื่อน ๆ พี่ ๆ  รบกวนแสดงความเห็นด้วยไม่เห็นด้วยประการใด หรือมีสิ่งใดแนะนำเพิ่มเติมกรุณาแนะนำและอย่ารอช้าครับ  คาดว่าจะส่งหนังสือร้องฯ วันที่ 7-8 เมย.54 นี้ครับ
 ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 12, 2011, 09:09:37 PM
หนังสือร้องเรียนได้ถูกส่งไปยังสำนักนายกรัฐมนตรี ตามเลขที่จดหมายลงทะเบียน RF139073085TH วันที่ 7 เมย.54 ส่งถึงมือสำนักนายกฯ ช่วงบ่ายวันที่ 11 เมย.54

และอธิบดีกรมการปกครอง ตามเลขที่จดหมายลงทะเบียน  RF139073094TH   วันที่ 7 เมย.54  ส่งพร้อมกันและถึงมืออธิบดีกรมการปกครอง เช้าวันที่ 11 เมย.54  ทราบโดยการตรวจสอบสถานะสิ่งของฝากส่งได้ที่  www.thailandpost.co.th (http://www.thailandpost.co.th)  และไปคลิก Track&trace  ทันสมัยดีนะไปรษณีย์สมัยนี้

วันนี้ช่วงบ่าย 12 เมย.54  มีอาการร้อนรนจากนายทะเบียนอาวุธปืน  คือให้เสมียนที่ทำเรื่องอาวุธปืน  โทรศัพท์มาสอบถามคนในบ้านว่า  ผู้ขออนุญาติซื้อปืนเป็นนักกีฬายิงปืนหรือไม่อย่างไร  ก็เลยฝากบอกไปว่าถ้ายังโทรมาถามอีกบอกว่าไม่รู้เรื่องอย่างเดียว  ให้โทรถามจากผู้ขออนุญาติซื้อปืนเอง  แต่ไม่เห็นกล้าโทรมาถาม  ทั้งที่ให้เบอร์มือถือเบอร์บ้านเบอร์ที่ทำงานก็ให้ครบถ้วนแล้ว  คาดว่าจะอยู่ระหว่างหาทางออกเรื่องนี้


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: maxmin ที่ เมษายน 12, 2011, 09:30:48 PM
สู้ๆ ครับ.. ::002::
ถ้าเป็นผมนะในใจคงคิดว่า (ทีใครทีมัน สะใจดีครับ..มันต้องเจอแบบนี้ ::008:: ::005::)  ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: tui086 ที่ เมษายน 13, 2011, 10:56:56 PM
สู้ๆ ครับ.....แต่ผมสู้ไม่ไหวแล้วครับ....ยื่นขอป.3 ไป 1 ปี .....ยังไม่ได้ครับ เพิ่งไปขอเอกสารคืนเมื่อวันอังคารที่12 นี่เองครับ...คงต้องย้ายที่อยู่ไปอีกอำเภอครับ...ยอมเค้าเลย.....


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: MAGNUM-60 ที่ เมษายน 14, 2011, 02:30:45 PM
สู้ๆ ครับ.....แต่ผมสู้ไม่ไหวแล้วครับ....ยื่นขอป.3 ไป 1 ปี .....ยังไม่ได้ครับ เพิ่งไปขอเอกสารคืนเมื่อวันอังคารที่12 นี่เองครับ...คงต้องย้ายที่อยู่ไปอีกอำเภอครับ...ยอมเค้าเลย.....

ลองไปที่  หางดงเลยครับ ถ้าได้ดี และไม่เสียเงิน เดี๋ยวย้ายไปบ้าง  จะเอาอีกซัก 2-3 กระบอก


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ เมษายน 14, 2011, 02:53:15 PM
สู้ๆ ครับ.....แต่ผมสู้ไม่ไหวแล้วครับ....ยื่นขอป.3 ไป 1 ปี .....ยังไม่ได้ครับ เพิ่งไปขอเอกสารคืนเมื่อวันอังคารที่12 นี่เองครับ...คงต้องย้ายที่อยู่ไปอีกอำเภอครับ...ยอมเค้าเลย.....
ย้ายอย่างเดียว
กทมไหม


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 14, 2011, 03:22:14 PM
อำเภอโทรมาถามผมว่าเมื่อไหร่จะมาเขียน รอนานแล้ว
ผมต้องบอกว่า นายห้างยังไม่อนุญาตให้ไปเขียนครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: tui086 ที่ เมษายน 14, 2011, 04:10:52 PM
สู้ๆ ครับ.....แต่ผมสู้ไม่ไหวแล้วครับ....ยื่นขอป.3 ไป 1 ปี .....ยังไม่ได้ครับ เพิ่งไปขอเอกสารคืนเมื่อวันอังคารที่12 นี่เองครับ...คงต้องย้ายที่อยู่ไปอีกอำเภอครับ...ยอมเค้าเลย.....
ย้ายอย่างเดียว
กทมไหม


   จริงๆถ้าที่กทม.ไม่ยุ่งยากก็อยากย้ายไปนะครับ..แต่กลัวว่าจะติดใจไม่ยอมย้ายกลับเชียงใหม่นี่สิครับ....

  เอาว่าหลังสงกรานต์ขอย้ายไปหางดงก่อนครับ...ลองดูซักตั้ง  ถ้าเกิดเปลี่ยนนโยบาย ขอยากขึ้น ก็คงไปสันกำแพง  ถ้ายากอีก คราวนี้คงต้องรบกวนท่านสมาชิกที่มีหลายบ้าน ช่วยรับผมไว้สักคนนะครับ....555555


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 14, 2011, 10:03:17 PM
สู้ๆ ครับ.....แต่ผมสู้ไม่ไหวแล้วครับ....ยื่นขอป.3 ไป 1 ปี .....ยังไม่ได้ครับ เพิ่งไปขอเอกสารคืนเมื่อวันอังคารที่12 นี่เองครับ...คงต้องย้ายที่อยู่ไปอีกอำเภอครับ...ยอมเค้าเลย.....
ย้ายอย่างเดียว
กทมไหม


   จริงๆถ้าที่กทม.ไม่ยุ่งยากก็อยากย้ายไปนะครับ..แต่กลัวว่าจะติดใจไม่ยอมย้ายกลับเชียงใหม่นี่สิครับ....

  เอาว่าหลังสงกรานต์ขอย้ายไปหางดงก่อนครับ...ลองดูซักตั้ง  ถ้าเกิดเปลี่ยนนโยบาย ขอยากขึ้น ก็คงไปสันกำแพง  ถ้ายากอีก คราวนี้คงต้องรบกวนท่านสมาชิกที่มีหลายบ้าน ช่วยรับผมไว้สักคนนะครับ....555555

ถัดจากสันกำแพง ย้ายไปกำแพงดินสิครับ ท่าจะสนุกกว่าที่อื่นครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 17, 2011, 08:36:17 PM
สู้ๆ ครับ.....แต่ผมสู้ไม่ไหวแล้วครับ....ยื่นขอป.3 ไป 1 ปี .....ยังไม่ได้ครับ เพิ่งไปขอเอกสารคืนเมื่อวันอังคารที่12 นี่เองครับ...คงต้องย้ายที่อยู่ไปอีกอำเภอครับ...ยอมเค้าเลย.....

คุณ tui086 ไม่เสียดายเวลาเลยหรือ ปล่อยผ่านไปได้ไงตั้ง 1 ปี  ผมเองผ่านไปเพียงสองเดือน ติดตามเรื่องถึงที่สุด  ข้าราชการมีหน้าที่ต้องรับใช้ประชาชนครับ ไม่ใช่ทำตัวเป็นเจ้านายของประชาชน ใช้สารพัดวิชามารอย่างนี้ผมยอมไม่ได้ครับ  คุณฯ อาจลืมไปแล้วว่าหากคุณฯ ย้ายทะเบียนบ้านเมื่อไรต้องย้ายทะเบียนปืนที่มีอยู่ตามด้วย  ไม่งั้นถูกปรับ 1,000 บาท  ถ้าทางอำเภออยากหารายได้จากค่าปรับฯ  ผมว่ายื่นขอที่อยู่ปัจจุบันนั่นแหละ เข้าไปตามเรื่องด้วยตนเองเลยครับ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด  รอ ๆ ๆ ไม่ได้อะไร อย่างนี้มันเซ็งครับ   อีกอย่างคุณฯ อาจจะหนีเสือปะจรเข้ก็ได้


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 19, 2011, 09:20:39 AM
สู้ๆ ครับ.....แต่ผมสู้ไม่ไหวแล้วครับ....ยื่นขอป.3 ไป 1 ปี .....ยังไม่ได้ครับ เพิ่งไปขอเอกสารคืนเมื่อวันอังคารที่12 นี่เองครับ...คงต้องย้ายที่อยู่ไปอีกอำเภอครับ...ยอมเค้าเลย.....

คุณ tui086 ไม่เสียดายเวลาเลยหรือ ปล่อยผ่านไปได้ไงตั้ง 1 ปี  ผมเองผ่านไปเพียงสองเดือน ติดตามเรื่องถึงที่สุด  ข้าราชการมีหน้าที่ต้องรับใช้ประชาชนครับ ไม่ใช่ทำตัวเป็นเจ้านายของประชาชน ใช้สารพัดวิชามารอย่างนี้ผมยอมไม่ได้ครับ  คุณฯ อาจลืมไปแล้วว่าหากคุณฯ ย้ายทะเบียนบ้านเมื่อไรต้องย้ายทะเบียนปืนที่มีอยู่ตามด้วย  ไม่งั้นถูกปรับ 1,000 บาท  ถ้าทางอำเภออยากหารายได้จากค่าปรับฯ  ผมว่ายื่นขอที่อยู่ปัจจุบันนั่นแหละ เข้าไปตามเรื่องด้วยตนเองเลยครับ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด  รอ ๆ ๆ ไม่ได้อะไร อย่างนี้มันเซ็งครับ   อีกอย่างคุณฯ อาจจะหนีเสือปะจรเข้ก็ได้

แอบเอาหัวหมูไปวางบนหมอนในบ้านสิครับ อะไรอาจจะดีขึ้น


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Rapin paiwan ที่ เมษายน 19, 2011, 01:38:53 PM
ดีใจด้วยครับที่เรื่องเดินซักที และอยากเห็นบานเมืองเรามีคนอย่างพี่ซัก 40% ประเทศคงจะเจริญทางปัญญาขึ้นอีกมาก


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 19, 2011, 08:45:52 PM
วันนี้ได้คุยกับเพื่อน ๆ คนในวงการปืนฯ  พูดถึงนายทะเบียนปืนคนนี้ด้วยความเจ็บช้ำน้ำใจของพวกเราชาวชมรมคนมีปืนว่า มีทั้งกำนัน ผุ้ใหญ่บ้าน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน อบต. ตำรวจ ทหารฯ คนในวงการราชการของเมืองลิง เมืองที่ถูกน้ำท่วมอย่างหนักทางภาคกลาง  ขออนุญาตซื้อปืนฯ ถูกสารพัดวิชามาร ถึงขนาดผู้ว่าฯ ต้องลงมาช่วยเคลียร์ให้ในบางรายจึงยอมเซ็นอนุญาตให้  แต่มีอีกแยะที่ยังสาบแช่งขับไล่จนกระทั่งถูกย้ายภายในจังหวัดจากนายอำเภอฯ มาอยู่ที่นี่ในปัจจุบัน  และมีข่าวว่าคงอีกไม่กี่วันนี้จะโดนย้ายไปทำหน้าที่อื่นสถานที่อื่น  จริงเท็จประการใด เวรกรรมเรื่องเหล่านี้จะไปเกิดกับท่านพี่น้องเราชาวอาวุธปืนที่ไหนอีก   รอสักระยะมีความชัดเจนเมื่อไรจะรายงานให้ทราบครับผม ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: TrophyX ที่ เมษายน 19, 2011, 09:06:44 PM
ผมยื่นขอไปเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2554  รอ 1 สัปดาห์เข้าไปถามเจ้าหน้าที่ต้องการเอกสารเพิ่ม ผมเลยขอหนังสือรับรองจากทางชมรมฯ และได้รับในวันที่ 22 มีนาคม 2554  และรอจนผมว่างจากงานราชการตอนโรงเรียนปิดภาคเรียน  วันที่ 7 เมษายน 2554 ผมนำหนังสือรับรองและสำเนาหน้านิตยสารอาวุธปืนที่มีรูปผมลงในหน้านิตยสารไปยื่นต่อท่านปลัดอาวุโส ท่านฯก็รีบนำเอกสารไปส่งต่อให้กับเจ้าหน้าที่ปกครองที่ทำเรื่องอาวุธปืน และบอกผมไปพบเจ้าหน้าที่ เมื่อไปพบเจ้าหน้าที่ก็แจ้งให้มารับใบ ป. 3  หลังวันสงกรานต์ และตอนนี้ผมก็ไปรับมาเรียบร้อยแล้วเสียเงินค่าธรรมเนียม 5 บาท 



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Dunk ที่ เมษายน 19, 2011, 09:13:18 PM
ผมยื่นขอไปเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2554  รอ 1 สัปดาห์เข้าไปถามเจ้าหน้าที่ต้องการเอกสารเพิ่ม ผมเลยขอหนังสือรับรองจากทางชมรมฯ และได้รับในวันที่ 22 มีนาคม 2554  และรอจนผมว่างจากงานราชการตอนโรงเรียนปิดภาคเรียน  วันที่ 7 เมษายน 2554 ผมนำหนังสือรับรองและสำเนาหน้านิตยสารอาวุธปืนที่มีรูปผมลงในหน้านิตยสารไปยื่นต่อท่านปลัดอาวุโส ท่านฯก็รีบนำเอกสารไปส่งต่อให้กับเจ้าหน้าที่ปกครองที่ทำเรื่องอาวุธปืน และบอกผมไปพบเจ้าหน้าที่ เมื่อไปพบเจ้าหน้าที่ก็แจ้งให้มารับใบ ป. 3  หลังวันสงกรานต์ และตอนนี้ผมก็ไปรับมาเรียบร้อยแล้วเสียเงินค่าธรรมเนียม 5 บาท 


ยินดีด้วยครับพี่ทศ....แล้วป้าเสมียนตราเขาทำหน้ายังไงครับพี่ ::005:: ::005:: ::005::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: TrophyX ที่ เมษายน 19, 2011, 09:53:33 PM
^^
^^
ท่านก็ทำหน้างงๆ แล้วแจ้งวันเวลาให้มารับใบ ป. 3 :VOV:


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 20, 2011, 11:26:45 AM
ผมยื่นขอไปเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2554  รอ 1 สัปดาห์เข้าไปถามเจ้าหน้าที่ต้องการเอกสารเพิ่ม ผมเลยขอหนังสือรับรองจากทางชมรมฯ และได้รับในวันที่ 22 มีนาคม 2554  และรอจนผมว่างจากงานราชการตอนโรงเรียนปิดภาคเรียน  วันที่ 7 เมษายน 2554 ผมนำหนังสือรับรองและสำเนาหน้านิตยสารอาวุธปืนที่มีรูปผมลงในหน้านิตยสารไปยื่นต่อท่านปลัดอาวุโส ท่านฯก็รีบนำเอกสารไปส่งต่อให้กับเจ้าหน้าที่ปกครองที่ทำเรื่องอาวุธปืน และบอกผมไปพบเจ้าหน้าที่ เมื่อไปพบเจ้าหน้าที่ก็แจ้งให้มารับใบ ป. 3  หลังวันสงกรานต์ และตอนนี้ผมก็ไปรับมาเรียบร้อยแล้วเสียเงินค่าธรรมเนียม 5 บาท 



รบกวนพรานทศ ลงหนังสือรับรองจากชมรมให้ผมเห็นเป็นบุญตาด้วยเถอะครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 20, 2011, 09:04:56 PM
วันนี้ได้รับหนังสือปฎิเสธจากอำเภอ... วินิจฉัยเหมือนคนปัญญาอ่อนหรือแกล้งโง่  ความเห็นส่วนตัวผมเหมือนนายอำเภออยากดัง อาศัยชาวบ้านช่วยร้องเรียนเรื่องนี้ถึงรัฐมนตรี เข้าใจเล่นเลือกโปรโมทตัวเองนะ มีการแนะนำชี้ช่องให้อุทธรณ์ถึง รมต.ภายใน 30 วันส่งเรื่องอุทธรณ์ผ่านนายทะเบียนฯ   
 
แต่น่าสงสัยว่า  มาตรา 63 วรรคสุดท้ายกล่าวว่า  คำวินัจฉัยชี้ขาดของรัฐมนตรีให้เป็นที่สุด

 คิดเองขณะนี้ว่าหากเราอุทธรณ์และถูกชี้ขาดที่ รมต.ก่อน(สมมุติว่าไม่อนุญาตเหมือนนายทะเบียนโง่ ๆ)   เราจะเสียสิทธิในการนำเรื่องขึ้นฟ้องศาลปกครองหรือไม่  เดี๋ยวจะนำเนื้อหาจดหมายฉบับนั้นมาร่วมวิเคราะห์กัน



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: TrophyX ที่ เมษายน 20, 2011, 09:17:40 PM
หน้าตาของหนังสือรับรองการเป็นสมาชิกชมรมคนรักปืนอัดลม


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: komatsu ที่ เมษายน 20, 2011, 09:23:37 PM
^^
^^
อ่านแล้วรู้สึกถึงพลังและความขลังจริงๆครับ.....


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 20, 2011, 09:37:39 PM
               18  เมษายน  2554

เรื่อง  ขออนุญาตมีและใช้อาวุธปืน
เรียน  นาย...........

      ตามที่ท่านได้ยื่นคำร้องขออนุญาตมีและใช้อาวุธปืนชนิด ปืนยาวอัดลม เบอร์ 2  ไว้
ณ อำเภอ....      นั้น
      ขอเรียนว่า อำเภอ....  ยึดหลักเกณฑ์ในการพิจารณาให้มีและใช้อาวุธปืน จากเหตุผลต่าง ๆ
ประกอบดังต่อไป คือ
1.   มีความจำเป็นเร่งด่วน หรือไม่
2.   เป็นผู้มีความสามารถควบคุมอารมณ์ได้เป็นอย่างดี หรือไม่
3.   มีราชการสำคัญที่ต้องใช้อาวุธปืน เช่น ไปปฎิบัติราชการ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ หรือมีภารกิจในการอารักขาพระบรมวงศานุวงศ์ ฯลฯ หรือไม่
4.   มีความจำเป็นในการคุ้มครองชีวิตและทรัพย์สินหรือไม่
5.   มีคุณสมบัติอื่น ๆ ตามที่กฎหมายกำหนดหรือไม่
6.   ปัจจุบันท่านมีอาวุธปืนแล้ว จำนวน 4 กระบอก คือ                                                           6.1   ปืนยาวอัดลมเบอร์ 2                                      จำนวน  1 กระบอก                        6.2   ปืนยาวเดี่ยวลูกซอง 5 นัด ขนาด 12                   จำนวน  1 กระบอก           
        6.3   ปืนยาวเดี่ยวลูกกรด ขนาด .22                          จำนวน  1 กระบอก        
        6.4   ปืนสั้นออโตเมติก ขนาด 9 มม.                          จำนวน  1 กระบอก      
               ซึ่งนายทะเบียนอาวุธปืนอำเภอ..........ได้พิจารณาแล้วว่าท่านยังไม่มีภารกิจและความจำเป็นที่ต้องมีและใช้อาวุธปืนตามที่เสนอขออนุญาต  อนึ่ง  ตามที่พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนวัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ส.2490 มาตรา 63 กำหนดไว้ ถ้านายทะเบียนท้องที่ปฎิเสธการออกใบอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้ยื่นคำขอใบอนุญาตอาจอุทธรณ์ต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ภายในกำหนด 30 วัน นับตั้งแต่วันที่ได้รับแจ้งการปฎิเสธเป็นหนังสือ คำอุทธรณ์ให้ยื่นต่อนายทะเบียนท้องที่และท่านสามารถใช้สิทธิตามระเบียบดังกล่าวได้                        
                 จึงเรียนมาเพื่อทราบ                     

                                                            ขอแสดงความนับถือ



                                                                                                                                                             (นาย.................................)
                                                 นายอำเภอ.........  รักษาราชการแทน
                                                               นายอำเภอ…….
ที่ทำการปกครองอำเภอ
กลุ่มงานบริหารงานปกครอง โทร.....





หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 20, 2011, 09:57:22 PM
ถึงเวลาสมาชิกฯ ควรจะร่วมแสดงความคิดเห็นได้แล้วครับ หลายหัวดีกว่าหัวเดียว  มีเวลาเตรียมการอุทธรณ์ภายใน 30 วันหรือยื่นฟ้องศาลปกครองโดยไม่ต้องอุทธรณ์  การต่อสู้ครั้งนี้แพ้ไม่ได้ครับ  ผู้ที่เคยเจ็บช้ำน้ำใจเรื่องขออนุญาตซื้อปืน ถูกรีดไำถบนโต๊ะใต้ใต๊ะ จะร่วมให้กำลังใจก็ยินดีครับ แม้จะต้องต่อสู้โดยลำพังก็ไม่หวั่น สู้ถึงเลือดตกยางออก หรือเลือดสาดไปบ้างก็จะลอง

ส่วนเรื่องที่ร้องไปอธิบดีกรมการปกครองและสำนักนายกรัฐมนตรี  ยังมิได้ติดตามผล เนื่องจากเห็นว่าเพิ่งเปิดทำงานราชการใหม่ ๆ หลังสงกรานต์  อาจจะเร็วไปสักนิดหากจะติดตามผล

http://www.thailaws.com/law/thaiacts/code611.pdf (http://www.thailaws.com/law/thaiacts/code611.pdf)  ที่ผมลองค้นหา พรบ.ฯ ล่าสุด มาตรา 63  นายอำเภอฯ จะวางยา   ชี้ช่องให้เราเลือกมาตราฯ นี้มาต่อสู้เพื่อให้เราแพ้หรือไม่
 ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Dunk ที่ เมษายน 20, 2011, 10:20:03 PM
พี่somnuekp ใด้ลองปรึกษา สพป.หรือยังครับพี่ ท่านผู้การสุพินท์ พี่ธำรง จะใด้ไม่ต้องสู้อย่างโดดเดี่ยวครับพี่ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ เมษายน 20, 2011, 10:23:07 PM
หน้าตาของหนังสือรับรองการเป็นสมาชิกชมรมคนรักปืนอัดลม




แล้วท่านอาจารย์ไปได้มาจากไหนครับ ชักอยากมั่งเผื่อขอลูกซองซักบอก



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 21, 2011, 05:07:19 AM
หนังสือรับรองจากชมรมคนรักปืนอัดลมสุดยอดจริง ๆ ครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Congto-รักในหลวง ที่ เมษายน 21, 2011, 08:07:10 AM
               18  เมษายน  2554

เรื่อง  ขออนุญาตมีและใช้อาวุธปืน
เรียน  นาย...........

      ตามที่ท่านได้ยื่นคำร้องขออนุญาตมีและใช้อาวุธปืนชนิด ปืนยาวอัดลม เบอร์ 2  ไว้
ณ อำเภอ....      นั้น
      ขอเรียนว่า อำเภอ....  ยึดหลักเกณฑ์ในการพิจารณาให้มีและใช้อาวุธปืน จากเหตุผลต่าง ๆ
ประกอบดังต่อไป คือ
1.   มีความจำเป็นเร่งด่วน หรือไม่
2.   เป็นผู้มีความสามารถควบคุมอารมณ์ได้เป็นอย่างดี หรือไม่
3.   มีราชการสำคัญที่ต้องใช้อาวุธปืน เช่น ไปปฎิบัติราชการ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ หรือมีภารกิจในการอารักขาพระบรมวงศานุวงศ์ ฯลฯ หรือไม่
4.   มีความจำเป็นในการคุ้มครองชีวิตและทรัพย์สินหรือไม่
5.   มีคุณสมบัติอื่น ๆ ตามที่กฎหมายกำหนดหรือไม่
6.   ปัจจุบันท่านมีอาวุธปืนแล้ว จำนวน 4 กระบอก คือ                                                           6.1   ปืนยาวอัดลมเบอร์ 2                                      จำนวน  1 กระบอก                        6.2   ปืนยาวเดี่ยวลูกซอง 5 นัด ขนาด 12                   จำนวน  1 กระบอก           
        6.3   ปืนยาวเดี่ยวลูกกรด ขนาด .22                          จำนวน  1 กระบอก        
        6.4   ปืนสั้นออโตเมติก ขนาด 9 มม.                          จำนวน  1 กระบอก      
               ซึ่งนายทะเบียนอาวุธปืนอำเภอ..........ได้พิจารณาแล้วว่าท่านยังไม่มีภารกิจและความจำเป็นที่ต้องมีและใช้อาวุธปืนตามที่เสนอขออนุญาต  อนึ่ง  ตามที่พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนวัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ส.2490 มาตรา 63 กำหนดไว้ ถ้านายทะเบียนท้องที่ปฎิเสธการออกใบอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้ยื่นคำขอใบอนุญาตอาจอุทธรณ์ต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ภายในกำหนด 30 วัน นับตั้งแต่วันที่ได้รับแจ้งการปฎิเสธเป็นหนังสือ คำอุทธรณ์ให้ยื่นต่อนายทะเบียนท้องที่และท่านสามารถใช้สิทธิตามระเบียบดังกล่าวได้                        
                 จึงเรียนมาเพื่อทราบ                     

                                                            ขอแสดงความนับถือ



                                                                                                                                                             (นาย.................................)
                                                 นายอำเภอ.........  รักษาราชการแทน
                                                               นายอำเภอ…….
ที่ทำการปกครองอำเภอ
กลุ่มงานบริหารงานปกครอง โทร.....





น่าจะพอมีช่องทาง อุทธรณ์ นะครับ

มาตรา ๓๗ คำสั่งทางปกครองที่ทำเป็นหนังสือและการยืนยันคำสั่งทางปกครอง
เป็นหนังสือต้องจัดให้มีเหตุผลไว้ด้วย และเหตุผลนั้นอย่างน้อยต้องประกอบด้วย
(๑) ข้อเท็จจริงอันเป็นสาระสำคัญ
(๒) ข้อกฎหมายที่อ้างอิง
(๓) ข้อพิจารณาและข้อสนับสนุนในการใช้ดุลพินิจ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Congto-รักในหลวง ที่ เมษายน 21, 2011, 08:10:30 AM
เพิ่มเติม จากพี่ธำรง

ผู้อุทธรณ์มีคุณสมบัติและปราศจากลักษณะต้องห้ามตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯ มาตรา ๑๓ และอาวุธปืนตามที่ยื่นขอใบอนุญาตก็เป็นอาวุธปืนที่นายทะเบียนสามารถออกใบอนุญาตให้ได้ตามกฎหมาย

นายทะเบียน....ได้ออกคำสั่งทางปกครองโดยไม่มีข้อกฎหมายเป็นเหตุผลประกอบคำสั่ง ฯ ตามที่พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๗ กำหนดไว้

นายทะเบียน.....ได้ออกคำสั่งทางปกครองโดยไม่ให้โอกาสผู้อุทธรณ์ได้ทราบข้อเท็จจริงอย่างเพียงพอเพื่อโต้แย้งและแสดงพยานหลักฐาน   อันเป็นการละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๐


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ เมษายน 21, 2011, 10:25:34 AM
ขอบคุณคุณCongto...........

เรียนท่านจขกท.คุณsomnuekp นายทะเบียนฯไม่มีข้อกฎหมายรองรับในการออกคำสั่งทางปกครอง....
ที่ระบุสิทธิและระยะเวลาอุทธรณ์ ก็เป็นหน้าที่ที่ต้องระบุครับ เราก็ใช้สิทธิอุทธรณ์ ถ้ามท.๑ยกอุทธรณ์ ก็ฟ้องศาลปกครอง  ;D


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ เมษายน 21, 2011, 12:15:07 PM
ใครจะย้ายมากทม.ก็เชิญเลยนะครับ
อยู่ฟรีไม่เสียค่าเช่า


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: TrophyX ที่ เมษายน 21, 2011, 02:31:17 PM
ใครจะย้ายมากทม.ก็เชิญเลยนะครับ
อยู่ฟรีไม่เสียค่าเช่า


อยากไปๆ  เอาแต่ชื่อไปฝากในทะเบียนบ้านได้ไหมครับท่านประธานฯ เพราะเห็นทีผมคงจะซื้ออีกหลายกระบอก อย่างเช่น เจ้า TX 200HC .177,  BSA R10 FAC & Carbine FAC


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ เมษายน 21, 2011, 02:49:24 PM
ใครจะย้ายมากทม.ก็เชิญเลยนะครับ
อยู่ฟรีไม่เสียค่าเช่า


อยากไปๆ  เอาแต่ชื่อไปฝากในทะเบียนบ้านได้ไหมครับท่านประธานฯ เพราะเห็นทีผมคงจะซื้ออีกหลายกระบอก อย่างเช่น เจ้า TX 200HC .177,  BSA R10 FAC & Carbine FAC
ยินดีครับครูทศครับ
เด๋วเค้ามาค้นเป็นคลังแสงแน่ "บ้านนี้ไม่ปรอดอาวุธ"


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 21, 2011, 04:38:14 PM
ใครจะย้ายมากทม.ก็เชิญเลยนะครับ
อยู่ฟรีไม่เสียค่าเช่า


อยากไปๆ  เอาแต่ชื่อไปฝากในทะเบียนบ้านได้ไหมครับท่านประธานฯ เพราะเห็นทีผมคงจะซื้ออีกหลายกระบอก อย่างเช่น เจ้า TX 200HC .177,  BSA R10 FAC & Carbine FAC
ยินดีครับครูทศครับ
เด๋วเค้ามาค้นเป็นคลังแสงแน่ "บ้านนี้ไม่ปรอดอาวุธ"

ขอยากเหมือนเดิมครับ  ทะเบียนบ้านอยู่กรุงเทพ  ทำงานอยู่ขอนแก่น จะให้เหตุผลว่าอย่างไร
ทะเบียนขอนแก่นบอกว่า ต้องไปขอที่กรุงเทพ  เพราะต้องขอตามทะเบียนบ้าน
ทะเบียนกรุงเทพบอกว่า ขอไม่ได้เพราะทำงานอยู่ขอนแก่น คุณต้องมาทำงานที่กรุงเทพด้วย

เอาไงดีครับท่านประธาน


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ เมษายน 21, 2011, 05:22:09 PM
ใครจะย้ายมากทม.ก็เชิญเลยนะครับ
อยู่ฟรีไม่เสียค่าเช่า


อยากไปๆ  เอาแต่ชื่อไปฝากในทะเบียนบ้านได้ไหมครับท่านประธานฯ เพราะเห็นทีผมคงจะซื้ออีกหลายกระบอก อย่างเช่น เจ้า TX 200HC .177,  BSA R10 FAC & Carbine FAC
ยินดีครับครูทศครับ
เด๋วเค้ามาค้นเป็นคลังแสงแน่ "บ้านนี้ไม่ปรอดอาวุธ"

ขอยากเหมือนเดิมครับ  ทะเบียนบ้านอยู่กรุงเทพ  ทำงานอยู่ขอนแก่น จะให้เหตุผลว่าอย่างไร
ทะเบียนขอนแก่นบอกว่า ต้องไปขอที่กรุงเทพ  เพราะต้องขอตามทะเบียนบ้าน
ทะเบียนกรุงเทพบอกว่า ขอไม่ได้เพราะทำงานอยู่ขอนแก่น คุณต้องมาทำงานที่กรุงเทพด้วย

เอาไงดีครับท่านประธาน
ต้องบอกว่าทำงานที่ไหนด้วยหรึอ เหมือนรายงานภริยาเราเลย ราชการนี่อะ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 21, 2011, 09:47:29 PM
เย็นวันนี้ ได้รับหนังสือตอบรับจากกรมการปกครองดังนี้
ที่ มท...................................................................               ตราครุฑ

ถึง นาย..............
   ตามที่ท่านได้มีหนังสือร้องเรียนขอให้ตรวจสอบพฤติกรรมนายอำเภอ...... จังหวัด................ว่า
ปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ ความละเอียดทราบแล้ว นั้น
   กรมการปกครองได้ส่งเรื่องให้กองการเจ้าหน้าที (หมายเลขโทรศัพท์ ....................)  ซึ่งเป็น
หน่วยงานภายในที่รับผิดชอบพิจารณาดำเนินการในส่วนที่เกี่ยวข้องต่อไปแล้ว


                                                                                                           กรมการปกครอง
                                                                                                            11 เมษายน 2554
                                                                                                        ลายเซ็น
สำนักงานเลขานุการกรม
กลุ่มงานช่วยอำนวยการ
โทร/โทรสาร ....................


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 21, 2011, 10:41:56 PM
เชิญชวนเพื่อน ๆ พี่ ๆ มาช่วยกันแสดงข้อคิดเห็น ชี้แจงเหตุผลและร่วมเฉลยแบบฝึกหัดฯ    ซึ่งขณะนี้เอกสารเรื่องนี้ทั้งหมดได้ถูกส่งถึงพี่ธำรงฯ   อยู่ระหว่างพิจารณาข้อมูลครับ

ตามหนังสือปฎิเสธการอนุญาตซื้อปืนยาวอัดลมจากนายอำเภอฯ   
      1.   มีความจำเป็นเร่งด่วน หรือไม่
ตอบ  ปี 2551 ขออนุญาตซื้อปืนยาวอัดลมเบอร์ 2 นำเข้าจากต่างประเทศ  ผ่านมาย่างเข้าปีที่ 4  จึงสามารถเก็บเงินพร้อมที่จะซื้อ หากจำเป็นเร่งด่วนต้องกู้เงินธนาคารมาซื้อ คงไม่รอนานถึง 3-4 ปี
2.  เป็นผู้มีความสามารถควบคุมอารมณ์ได้เป็นอย่างดี หรือไม่
 ตอบ  มีความสามารถควบคุมอารมณ์ได้ดีเป็นตัวอย่างยอดเยี่ยมของมนุษย์  ตลอดชีวิตนับจากวันเกิดถึงปัจจุบัน ไม่เคยมีคดีฟ้องร้องไม่ว่าคดีแพ่ง หรืออาญา  โดยเฉพาะไม่มีคดีที่เกี่ยวกับอาวุธปืน ได้รับใบอนุญาตพกปืนภายในจังหวัดฯ  สองปีซ้อน  หน้าที่การงานไม่เคยถูกร้องเรียนว่าพูดจาหยาบคาย ดูหมิ่นประชาชน หรือเสื่อมเสียเรื่องความประพฤติ 
3.   มีราชการสำคัญที่ต้องใช้อาวุธปืน เช่น ไปปฎิบัติราชการ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ หรือมีภารกิจในการอารักขาพระบรมวงศานุวงศ์ ฯลฯ หรือไม่
ตอบ  เป็นคำถามที่ไม่มีเหตุผล ไม่เกี่ยวข้องกับอาชีพของผู้ขออนุญาตซื้อปืน  ผู้ขออนุญาตมีอาชีพพนักงานรัฐวิสาหกิจไม่มีหน้าที่และความจำเป็นต้องไปปฎิบัติราชการภาคใต้
4.   มีความจำเป็นในการคุ้มครองชีวิตและทรัพย์สินหรือไม่
 ตอบ  ปืนลม ใช้สำหรับการกีฬา  แข่งขันหรือสันทนาการ   ไม่มีศักยภาพในการทำลายเป้าหมายหรือสามารถใช้เป็นอาวุธเพื่อคุ้มครองชีวิตและทรัพย์สิน
5.   มีคุณสมบัติอื่น ๆ ตามที่กฎหมายกำหนดหรือไม่
ตอบ  ขอทราบชื่อชนิด หรือยี่ห้อตัวอย่างคุณสมบัติอื่นตามที่กฎหมายกำหนด  โปรดระบุกฎหมาย ฉบับใด ระเบียบ คำสั่งหรือมาตราใด
        อธิบดีกรมการปกครองได้มีหนังสือตอบชี้แจงตุลาการศาลปกครอง....... วันที่ 5 เมษายน 2553ว่า      กระทรวงมหาดไทยมิได้มีการออกระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยการปฎิบัติราชการเพื่อประชานเกี่ยวกับงานทะเบียนอาวุธปืนแต่อย่างใด  และในกรณีที่มีผู้มายื่นคำร้องขออนุญาตมีและใช้อาวุธปืน  นายทะเบียนอาวุธปืนประจำท้องที่จะต้องถือปฎิบัติตามพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ.2546 เกี่ยวกับระยะเวลาการพิจารณาอนุญาตหรือการไม่อนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน

6.   ปัจจุบัน ท่านมีอาวุธปืนแล้ว จำนวน 4  กระบอกคือ     
      6.1   ปืนยาวอัดลมเบอร์ 2                                จำนวน  1 กระบอก 
      6.2   ปืนยาวเดี่ยวลูกซอง 5 นัด ขนาด 12             จำนวน  1 กระบอก           
      6.3   ปืนยาวเดี่ยวลูกกรด ขนาด .22                    จำนวน  1 กระบอก         
      6.4   ปืนสั้นออโตเมติก ขนาด 9 มม.                   จำนวน  1 กระบอก     
     ตอบ  ขอทราบว่าการครอบครองอาวุธปืนดังกล่าว  ผิดกฎหมายฉบับใด  ระเบียบ คำสั่งหรือมาตราใด


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: tui086 ที่ เมษายน 21, 2011, 10:59:59 PM
เยี่ยมครับ...ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ เมษายน 21, 2011, 11:13:56 PM
ผมว่าเราน่าจะไม่เต้นตามเพลงของนายทะเบียนฯในเรื่องข้อเท็จจริงให้ยืดยาวครับ

จับประเด็นแค่ผู้ขอฯมีคุณสมบัติและไม่เป็นบุคคลต้องห้ามฯ  อาวุธปืนเป็นอาวุธปืนที่นายทะเบียนฯอนุญาตได้ และการขอฯมีเหตุผลโดยชอบด้วยกฎหมายว่าขอเพื่อการกีฬา
การปฎิเสธการออกใบอนุญาตไม่มีข้อกฎหมายเป็นเหตุผลประกอบคำสั่ง ฯ ตามที่พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๗ กำหนดไว้
และไม่ได้ให้โอกาสผู้ขอฯได้ทราบข้อเท็จจริงอย่างเพียงพอเพื่อโต้แย้งและแสดงพยานหลักฐาน  ตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๐

คำสั่งปฏิเสธฯ จึงเป็นคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Dunk ที่ เมษายน 21, 2011, 11:21:21 PM
เห็นด้วยกับพี่ธำรงครับ อ่านคำตอบแล้วเหมือนผู้ตอบมีอารมณ์โมโหอยู่หน่อยๆครับพี่...กลัวจะไปเข้าทางเขาครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 22, 2011, 10:57:58 AM
ผมว่าเราน่าจะไม่เต้นตามเพลงของนายทะเบียนฯในเรื่องข้อเท็จจริงให้ยืดยาวครับ

1.จับประเด็นแค่ผู้ขอฯมีคุณสมบัติและไม่เป็นบุคคลต้องห้ามฯ  อาวุธปืนเป็นอาวุธปืนที่นายทะเบียนฯอนุญาตได้ และการขอฯมีเหตุผลโดยชอบด้วยกฎหมายว่าขอเพื่อการกีฬา
2.การปฎิเสธการออกใบอนุญาตไม่มีข้อกฎหมายเป็นเหตุผลประกอบคำสั่ง ฯ ตามที่พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๗ กำหนดไว้
3.และไม่ได้ให้โอกาสผู้ขอฯได้ทราบข้อเท็จจริงอย่างเพียงพอเพื่อโต้แย้งและแสดงพยานหลักฐาน  ตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๐

คำสั่งปฏิเสธฯ จึงเป็นคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย



ขอบคุณและเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะคุณพี่ธำรงฯ  ครับ  รบกวนช่วยวิเคราะห์ปัญหาและเหตุผลเพิ่มเติมด้วยดังนี้

1.   จับประเด็นตอนขออนุญาตได้เซ็นใบป.1 ที่เสมียนอำเภอจัดทำให้ ใช้เหตุผลที่ขออนุญาตเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน  ไม่ได้ขอด้วยเหตุผลเพื่อการกีฬา  จะขัดแย้งกันในตัวเองหรือไม่

2.   การปฎิเสธการออกใบอนุญาตไม่มีข้อกฎหมายเป็นเหตุผลประกอบคำสั่งฯ  การยื่นอุทธรณ์ต่อ รมต.มหาดไทยจำเป็นต้องแนบหนังสือตอบปฎิเสธจากนายทะเบียนฯ 

3.   การไม่ให้โอกาสผู้ขอฯ ได้ทราบข้อเท็จจจริง..... การยื่นอุทธรณ์ต่อ รมต.มหาดไทยจำเป็นต้องแนบหนังสือตอบปฎิเสธจากนายทะเบียนฯ  ถือโอกาสชี้แจงเหตุผลทั้ง 6 หัวข้อที่นายทะเบียนฯ ไม่ให้โอกาสผมไปด้วย   ผมมีความเห็นว่าข้อมูลพฤติกรรมจะได้ครบถ้วนเพียงพอต่อการพิจารณาอุทธรณ์

4.   การยื่นอุทธรณ์ผมเห็นว่าจะยื่นตรงไปยัง รมต.มหาดไทย โดยตรงไม่ผ่านนายทะเบียนฯ  เพราะอาจถูกดึงเรื่องให้ล่าช้าโดยไม่จำเป็นหรือเก็บเอกสารบางฉบับไว้ไม่ส่งให้ครบถ้วน และอาจมีผลต่อการอุทธรณ์   การส่งอุทธรณ์โดยไม่ผ่านนายทะเบียนฯ มีข้อห้ามหรือมีผลทางกฎหมายหรือไม่ อย่างไร

5.   ถือโอกาสเรียกร้องข้อเสนอแนะผ่อนปรนการซื้อปืนอัดลม ในอนาคตโดยไม่ต้องขออนุญาตนายทะเบียน   หากเป็นไปได้มีโอกาสแก้ไขพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนวัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490    ซึ่งใช้มานานถึง 60 ปีเศษแล้ว  บางส่วนอาจไม่เหมาะสมหรือมีปัญหาความขัดแย้งในทางปฎิบัติ สมควรแก้ไขก็ขอให้พิจารณานำเข้าสู่กระบวนการปรับปรุงแก้ไขให้เหมาะสมตามขั้นตอนต่อไป     เพื่อสิทธิเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญและบรรเทาความเดือนร้อนของประชาชน       ในเบื้องต้นควรที่ รมต.มหาดไทย  จะมีหนังสือออกคำสั่งมาตรการแนวทางถือปฎิบัติได้ทันที   โดยให้นายทะเบียนฯ อนุญาตแก่ผู้ขอซื้อปืนลมทุกกรณี และทุกรายที่มีคุณสมบัติครบถ้วนไม่ขัดต่อ พรบอาวุธปืนฯ  พ.ศ.2490      เนื่องจากปืนลมใช้เพื่อการกีฬา และสันทนาการ  ไม่มีลักษณะเป็นอาวุธปืน ไม่ใช่ดินขับกระสุน         
             
         คุณ dunk ครับผมมิได้โกรธแต่พยายามหาเหตุผลเข้าต่อสู้  และถือโอกาสนี้ต่อสู้เพื่ออนาคตของพวกเราคนรักอาวุธปืนครับ  เห็นด้วยไม่เห็นด้วยร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยครับ  ขอบคุณครับ ::014:: ::014:: ::014::



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 22, 2011, 03:09:44 PM
เหตุผลที่ผมขอซื้อปืนอัดลมคือ ซื้อมาเพื่อเป็นกิจกรรมยิงปืนเพื่อความบันเทิงให้รื่นเริงใจภายในครอบครัว ห่างอบายมุขทั้งปวง
หน้าห้องอ่านแล้วอมยิ้มบอกให้เขียนใหม่ว่ายิงเพื่อสันทนาการ ผมก็บอกว่าเขียนแบบนี้ไม่ได้หรือ
สุดท้ายก็แก้เป็นเพื่อสันทนาการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ห่างจากอบายมุขทั้งปวง วน ๆ อยู่แถวนี้หละครับ

อ่านเหตุผลแล้วคงคิดว่าคนขอท่าจะบ้าหน่อย ๆ น่าสงสาร ก็เลยผ่านทุกกระบอก


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ เมษายน 22, 2011, 03:28:55 PM
ขอบคุณและเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะคุณพี่ธำรงฯ  ครับ  รบกวนช่วยวิเคราะห์ปัญหาและเหตุผลเพิ่มเติมด้วยดังนี้

1.   จับประเด็นตอนขออนุญาตได้เซ็นใบป.1 ที่เสมียนอำเภอจัดทำให้ ใช้เหตุผลที่ขออนุญาตเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน  ไม่ได้ขอด้วยเหตุผลเพื่อการกีฬา  จะขัดแย้งกันในตัวเองหรือไม่

การขออนุญาตเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สินก็เป็นวัตถุประสงค์ตามกฎหมาย ..... ปืนลม ยิงขับไล่สัตว์รบกวนพืชไร่ ฟาร์มไก่ ป้องกันทรัพย์สิน  

2.   การปฎิเสธการออกใบอนุญาตไม่มีข้อกฎหมายเป็นเหตุผลประกอบคำสั่งฯ  การยื่นอุทธรณ์ต่อ รมต.มหาดไทยจำเป็นต้องแนบหนังสือตอบปฎิเสธจากนายทะเบียนฯ 

แนบสำเนาก็ได้ ไม่แนบก็ได้ .... เราอ้างถึงหนังสือปฎิเสธฯ ที่ ..... ลว....... ที่นายทะเบียนฯต้องมีสำเนาอยู่แล้ว

3.   การไม่ให้โอกาสผู้ขอฯ ได้ทราบข้อเท็จจจริง..... การยื่นอุทธรณ์ต่อ รมต.มหาดไทยจำเป็นต้องแนบหนังสือตอบปฎิเสธจากนายทะเบียนฯ  ถือโอกาสชี้แจงเหตุผลทั้ง 6 หัวข้อที่นายทะเบียนฯ ไม่ให้โอกาสผมไปด้วย   ผมมีความเห็นว่าข้อมูลพฤติกรรมจะได้ครบถ้วนเพียงพอต่อการพิจารณาอุทธรณ์

ถ้านายทะเบียนฯคิดว่าตัวได้ทำตาม ม.๓๐ แล้ว ก็ต้องแจงแสดงหลักฐานเองครับ

4.   การยื่นอุทธรณ์ผมเห็นว่าจะยื่นตรงไปยัง รมต.มหาดไทย โดยตรงไม่ผ่านนายทะเบียนฯ  เพราะอาจถูกดึงเรื่องให้ล่าช้าโดยไม่จำเป็นหรือเก็บเอกสารบางฉบับไว้ไม่ส่งให้ครบถ้วน และอาจมีผลต่อการอุทธรณ์   การส่งอุทธรณ์โดยไม่ผ่านนายทะเบียนฯ มีข้อห้ามหรือมีผลทางกฎหมายหรือไม่ อย่างไร

 พ.ร.บ. อาวุธปืนฯ กำหนดชัดเจนว่าให้ยื่นผ่านนายทะเบียนฯ

5.   ถือโอกาสเรียกร้องข้อเสนอแนะผ่อนปรนการซื้อปืนอัดลม ในอนาคตโดยไม่ต้องขออนุญาตนายทะเบียน   หากเป็นไปได้มีโอกาสแก้ไขพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนวัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490    ซึ่งใช้มานานถึง 60 ปีเศษแล้ว  บางส่วนอาจไม่เหมาะสมหรือมีปัญหาความขัดแย้งในทางปฎิบัติ สมควรแก้ไขก็ขอให้พิจารณานำเข้าสู่กระบวนการปรับปรุงแก้ไขให้เหมาะสมตามขั้นตอนต่อไป     เพื่อสิทธิเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญและบรรเทาความเดือนร้อนของประชาชน       ในเบื้องต้นควรที่ รมต.มหาดไทย  จะมีหนังสือออกคำสั่งมาตรการแนวทางถือปฎิบัติได้ทันที   โดยให้นายทะเบียนฯ อนุญาตแก่ผู้ขอซื้อปืนลมทุกกรณี และทุกรายที่มีคุณสมบัติครบถ้วนไม่ขัดต่อ พรบอาวุธปืนฯ  พ.ศ.2490      เนื่องจากปืนลมใช้เพื่อการกีฬา และสันทนาการ  ไม่มีลักษณะเป็นอาวุธปืน ไม่ใช่ดินขับกระสุน 

 ต้องแก้ไขพ.ร.บ.ฯ  ร่างใหม่ก็ไม่มีแนวทางผ่อนปรน มีแต่จะจับเอาปืนบีบีมาคุมด้วยครับ      


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 22, 2011, 08:44:15 PM
วันนี้ 22 เมย.54  ได้รับหนังสือตอบกลับจากสำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี รายละเอียดดังนี้

ที่ นร 0105.02/.....                                                         ตราครุฑ
ถึง  นาย....................................................

      อนุสนธิหนังสือของท่าน  ลงวันที่  7  เมษายน  2554   กราบเรียนนายกรัฐมนตรี
ขอความเป็นธรรมกรณีการยื่นคำขออนุญาตซื้ออาวุธปืนต่อนายทะเบียนอาวุธปืนประจำท่องที่อำเภอ..........
จังหวัด............  ความแจ้งอยู่แล้ว  นั้น

      สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรีได้รับทราบ  และส่งเรื่องให้จังหวัด.............พิจารณา
พร้อมทั้งขอให้แจ้งผลให้ท่านทราบโดยตรงด้วยแล้ว

      จึงเรียนมาเพื่อทราบ


                                                                                      สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี
                                                                                                  20 เมษายน 2554
                                                                                                         ลายเซ็น

ศูนย์บริการประชาชน
E – mail: ccc@opm.go.th
โทร..............................สายด่วนของรัฐบาล 1111  โทรสาร..........................
ผู้ประสานงาน  นาย..............................: นร .............................. 20/04/2554


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ เมษายน 24, 2011, 02:34:31 PM
การร้องเรียนผ่านหน่วยงานต่างๆนั้นอย่าคาดหวังอะไรมากครับคุณsomnuekp
เรื่องมันต้องกลับไปที่ต้นสังกัด ไม่มีใครรับทำการให้หรอก

แล้วแม้มีหลักฐานมัดชี้มูล จนผบ.ต้องตั้งกรรมการสอบก็เป็นเพียงต้องตั้งกรรมการฯเพื่อไม่ให้ตกเป็น"ละเว้น"
หลักฐานแม้ชี้ว่าผิด แต่มากที่สุด กรรมการฯก็จะออกไปในแนว"บกพร่อง" "ไม่เจตนา"
เป็นวัฒนธรรมองค์กรอย่างหนึ่ง


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 24, 2011, 09:02:29 PM
การร้องเรียนผ่านหน่วยงานต่างๆนั้นอย่าคาดหวังอะไรมากครับคุณsomnuekp
เรื่องมันต้องกลับไปที่ต้นสังกัด ไม่มีใครรับทำการให้หรอก

แล้วแม้มีหลักฐานมัดชี้มูล จนผบ.ต้องตั้งกรรมการสอบก็เป็นเพียงต้องตั้งกรรมการฯเพื่อไม่ให้ตกเป็น"ละเว้น"
หลักฐานแม้ชี้ว่าผิด แต่มากที่สุด กรรมการฯก็จะออกไปในแนว"บกพร่อง" "ไม่เจตนา"
เป็นวัฒนธรรมองค์กรอย่างหนึ่ง

ขอบคุณครับ  แม้เราจะคาดหวังอะไรไม่ได้มากนักแต่คิดว่าดีกว่าเราต้องยอมจำนน  ทนรับสภาพไปแบบไม่มีจุดจบ  เอาให้มันชัดเจนไปเลย ดีกว่าไม่ทำอะไรครับ   ชีวิตต้องมีความหวัง ต้องสู้ครับ ไม่ออกแรงคงจะไม่ได้มาง่าย ๆ

เรื่องร้องเรียนก็ร้องไป  เรื่องอุทธรณ์ก็กำลังทำครับ  ไม่จบหรอกครับ  คิดไปถึงยื่นฟ้องศาลปกครองโน่น จึงจะยอมยุติเลิกคิดเรื่องนี้ครับ   ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Sweety Tangmo ที่ เมษายน 24, 2011, 10:13:40 PM
ไปเจอมา...ไม่รู้เกี่ยวรึเปล่า แต่อ่านแล้วรู้สึกดี...

คำพิพากษาศาลปกครอง กรณีขอมีอาวุธปืนมากกว่า 1 กระบอก
คำพิพากาษศาลปกครองคดีหมายเลขดำที่ 328/2549 คดีหมายเลขแดงที่ 40/2552
http://www.sobsuan.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=11635 (http://www.sobsuan.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=11635)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: tui086 ที่ เมษายน 24, 2011, 10:25:45 PM
ดีจัง.......


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ เมษายน 24, 2011, 10:32:01 PM
ไปเจอมา...ไม่รู้เกี่ยวรึเปล่า แต่อ่านแล้วรู้สึกดี...

คำพิพากษาศาลปกครอง กรณีขอมีอาวุธปืนมากกว่า 1 กระบอก
คำพิพากาษศาลปกครองคดีหมายเลขดำที่ 328/2549 คดีหมายเลขแดงที่ 40/2552
http://www.sobsuan.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=11635 (http://www.sobsuan.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=11635)

ดีใจที่เวบนั้นเอาไปเผยแพร่ แต่น่าให้เครดิตเวบอวป.ของเราซะหน่อย เพราะก็อปคำพิพากษาไป ไม่ได้หามาสแกนเอง  ::005::
กรณีที่กำแพงเพชร มีการฟ้องคดีอาญานอภ.ที่ออกคำสั่งไม่ชอบด้วยกฎหมาย ต่อด้วย



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 25, 2011, 08:16:49 PM
คำพิพากษาศาลปกครอง กรณีขอมีอาวุธปืนมากกว่า 1 กระบอก
คำพิพากาษศาลปกครองคดีหมายเลขดำที่ 328/2549 คดีหมายเลขแดงที่ 40/2552
http://www.sobsuan.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=11635 (http://www.sobsuan.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=11635)

ศึกษาแล้วกรณีใกล้เคียงกัน  ศาลปกครองพิษณุโลก อยู่ที่บ้านเกิดผมเองไปติดต่อสอบถามสะดวกด้วย  เดี๋ยวจะหาเวลาพร้อมเอกสารไปขอคำแนะนำก่อน      พอทราบผลอุทธรณ์จาก มท.(เตรียมการเผื่อทางเลือกไว้ก่อนสมมุติว่ายกอุทธรณ์)  พอเราทราบปุ๊บก็ยื่นฟ้องเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลา   ส่วนเรื่องุทธรณ์ มท.ผ่านนายทะเบียนฯ คาดว่าจะยื่นเร็ว ๆ นี้
 ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 27, 2011, 09:13:31 PM
                                   xxx  หมู่ x  ต.xxxxxxx
                                                                                                                                                                                                          อ.xxxxx  จ.xxxx  1xxxx

                                                                                                                            2  พฤษภาคม  2554

เรื่อง   ขออุทธรณ์นายทะเบียนอาวุธปืนปฎิเสธออกใบอนุญาตซื้อปืนลม

เรียน   รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย  ผ่านนายทะเบียนอาวุธปืนอำเภอxxxxx จังหวัดxxxx

อ้างถึง    1. หนังสือกรมการปกครองที่ มท 0301.1/xxx  ลงวันที่ 11 เมษายน 2554
              2. หนังสือสำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรีที่ นร 0105.02/xxxxx  ลงวันที่ 20 เมษายน 2554
              3. หนังสืออำเภอxxxxxที่ xx xxxx/xxxx  ลงวันที่ 18 เมษายน 2554

สิ่งที่ส่งมาด้วย   สำเนาหนังสือที่แนบรวม  3 ฉบับ

                                  กระผมนายxxxx  xxxxxxx  ยื่นขออนุญาตซื้อปืนยาวอัดลมที่อำเภอxxxxx จังหวัดxxxx วันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2554  และได้ติดตามทวงถามเรื่องนี้เป็นระยะ แต่อำเภอxxxxx นิ่งเฉยไม่ดำเนินการใด ๆ ทั้งสิ้น  จนกระทั่งกระผมต้องมีหนังสือร้องเรียนไปยัง ฯพณฯ นายกรัฐมนตรีและอธิบดีกรมการปกครอง วันที่ 7 เมษายน 2554  และมีหนังสือตอบกลับจากกรมการปกครอง ลงวันที่ 11 เมษายน 2554 และสำนักงานปลัดนายกรัฐมนตรี ลงวันที่ 20 เมษายน 2554 ตามหนังสือที่แนบข้อ 1 และ 2    ต่อมาอำเภอxxxxxจึงมีหนังสือปฎิเสธการออกใบอนุญาตฯ  ลงวันที่ 18 เมษายน 2554  ตามหนังสือข้อ 3 ตามมาภายหลัง

                                  กระผมมีคุณสมบัติและไม่เป็นบุคคลต้องห้ามฯ  อาวุธปืนเป็นอาวุธปืนที่นายทะเบียนฯอนุญาตได้ และการขอฯมีเหตุผลโดยชอบด้วยกฎหมายว่าขอเพื่อคุ้มครองชีวิตและทรัพย์สิน และการกีฬา  การปฎิเสธการออกใบอนุญาตไม่มีข้อกฎหมายเป็นเหตุผลประกอบคำสั่ง ฯ ตามที่พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๗ กำหนดไว้  และไม่ได้ให้โอกาสกระผมได้ทราบข้อเท็จจริงอย่างเพียงพอเพื่อโต้แย้งและแสดงพยานหลักฐาน  ตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๐  คำสั่งปฏิเสธฯ จึงเป็นคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย  จึงขอยื่นอุทธรณ์เพื่อทบทวนการปฎิเสธออกใบอนุญาตฯ
 
                                  อนึ่งเพื่อสิทธิเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญและบรรเทาความเดือดร้อนของประชาชนเกี่ยวกับการเลือกปฎิบัติ และมาตรฐานการใช้ดุลยพินิจส่วนตัวของนายทะเบียนฯ   เนื่องจากพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนวัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490    ซึ่งใช้มานานถึง 60 ปีเศษแล้ว  บางส่วนอาจไม่เหมาะสมหรือมีปัญหาความขัดแย้งในทางปฎิบัติยาวนานมาโดยตลอด  สมควรแก้ไขก็ขอให้พิจารณานำเข้าสู่กระบวนการปรับปรุงแก้ไขให้เหมาะสมตามขั้นตอนต่อไป     ในเบื้องต้นควรที่ รมต.มหาดไทย  จะมีหนังสือออกคำสั่งมาตรการแนวทางที่สามารถถือปฎิบัติได้ทันที   โดยให้นายทะเบียนฯ ผ่อนปรนอนุญาตแก่ผู้ขอซื้อปืนลมทุกกรณี และทุกรายที่มีคุณสมบัติครบถ้วนไม่ขัดต่อ พรบอาวุธปืนฯ  พ.ศ.2490      เนื่องจากปืนลมใช้เพื่อการกีฬา และสันทนาการ  ไม่มีลักษณะเป็นอาวุธปืน ใช้แรงลมขับกระสุนปืนโดยไม่ใช้ดินปืนขับกระสุน

                               จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบและพิจารณาดำเนินการต่อไป     

                                                                                                          ขอแสดงความนับถือ

                                                                                                     (นายxxxx   xxxxxxxxx)
โทร.0xx-xxxxxx , xxxxxx
โทรมือถือ  xxx-xxxxxxx


ตัวอย่างที่คาดว่าจะใช้ยื่นอุทธรณ์ เหมาะสมหรือไม่ หรือควรแก้ไขเปลี่ยนแปลงส่วนใด  เพื่อน ๆ พี่ ๆ สมาชิกช่วยแนะนำ ปรับปรุงแก้ไขได้ครับ ขอบคุณครับ   ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ พฤษภาคม 11, 2011, 02:32:24 PM
Zeus-รักในหลวง
อะฮู้.....ไฮยีน่าก็เป็นแมวนะคราบบบ
ชาว อวป.
Hero Member
   

Re: ถูกเลือกปฎิบัติร้องไปที่ ปปช. จะได้ผลไหมครับ
« ตอบ #29 เมื่อ: วันนี้ เวลา 10:01:22 AM »   
________________________________________
เอาในหลักการนะครับ
1. ให้มีหลักฐานการรับเรื่อง ป.1 ของเราเพื่อจะเริ่มนับวัน
2. เมื่อได้รับการปฏิเสธ จะต้องเป็นลายลักษ์อักษรเท่านั้น หากปฏิเสธมาด้วยวาจา เราจะถือว่าเราไม่รับรู้ และนับวันต่อ
3. เมื่อล่วงเลยเวลาที่กำหนดไว้ (ให้เทียบเคียงจาก พรบ.บริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี แต่ไม่ใช้ไปอ้างว่าอำเภอต้องปฏิบัติตาม พรบ.นี้ เพราะอำเภอเคยอ้างกับศาลว่า เขาไม่ได้เป็นหน่วยงานของรัฐที่จะต้องปฏิบัติตาม พรบ.ดังกล่าว และศาลตัดสินตามนั้น แต่ไม่ขอเล่านะครับไปค้นคดีเก่า ๆ ดู เป็นการอ้างที่ผู้รู้กฎหมายหลายคนเขาขำกันว่าอ้างแบบนี้เดือนร้อนกันไปทั่วเพราะเท่ากับว่าอำเภอไม่มีสถานะเป็นหน่วยงานราชการของกระทรวงมหาดไทย ที่นี้ละถ้าทิ่มต่อวุ่นกันยกประเทศ)
4. แต่ถ้ามีหนังสือปฏิเสธมา ก็ทำเรื่องอุธรต่อ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยครับ ระยะเวลาคือ 90 วัน ถ้ายังไม่ตอบ จึงเริ่มกระบวนการฟ้องศาลปกครอง
5.การสู้ในศาลปกครองจะใช้ระยะเวลาประมาณ 2-4 ปี (ศาลชั้นต้นประมาณ 2 ปี และถ้าสู้ในศาลสูงสุดใช้เวลาอีกประมาณ 2 ปี) หากเราชนะก็วกไปดูว่า การที่นายทะเบียนใช้ดุลพินิจและมีคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ก่อให้เกิดเงื่อนไขตามมาตรา 157 หรือไม่ หากเข้าเงื่อนไข ก็ฟ้อง 157 นายทะเบียนต่อ ใช้ระยะเวลาอีก 2 ปี ในศาลชั้นต้น และอาจต้องต่ออุธร และฎีกา

ในขั้นตอนที่ 1-5 ท่านจะต้องเป็นผู้ดำเนินการเอง ตัดสินใจเองทั้งหมด แต่ถ้าท่าน จขกท.คิดจะสู้ จะมีคนอีกเป็นร้อยที่พร้อมจะยืนเคียงข้างท่าน มีคนอีกหลายสิบคนที่พร้อมจะให้คำแนะนำในเรื่องกฎหมาย ระเบียบ และประสบการณ์จากการต่อสู้ของพวกเขาเหล่านั้น

ถามคำเดียวครับ จะเอาจริงหรือเปล่าครับ
  

________________________________________
ร่วมช่วยเหลือแท็กซี่พลเมืองดี ที่ถูกคนร้ายยิงเสียชีวิต
http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=82595.1635 (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=82595.1635)



วันนี้ทำหนังสือยื่นอุทธรณ์ มท.1 ผ่านนายทะเบียน รับ-ส่ง เซ็นรับเอกสารเรียบร้อยแล้ว   หลังจากยังไม่มีความคืบหน้าใด ๆ จากกรมการปกครองและจากผู้ว่าราชการจังหวัดฯ   
ก็ไม่อยากจะไปติดตามสอบถามใด ๆ   ตอนนี้เก็บข้อมูลทั้งหมดเพื่อมุ่งไปที่ฟ้องศาลปกครอง  แต่มาเห็นกระบวนการพิจารณาในศาลหลายปีกว่าคดีจะจบ   คือกังวลว่าหากเราชนะคดีฯ  นายอำเภอฯ คนนี้อาจจะเกษียณไปก่อน  แล้วจะตามไปลงโทษอย่างไรละนี่   รับรองว่าเรื่องนี้ไม่มีแผ่ว  มีเหี่ยวปลายหรือเปลี่ยนใจยอมแพ้แน่  จะสู้เพื่อส่วนรวมและพวกเราคนรักปืนด้วย   ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ พฤษภาคม 20, 2011, 11:53:49 AM
วันนี้สอบถามความคืบหน้าจากกรมการปกครอง   ทราบว่าท่านรองอธิบดีฯ บันทึกสั่งการส่งไปยังผู้ตรวจ(ไม่แน่ใจว่าผู้ตรวจราชการหรือผู้ตรวจสอบฯ) เพื่อส่งไปตรวจสอบหาข้อเท็จจริงก่อน  คงต้องใช้เวลารออีกสักระยะถึงจะมีความชัดเจนมากกว่านี้  ระหว่างนี้ก็คงต้องรอผลอุทธรณ์ไปยัง รมต.มหาดไทย  อีกประมาณ 90 วันและรอฟังผลจากกรมการปกครองไปพร้อม ๆ กัน ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 10, 2011, 10:00:12 AM
รายงานผลความคืบหน้าครับ  ระหว่างที่รอเวลาครบกำหนดอุทธรณ์ถึง รมต.มหาดไทย ก่อนยื่นฟ้องศาลปกครอง  เลยติดตามความคืบหน้าไปที่

1. กรมการปกครอง ทราบว่าผู้ตรวจสอบฯ ได้รับเรื่อง 25-26 พค.54  มีเวลาสอบปากคำข้อเท็จจริงสรุปรายงานไปยังอธิบดีฯ ภายใน 30  วัน  โดยต้องมาสอบปากคำผู้ถูกร้องเรียนและผู้ร้องเรียนฯ  ขณะนี้รอสอบปากคำอยู่

2. เรื่องร้องเรียนที่ส่งไปยังสำนักนายกรัฐมนตรี และถูกส่งกลับมายังผู้ว่าราชการจังหวัด(20 เมย.54)   ขณะนี้อยู่ในความรับผิดชอบของปกครองจังหวัด ได้ส่งเรื่องให้นายอำเภอชี้แจงนานพอสมควรแล้ว แต่ยังไม่มีการชี้แจง  นิติกรจะติดตามเรื่องนี้ต่อไป
 ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ มิถุนายน 10, 2011, 11:27:18 AM
เอาใจช่วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: นายกระจง ที่ มิถุนายน 12, 2011, 06:54:06 PM
มาเป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ เพราะปืนอัดลมเบอร์ ๒ ของผม ได้มาเพราะการฟ้องศาลปกครองเช่นกันครับ ใช้เวลาทั้งหมด ๒ ปีครับ ด้านล่างคือคำพิพากษาคดีของผมครับ

(http://img862.imageshack.us/img862/2204/72027087.jpg) (http://imageshack.us/photo/my-images/862/72027087.jpg/)

Uploaded with ImageShack.us (http://imageshack.us)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 14, 2011, 08:55:42 PM
ขอบคุณนายกระจงที่ร่วมให้กำลังใจครับ  ผมคิดแบบชาวบ้านว่า อำเภอมีสถานภาพเป็นส่วนราชการ ภายใต้สังกัดกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย  เช่น คำสั่งแต่งตั้งนายอำเภอฯ  การเบิกงบประมาณจ่ายเงินเดือนข้าราชการ งบฉุกเฉิน งบช่วยเหลือประชาชนประสบอุทกภัย  อัคคีภัย โดยต้องอ้างอิงถึงกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ระเบียบ คำสั่งฯ ต่าง ๆ   สมช.ท่านใดมีข้อคิดเห็นประการใด ร่วมออกความเห็นด้วยก็ดีครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ มิถุนายน 15, 2011, 04:18:09 AM
อ่านแล้วเข้าใจว่า "โยนลูกกันไป โยนลูกกันมา เสียเวลาชีวิต
ข้าราชการ ไม่รับผิด แต่ขอรับชอบอย่างเดียว



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มิถุนายน 15, 2011, 10:04:30 AM
มาเป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ เพราะปืนอัดลมเบอร์ ๒ ของผม ได้มาเพราะการฟ้องศาลปกครองเช่นกันครับ ใช้เวลาทั้งหมด ๒ ปีครับ ด้านล่างคือคำพิพากษาคดีของผมครับ

(http://img862.imageshack.us/img862/2204/72027087.jpg) (http://imageshack.us/photo/my-images/862/72027087.jpg/)

Uploaded with ImageShack.us (http://imageshack.us)

จากเอกสาร ผมอ่านได้ความว่า ให้ผู้ถูกฟ้องระบุมาให้ชัดเจนภายใน 30 วันว่า จะให้ผู้ฟ้องซื้อ หรือ ไม่ให้ผู้ฟ้องซื้อ

เมื่อมีคำระบุที่ชัดเจนจะได้ดำเนินการในขั้นต่อไปได้


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 16, 2011, 11:01:37 AM
วันนี้ 16 มิย.54 สอบถามความคืบหน้าไปยังนิติกรปกครองจังหวัด ทราบว่าอำเภอฯ ชี้แจงถึงปกครองฯ วันจันทร์ที่ 13 มิย.54 ขณะนี้ศูนย์ดำรงธรรม กำลังสรุปและมีความเห็นเสนอไปที่ ผวจ. ก่อนที่จะสรุปผลรายงานไปยัง นายกรัฐมนตรีฯ  ทำนองว่าไม่อนุญาตและแจ้งผู้ร้องเรียนทราบแล้ว  ยังไม่ทราบว่าทาง ผวจ.จะเรียกสอบปากคำผู้ร้องเรียนเพิ่มเติมหรือไม่  หรือจะรับฟังความข้างเดียว 

ส่วนที่ผู้ตรวจราชการกรมการปกครองจะมาสอบปากคำถึงที่ทำงานของผู้ร้องเรียน  ตอนนี้ก็ยังรออยู่ ได้โทรไปสอบถามที่กรมการปกครองทราบว่า วันนี้มิได้เข้ามาปฎิบัติงาน   หรืออาจจะกำลังสอบปากคำนายอำเภออยู่ก็เป็นได้ เพราะว่าโทรไปยังเบอร์มือถือส่วนตัวไม่ได้รับสายและยังไม่โทรกลับ

ผมคิดไปล่วงหน้าถึงวันนั้น  หากสุดท้ายถึงศาลปกครองแล้วล้มเหลว   จะนำข้อมูลทั้งหมดร้องเรียนประจานไปยังสื่อต่าง ๆ หนังสือพิมพ์ ตีแผ่ระบบความชั่วร้ายมาเฟียเจ้าขุนมูลนายระบบราชการเมืองไทย   ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ มิถุนายน 16, 2011, 02:27:50 PM
ช่วงนี้เกี่ยวกับเรื่องเสียวๆของงานในอำนาจหน้าที่ของกรมการปกครอง
จนท.เค้าไม่ค่อยจะกล้าตัดสินใจ ไม่ดึงถึงที่สุดก็ ขอโบ้ยอย่างเดียว เพราะมีแต่เสียกับเสมอตัว
ขนาดตัวอธิบดี กรมการปกครอง ตอนนี้ยัง งง งง อยู่
คงกล้าหาญขึ้นตอนได้รัฐบาลใหม่แล้วครับมั้ง

ความเป็นจริงจะเป็นฝ่ายไหนก็แล้วแต่
ขออย่างเดียว "อย่าให้ฝ่ายที่เป็นรัฐบาลรู้สึกว่าเราจะเป็นฝ่ายตรงข้าม" ก็แล้วกัน.... ปลอดภัย ::002:: ::002::
ส่งสารแต่ข้าราชการระดับสูงในยุคนี้
แต่สงสารยิ่งกว่าคือประชาชนคนไทย แมง  "โดยลูกหลงคนทะเลาะกันทุก..ก..ก ที"

แต่ยังไงคุณก็เป็นปปช.ตัวอย่างที่เสียสละ
ในสังคมหาคนอย่างคุณน้อยลงทุกทีทุกที (ขนาดผมเองยังไม่กล้า..บอกตามตรง)

ยังไงก็ขอ+อีก1 เพื่อเป็นกำลังใจครับกะผม
สู้ ::002:: ::002:: ::002::สู้


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 17, 2011, 09:38:14 PM
วันนี้ 17 มิย.54   ผู้ตรวจราชการกรมการปกครอง 2 ท่าน มาสอบปากคำผู้ร้องเรียนเพิ่มเติม  ตามแนวคำถามรวม 9 ข้อซึ่งอยากให้เพื่อน ๆ สมาชิกร่วมพิจารณาว่า     การสอบปากคำนี้มีแนวทางที่อาจเป็นประโยชน์แก่นายอำเภอหรืออาจเป็นโทษแก่ผู้ร้องเรียนหรือไม่  ดังนี้

1. ปัจจุบันท่านดำรงตำแหน่งใด
    ตอบ   ข้าฯ นักปฎิบัติการพาณิชย์ 6 .......................จ.......................มาเป็นระยะเวลา......ปี
2. ท่านได้ไปอำเภอเพื่อจุดประสงค์ใด
    ตอบ  ข้าฯ ไปขออนุญาตซื้ออาวุธปืนยาวอัดลมเบอร์ 2 ขนาด .22
3. จนท.ได้ดำเนินการให้ท่านอย่างไรบ้าง
    ตอบ  จนท.(คุณ...............) ได้จัดทำ ป.1 ให้เซ็น และให้รอพบนายอำเภอประมาณ 1 ชม. ข้าฯ
    เลยกลับเนื่องจากจะเลิกเวลางานแล้ว   จากนั้นไม่เคยติดต่อกลับมาที่ข้าฯ เลย  ทำให้ข้าฯ ต้อง
    ติดต่อกลับไปสอบถามตลอดเวลา
4. มีการเรียกรับผลประโยชน์ในการขออบอนุญาตซื้ออาวุธปืนหรือไม่
    ตอบ ยังไม่มีการเรียกร้องผลประโยชน์กับข้าฯ
5. ตามที่ท่านกล่าวหาว่านายอำเภอพูดจาดูหมิ่นท้าทาย และให้ไปร้องเรียนไปที่นายกรัฐมนตรี มี 
    พยานหลักฐานหรือไม่
    ตอบ   มีเพียงเบอร์โทรศัพท์ของข้าฯ  ที่โทรไปหานายอำเภอ  สำหรับคำพูดที่นายอำเภอด่าว่าข้าฯ 
    ไม่มีหลักฐาน   แต่ข้าฯ ยืนยันว่านายอำเภอได้ใช้คำพูดไม่เหมาะสมกับข้าฯ จริง
6. ท่านให้กำนันตำบล.................  รับรองความประพฤติปืนที่อยู่ในความครอบครองของท่านหรือไม่
    ตอบ  กำนันตำบล................. ได้รับรองกระบอกที่ข้าฯ กำลังดำเนินการขออนุญาตนี้เท่านั้น 
    ส่วนที่เหลือ ข้าฯ ไม่แน่ใจว่าให้ใครเป็นผู้รับรอง
7. ท่านจะนำอาวุธปืนที่กำลังจะขออนุญาต ไปดำเนินการเพื่อวัตถุประสงค์ใด
     ตอบ  มีไว้ใช้เฝ้าบ้าน ขับไล่สัตว์และเก็บสะสม
8. ท่านมีอะไรจะให้การเพิ่มเติมอีกหรือไม่
    ตอบ ข้าฯมีคุณสมบัติในการขอมีอาวุธปืนครบถ้วน  นายอำเภอใช้ดุลยพินิจส่วนตัวจะให้ก็ให้ ไม่ให้ก็
   ไม่ให้  ซึ่งไม่มีมาตรฐานในการปฎิบัติและขอให้อำเภอดำเนินการให้ถูกต้องตามระเบียบปฎิบัติ    ไม่
   ใช่เลือกปฎิบัติกับคนใดคนหนึ่ง
9. ที่ท่านร้องเรียนว่านายอำเภอไม่ปฎิบัติตาม พรฎ.ว่าด้วยการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดีในประเด็นใด
    ตอบ  ในประเด็นที่ว่า ข้าฯ ไปยื่นหนังสือเพื่อขออนุญาตแล้ว อำเภอไม่แจ้งกลับมาภายใน 15 วัน    
    โดย ข้าฯ มีการยื่นตั้งแต่วันที่ 21 มีค.54

   ข้าฯ ขอรับรองว่าข้อความที่ให้ไว้เป็นความจริงทุกประการ โดยไม่มีการบังคับ ขู่เข็ญแต่อย่างใด  จึงได้ลงลายมือชื่อไว้เป็นหลักฐาน

                                                      .............................ผู้ให้ถ้อยคำ
                                                                                   ..............................ผู้สอบสวน
                                                                                   ..............................ผู้บันทึก




หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 17, 2011, 10:07:55 PM
การพูดคุยกันรอบนอก นอกเหนือจากใบคำให้การ  ผู้ตรวจฯ พยายามหลีกเลี่ยงไม่แสดงความเห็นอ้างว่าจะเป็นการใช้ดูลยพินิจแทนนายอำเภอ แม้กระทั่งศาลก็จะไม่วินิจฉัยในเรื่อง..........

-   ผู้ตรวจขอสำเนาหนังสือเพิ่มเติมคือ หนังสือที่ผู้ร้องเรียนทวงถามนายอำเภอฯ และอำเภอฯ ไม่ตอบหนังสือแก่ผู้ร้องเรียนภายใน 15 วัน(ตามพระราชกฎษฎีกา ว่าด้วยการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พศ.2546 มาตรา 37 และ 38)  แต่ได้ตอบหนังสือปฎิเสธไม่อนุญาตฯ หลังจากถูกร้องเรียนไปยังนายกรัฐมนตรีและอธิบดีกรมการปกครอง
-   ผู้ตรวจขอสำเนาหนังสือพระราชกฎษฎีกา ว่าด้วยการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พศ.2546 มาตรา 37 และ 38
-   ผู้ร้องเรียนมีหนังสือทวงถามนายอำเภอวันที่  21 มีค.54   ( 21 มีค. ถึง 6 เมย.54 เท่ากับ 16 วัน)
-   วันที่ 7 เมย.54 จึงทำหนังสือร้องเรียนไปที่สำนักนายกฯ และกรมการปกครอง
-   วันที่ 12 เมย.54  นายอำเภอ สั่งให้เสมียนอำเภอโทรมาหาข้อมูลสอบถามคนในบ้านว่า  ผู้ร้องเรียนเป็นสมาชิกฯ เป็นนักกีฬายิงปืนหรือไม่    แต่ไม่กล้าโทรสอบถามจากผู้ร้องเรียน                                                                     
-   วันที่  18 เมย.54  นายอำเภอรีบทำหนังสือปฎิเสธไม่อนุญาตส่งไปรษณีย์ด่วนพิเศษ  ได้รับจริงวันที่  20 เมย.54  (รวมเวลาจากวันที่ทำหนังสือทวงถาม 21 มีค. ถึงวันได้รับหนังสือปฎิเสธ 20 เมย.54     1 เดือนเต็มพอดี)


ยังมีอีก แต่กำลังสรุปข้อมูลเพิ่มเติม


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 17, 2011, 10:25:58 PM
-   ผู้ตรวจฯ ได้สอบพยานแวดล้อม น่าจะเกี่ยวกับอุปนิสัย ความประพฤติส่วนตัว พฤติกรรมต่าง ๆ  เช่น ไปพบสอบถามกำนันฯ ที่รับรองความประพฤติ  พบและสอบถามจากหัวหน้างานของผู้ร้องเรียน
-   ผู้ตรวจฯ  มีหน้าที่สอบถามข้อเท็จจริงเพื่อสรุปรายงานฯ  แต่มิได้เกี่ยวกับการอนุญาตหรือไม่อนุญาต
-   ผู้ตรวจฯ  ให้ข้อมูลว่าขั้นตอนต่อไปเมื่อไปถึงศาลปกครองแล้ว ก็ต้องกลับมาเริ่มต้นที่ใบ ป.1  แม้แต่อุทธรณ์ถึง รมต. เรื่องก็จะวนกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่ใบ ป.1  หมายถึงอย่างไรก็ตามก็ต้องกลับมาให้นายอำเภอพิจารณาใหม่
-   ผมได้พยายามขอทราบความเห็นจากผู้ตรวจฯ เกี่ยวกับเหตุผลทั้ง 6 ข้อที่อำเภอตอบปฎิเสธ ชี้ให้เห็นว่าอำเภอไม่เคยเรียกไปสอบถาม  ผมสามารถชี้แจงได้หมดทุกข้อ (ตามที่เคยให้เหตุผลฯ และโพสกระทู้ไว้หน้าที่  6)   ผู้ตรวจฯ พยายามหลีกเลี่ยงไม่แสดงความเห็น


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 17, 2011, 10:56:07 PM
-   ในส่วนของพยานหลักฐานที่ถูกนายอำเภอด่า  ผมเสนอไปว่าหากเป็นลูกผู้ชายจริง  ขอท้าให้นายอำเภอฯสาบานตนพร้อมกันกับตัวผมต่อหน้าพ่อศาลพระกาฬ โดยให้แต่ละฝ่ายเอาชีวิตตนเอง ลูกเมียเป็นเดิมพัน  หากใครพูดเท็จก็ขอให้มีอันเป็นไปให้ตนเองหรือลูกเมียตายหรือพิการภายใน 3 วัน  โดยส่วนตัวแล้วไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จัก ไม่มีเหตุโกรธเคืองนายอำเภอคนนี้มาก่อนจึงไม่มีความจำเป็นใด ๆ  ต้องไปกล่าวโทษใส่ร้ายนายอำเภอ  แต่ผู้ตรวจไม่ให้ความสำคัญเรื่องนี้  ไปสอบถามเรื่องอื่นแทน
-   เรื่องนี้เป็นการกล่าวโทษมิใช่คดีอาญา  อาจจะเป็นลักษณะว่ากล่าว ตักเตือนหรือภาคฑัณท์ตามแบบวินัยข้าราชการทั่ว ๆไป
-   ในเรื่องร้องเรียนมีข้อมูลแล้ว จึงไม่สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม เพื่อหลีกเลี่ยงข้อโต้แย้งที่อาจเกิดขึ้น
-   ผู้ตรวจฯ รับทราบและประหลาดใจว่า ผมมีที่ปรึกษาด้านกฎหมายในการต่อสู้คดี รู้ช่องทางกฎหมายและมีท่าทีว่าจะสู้ถึงที่สุด  เหมือนมองตาก็รู้ใจ  ไก่เห็นนมงูงูเห็นนมไก่
-   ผมมีความรู้สึกว่าการสอบปากคำไม่เปิดกว้างเท่าที่ควร  ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง  ผู้ตรวจมีคำถามในใจแล้ว   ผมอยากตอบข้อมูลมากกว่านี้แต่ผู้ตรวจฯ ไม่ถามและเวลาค่อนข้างน้อยเลยคิดอะไรไม่ออก


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มิถุนายน 18, 2011, 12:50:20 PM
เมืองผมแค่เรื่องไก่เน่าก็พอแรงแล้วครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 18, 2011, 10:06:16 PM
มีเวลาว่างเมื่อไรผมจะคิดหาแนวทางดำเนินการตลอดเวลา   เพิ่งคิดได้ว่ามี  พรบ.ข้อมูลข่าวสารของทางราชการ พ.ศ.2540    เลยอยากจะหาประโยชน์จาก พรบ.นี้    โดยที่ผมจะสามารถเดินเข้าไปอำเภอฯ  ขอข้อมูลชื่อนามสกุลรวมถึงที่อยู่ของผู้ที่ขออนุญาตซื้อปืนและได้รับอนุญาตฯ และผู้ขออนุญาตซื้อปืนแต่ไม่ได้รับอนุญาตทั้งหมด ช่วงระยะเวลาที่นายอำเภอคนนี้ ดำรงตำแหน่ง   เพื่อจะหาความจริงมาเปรียบเทียบว่ามีคุณสมบัติ แตกต่างจากตัวผมที่ไม่อนุญาตอย่างไร
-   จำเป็นต้องหาทนาย พร้อมทำหนังสือขอข้อมูลฯ ถือไปด้วยหรือไม่  ควรจะเก็บหลักฐานโดยถ่ายกล้องวีดิโอไว้ด้วยหรือไม่
-   หากอำเภอฯ ปฎิเสธไม่ให้ข้อมูล    เราสามารถร้องขอโดยตรงไปที่ สำนักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี  ได้หรือไม่
-   เหตุที่ขอข้อมูลฯ นี้เพื่อต้องการพิสูจน์ให้เห็นว่า  นายอำเภอฯ มีเจตนาและตั้งใจใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่บีบบังคับกลั่นแกล้งทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม   ด้วยวิธีการไม่อนุญาตให้ซื้อปืนอันเป็นการทำร้ายจิตใจและสร้างความเดือดร้อนแก่ประชาชน  ก่อนจะหาแนวทางดำเนินการคดีอาญาต่อนายอำเภอต่อไป
-   หากสำนักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ ไม่ดำเนินการให้    เมื่อผมฟ้องศาลปกครอง  ขออำนาจศาลปกครองพิสูจน์เจตนา  และพฤติกรรมนายอำเภอฯ ได้หรือไม่   เมื่อศาลปกครองวินิจฉัยผลออกมาประการใด   หากเข้าข่ายมีเจตนาจริงจะได้หาทางเล่นเรื่องอาญา  ต่อไป
-   ท่านใดเห็นด้วยกับผม  หรือเห็นต่างจากนี้   กรุณาร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยครับ ขอบคุณครับ
 ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 19, 2011, 02:45:23 PM
วันนี้ 19 มิย.54  เพิ่งทราบจากเพื่อนบ้านซึ่งบ้านติดกันว่า ก่อนหน้านี้สัก 1 สัปดาห์  นายอำเภอฯเชิญให้ไปพบที่อำเภอเพื่อสอบถามข้อมูลความประพฤติตัวผม  แต่เพื่อนบ้านยังไม่ไปพบ  หากนายอำเภอมั่นใจข้อมูลและความถูกต้องแล้ว ใช้ดุลยพินิจไม่อนุญาตแล้วมาหาเหตุสนับสนุนฯภายหลังทำไม  หรือว่าเริ่มหวั่นไหวที่จะถูกกรมการปกครองส่งคนมาสอบฯ อย่างนี้ส่อเจตนาว่าวัวสันหลังหวะหรือไม่ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ มิถุนายน 19, 2011, 02:52:25 PM
g
วันนี้ 19 มิย.54  เพิ่งทราบจากเพื่อนบ้านซึ่งบ้านติดกันว่า ก่อนหน้านี้สัก 1 สัปดาห์  นายอำเภอฯเชิญให้ไปพบที่อำเภอเพื่อสอบถามข้อมูลความประพฤติตัวผม  แต่เพื่อนบ้านยังไม่ไปพบ  หากนายอำเภอมั่นใจข้อมูลและความถูกต้องแล้ว ใช้ดุลยพินิจไม่อนุญาตแล้วมาหาเหตุสนับสนุนฯภายหลังทำไม  หรือว่าเริ่มหวั่นไหวที่จะถูกกรมการปกครองส่งคนมาสอบฯ อย่างนี้ส่อเจตนาว่าวัวสันหลังหวะหรือไม่ ::014::
แบบนี้อาจเป็นไปได้ทั้ง2ทางครับ
ไม่  หัว ก็  ก้อย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มิถุนายน 19, 2011, 07:11:32 PM
ปกติกรมการปกครองมักจะไม่ค่อยอยากขัดแย้งกับประชาชน
ช่วงนี้นักการเมืองกำลังหาเสียง ลองไปดักพูดคุยดูสิครับ

การนี้ผมว่ามันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีแล้วมั่งครับ
คุณก็ลองสืบพฤติกรรมสวนกลับไปก็ได้นี้ครับ ตามจังหวัดที่เคยทำงาน
น่าจะได้อะไรดี ๆ ติดไม้ติดมือมาบ้าง หากคู่กรณีมีประวัติไม่ดีโอกาสคุณจะได้ซื้อปืนมีสูงครับ

นายอำเภอไม่มีแพ้นะครับ มีแต่เสมอตัวกับชนะ
ซึ่งคุณก็เหมือนกัน คือมีแต่เสมอตัวกับชนะ
งานนี้ไม่มีเสียครับ




หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ มิถุนายน 20, 2011, 12:39:07 PM
มีเวลาว่างเมื่อไรผมจะคิดหาแนวทางดำเนินการตลอดเวลา   เพิ่งคิดได้ว่ามี  พรบ.ข้อมูลข่าวสารของทางราชการ พ.ศ.2540    เลยอยากจะหาประโยชน์จาก พรบ.นี้    โดยที่ผมจะสามารถเดินเข้าไปอำเภอฯ  ขอข้อมูลชื่อนามสกุลรวมถึงที่อยู่ของผู้ที่ขออนุญาตซื้อปืนและได้รับอนุญาตฯ และผู้ขออนุญาตซื้อปืนแต่ไม่ได้รับอนุญาตทั้งหมด ช่วงระยะเวลาที่นายอำเภอคนนี้ ดำรงตำแหน่ง   เพื่อจะหาความจริงมาเปรียบเทียบว่ามีคุณสมบัติ แตกต่างจากตัวผมที่ไม่อนุญาตอย่างไร
-   จำเป็นต้องหาทนาย พร้อมทำหนังสือขอข้อมูลฯ ถือไปด้วยหรือไม่  ควรจะเก็บหลักฐานโดยถ่ายกล้องวีดิโอไว้ด้วยหรือไม่
-   หากอำเภอฯ ปฎิเสธไม่ให้ข้อมูล    เราสามารถร้องขอโดยตรงไปที่ สำนักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี  ได้หรือไม่
-   เหตุที่ขอข้อมูลฯ นี้เพื่อต้องการพิสูจน์ให้เห็นว่า  นายอำเภอฯ มีเจตนาและตั้งใจใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่บีบบังคับกลั่นแกล้งทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม   ด้วยวิธีการไม่อนุญาตให้ซื้อปืนอันเป็นการทำร้ายจิตใจและสร้างความเดือดร้อนแก่ประชาชน  ก่อนจะหาแนวทางดำเนินการคดีอาญาต่อนายอำเภอต่อไป
-   หากสำนักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ ไม่ดำเนินการให้    เมื่อผมฟ้องศาลปกครอง  ขออำนาจศาลปกครองพิสูจน์เจตนา  และพฤติกรรมนายอำเภอฯ ได้หรือไม่   เมื่อศาลปกครองวินิจฉัยผลออกมาประการใด   หากเข้าข่ายมีเจตนาจริงจะได้หาทางเล่นเรื่องอาญา  ต่อไป
-   ท่านใดเห็นด้วยกับผม  หรือเห็นต่างจากนี้   กรุณาร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยครับ ขอบคุณครับ
 ::014::

(http://img831.imageshack.us/img831/2086/month4mh.png)





หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 20, 2011, 04:06:58 PM
ขอบพระคุณพี่ธำรงมากครับ  จะศึกษาให้เข้าใจก่อน  เบื้องต้นคิดว่าจะทำหนังสือขอข้อมูลนี้ไปที่อำเภอ  ขีดเส้นขอคำตอบภายในสักสิบห้าวัน มากน้อยไปหรือปล่าว   หากเพิกเฉยไม่ตอบ หรือไม่ให้ข้อมูลจะร้องไปยัง สำนักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการอีกทางหนึ่ง (วันนี้ได้รับแจ้งทางโทรศัพท์จากสำนักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารฯ ตามแนวทางเดียวกันนี้) ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 24, 2011, 03:00:48 PM
วันนี้ 24 มิย.54 ทำหนังสือถึงนายอำเภอฯ  อ้างถึง พรบ.ข่าวสารข้อมูลฯ  ขอข้อมูลใบ ป.3 ป.4 และป.1 ช่วงระหว่างนายอำเภอฯ ดำรงตำแหน่งนายทะเบียนอาวุธปืนตั้งแต่........ ถึงปัจจุบัน  ให้หรือไม่ให้ขอคำตอบด้วยภายใน 15 วัน  เจ้าหน้าที่เซ็นรับเอกสารแล้ว  ต้องขยันทำการบ้านหน่อย นี่ยังไม่ใช่คำตอบสุดท้าย  ขอบพระคุณพี่ธำรงอีกครั้งครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 30, 2011, 03:48:27 PM
วันนี้ 30 มิย.54 ได้รับหนังสือตอบจากปลัดอำเภอฯ อนุญาตให้ดูรายละเอียด ใบ ป.3+ป.4  แต่โปรดนัดล่วงหน้าเพื่อความสะดวกฯ  คาดว่าจะไปดูรายละเอียดสัปดาห์หน้าหลังเลือกตั้ง

และสอบถามความคืบหน้าไปที่ศูนย์ดำรงธรรมฯ ทราบว่าอำเภอตอบกลับมาและสรุปรายงานฯ ต่าง ๆ เกี่ยวกับความประพฤติฯและอื่น ๆ เพื่อหาความชอบธรรมการไม่อนุญาตครั้งนี้  ได้รายงานไปยังสำนักนายกฯ แล้ว  โดยไม่ได้สนใจสอบถามหรือขอข้อมูลใดจากผมเลย วนเวียนแต่อ้างเรื่องอำนาจนายอำเภอฯ ไม่ได้ดูเลยว่าถูกกลั่นแกล้ง มีคุณสมบัติครบถ้วนแต่ไม่อนุญาต  มีอำนาจล้นฟ้าเกินไป

ได้ทราบว่า ที่ อ.ท่าวุ้ง และ อ.หนองม่วง จ.ลพบุรี  มีผู้กำลังฟ้องศาลปกครองฯ  อยู่ด้วย  นักเล่นปืนเหมือนกันเข้าใจว่าหัวอกเดียวกัน  น่าจะเป็นสมาชิกฯ ที่นี่เช่นเดียวกัน  โปรดติดต่อแสดงตนทาง PM ด้วย ขอบคุณครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ มิถุนายน 30, 2011, 04:44:28 PM
การสนทนากับนายอำเภอคนหนึ่ง

"พ่อครับ จะขอซื้อปืนได้ต้องมีอายุเท่าไหร่ครับ"  ผมถามคำถามหนึ่งหลังจากคุยเรื่องอื่นกัน

"อายุ ยี่สิบปีก็ขอได้แล้วหละ แต่ในดุลพินิจส่วนใหญ่คิดเหมือน ๆ กัน คือให้เมื่อมีอายุ 25 ปีขึ้นไป"  นายอำเภอตอบ

"คิดจะซื้อปืนหรือ พ่อคงให้ไม่ได้หรอก ลูกต้องขอที่อำเภอเชียงใหม่" นายอำเภอพูดต่อ

"แล้วผมยังเรียนอยู่จะขอซื้อได้ไหมครับ"  ผมถามคำถามอีก

นายอำเภอตอบทันที "จะซื้อปืนอะไรละ"

"ปืนอัดลมครับ" ผมตอบ

"พ่อขา..า..า หนูไปดูหนังก่อนนะ พี่เร็วสิมันแต่ช้าเดี๋ยวตั๋วหมด" เสียงลูกสาววัยกำลังเรียนมหาลัยตะโกนบอกพ่อ
ทำให้ผมต้องรีบยกมือไหว้ลา  ผมต้องพาลูกสาวท่านไปดูหนังเรื่องจูราสิพาร์ค



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กรกฎาคม 13, 2011, 09:51:03 AM
วันที่ 8 กค.54 เข้าไปดูข้อมูลป.3+ป.4 ช่วงบ่าย(โทรนัดล่วงหน้าแล้ว)  เสมียนนำเล่ม ป.3+ป.4 มาให้ดู  จึงจดข้อมูลชื่อบุคคล+ที่อยู่ลงในกระดาษที่เตรียมไปเอง  แต่ปลัดฯอีกคนเข้ามานั่งที่โต๊ะและดึงเอกสารกลับไปทั้งหมด  แจ้งว่าให้ดูได้แต่ไม่ให้จดข้อมูล รวมทั้งไม่ให้สำเนาเอกสารใด ๆ ทั้งสิ้น อ้างแต่ว่ากระทบสิทธิผู้อื่น  โต้แย้งไปก็ไม่เกิดประโยชน์จึงไม่ดูแต่จะกลับทันที  ปลัดฯ เตรียมการไว้แล้ว รีบตะโกนเรียก อปพร.เข้ามาถ่ายรูปขณะที่นั่งประจันหน้ากับปลัดฯ  ไม่ทราบว่ามีเจตนาหวังผลใด ข่มขู่ให้เกิดความหวาดกลัว หรือเก็บไว้อ้างอิงว่ามาขอดูแล้วไม่ดูเอง หรืออะไรก็แล้วแต่ฯลฯ ผมเลยงัดกล้องส่วนตัวขึ้นมาถ่ายรูป อปพร.+ปลัด  ไว้บ้างแล้วกลับเลย

วันที่ 12 กค.54 ทำหนังสือรายงานถูกนายทะเบียนฯ ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลป.3+ป.4 ไปยังคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการไปแล้ว  ขอทราบผลว่าสามารถขอข้อมูลและจัดเก็บบันทึกได้หรือไม่ รูปแบบวิธิการใด 
 
โดยแนบหนังสือที่นายอำเภอฯ รายงานไปยังผู้ว่าฯ  ทำนองกล่าวร้ายผมย้อนหลังเรื่อง เช่น ความประพฤติส่วนตัว นิสัย อารมณ์แปรปรวน  เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล หงุดหงิด  ขุดคุ้ยประวัติเก่าฯ ที่ไม่ตรวจสอบก่อนว่าเป็นจริงหรือเท็จแล้วนำไปรายงานผิด ๆ  อ้างอิงระเบียบการปฎิบัติตาม พรบ.อาวุธปืน พศ.2490  ตามแนวทางหนังสือกระทรวงมหาดไทยปี 2502   ซึ่งโบราณมากและเป็นคุณแก่นายอำเภอฯ มาเป็นหลักเกณฑ์พิจารณาไม่อนุญาต  ทั้งทีผมได้แนบเอกสารหลักเกณฑ์พิจารณาฯ ฉบับล่าสุดเป็นหนังสือกรมการปกครองที่ มท 0310.2ว/1136 ลงวันที่ 22 พฤษภาคม 2540  ไปให้ดูแล้วพร้อมหนังสือที่อุทธรณ์ไปยัง มท. เคยเห็นหรือไม่เคย จะสนใจนำไปใช้หรือไม่ก็สุดจะคาดเดา   หากปฎิบัติหน้าที่ถุกต้องโปร่งใสจริง ไม่ควรกลัวการเข้าถึงข้อมูลและต้องไม่กลัวการถูกตรวจสอบ รอดูผลต่อไปเรื่องยังอีกยาวนานครับ  ขอบคุณครับ ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: tayaw ที่ กรกฎาคม 13, 2011, 10:45:40 AM
+1  ::002::  ::002:: ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ สิงหาคม 01, 2011, 09:24:18 PM
วันที่ 21 กค.54 ส่งหนังสือร้องฯ ไปที่สำนักนายกฯ และอธิบดีกรมการปกครองฯ  กรณีนายอำเภอฯ ดูหมิ่นด้วยเอกสารและรายงานเท็จ เพิ่มเติมเป็นรอบที่สอง  ในครั้งนี้ได้แนบสำเนาหนังสือถึง คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ เมื่อวันที่ 12 กค.54 กรณีนายอำเภอฯ ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลใบ ป.3 และใบ ป.4  ไปด้วย  ซึ่งการร้องเรียนฯ ครั้งแรกยังไม่มีการแจ้งผลให้ทราบ

วันที่ 27 กค.54 สำนักนายกฯ ตอบกลับมาว่าส่งเรื่องไปยังผู้ว่าราชการฯ พิจารณาพร้อมทั้งขอให้แจ้งผลให้ทราบโดยตรงแล้ว
วันที่ 25 กค.54 กรมการปกครอง ตอบกลับมาว่าได้ส่งเรื่องให้กองการเจ้าหน้าที่(หมายเลขโทรศัพท์xxxxxxxx)
ซึ่งเป็นหน่วยงานภายในที่รับผิดชอบพิจารณาดำเนินการในส่วนที่เกี่ยวข้องต่อไปแล้ว

นี่ก็ใกล้ครบ 90 วันซึ่งจะต้องส่งฟ้องศาลปกครองแล้ว    นับหลังจากวันยื่นอุทธรณ์เมื่อ 11 พค.54 ผ่านนายอำเภอฯ ไปยัง มท.1  ยังไม่ทราบผลอุทธรณ์   ตั้งใจว่าจะนำเอกสารทั้งหมดไปปรึกษาเจ้าหน้าที่ศาลปกครองก่อนเพื่อให้ได้ผลคดีที่สมบูรณ์ที่สุดก่อนยื่นฟ้องจริง    ส่วนเรื่องที่ร้องเรียนก็ติดตามผลไป  ได้ผลอย่างไรถูกใจหรือไม่ถูกใจก็ค่อยนำผลไปฟ้องสื่อมวลชนภายหลังอีกที  ฟ้องศาลปกครองก็ฟ้องไปตามกระบวนการขั้นตอน   นายอำเภอฯ มีเวลาว่างมากนัก  มานั่งทะเลาะกับประชาชน  ไม่รู้จักหน้าที่ตนเองว่าต้องให้บริการรับใช้ประชาชนไม่ใช่เป็นเจ้านายของประชาชน  ผมรู้สึกเสียดายเงินภาษีที่ถูกหัก ณ ที่จ่าย  ที่ส่วนหนึ่งต้องนำไปจ่ายเงินเดือนให้ข้าราชการประเภทนี้
 ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ สิงหาคม 01, 2011, 09:45:26 PM
พฤติกรรมแบบนี้ น่าจะเข้าข่ายลุแก่อำนาจ
พอนึกถึงศาลปกครอง ป่านนี้คงร้อนหลังวาบ ๆ
ด้วยรู้กระบวนการเวลาและขั้นตอนเป็นอย่างดี


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ สิงหาคม 09, 2011, 09:21:26 PM
-   หลังจากยื่นเรื่องไปที่คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการ(สขร.) ไปเมื่อ  12 กค.54   วันนี้สอบถามแลกเปลี่ยนข้อมูลแล้วว่า  นายทะเบียนอาวุธปืนใช้วิชาศรีธนญชัย ให้ดูข้อมูลใบ ป.3  และใบ ป.4 ได้อย่างเดียวแต่ห้ามจดบันทึก  ทราบว่า สขร.ส่งเรื่องถึงนายทะเบียนอาวุธปืนฯ ขอทราบว่ากรณีนี้สามารถให้ดูหรือไม่ให้ดูข้อมูลใบ ป.3 และใบ ป.4  ไม่ใช่ให้ดูอย่างเดียวต้องสามารถคัดลอกได้ด้วย  ได้หรือไม่ได้ให้มีหนังสือแจ้งกระผมทราบด้วยทั้งสองกรณี  หากไม่ได้จะเป็นประเด็นเข้าสู่ที่ประชุม สขร.พิจารณาอุทธรณ์ต่อไป
 
-   ส่วนการร้องเรียนไปที่อธิบดีกรมการปกครอง รอบสองเมื่อ 21 กค.54  วันนี้สอบถามความคืบหน้าทราบว่า  ครั้งแรกผู้ตรวจราชการได้ไปสอบสวนแล้วแต่ยังมิได้สรุปรายงานผล  จึงส่งเรื่องฯ ครั้งที่สองตามไปให้ดำเนินการ    และเรื่องที่ปลัดอำเภอฯ ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลใบ ป.3 และใบ ป.4  ก็เป็นอีกประเด็นที่ต้องสอบสวนอีกกรณีหนึ่งแยกต่างหากจากนายทะเบียนอาวุธปืน  ซึ่งกรมการปกครองก็ทราบมาว่าเรื่องนี้ได้มีการอุทธรณ์ควบคู่กันไปที่ สขร.อีกทางหนึ่ง

-   ก่อนครบกำหนดเก้าสิบวัน นับจากวันอุทธรณ์ไปยังรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย เมื่อ 11 พค.54  วันที่ 2 สค.54 ได้มีหนังสือสอบถามผลการอุทธรณ์ไปยังนายทะเบียนอาวุธปืนฯ แล้ว  ขอทราบผลภายในสิบห้าวัน อยู่ระหว่างรอแจ้งผลตอบกลับ  หรือว่าจะรอไปให้การต่อศาลปกครอง พร้อมหน้าพร้อมตากันดี

 ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Congto-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 09, 2011, 09:43:22 PM
มาเป็นกำลังใจ ให้ครับ พี่ ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ สิงหาคม 11, 2011, 11:20:23 AM
ช่วงนี้ กินข้าวไม่อร่อย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ สิงหาคม 16, 2011, 09:40:52 PM
วันนี้หอบเอกสารไปศาลปกครอง ก่อนฟ้องจริง   เบื้องต้นเจ้าหน้าที่ศาลตรวจสอบเอกสารขั้นตอนต่าง ๆ ว่ามีการยื่นขออนุญาต  ตอบปฎิเสธ  อุทธรณ์ฯ  ตามหลักเกณฑ์หรือไม่  เมื่อพ้นจากวันอุทธรณ์ครบ 90 วันยื่นฟ้องได้ทันทีโดยไม่ต้องคำนึงถึงว่าจะทบทวนพิจารณาอนุญาตตามคำขออุทธรณ์หรือไม่ฯ   ได้แนะนำอธิบายสำนวนคำฟ้องฯ พอเข้าใจบ้างแล้ว  เอกสารยื่นฟ้องใช้ตัวจริง 1 ชุดและสำเนา 2 ชุด(เซ็นรับรองเอกสารทุกหน้า)  ก็จะเร่งดำเนินการส่งฟ้องทางไปรษณีย์ในเร็ววันนี้ 

การเข้าไปติดต่อสถานที่ศาลปกครองก็เข้มงวดรัดกุมเรื่องความปลอดภัย    เจ้าหน้าที่ รปภ.ให้แลกบัตรประชาชนก่อนเข้าไปติดต่อฯ  แล้ววิทยุเข้าไปรายงานก่อนว่ามีผู้มาพบขอคำแนะนำเรื่องคดี   เมื่อเสร็จเรียบร้อยก่อนกลับ รปภ.ด้านในก็วิทยุรายงาน รปภ.ด้านนอกรับทราบอีก  เยี่ยมจริง ๆ
 ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ สิงหาคม 16, 2011, 09:46:14 PM
+1 ในความใจสู้ครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ สิงหาคม 17, 2011, 09:57:20 PM
วันนี้ได้รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่ สขร.ว่า นายอำเภอฯ มีหนังสือตอบไปที่ สขร.สรุปใจความว่า ไม่อนุญาตให้ดู ไม่อนุญาตให้คัดลอกข้อมูลใบ ป.3+ป.4   ทั้งนี้ได้ทำหนังสือแจ้งเรื่องไม่อนุญาตฯ ถึงผมแล้วเช่นเดียวกัน  แต่ผมยังไม่ได้รับหนังสือฉบับดังกล่าวจากอำเภอฯ  ตามที่กล่าวอ้าง    คงต้องรอสัก 1-2 วัน    เจ้าหน้าที่ สขร.แจ้งว่าหลังจากได้รับหนังสือตอบปฎิเสธจากอำเภอแล้ว   ให้ผมทำหนังสืออุทธรณ์ไปยัง สขร.อีกครั้ง(บางคนเมื่อทราบว่าปฎิเสธมักจะขออุทธรณ์ต่อ   แต่บางคนถอดใจไม่อุทธรณ์ต่อ ) จากนั้นเมื่อเอกสารครบประเด็นคือ นายอำเภอมีหนังสือตอบปฎิเสธเมื่อไร   จึงจะนำเรื่องนี้เข้าสู่คณะกรรมการอุทธรณ์ฯ พิจารณาต่อไป

ขณะนี้ผมคิดเองต่อไปว่า  เมื่อนายอำเภอมีหนังสือปฎิเสธไปถึง สขร.แล้ว  น่าจะนำเข้าที่ประชุมคณะกรรมอุทธรณ์ฯ  ได้เลย  ไม่น่าจะต้องให้ผมทำเรื่องอุทธรณ์ไปเป็นครั้งที่สอง  เพราะว่าผมร้องเรียน+อุทธรณ์ไปถึง สขร.และเพิ่งนำเข้าพิจารณาในคณะกรรมการเรื่องร้องเรียนวันนี้เอง  หลังจากนั้นควรเข้าสู่ขั้นตอนอุทธรณ์ต่อไป

พรุ่งนี้จะได้สอบถามรายละเอียดไปยัง สขร.อีกครั้ง  ไม่ท้อ ไม่ถอดใจ ยังไม่ถึงปลายทางไม่หยุดแน่นอน ::014:: ::014::



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: bannokman ที่ สิงหาคม 17, 2011, 11:01:02 PM
สุ้จริงๆ สุดยอดเลยครับ
+1


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ สิงหาคม 18, 2011, 09:22:19 PM
ปลัดอำเภอฯ มีหนังสือลงวันที่ 16 สค.54 ส่งถึงผมเป็นฉบับที่สอง ได้รับจริงวันนี้    เนื่องจาก สขร.สอบถามว่ากรณีนี้ผมจะสามารถขอดูข้อมูลใบป.3+ป.4 และคัดลอกได้หรือไม่  และให้ส่งสำเนาไปที่ สขร.ด้วย  สรุปได้ 2 ประเด็นคือ
1. อำเภอให้ตรวจสอบดูข้อมูลได้แต่ไม่ให้จดข้อมูลฯ โดยอ้างว่าจะเป็นการรุกล้ำสิทธิส่วนบุคคลโดยไม่สมควร ตาม พรบ.ข้อมูลข่าวสารของราชการ พศ.2540 มาตรา 15(5)
     แต่ความเห็นส่วนตัวผมคิดว่า พวกวัวสันหลังหวะ  หากทำงานโปร่งใสใยต้องกลัวการตรวจสอบ
2. ไม่มีผู้ยื่นคำขอใบอนุญาตแบบ ป.1 แต่ยังไม่อนุญาตและอยู่ระหว่างการพิจารณา
    เป็นไปได้หรือที่ไม่มีผู้ขอใบอนุญาตซื้อปืน  และรอใบป.2 หรือใบป.3   นายอำเภอพูดเองว่า คนอื่นขออนุญาต
     รอนานเป็นปีแล้วยังไม่เห็นมีอะไรเลย  คุณจะรีบซื้อปืนไปยิงใครเหรอฯ

และวันนี้ 18 สค.54   สขร.ตอบหนังสือกรณีฯ นี้ให้ทราบทันที ความสรุปว่าหน่วยงานของรัฐได้แจ้งปฎิเสธการให้สำเนาข้อมูลข่าวสารแล้ว ท่านมีสิทธิอุทธรณ์คำสั่งมิให้เปิดเผยข้อมูลดังกล่าวได้ตามมาตรา 18 แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พศ.2540  ให้ผมยื่นอุทธรณ์ไปที่ สขร.พร้อมแนบสำเนาหนังสือปฎิเสธจากปลัดอำเภอฯ เพื่อเข้าสู่คณะกรรมการอุทธรณ์ฯ ต่อไป

ขณะนี้กำลังร่างสำนวนคำฟ้องศาลปกครองฯ และต้องอุทธรณ์ไปยัง สขร. ทำพร้อมกัน  อย่างด่วนเลย ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: nick357 "รักในหลวง" ที่ สิงหาคม 19, 2011, 09:14:14 AM
มาติดตามและให้กำลังใจครับ +1


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ สิงหาคม 19, 2011, 09:46:10 AM
ให้กำลังใจอีกทีครับ
 +1


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: maxmin ที่ สิงหาคม 19, 2011, 02:36:09 PM
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ..สู้ๆ  ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ สิงหาคม 19, 2011, 09:36:22 PM
ก่อนที่จะยื่นอุทธรณ์ไปยัง สขร.  วันนี้มานั่งพิจารณาวิเคราะห์เหตุผลที่นายอำเภอ โดยปลัดอำเภอฯ ตอบหนังสือกรณีที่ สขร.ทวงถามให้ตอบเป็นหนังสือว่า  สามารถให้ดูข้อมูลใบป.3+ป.4 และคัดลอกได้ด้วยหรือไม่   ปลัดฯ ตอบมั่ว ๆ ขัดกันเอง   ทำให้ผมคิดไกลไปถึงศรีธนญชัยโน่น

เริ่มต้นมองการณ์ไกลไปถึงข้อมูลส่วนบุคคล ชนิด ขนาดอาวุธปืน เลขหมายประจำปืน   ตอบว่าให้ตรวจสอบข้อมูลได้แต่ไม่ให้จดข้อมูล 
*ไม่รู้ว่าหวาดระแวงหรือกังวลห่วงใยเกินความจำเป็นหรือไม่ ผมต้องการแค่ชื่อ นามสกุล ที่อยู่เท่านั้น

ประเด็นต่อมา บอกว่าข้อมูลดังกล่าวเปิดเผยไม่ได้ จะเป็นการรุกล้ำสิทธิส่วนบุคคลโดยไม่สมควรตาม พรบ.ข้อมูลข่าวสารของทางราชการ พศ.2540 มาตรา 15(5)
*ข้อมูลข่าวสารที่ไม่ต้องเปิดเผย
------------------------

                  มาตรา ๑๔ ข้อมูลข่าวสารของราชการที่อาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อสถาบันพระมหากษัตริย์จะเปิดเผยมิได้
                  มาตรา ๑๕ ข้อมูลข่าวสารของราชการที่มีลักษณะอย่างหนึ่งอย่างใดต่อไปนี้ หน่วยงานของรัฐหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐอาจมีคำสั่งมิให้เปิดเผยก็ได้ โดยคำนึงถือการปฏิบัติหน้าที่ตามกฎหมายของหน่วยงานของรัฐ ประโยชน์สาธารณะ และประโยชน์ของเอกชนที่เกี่ยวข้องประกอบกัน
                  (๑) การเปิดเผยจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อความมั่นคงของประเทศ ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
                  (๒) การเปิดเผยจะทำให้การบังคับให้กฎหมายเสื่อมประสิทธิภาพ หรือไม่อาจสำเร็จตามวัตถุประสงค์ได้ ไม่ว่าจะเกี่ยวกับการฟ้องคดี การป้องกัน การปราบปราม การทดสอบ การตรวจสอบ หรือการรู้แหล่งที่มาของข้อมูลข่าวสารหรือไม่ก็ตาม
                  (๓) ความเห็นหรือคำแนะนำภายในหน่วยงานของรัฐในการดำเนินการเรื่องหนึ่งเรื่องใด แต่ทั้งนี้ไม่รวมถึงรายงานทางวิชาการ รายงานข้อเท็จจริง หรือข้อมูลข่าวสารที่นำมาให้ในการทำความเห็นหรือคำแนะนำภายในดังกล่าว
                  ่ (๔) การเปิดเผยจะก่อให้เกิดอันตรายต่อชีวิต หรือความปลอดภัยของบุคคลหนึ่งบุคคลใด
                  (๕) รายงานการแพทย์หรือข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล ซึ่งการเปิดเผยจะเป็นการรุกล้ำสิทธิส่วนบุคคลโดยไม่สมควร
                  (๖) ข้อมูลข่าวสารของราชการที่มีกฎหมายคุ้มครองมิให้เปิดเผย หรือข้อมูลข่าวสารที่มีผู้ให้มาโดยไม่ประสงค์ให้ทางราชการนำไปเปิดเผยต่อผู้อื่น
                  (๗) กรณีอื่นตามที่กำหนดในพระราชกฤษฎีกา
* ข้อนี้วัตถุประสงค์น่าจะเกี่ยวกับจรรยาบรรณแพทย์ การเปิดเผยประวัติคนไข้ อาการเจ็บป่วย โรคประจำตัว  จะเป็นการรุกล้ำสิทธิส่วนบุคคลฯ มากกว่า   ไม่น่าเกี่ยวกับข้อมูลผู้มีอาวุธปืน  ซึ่งผมได้โต้แย้งอุทธรณ์ประเด็นนี้แล้ว

ประเด็นต่อมา แจ้งว่าไม่มีผู้ที่ยื่นขอใบอนุญาตซื้อปืนตกค้าง อยู่ระหว่างพิจารณาใบอนุญาต
*ไม่รู้ว่าจะเชื่อดีหรือไม่  แต่มองโลกในแง่ดีคืออาจเป็นไปได้เพื่อป้องกันบุคคลร้องเรียนลักษณะนี้อีก เลยหลับตา
   ข้างเดียวรีบเซ็นอนุมัติใบป.1   โดยไม่ต้องอ่านเอกสาร  หรือเซ็นใบป.1 เปล่าทิ้งไว้สักเล่มก็เป็นได้  ก็พูดให้ขำ
   สักหน่อยว่า  ระวังมีชื่อคนตายแล้วแอบมาขอเขียนคำร้องใบ ป.1  ไว้บ้างละกัน ::014:: ::014::



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: motหัดยิง ที่ สิงหาคม 21, 2011, 09:19:11 AM
+1ครับ เป็นกำลังใจให้ครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ สิงหาคม 29, 2011, 02:53:57 PM
ในส่วนของกรมการปกครอง  ร้องครั้งแรก 7 เมษายน 2554 และครั้งที่สองตามไปเมื่อ  21 กค.54   นี่ก็ใกล้ ๆ ห้าเดือนแล้ว  ยังไม่สรุปผลฯ  ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ก็ว่ากันไป

แต่ในส่วนของศาลปกครองก็ยื่นฟ้องไปแล้วเมื่อ 23 สค.54  วันนี้ได้สอบถามขั้นตอนไปยังศาลปกครอง ในฐานะผู้ฟ้องคดีครั้งแรก ทราบว่าได้รับเรื่องฟ้องคดีทางไปรษณีย์แล้ว อยู่ระหว่างส่งไปออกเลขคดีดำฯ  จากนั้นเรื่องจะส่งไปตุลาการพิจารณาฯ  เมื่อคำฟ้องครบถ้วนตามหลักเกณฑ์จึงรับคำฟ้องเข้าสู่ระบบฯ  และศาลปกครองจะมีหนังสือตอบรับแจ้งผู้ฟ้องคดีทราบ(ใช้เวลาประมาณ 1 เดือน)   หรือหากข้อมูลไม่ครบถ้วนเพียงพอ  เร็วกว่านั้นก็จะถูกศาลปกครองขอให้ผู้ฟ้องคดีส่งข้อมูลเพิ่มเติม
 ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ สิงหาคม 29, 2011, 03:08:24 PM
ในส่วนของกรมการปกครอง  ร้องครั้งแรก 7 เมษายน 2554 และครั้งที่สองตามไปเมื่อ  21 กค.54   นี่ก็ใกล้ ๆ ห้าเดือนแล้ว  ยังไม่สรุปผลฯ  ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ก็ว่ากันไป

แต่ในส่วนของศาลปกครองก็ยื่นฟ้องไปแล้วเมื่อ 23 สค.54  วันนี้ได้สอบถามขั้นตอนไปยังศาลปกครอง ในฐานะผู้ฟ้องคดีครั้งแรก ทราบว่าได้รับเรื่องฟ้องคดีทางไปรษณีย์แล้ว อยู่ระหว่างส่งไปออกเลขคดีดำฯ  จากนั้นเรื่องจะส่งไปตุลาการพิจารณาฯ  เมื่อคำฟ้องครบถ้วนตามหลักเกณฑ์จึงรับคำฟ้องเข้าสู่ระบบฯ  และศาลปกครองจะมีหนังสือตอบรับแจ้งผู้ฟ้องคดีทราบ(ใช้เวลาประมาณ 1 เดือน)   หรือหากข้อมูลไม่ครบถ้วนเพียงพอ  เร็วกว่านั้นก็จะถูกศาลปกครองขอให้ผู้ฟ้องคดีส่งข้อมูลเพิ่มเติม
 ::014::

ดำเนินการมาได้ยาวขนาดนี้ได้ซื้อแน่นอนครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: TA881 ที่ สิงหาคม 30, 2011, 01:55:22 PM
เป็นกำลังใจให้นะครับ 
ผมล่ะเกลียดนักคนพันธุ์(พรรณ)นี้ เมื่อไหร่มันจะหายไปจากเมืองไทยซะที ถ้าเป็นญาติ หรือคนรู้จักล่ะมันง่ายนักแล  ผมว่าเช็คประวัติอาชญากรรมก็รู้แล้วล่ะครับว่าเป็นยังไงต่อไปสงสัยต้องมีใบรับรองจากจิตแพทย์แน่ๆเลย ::005:: 

.22 น่ะให้ไปเถอะ  หน้าที่การงานดี  มีเงินในบัญชี มีทรัพย์สิน มีวุฒิภาวะ มีสมาคมรับรองอายุสมาชิกไม่น้อยกว่า 1 ปี มันก็โอเคแล้ว ผมว่าคนเหล่านี้คงไม่มีใครอยากอยู่ในคุกนะ ::008::

ถ้าจะเอาไปยิงคนอื่นเค้าคงไม่มาขอ .22 กระมังถามมาได้คำถามโง่ๆ   และคงไม่มาขอซื้อปืนถูกกฎหมายเพื่อให้มันสาวมาถึงตัวได้อีก  เก่งนักเรื่องโง่ๆเนี่ย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 01, 2011, 09:01:38 PM
วันนี้ ได้รับ จม. สามฉบับ
ฉบับแรก 
ใบแจ้งการรับเรื่องคดีหมายเลขดำที่ ......./2554  จากสำนักงานศาลปกครองกลาง  เข้าใจว่าอยู่ระหว่างการพิจารณาฯ  เนื่องจากมีข้อความบางส่วนว่า หากศาลมีคำสั่งรับคำฟ้อง ไม่รับคำฟ้อง หรือมีคำสั่งอื่นใดจะได้แจ้งให้ท่านทราบต่อไป

ฉบับที่สอง
กรมการปกครอง มีหนังสือแจ้งให้ทราบว่า ตามที่ท่าน.....กล่าวโทษนายอำเภอ.......และนาย........ปลัด.......   กรมการปกครองได้มอบหมาย......................ทำการตรวจสอบข้อเท็จจริงแล้ว ขณะนี้เรื่องอยู่ระหว่างดำเนินการ

กรมการปกครองมีหนังสือตอบรับจากการยื่นร้องเรียนครั้งที่สอง   กล่าวโทษนายอำเภอดูหมิ่นด้วยเอกสารและรายงานเท็จ  พร้อมกับปลัด............................กรณีขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารของทางราชการใบป.3+ป.4

ฉบับที่สาม
ปลัดอำเภอ....คนที่ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลป.3+ป.4  ทำหนังสือเชิญผมไปให้ข้อมูลเพิ่มเติม ณ ที่ว่าการอำเภอ...วันพุธที่ 31 สค.54 เวลา 10.00 น.

ผลจากการทวงถามผลอุทธรณ์ฯ ไปยัง มท.1 ผ่านนายอำเภอ...เมื่อ 2 สค.54    ปลัดฯ เพิ่งตอบหนังสือวันที่ 26 สค.54  แต่ผมเพิ่งได้รับหนังสือวันนี้ เพิ่งทราบก็เลยไม่ได้ไปพบ  กลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์ศรีธนญชัยอีก คิดว่าจะไม่ไปพบแล้วรอไปให้ปากคำที่ศาลปกครองทีเดียว (หนังสืออุทธรณ์ถึง มท.1 ส่งผ่านนายอำเภอฯ เมื่อ 11 พค.54 ครบ 90 วันประมาณ 11 สค.54  ได้ออกหนังสือทวงถามผลอุทธรณ์ฯ ก่อนครบกำหนด 90 วันเมื่อ  2 สค.54  รอ 15 วันแต่อำเภอไม่ตอบ  วันที่ 23 สค.54  เลยส่งฟ้องศาลไปแล้วและ 25 สค.54  ศาลปกครองตอบรับแล้วตามหนังสือฉบับแรก
 ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 05, 2011, 08:30:13 PM
เมื่อครั้งที่ปลัดฯ ทำหนังสือเชิญไปให้ปากคำเพิ่มเติมวันที่ 31 สค.54  แต่ผมไม่ได้ไปและไม่มีการโทรสอบถามติดตามหรือเลื่อนนัดฯ จากทั้งสองฝ่าย

วันรุ่งขึ้น 1 กย.54 ปลัดอำเภอฯ คนเดิม คราวนี้รักษาราชการแทนนายอำเภอ......  ทำหนังสือเชิญผมไปให้ข้อมูลเพิ่มเติมอีก นัดใหม่อีกในวันที่ 8 กย.54  ผมเพิ่งได้รับหนังสือวันนี้ 5 กย.54

พี่ ๆ เพื่อน ๆ สมาชิกช่วยผมคิดหน่อยว่า เอาอย่างไรดี   แต่ไหนแต่ไรอำเภอก็ไม่เคยสอบถามข้อมูลใด ๆ  เมื่อจำเป็นต้องชี้แจงก็ยังกล่าวหาใส่ร้ายผม รายงานเท็จอีกต่างหาก  แต่ความเห็นส่วนตัวผมคิดว่าเห็นควรให้ผ่านกระบวนการศาลปกครอง น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด 
 ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กันยายน 05, 2011, 09:03:20 PM
เมื่อครั้งที่ปลัดฯ ทำหนังสือเชิญไปให้ปากคำเพิ่มเติมวันที่ 31 สค.54  แต่ผมไม่ได้ไปและไม่มีการโทรสอบถามติดตามหรือเลื่อนนัดฯ จากทั้งสองฝ่าย

วันรุ่งขึ้น 1 กย.54 ปลัดอำเภอฯ คนเดิม คราวนี้รักษาราชการแทนนายอำเภอ......  ทำหนังสือเชิญผมไปให้ข้อมูลเพิ่มเติมอีก นัดใหม่อีกในวันที่ 8 กย.54  ผมเพิ่งได้รับหนังสือวันนี้ 5 กย.54

พี่ ๆ เพื่อน ๆ สมาชิกช่วยผมคิดหน่อยว่า เอาอย่างไรดี   แต่ไหนแต่ไรอำเภอก็ไม่เคยสอบถามข้อมูลใด ๆ  เมื่อจำเป็นต้องชี้แจงก็ยังกล่าวหาใส่ร้ายผม รายงานเท็จอีกต่างหาก  แต่ความเห็นส่วนตัวผมคิดว่าเห็นควรให้ผ่านกระบวนการศาลปกครอง น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด 
 ::014:: ::014::

ควรจะต้องไป และมีพยานไปด้วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: AJ_6080 ที่ กันยายน 05, 2011, 09:05:34 PM
เมื่อครั้งที่ปลัดฯ ทำหนังสือเชิญไปให้ปากคำเพิ่มเติมวันที่ 31 สค.54  แต่ผมไม่ได้ไปและไม่มีการโทรสอบถามติดตามหรือเลื่อนนัดฯ จากทั้งสองฝ่าย

วันรุ่งขึ้น 1 กย.54 ปลัดอำเภอฯ คนเดิม คราวนี้รักษาราชการแทนนายอำเภอ......  ทำหนังสือเชิญผมไปให้ข้อมูลเพิ่มเติมอีก นัดใหม่อีกในวันที่ 8 กย.54  ผมเพิ่งได้รับหนังสือวันนี้ 5 กย.54

พี่ ๆ เพื่อน ๆ สมาชิกช่วยผมคิดหน่อยว่า เอาอย่างไรดี   แต่ไหนแต่ไรอำเภอก็ไม่เคยสอบถามข้อมูลใด ๆ  เมื่อจำเป็นต้องชี้แจงก็ยังกล่าวหาใส่ร้ายผม รายงานเท็จอีกต่างหาก  แต่ความเห็นส่วนตัวผมคิดว่าเห็นควรให้ผ่านกระบวนการศาลปกครอง น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด  
 ::014:: ::014::

ควรจะต้องไป และมีพยานไปด้วยครับ

เห็นด้วยครับ..และกล้องวิดิโอ...กันเหนียว


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: tui086 ที่ กันยายน 05, 2011, 09:08:36 PM
 เอาเครื่องอัด mp3 ไปด้วย...เผื่ออัดบทสนทนายาวครับ..


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กันยายน 05, 2011, 09:09:19 PM
เมื่อครั้งที่ปลัดฯ ทำหนังสือเชิญไปให้ปากคำเพิ่มเติมวันที่ 31 สค.54  แต่ผมไม่ได้ไปและไม่มีการโทรสอบถามติดตามหรือเลื่อนนัดฯ จากทั้งสองฝ่าย

วันรุ่งขึ้น 1 กย.54 ปลัดอำเภอฯ คนเดิม คราวนี้รักษาราชการแทนนายอำเภอ......  ทำหนังสือเชิญผมไปให้ข้อมูลเพิ่มเติมอีก นัดใหม่อีกในวันที่ 8 กย.54  ผมเพิ่งได้รับหนังสือวันนี้ 5 กย.54

พี่ ๆ เพื่อน ๆ สมาชิกช่วยผมคิดหน่อยว่า เอาอย่างไรดี   แต่ไหนแต่ไรอำเภอก็ไม่เคยสอบถามข้อมูลใด ๆ  เมื่อจำเป็นต้องชี้แจงก็ยังกล่าวหาใส่ร้ายผม รายงานเท็จอีกต่างหาก  แต่ความเห็นส่วนตัวผมคิดว่าเห็นควรให้ผ่านกระบวนการศาลปกครอง น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด 
 ::014:: ::014::

หนังสือเดิมผิดแผนเพราะมาถึงหลังวันที่ขอนัดหมาย
จึงต้องเอาใหม่ แต่ให้เวลากระชั้นเอาไว้

เป็นเกมที่จะใช้อ้างว่า ได้ขอให้ผู้ขอฯมาพบเพื่อซักถามข้อมูลเพิ่มเติม หรือให้โอกาสโต้แย้งแสดงเหตุผล แต่ผู้ขอฯไม่มา
เพื่อเป็นเหตุผลที่มท.จะยกอุทธรณ์ และชิงความได้เปรียบในชั้นศาลปกครอง



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 05, 2011, 10:10:48 PM
ที่จริงผมอุทธรณ์ มท.1 เมื่อ 11 พค.54 ครบกำหนด 90 วันประมาณ 11 สค.54    ก่อนครบ 90 วันได้มีหนังสือสอบถามผลอุทธรณ์ไปแล้ววันที่ 2 สค.54  รอคำตอบ 15 วันแต่อำเภอไม่ตอบ   เกินกว่า 90 วันแล้วจึงยื่นฟ้องศาลปกครองไป  เมื่อ 23 สค.54  อำเภอเพิ่งมีหนังสือเชิญไปให้ข้อมูลเพิ่มเติมครั้งแรก 26 สค.54  แต่ได้รับหนังสือเลยเวลาที่นัด  ครั้งที่สอง วันที่ 1 กย.54 นัดให้ไปพบ 8 กย.54

ตั้งแต่ยื่นขอใบป.1 วันที่ 10 กพ.54 ต่อสู้กันเรื่อยมาจนถึงวันที่ส่งฟ้องศาลปกครอง 23 สค.54  อำเภอไม่เคยเรียกสอบถามข้อมูลเพิ่มเติม 

คุณธำรง ติงมาว่าเพื่อชิงความได้เปรียบในชั้นศาลปกครอง  ว่าแจ้งให้ผมมาพบเพื่อให้ข้อมูลเพิ่มเติมแล้วแต่ผมไม่ไปเอง  น่าคิดเหมือนกัน  ทีนี้เราจะแย้งได้หรือไม่ว่าก่อนฟ้องศาลปกครอง  อำเภอไม่เคยเรียกไปขอข้อมูลเพิ่มเลย
เพื่อเป็นเหตุผลให้ มท.1 ยกอุทธรณ์  แต่ข้อเท็จจริงทั้งนายอำเภอ และ มท.1 ไม่พิจารณาอุทธรณ์ภายในกำหนด 90 วัน

การไปพบหรือไม่ไปพบ ได้เปรียบหรือเสียเปรียบรูปคดีอย่างไร  หากเป็นการเสียเปรียบ เปิดช่องหรือไม่เหมาะสมจะถกปัญหาในที่นี้ ทำให้ผู้ถูกฟ้องคดีรู้เราแต่เราไม่รู้เขา  รบกวนแนะนำทาง PM  ด้วย ขอบคุณครับ ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กันยายน 05, 2011, 10:39:50 PM
อย่าหลงประเด็นไปครับ มท.สามารถแจ้งให้นายทะเบียนฯขอข้อมูลเพิ่มเติมจากผู้ขอฯได้ ตอนนี้ถือเป็นหน้าที่ของมท.1
การฟ้องศาลปกครองครั้งนี้เป็นการฟ้องเร่งรัด คาดว่ามท.คงต้องพิจารณาให้เสร็จก่อนศาลตัดสินหรือมีคำสั่ง เพราะมันน่าอาย
มท.ก็ต้องพิจารณาอุทธรณ์ แล้วค่อยไปแถลงต่อศาลว่าพิจารณาแล้ว หรืออ้างว่าเรายังไม่ให้ข้อมูลก็เลยรอ
การไปพบเป็นการให้ความร่วมมือ เป็นไปตามวิ.ปกครอง(ขอไม่ยกมาตรา) เราต้องทำให้ตามที่มท.ขอมา ส่วนจะให้ข้อมูลถ้อยคำอย่างไรเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

เรื่องยังไม่ลึกลับ ไก่เห็นตีนงู ..... ความจริงกล่าวเมื่อไรก็เป็นความจริงครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 07, 2011, 01:32:51 PM
คงต้องไปพบที่อำเภอฯ ตามหนังสือเชิญเกี่ยวกับข้อมูลเพิ่มเติมตามที่หลาย ๆ ท่านแนะนำ  หากเป็นการสอบปากคำเหมือนผู้ต้องหาก็คงสงวนสิทธิไม่ตอบ อำเภอฯ จะมีแผนอะไรในใจหรือมีอะไรแอบแฝงอยู่เบื้องหลังหรือไม่ คืบหน้าอย่างไรจะมารายงานให้ทราบ  ขอบคุณคำแนะนะจากพี่ธำรงและเพื่อนสมาชิกอีกครั้งครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กันยายน 07, 2011, 01:47:45 PM
คงต้องไปพบที่อำเภอฯ ตามหนังสือเชิญเกี่ยวกับข้อมูลเพิ่มเติมตามที่หลาย ๆ ท่านแนะนำ  หากเป็นการสอบปากคำเหมือนผู้ต้องหาก็คงสงวนสิทธิไม่ตอบ อำเภอฯ จะมีแผนอะไรในใจหรือมีอะไรแอบแฝงอยู่เบื้องหลังหรือไม่ คืบหน้าอย่างไรจะมารายงานให้ทราบ  ขอบคุณคำแนะนะจากพี่ธำรงและเพื่อนสมาชิกอีกครั้งครับ ::014::

อย่าลืมแต่งกายให้เกียรติสถานที่ราชการด้วยนะครับ
จะได้เพิ่มความขลังและเพิ่มความน่าเชื่อถือให้กับตัวเอง


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 09, 2011, 09:00:46 PM
ก่อนไปพบอำเภอฯ ตามที่ขอเลื่อนนัดเป็นวันศุกร์ 9 กย.54  ได้สอบถามไปที่ สขร.ทราบว่าเพิ่งส่งหนังสือฯ ถึงและผมน่าจะได้รับวันนี้(ขณะนี้ยังไม่ได้รับ)  สรุปความว่าให้มาสอบปากคำวันอังคารที่ 13 กย.54  ซึ่งวันนี้จะมีการพิจารณาเรื่องใบป.3+ใบป.4 นำเข้าสู่คณะกรรมพิจารณาอุทธรณ์ฯ   หรือถ้าไม่สะดวกเดินทางมาให้สอบปากคำ ให้ทำหนังสือชี้แจงหรือจัดทำคำให้การฯ ตามที่หนังสือร้องขอ     แล้วส่งแฟกซ์มาที่ สขร.ภายในวันจันทร์ที่ 12 กย.54   ส่วนอำเภอฯ ได้รับหนังสือแล้ว คาดว่าจะไม่เดินทางมาสอบปากคำเช่นเดียวกันแต่น่าจะทำหนังสือชี้แจงแทน   เบื้องต้นทราบว่าอำเภอฯ ช่วงนี้มีภาระกิจอยู่ระหว่างเตรียมการเรื่องสถานการณ์น้ำใกล้ท่วม

ส่วนบรรยากาศที่อำเภอฯ  มีการสอบปากคำเพิ่มเติมธรรมดา  โดยที่ต่างฝ่ายไม่พูดถึงอดีตเรื่องที่ผ่านมาและที่กำลังจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้   

ข้อมูลเพิ่มเติมมีการถามและตอบเป็นข้อ ๆ เช่น

ท่านมาติดต่อที่อำเภอฯ นี้ด้วยวัตถุประสงค์ใด
ตอบ เพื่อให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการขออนุญาตซื้อปืน

ปืนที่ท่านครอบครองอยู่ มีปืนสั้น 1 กระบอกปืนยาว 3 กระบอกนี้อยู่ในสภาพใช้งานได้หรือไม่
ตอบ ใช้งานได้ทั้งหมด
 
ท่านเป็นนักกีฬายิงปืนหรือไม่
ตอบ ไม่ได้เป็นนักกีฬา

ปืนอัดลมที่ขออนุญาตเพื่อป้องกันชีวิต ทรัพย์สิน หรือวัตถุประสงค์ใด
ตอบ  ปืนลมที่ขออนุญาตซื้อเพื่อเป็นการเก็บสะสม  ส่วนปืนอื่นที่ครอบครองมีไว้เพื่อคุ้มครองชีวิตและทรัพย์สินอยู่แล้ว

ปืนที่ท่านครอบครอง นำไปใช้ยิง ฝึกซ้อมบ้างหรือไม่ สถานที่ใด
ตอบ  ส่วนใหญ่ไม่ได้นำไปใช้ยิงที่ใด เก็บรักษาไว้ที่บ้าน  ส่วนปืนลมใช้ยิงเล่นในสถานที่ปลอดภัยในบ้าน เป้าที่ยิงคือ ต้นไม้

ปืนลมที่ขออนุญาตซื้อเบอร์สองแตกต่างจากปืนลมที่มีอยู่อย่างไร
ตอบ ปืนที่มีอยู่แล้วใช้ระบบอากาศแรงดันสูง  ส่วนปืนที่ขอซื้อใช้ระบบแรงดันอากาศด้วยลูกสูบสปริง

ท่านมีข้อมูลใดเพิ่มเติมหรือไม่
ตอบ ไม่มี

ได้ตรวจสอบความถูกต้องของคำให้การเพิ่มเติมก่อนเซ็นชื่อ  แต่ไม่ได้ขอสำเนาคำให้การฯ  รายละเอียดจำได้บ้างไม่ได้บ้างอาจไม่เหมือนที่ลงชื่อในเอกสารทั้งหมด  แต่ก็สรุปประเด็นได้น่าจะสมบูรณ์ในระดับหนึ่ง  สุดท้ายทราบว่าข้อมูลเพิ่มเติมนี้เพื่อประกอบการพิจารณาอุทธรณ์ไปยัง มท.1   ที่เหลือก็อยู่ที่การคาดเดาเรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร  โปรดติดตามตอนต่อไป ::014:: ::014::



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กันยายน 09, 2011, 10:53:42 PM
การขอข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อประกอบการพิจารณาอุทธรณ์ของมท.1 ดูเหมือนเป็นสูตรสำเร็จไปแล้ว
1คือหน่วงเวลา 2คือให้โอกาสโต้แย้งแสดงเหคุผล....เป็นไปตามวิ.ปกครองฯ
แต่จะอย่างไร ผลก็ไปตามธงที่ชงขึ้นไปครับ.... มท.1 ยุคนี้  :P  ท่านงานแยะ  :DD

เสียดายคำตอบว่าถ่อมตัวไปนิด....... ต้องโม้เป็นบวกให้มากๆ  แต่อ้างอิงหลักฐานได้.....คนชงเขาต้องการเหตุผลประกอบจากคำของเรา ทั้ง+ และ - ดังนั้น
-ปืนใช้งานทุกกระบอก ... แต่ยังไม่ครอบคลุมทุกวัตถุประสงค์ มีแยะแล้ว แต่ก็ยังไม่พอยิง
-ยิงปืน ยิงมาก ยิงบ่อย เพื่อยิงให้ชำนาญ เพื่อให้ใช้ปืนได้มีประสิทธิภาพ ..... ใช้ชัวร์มาก ยิงแม่น ไม่เปะปะ ไม่เคยยิงขึ้นฟ้า
-มีสนาม มีที่ยิง ที่ฝึกซ้อม ที่ได้มาตรฐาน อยู่ที่...... การยิงปืนเป็นการฝึกทักษะ และนันทนาการ ที่ชอบมาก ทำอยู่สม่ำเสมอเป็นการกีฬาด้วย ฝึกแข่งขันกับตัวเอง สักวันจะไปโอลิมปิก
-การเป็นสมาชิกชมรม....มีผลการแข่งขัน....ผลคัดตัวทีมเขต ทีมชาติ
-เมื่อต้องใช้ป้องกันตัวและทรัพย์สิน ก็มั่นใจว่าสามารถทำได้ดี เพราะฝึกมาดี มีปืนดี

ห้ามตอบเด็ดขาดว่าซื้อปืนมาเก็บ นานๆยิงที เวลามีงานบวช จันทรคราส ...... หรือ ปกติไม่มีคนอยู่บ้าน ไม่มีที่เก็บรักษา  ;D


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กันยายน 09, 2011, 10:57:49 PM
ลืมไปอีกข้อ.......อย่าบอกว่ายิงนก  :~)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 15, 2011, 02:43:51 PM
วันศุกร์ที่  9 กย.54 หลังกลับจากให้ข้อมูลเพิ่มเติมตามที่อำเภอฯ มีหนังสือเชิญมาสองครั้งแล้ว   ช่วงเย็น ได้รับหนังสือจาก สขร. แจ้งให้ไปพบที่ สขร.เพื่อให้ปากคำเพิ่มเติมหรือทำหนังสือชี้แจงถึงเหตุผลความจำเป็นการขอข้อมูลฯ  และพฤติกรรมที่อำเภอขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลใบ ป.3 + ป.4 อย่างไร  ก่อนนำเข้าสู่การพิจารณาของคณะกรรมการอุทธรณ์ฯ ต่อไป

และวันเดียวกันนี้ศาลปกครอง มีหนังสือสอบถามและขอข้อมูลเพิ่มเติม   ดำเนินการแล้วตามที่ศาลกำหนด
 ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: motหัดยิง ที่ กันยายน 15, 2011, 08:47:31 PM
เดินทางไกล...ย่อมเหนื่อยเป็นธรรมดา ::002:: ::002:: ::002:: สู้ๆครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 23, 2011, 04:11:11 PM
ในส่วนของ สขร.   22 กย.54 ล่าสุด หลังจากทำหนังสือชี้แจงไปที่ สขร  2 ฉบับ ถึงความจำเป็นและเหตุผลการขอข้อมูลใบ ป.3+ป.4   และพฤติกรรมที่ถูกขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลอย่างไร   ได้ผ่านที่ประชุมคณะกรรมอุทธรณ์ฯ  แล้ว  ถึงเวลาที่อำเภอฯ ต้องชี้แจงบ้าง อยู่ระหว่างรอผล

วันที่ 20 กย.54  อำเภอฯ ทำหนังสือแจ้งให้ทราบว่าคำขออนุญาตมีและใช้ฯ    ยังขาดเหตุผล ข้อเท็จจริงอันเป็นสาระสำคัญอย่างเพียงพอ ประกอบกับผมได้รับอนุญาตมีและใช้ฯ อยู่แล้วรวม  4 กระบอก  ซึ่งพอสมควรแก่ฐานานุรูปที่จะต้องมีและใช้อาวุธปืน เพื่อนใช้ป้องกันชีวิตและทรัพย์สินแล้ว   จึงให้โอกาสได้โต้แย้งแสดงพยานหลักฐานฯ ต่อนายทะเบียน ภายใน  7 วัน

++ ได้ทำหนังสือตอบส่งถึงนายอำเภอฯ แล้ว   หนังสืออยู่ระหว่างเดินทาง  ตอบในลักษณะ 2 ประเด็นคือ
 
-   ปืนลมที่มีใช้ระบบอากาศแรงดันสูง ส่วนที่ขอซื้อใช้ระบบสปริงร่วมกับลูกสูบ  ระยะการยิงไม่ไกลหวังผลต่ำ กระสุนไม่แรง ....เพื่อสันทนาการ ยิงฝึกซ้อมและแข่งขันในบ้าน ขับไล่สัตว์รบกวน เช่น  ยิงหนูบ้านกัดสายไฟรถยนต์ กัดกระสอบข้าวสาร....
-   ผมมีคุณสมบัติครบถ้วน ไม่เป็นบุคคลต้องห้ามตาม พรบ อาวุธปืน พศ.2497    และได้ตรวจสอบ พรบ.อาวุธปืนฯ  กฎกระทรวง ประกาศ และคำสั่งที่เกี่ยวข้องในราชกิจจานุเบกษาแล้ว    ไม่พบว่ามีข้อกำหนดหลักเกณฑ์การพิจารณาเกี่ยวกับเรื่องฐานานุรูปแต่อย่างใด

ทั้งนี้ขอบพระคุณท่านฯ สมาชิก  ที่กรุณาให้แนวทางและคำแนะนำสนันสนุนมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: juon2001 ที่ กันยายน 24, 2011, 06:34:01 AM
สู้ ๆ ครับพี่


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ กันยายน 24, 2011, 09:07:13 AM
สู้ สู้ นะครับ
อย่าท้อถอย
เพราะพวกเราชาวปืนลมอ่านทุกคำกระทู้ที่ท่านลงมาตลอด
และสมาชิกทุกท่านเป็นกำลังใจให้ครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กันยายน 24, 2011, 06:50:02 PM
เวลาผมขอผมมักจะบอกประมาณว่า
ผมไม่เคยใช้คำว่าเพื่อเป็นการกีฬา เพราะเกรงว่าจะโดนให้แสดงใบนักกีฬา
เพื่อสันทนาการภายในครอบครัว ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ละเว้นอบายมุขทั้งปวง
ฝึกการยิงปืนให้ลูกสาวก็เคยบอก ยังดีที่ไม่โดนถามอายุลูกสาว
สรุปก็คือมันเป็นเรื่องภายในครอบครัว  ไม่ต้องมีบัตรสมาชิกสนามยิงปืน
ไม่ต้องมีบัตรนักกีฬา


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ ตุลาคม 04, 2011, 08:30:06 PM
วันนี้ 4 ตค.54 ได้รับใบแจ้งคำสั่งศาล (ธ.10.2) ความว่า...  ศาลปกครองกลางได้มีคำสั่งรับคำฟ้อง...........ไว้พิจารณา  เมื่อวันที่..................และคดีอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล

ผมเองต้องขยันดูตู้รับจดหมายทุกวัน  แปลกใจและดีใจที่ไปรษณีย์ฯ บริการส่งหนังสือให้ถึงบ้าน  นี่ขนาดถนนหน้าบ้านน้ำท่วมประมาณใกล้ๆ หัวเข่า  รถมอเตอร์ไซค์ไม่ควรลุยน้ำอย่างยิ่ง   มีความคืบหน้าประการใดจะมาอัพเดทให้เพื่อน ๆ พี่สมาชิกฯ ได้รับทราบทันทีครับ
 ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: หินเหล็กไฟ ที่ ตุลาคม 05, 2011, 12:04:39 AM
เอาใจช่วยครับ ...ผมเคยจะฟ้องนายอำเภอเหมือนกัน..แต่นายอำเภออีกอำเภอหาทางออกให้ผม ได้ก็เลยงดเรื่องฟ้องศาลปกครองไป มีเรื่องมีความกันนี่มันยากจริงๆนะ เสียเวลานานมาก อย่างนี้แหละระบบราชการ
ช้าอืดอาดผมจึงเบื่อเอามากๆ   หากเปลี่ยนได้จากงานหนังสือเป็นยกหูคุยกันคงรู้เรื่องกันเร็วกว่านี้นะ
+1 ขอให้สู้ต่อไป เอามันทุกทางเลย ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ ตุลาคม 05, 2011, 02:59:22 PM
ขอผมขอไป 2 กระบอก เป็น ปอ 2 และ ปอ 3
ได้มากระบอกเดียวครับ บอกว่าต้องการใช้ซื้อปืนจากร้านในประเทศ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ ตุลาคม 20, 2011, 04:15:05 PM
หลังจากนายอำเภอ ได้รับหนังสือโต้แย้งจากกผมสรุปย่อ ๆ    2 ประเด็นคือ
 
1.ปืนที่ขอซื้อมีระบบการทำงานแตกต่างจากปืนเดิมที่มีคือ   ปืนที่มีอยู่แล้วใช้ระบบอากาศแรงดันสูง   ส่วนปืนที่ขอซื้อใช้ระบบลูกสูบสปริง    เพื่อกีฬา สันทนาการ ขับไล่สัตว์รบกวน ฝึกซ้อมแข่งขันภายในบ้าน
2.ผมมีคุณสมบัติครบถ้วนตาม พรบ.2497 และไม่เป็นบุคคลต้องห้าม รวมถึงได้ตรวจสอบ กฎหมาย กฎกระทรวง ประกาศฯ   พระราชกฤษฏีกาฯ  ไม่พบว่ามีข้อกำหนดให้พิจารณาจากฐานานุรูปแต่ประการใด

ประมาณ 13 ตค.54  นายอำเภอศรีธนญชัยทำหนังสือมาถึงผมแจ้งผลปฎิเสธซ้ำซากอีก เหตุผลการปฎิเสธเปลี่ยนไปเรื่อย  เช่น ตาม พรบ. ไม่พบเรื่องเพื่อสันทนาการ   คล้ายหมาป่ากับลูกแกะ   แถมในหนังสือบอกว่ายกเลิกหนังสือปฎิเสธฉบับแรก ซึ่งเป็นฉบับที่ผมอุทธรณ์ไปยัง มท.1 ผ่านนายอำเภอ  แสดงว่านายอำเภอไม่ส่งอุทธรณ์ไปยัง มท.1  แต่หนังสืออุทธรณ์+หนังสือทวงถามก่อนครบ 90 วัน+หนังสือที่นายอำเภอปฎิเสธและขอยกเลิกนี้   ขณะนี้อยู่ที่ศาลปกครองแล้ว

ตอนท้ายหนังสือยังแจ้งสิทธิว่าผมสามารถอุทธรณ์ไปยัง มท.1 ตามหนังสือฉบับใหม่นี้    หรือจะยืนยันอุทธรณ์ตามหนังสือเดิมได้
ผมได้เรียนปรึกษาพี่ ๆ ในที่นี้และศาลปกครองกลางแล้ว  แนะนำว่าเพื่อรักษาสิทธิให้ยื่นอุทธรณ์ไปก่อน    หากสมมุติศาลยกอุทธรณ์เดิมและจำหน่ายคดี   ก็ยังสามารถใช้สิทธิยื่นอุทธรณ์ใหม่ได้  ที่สำคัญควรสำเนาเรียนให้ศาลทราบด้วย 
 
ผมคิดว่าจะแนบเรื่องที่อยู่ระหว่างพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการไปด้วย  เพื่อชี้ให้ศาลเห็นถึงเจตนากลั่นแกล้ง  ปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ  หากไม่ติดเรื่องสถานการณ์น้ำท่วมกรุงเทพฯ  ผมจะสำเนาหนังสือไปถึงบ้าน มท.1 และอธิบดีกรมการปกครอง  ก่อนจะโทรศัพท์ไปเรียนฯ  หลังบ้านท่านให้ทราบก่อน  ขณะนี้เชื่อว่าเรื่องนี้ยังไปไม่ถึง และท่านคงยังไม่ทราบข้อมูล

ตอนนี้อยู่ระหว่างเรียบเรียงข้อมูลอุทธรณ์ไปยัง มท.1    และสำเนาเรียน ศาลปกครองกลาง  ต่อไป   ขอบพระคุณที่กรุณาติดตามและให้กำลังใจอยู่เบื้องหลังครับ
 ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ ตุลาคม 26, 2011, 09:18:18 AM
หลังจากนายอำเภอ ได้รับหนังสือโต้แย้งจากกผมสรุปย่อ ๆ    2 ประเด็นคือ
 
1.ปืนที่ขอซื้อมีระบบการทำงานแตกต่างจากปืนเดิมที่มีคือ   ปืนที่มีอยู่แล้วใช้ระบบอากาศแรงดันสูง   ส่วนปืนที่ขอซื้อใช้ระบบลูกสูบสปริง    เพื่อกีฬา สันทนาการ ขับไล่สัตว์รบกวน ฝึกซ้อมแข่งขันภายในบ้าน
2.ผมมีคุณสมบัติครบถ้วนตาม พรบ.2497 และไม่เป็นบุคคลต้องห้าม รวมถึงได้ตรวจสอบ กฎหมาย กฎกระทรวง ประกาศฯ   พระราชกฤษฏีกาฯ  ไม่พบว่ามีข้อกำหนดให้พิจารณาจากฐานานุรูปแต่ประการใด

ประมาณ 13 ตค.54  นายอำเภอศรีธนญชัยทำหนังสือมาถึงผมแจ้งผลปฎิเสธซ้ำซากอีก เหตุผลการปฎิเสธเปลี่ยนไปเรื่อย  เช่น ตาม พรบ. ไม่พบเรื่องเพื่อสันทนาการ   คล้ายหมาป่ากับลูกแกะ   แถมในหนังสือบอกว่ายกเลิกหนังสือปฎิเสธฉบับแรก ซึ่งเป็นฉบับที่ผมอุทธรณ์ไปยัง มท.1 ผ่านนายอำเภอ  แสดงว่านายอำเภอไม่ส่งอุทธรณ์ไปยัง มท.1  แต่หนังสืออุทธรณ์+หนังสือทวงถามก่อนครบ 90 วัน+หนังสือที่นายอำเภอปฎิเสธและขอยกเลิกนี้   ขณะนี้อยู่ที่ศาลปกครองแล้ว

ตอนท้ายหนังสือยังแจ้งสิทธิว่าผมสามารถอุทธรณ์ไปยัง มท.1 ตามหนังสือฉบับใหม่นี้    หรือจะยืนยันอุทธรณ์ตามหนังสือเดิมได้
ผมได้เรียนปรึกษาพี่ ๆ ในที่นี้และศาลปกครองกลางแล้ว  แนะนำว่าเพื่อรักษาสิทธิให้ยื่นอุทธรณ์ไปก่อน    หากสมมุติศาลยกอุทธรณ์เดิมและจำหน่ายคดี   ก็ยังสามารถใช้สิทธิยื่นอุทธรณ์ใหม่ได้  ที่สำคัญควรสำเนาเรียนให้ศาลทราบด้วย
 
ผมคิดว่าจะแนบเรื่องที่อยู่ระหว่างพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการไปด้วย  เพื่อชี้ให้ศาลเห็นถึงเจตนากลั่นแกล้ง  ปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ  หากไม่ติดเรื่องสถานการณ์น้ำท่วมกรุงเทพฯ  ผมจะสำเนาหนังสือไปถึงบ้าน มท.1 และอธิบดีกรมการปกครอง  ก่อนจะโทรศัพท์ไปเรียนฯ  หลังบ้านท่านให้ทราบก่อน  ขณะนี้เชื่อว่าเรื่องนี้ยังไปไม่ถึง และท่านคงยังไม่ทราบข้อมูล

ตอนนี้อยู่ระหว่างเรียบเรียงข้อมูลอุทธรณ์ไปยัง มท.1    และสำเนาเรียน ศาลปกครองกลาง  ต่อไป   ขอบพระคุณที่กรุณาติดตามและให้กำลังใจอยู่เบื้องหลังครับ
 ::014:: ::014:: ::014::


เป้าหมายที่แท้จริงของเราคือการได้ปืนอัดลม
ลองเจรจากับนายอำเภอ คราวนี้ไปแบบอ่อนน้อม เนื้อหาการเจรจาเป็นในแนวทางการขอคำปรึกษาว่า
ผมจะเริ่มต้นกันใหม่  (ยังไม่ทันเสร็จนิ้วไปโดนปุ่มอะไรไม่รู้สิเลยโพสส่ง เลยคลิกปุ่มแก้ไข พิมพ์ต่อครับ)

เพราะว่า วันนี้น้ำท่วมหลายพื้นที่เดือดร้อนกันถ้วนหน้า ผมอยากให้เข้าใจกันมากกว่าขัดแย้งกัน
ผมมาขอโทษขอขมาที่เคยล่วงเกินท่าน ผมอยากเป็นมิตรกับท่าน ดังนั้นผมจะยกเลิกฟ้องศาลปกครองโดยไม่ติดใจอะไร
และผมจะขอใบปอ 3 ใหม่ แล้วควรให้เหตุผลการขออย่างไรท่านถึงจะอนุญาตให้ผมซื้อปืนกระบอกนี้ครับ


สรุปถ้าหากการเจรจาไปได้ด้วยดี ใบปอ 3 ใหม่จะออกเร็วกว่า ใบปอ3 ที่ดำเนินการในชั้นศาล


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ ตุลาคม 26, 2011, 10:06:42 PM
ชอบคุณคุณสิทธา ที่กรุณาแนะนำแบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่นครับ

แต่ผมไม่ซีเรียส ผมยอมรับตรง ๆ ว่าทำไม่ได้และจะไม่ยอมทำอย่างนั้นแน่นอน   หน้าที่ข้าราชการคือบำบัดทุกข์บำรุงสุข
กินเงินเดือนจากภาษีประชาชน ผมก็มีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์เหมือนและเท่าเทียมกัน  จะมาด่าผมฟรี ๆ ผมไม่ได้เป็นลูกน้องหรือเป็นขี้ข้ารองรับอารมณ์นายอำเภอ สารพัดจะใช้วิชามาร     สุดท้ายผมจะได้ซื้อหรือไม่ได้ซื้อปืน   ไม่สนใจเท่าไหร่ครับ   แต่ต้องการแนวทางปฎิบัติที่ีชัดเจนโปร่งใสถูกต้องเป็นธรรม  ขอเป็นคดีตัวอย่างรอผลพิสูจน์ที่ศาลปกครองอย่างเดียวครับ  และขออภัยหากพี่ ๆ เพื่อน ๆ เห็นว่ารุนแรงเกินไปหรือไม่ นานาจิตตังครับ ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: MAGNUM-60 ที่ ตุลาคม 26, 2011, 10:56:31 PM
สีขาว  กับ  สีดำ  มันเป็นคนละสีกัน  ปนกันไม่ได้  ถูกคือถูก  ผิดคือผิด  จะผิดนิดหน่อยก็ถือว่าผิด  สู้ต่อไปครับ ผมเอาใจช่วย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: nick357 "รักในหลวง" ที่ ตุลาคม 27, 2011, 12:45:34 AM
เอาใจช้วยครับ อย่ายอมแพ้ จะคอยติดตามครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ พฤศจิกายน 04, 2011, 09:37:53 PM
วันที่ 3 พย.54  ยื่นอุทธรณ์์ซ้ำอีกเป็นรอบที่สอง เพื่อไม่ให้เสียสิทธิื  พร้อมทั้งยืนยันอุทธรณ์ครั้งแรกด้วย  เข้าใจว่าอุทธรณ์ครั้งแรกนายอำเภอฯ ไม่กล้ายื่น มท.1 เนื่องจากผมได้แนบหนังสือเวียนอธิบดีกรมการปกครอง ประมาณปี 2540 เรื่องให้กวดขันเกี่ยวกับการออกใบอนุญาตปืน หากมีการร้องเรียนหรือกลั่นแกล้งบังคับราษฎรเพื่อ...... ให้ผู้ว่าราชการจังหวัดพิจารณาลงโทษ...

แ่ต่ที่ผ่านมาเรื่องนี้นายอำเภอฯ ได้ชี้แจงกรณีถูกร้องเรียนและรายงานเท็จถึงผู้ว่าราชการฯ ไปแล้ว โดยอ้างอิงหนังสือเวียนภายในกรมการปกครองปี 2502 ยึดแนวทางพิจารณาตามนโยบายสั้น 1 ยาว 1   ทั้งที่ได้ส่งหนังสือปี 2540 ซึ่งมีการคาดโทษนายอำเภอไว้ตอนอุทธรณ์ครั้งแรกไปยัง มท.1 แล้วจะอ้างว่าไม่รู้ไม่ได้  แม้กระทั่งหนังสือศาลปกครอง เคยมีหนังสือสอบถามเรื่องระเบียบ คำสั่งหรือกฎหมายเกี่ยวกับปืน....  ถึงกรมการปกครองแล้ว  กรมการปกครองตอบแล้วว่าไม่มีฯ  แต่ก็ยังมีนายอำเภอฯ บางคนพยายามหาช่องว่าง.. สร้างปัญหาหลาย ๆ ที่มีทั่วไปหมด

  เริ่มต้นอุทธรณ์ไว้ก่อนตามหลักกฎหมาย ที่สำคัญตอนท้ายหนังสืออุทธรณ์ได้พยายามเปิดแผลนายอำเภอฯ ด้วย
ไม่รู้ว่านายอำเภอฯ กล้าส่งอุทธรณ์หรือปล่าว  ไม่ต้องปฎิเสธใบอนุญาตซ้ำซากแล้วนะ น่าเบื่อเหลือเกิน  ไม่เห็นมีเหตุผลอะไรใหม่  และได้ส่งสำเนาเรื่องนี้และที่ผ่านมา(อุทธรณ์ สขร.) เรียนศาลปกครองทราบแล้ว


ขอบพระคุณ ท่านธำรง  ที่กรุณาแนะนำให้ความรู้มา ณ ที่นี้ด้วยครับ ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ พฤศจิกายน 04, 2011, 10:00:52 PM
ร่วม 8 เดือนแล้วนะครับ ยังไงให้เรื่องเสร็จก่อนเกษียณเด้อครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ พฤศจิกายน 14, 2011, 06:27:06 PM
 ::014:: ขอคารวะ และขอแสดงความยินดีต่อท่านจขกท.คุณsomnuekp จากผลของการต่อสู้ในสิทธิของการรับรู้ตามพ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารฯ

จากการที่คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารฯ ได้มีคำวินิจฉัยให้อำเภอต้องอนุญาตให้ตรวจดูและคัดลอกชื่อ-สกุลของผู้ได้รับ ป.3 และ ป.4
ถือเป็นบรรทัดฐานสำคัญ ถึงสิทธิที่จะขอดู และต้องให้ดู  .....  เป็นประโยชน์อย่างมากต่อสังคม  ::002::

อยากให้เผยแพร่ และ ผมขออนุญาตใช้อ้างถึงต่อไปในอนาคตด้วยนะครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: circle ที่ พฤศจิกายน 14, 2011, 06:48:25 PM
+1 ใ้ห้คุณ  somnuekp  และคุณธำรงครับ    ที่ช่วยสร้างมาตรฐานให้กับสังคม   และเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปครับ 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ พฤศจิกายน 14, 2011, 09:33:01 PM
ส่วนที่ผมได้รับแจ้งผลวินิจฉัยอุทธรณ์ฯ  จาก สขร.

วันที่ 26 ตค.54  สขร.มีหนังสือแจ้งผลวินิจฉัยอุทธรณ์กรณีนายอำเภอ  ไม่อนุญาตให้คัดลอกข้อมูลชื่อนามสกุลที่อยู่ใบป.3 และ ใบป.4    แต่ผมเพิ่งได้รับเอกสารวันที่ 12 พย.54  โดยขอสรุปใจความสำคัญดังนี้
ฉะนั้น อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๓๕ แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ.๒๕๔๐  คณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารสาขาสังคม การบริหารราชการแผ่นดินและการบังคับใช้กฎหมายจึงวินิจฉัยให้อำเภอ...อนุญาตให้ผู้อุทธรณ์เข้าตรวจดูและคัดลอกเฉพาะชื่อ นามสกุล ผู้ได้รับใบอนุญาตให้ซื้ออาวุธปืน หรือเครื่องกระสุนปืนส่วนบุคคล (แบบ ป.๓) หรือใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน (แบบ ป.๔) ได้เท่านั้น


ส่วนที่นายอำเภอได้รับแจ้งผลวินิจฉัยอุทธรณ์ฯ จาก สขร.และต้องดำเนินการทันทีภายใน 7 วัน

วันที่ 26 ตค.54  อำเภอฯ ได้รับแจ้งผลวินิจฉัยอุทธรณ์จาก สขร.เช่นเดียวกัน    อำเภอฯ จึงจำเป็นต้องทำหนังสือแจ้งผลวินิจฉัยอุทธรณ์ลงวันที่ 11 พย.54 ส่งถึงมือผมอีกครั้งในวันนี้ 14 พย.54       เนื่องจาก สขร.ได้กำชับไว้ว่า  ตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2542 ซึ่งสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรีมีหนังสือแจ้งเวียน ที่ นร 0206/ว 40 ลงวันที่ 11 มีนาคม 2542  ให้หน่วยงานของรัฐปฎิบัติตามคำวินิจฉัยของ คณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารภายใน 7 วัน นับแต่วันที่ได้รับทราบคำวินิจฉัย ....โปรดดำเนินการตามคำวินิจฉัย ที่ สค 179/2554 และถือปฎิบัติตามมติคณะรัฐมนตรี ดังกล่าวข้างต้นโดยเคร่งครัดต่อไป  ทั้งนี้กรุณาประสานผู้อุทธรณ์ให้มารับข้อมูลข่าวสารจากหน่วยงานของท่านด้วย... และกรุณาแจ้งผลการดำเนินการให้คณะกรรมการฯ ทราบด้วย

ผมเห็นว่ากรณีอาจจะใช้เป็นแนวทางที่เกิดประโยชน์แก่เพื่อน ๆ พี่ ๆ สมาชิกฯ  ในอนาคตได้  หากถูกกลั่นแกล้ง บีบบังคับอย่างใดอย่างหนึ่งหรือไม่ได้รับความเป็นธรรมในการออกใบอนุญาต ป.2 หรือ ป.3  สามารถขอดูและคัดลอกข้อมูลใบ ป.3 และใบ ป.4 ที่ผ่านการอนุญาตจากนายอำเภอ...ไปแล้ว  แต่ท่านเห็นว่าปฎิบัติต่อท่าน ขาดมาตรฐาน อนุญาตตามที่ตนพอใจ ซึ่งเป็นการเลือกปฎิบัิติและไม่ถูกต้องไม่เป็นธรรม

ขณะนี้มีความชัดเจนแล้วในระดับหนึ่ง  ผมจะรีบเร่งไปอำเภอ...เพื่อดูและคัดลอกข้อมูลโดยเร็ว  แต่ยังไม่จบเท่านี้  ต่อไปจะมีเรื่องจากศาลปกครองตามมาอีก โปรดติดตามผลตอนต่อไป   ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ พฤศจิกายน 14, 2011, 10:11:20 PM
ขออนุญาตแปะลิงค์ ... เผื่อใครจะใข้แนวทางเดียวกับคุณsomnuekp
ว่าเมื่อไม่อนุญาตเรา แต่อนุญาตคนอื่น ก็ไปขอดูซิว่า ออกป.3 ป.4 ให้ใครไปบ้าง
ไปขอดู ถ้าไม่มีหรือไม่ให้ดู ก็ทำหนังสือขอดู อ้างถึงคำวินิจฉัยนี้ .....

http://www.oic.go.th/CABOICFORM05/DRAWER01/GENERAL/DATA0006/00006207.PDF


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ ธันวาคม 21, 2011, 01:18:13 PM
วันที่ 28 พย.54 รองผู้ว่าราชการฯ ลพบุรี  ทำหนังสือชี้แจงกรณีร้องเรียนฯ ปลัดอำเภอบ้านหมี่ ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูล ป.3+ป.4  สรุปได้สองประเด็นคือ

1. ปลัดอำเภอบ้านหมี่ ปฎิบัติถูกต้องตามกฎหมายแล้ว ไม่มีเจตนาดูหมิ่น ไม่ให้เกียรติ ข่มขู่ประชาชนผู้มาติดต่อราชการแต่อย่างใด  เนื่องจากเห็นว่าการเปิดเผยข้อมูลจะกระทบกระเทือนสิทธิผู้อื่น
  * รองผู้ว่าฯ ทราบหรือไม่ว่าถูกนายอำเภอแหกตาและรายงานเท็จอีกแล้ว  สขร.ได้มีคำสั่งให้นายอำเภอบ้านหมี่เปิดเผยข้อมูลใบ ป.3+ป.4  ปลัดอำเภอต้องทำหนังสือมาเชิญผมไปตรวจและคัดลอกข้อมูลใบป.3+ป.4  เฉพาะชื่อและนามสกุลแต่ไม่ให้ที่อยู่   โดยปลัดฯ ต้องรีบเปิดเอกสารทีละหน้าและรีบเอามือปิดบังที่อยู่บุคคลทุกราย  เมื่อยมือแย่เลย  จากนั้นนายอำเภอบ้านหมี่ยังต้องรายงานผลการตรวจสอบและคัดลอกข้อมูลนี้ต่อ สขร.ด้วย
** เจตนามันไม่ใช่ป้องกันการไปกระทบกระเทือนสิทธิผู้อื่นหรอก  ข้อมูลที่ได้จากใบป.3+ป.4 พบว่ามีประเด็นใหม่คือการเลือกปฎิบัติชัดเจน  วัวสันหลังหวะพร้อมใส้เน่ามีกี่ขด จะต้องถูกลากออกมาเปิดโปงในตอนต่อไป 

2. มท.1+นายอำเภอบ้านหมี่ ถูกส่งฟ้องศาลปกครองกลาง ตามเลขคดีที่...........  ขอให้เป็นไปตามกระบวนการพิจารณาของศาลฯ ต่อไป จึงเห็นควรยุติเรื่องไว้เพียงแค่นี้
* จะเห็นได้ว่าคนของกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย  ปกป้อง เข้าข้างคนในสังกัดของตน และคอยช่วยเหลือเบื้องหลังตลอดมา  เหลือแต่ที่พึ่งศาลปกครองเท่านั้น

ล่าสุดทราบว่านายอำเภอบ้านหมี่ถูกย้ายไปที่ อ.บ้านบึง จ.ชลบุรี  ตั้งแต่ 13 ธันวาคม 2554 แล้ว

คืบหน้าอย่างไรจะรายงานให้ทราบต่อไปครับผม ขอบคุณครับ
 ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: AJ_6080 ที่ ธันวาคม 21, 2011, 01:26:30 PM
ตามให้กำลังใจครับ +1 ครับผม..

ไม่รู้ว่าย้ายไป อ.บ้านบึง จ.ชลบุรี แล้วจะไปสร้างความลำบากให้คนรักปืนอีกไหม..


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ ธันวาคม 21, 2011, 01:43:00 PM
ปลัดย้ายไปแล้ว
แล้วได้ดำเนินการยื่นขอสิทธมีใบอนุญาตไปใหม่ยังครับ
ลองดู...เป็นกำลังใจให้

ย้ายไปบ้านบึง...ปลัดชื่อไรครับ อยากรู้เพราะมีพราปืนปืนอยู่ประมาณนั้นอยู่หลาย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Exxx ที่ ธันวาคม 21, 2011, 01:56:02 PM
ย้ายมาที่ใหม่อาจจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นก็ได้ครับ เนื่องจากมีบทเรียนจากที่เก่าว่าการวางอำนาจกับประชาชนมันไม่ใช่เรื่องสนุกอะไร
จริงๆแล้วช่วงหลังจากเป็นคดีความ ปลัดอาจจะอยากออก ป 3 ให้แล้ว แต่ด้วยกลัวเสียหน้าเลยต้องเดินหน้าขัดขวางต่อไปแบบนั้น
มาที่ใหม่คงไม่อยากหาเรื่องลำบากแล้วมั้งครับ ผมเดาเอานะ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ ธันวาคม 21, 2011, 03:25:05 PM
ปลัดฯ ทั้งสองคนยังอยู่ที่เดิมครับ  ส่วนนายอำเภอฯ คนมีปัญหาถูกย้ายไปอยู่ที่ อ.บ้านบึง จ.ชลบุรี ตั้งแต่ 13 ธค.54

อย่างไม่เป็นทางการนะครับ  ทราบมาว่าศาลปกครองกลางจำหน่ายคดีแล้วเมื่อวันที่ 16 ธค.54  เนื่องจากมูลเหตุที่ฟ้องได้หมดสิ้นไปจึงไม่จำเป็นต้องพิจารณาต่อ (เข้าใจเองว่า มท.1 หรือนายอำเภอบ้านหมี่คนใหม่ได้ออกใบ ป.3 ให้แล้ว แต่ผมยังไม่ได้รับทราบผลพิจารณาอุทธรณ์จาก มท.1 หรือจากนายอำเภอ)    ขณะนี้อยู่ระหว่างรอหนังสือจากศาลปกครองกลาง  ลุ้นอยู่ว่าไปรษณีย์จะมาส่งหนังสือถึงมือวันไหน

พอดีคอมฯ มีปัญหาไม่ได้ติดตั้งไมโครซอฟออฟฟิศ  ต้องเปลี่ยนเครื่องใช้หลายเครื่องกว่าจะตอบกระทู้ได้สำเร็จ
คืบหน้าอย่างไรจะมารายงานครับผม
 ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ ธันวาคม 21, 2011, 07:18:37 PM
+1 ในความตั้งใจจริงสู้จนถึงที่สุด   จริง ๆ แล้วนายอำเภอไม่ได้ถูกย้า่ยหรอกครับ แต่น่าจะเป็นฤดูโยกย้ายปกติมากกว่าครับ

ของที่บ้านผมก็เพิ่งมาได้ 3-4 วันครับ มาจากปทุมธานี  หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่าจะนิสัยดีด้วยครับ

ใครมีข้อมูลจากปทุม ขอความคิดเห็นด้วยครับ ผมเลยแหย่ปอสามไปหนึ่งกระบอก ยังไม่ทราบผล ::005::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: MAGNUM-60 ที่ ธันวาคม 21, 2011, 09:33:10 PM
+1 ในความตั้งใจจริงสู้จนถึงที่สุด   จริง ๆ แล้วนายอำเภอไม่ได้ถูกย้า่ยหรอกครับ แต่น่าจะเป็นฤดูโยกย้ายปกติมากกว่าครับ

ของที่บ้านผมก็เพิ่งมาได้ 3-4 วันครับ มาจากปทุมธานี  หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่าจะนิสัยดีด้วยครับ

ใครมีข้อมูลจากปทุม ขอความคิดเห็นด้วยครับ ผมเลยแหย่ปอสามไปหนึ่งกระบอก ยังไม่ทราบผล ::005::

เท่าที่รู้มา  กินเงินเป็นพักษาหาร  เหมือนกันครับ  จะหนักเบาอยู่ที่ของที่อยากได้นะครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ ธันวาคม 21, 2011, 09:50:30 PM
+1 ในความตั้งใจจริงสู้จนถึงที่สุด   จริง ๆ แล้วนายอำเภอไม่ได้ถูกย้า่ยหรอกครับ แต่น่าจะเป็นฤดูโยกย้ายปกติมากกว่าครับ

ของที่บ้านผมก็เพิ่งมาได้ 3-4 วันครับ มาจากปทุมธานี  หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่าจะนิสัยดีด้วยครับ

ใครมีข้อมูลจากปทุม ขอความคิดเห็นด้วยครับ ผมเลยแหย่ปอสามไปหนึ่งกระบอก ยังไม่ทราบผล ::005::

เท่าที่รู้มา  กินเงินเป็นพักษาหาร  เหมือนกันครับ  จะหนักเบาอยู่ที่ของที่อยากได้นะครับ

+1 ในความตั้งใจจริงสู้จนถึงที่สุด   จริง ๆ แล้วนายอำเภอไม่ได้ถูกย้า่ยหรอกครับ แต่น่าจะเป็นฤดูโยกย้ายปกติมากกว่าครับ

ของที่บ้านผมก็เพิ่งมาได้ 3-4 วันครับ มาจากปทุมธานี  หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่าจะนิสัยดีด้วยครับ

ใครมีข้อมูลจากปทุม ขอความคิดเห็นด้วยครับ ผมเลยแหย่ปอสามไปหนึ่งกระบอก ยังไม่ทราบผล ::005::

เท่าที่รู้มา  กินเงินเป็นพักษาหาร  เหมือนกันครับ  จะหนักเบาอยู่ที่ของที่อยากได้นะครับ

ขอบคุณมากครับพี่แม็ก  จะได้ทำตัวถูก


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กุมภาพันธ์ 08, 2012, 05:42:33 PM
แม้ว่าศาลปกครองกลางจะจำหน่ายคดีแล้วตามที่ฟ้องครั้งแรกเหตุผลว่าเหตุแห่งการฟ้องหมดสิ้นไปแล้วก็ตาม  ยกที่สอง...ส่งฟ้องศาลปกครองรอบใหม่แล้วเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๕  ข้อหาเลือกปฎิบัติ  ศาลประทับรับฟ้องแล้วเมื่อ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕  ตามเลขคดีที่ ....../๒๕๕๕  เพิ่งได้รับหนังสือตอบรับแจ้งจากศาลฯ วันอาทิตย์ที่ ๕ มค.๕๕ นี่เอง  ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล...

ผมทราบดีว่าบรรดาพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทั้งหลายในสถานที่แห่งนี้  มีหลายท่านที่อยากซื้ออยากได้เร็ว ยอมซิกแซกนอกระบบ  ติดต่อผ่านพวกหน้าม้าตามหน่วยงานราชการต่าง ๆ   เหล่านี้เป็นการสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ  และทำให้ข้าราชการเหล่านี้เกิดความโลภ  เคยตัว เคยได้ง่าย ๆ  เลยพยายามทางทางกลั่นแกล้งบีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อม  ทำให้ผู้ที่มีคุณสมบัติถูกต้องครบถ้วนแต่ไม่ยอมเสียเบี้ยบ้ายรายทางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

อย่างน้อยผมอยากให้ท่านทั้งหลายทราบว่า ยังมีผมอีกคนหนึ่งที่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ จะต่อสู้จนถึงที่สุด  ขอวิงวอนท่าน ๆ ว่าเลิกสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ เสียที   ผมเชื่อว่ายังมีหลายท่านที่เจ็บช้ำน้ำใจกับดุลยพินิจ....ของนายทะเบียน  แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าต่อสู้ หรือรอเปลี่ยนย้ายนายอำเภอคนใหม่  เผื่ออนาคตอาจโชคดีพบคนที่ไม่บ้าอำนาจ ข่มเหงประชาชน  ผมคิดว่ามันเป็นช่องทางและวัฒนธรรมของเขา  แต่เชื่อว่าโอกาสน้อยมากที่ท่านจะได้พบกับนายอำเภอคนในฝันในจินตาการของท่าน   ไม่ต้องรีรอและกังวลใด ๆ  หากคุณสมบัติถูกต้องมีเอกสารหลักฐานครบถ้วนแล้วยืนฟ้องศาลปกครองเลยครับ    ดุลยพินิจนายทะเบียนไม่เหนือกว่ากฎหมายไปได้หรอก ผมเชื่อมั่นอย่างนั้น    ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 08, 2012, 06:54:06 PM
อันที่จริงผมก็อยากจะหยอดน้ำมันหล่อลื่นเหมือนกันนะ
แต่ก็กลัวข้อหาติดสินบน ซึ่งมันเป็นข้อหาที่หนักเอาเรื่อง
ก็เลยไม่เคยหยอดสักครั้งครับ  มันผิดวินัยครับโพ้ม
อะไรที่ผิดกฏหมายผมไม่ทำ(ให้ใครเห็น)ครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 08, 2012, 08:45:02 PM
+1 ในความตั้งใจจริงสู้จนถึงที่สุด   จริง ๆ แล้วนายอำเภอไม่ได้ถูกย้า่ยหรอกครับ แต่น่าจะเป็นฤดูโยกย้ายปกติมากกว่าครับ

ของที่บ้านผมก็เพิ่งมาได้ 3-4 วันครับ มาจากปทุมธานี  หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่าจะนิสัยดีด้วยครับ

ใครมีข้อมูลจากปทุม ขอความคิดเห็นด้วยครับ ผมเลยแหย่ปอสามไปหนึ่งกระบอก ยังไม่ทราบผล ::005::

เท่าที่รู้มา  กินเงินเป็นพักษาหาร  เหมือนกันครับ  จะหนักเบาอยู่ที่ของที่อยากได้นะครับ


พี่แม็กให้ข้อมูลผิดพลาดอย่างมากเลยครัีบ

  .45 ค่าปอสาม ห้าบาท ก็ไม่เสียครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กุมภาพันธ์ 08, 2012, 09:40:41 PM
แม้ว่าศาลปกครองกลางจะจำหน่ายคดีแล้วตามที่ฟ้องครั้งแรกเหตุผลว่าเหตุแห่งการฟ้องหมดสิ้นไปแล้วก็ตาม  ยกที่สอง...ส่งฟ้องศาลปกครองรอบใหม่แล้วเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๕  ข้อหาเลือกปฎิบัติ  ศาลประทับรับฟ้องแล้วเมื่อ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕  ตามเลขคดีที่ ....../๒๕๕๕  เพิ่งได้รับหนังสือตอบรับแจ้งจากศาลฯ วันอาทิตย์ที่ ๕ มค.๕๕ นี่เอง  ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล...

ผมทราบดีว่าบรรดาพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทั้งหลายในสถานที่แห่งนี้  มีหลายท่านที่อยากซื้ออยากได้เร็ว ยอมซิกแซกนอกระบบ  ติดต่อผ่านพวกหน้าม้าตามหน่วยงานราชการต่าง ๆ   เหล่านี้เป็นการสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ  และทำให้ข้าราชการเหล่านี้เกิดความโลภ  เคยตัว เคยได้ง่าย ๆ  เลยพยายามทางทางกลั่นแกล้งบีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อม  ทำให้ผู้ที่มีคุณสมบัติถูกต้องครบถ้วนแต่ไม่ยอมเสียเบี้ยบ้ายรายทางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

อย่างน้อยผมอยากให้ท่านทั้งหลายทราบว่า ยังมีผมอีกคนหนึ่งที่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ จะต่อสู้จนถึงที่สุด  ขอวิงวอนท่าน ๆ ว่าเลิกสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ เสียที   ผมเชื่อว่ายังมีหลายท่านที่เจ็บช้ำน้ำใจกับดุลยพินิจ....ของนายทะเบียน  แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าต่อสู้ หรือรอเปลี่ยนย้ายนายอำเภอคนใหม่  เผื่ออนาคตอาจโชคดีพบคนที่ไม่บ้าอำนาจ ข่มเหงประชาชน  ผมคิดว่ามันเป็นช่องทางและวัฒนธรรมของเขา  แต่เชื่อว่าโอกาสน้อยมากที่ท่านจะได้พบกับนายอำเภอคนในฝันในจินตาการของท่าน   ไม่ต้องรีรอและกังวลใด ๆ  หากคุณสมบัติถูกต้องมีเอกสารหลักฐานครบถ้วนแล้วยืนฟ้องศาลปกครองเลยครับ    ดุลยพินิจนายทะเบียนไม่เหนือกว่ากฎหมายไปได้หรอก ผมเชื่อมั่นอย่างนั้น    ::014:: ::014::


.........คดีพิพาทเกี่ยวกับหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐกระทำการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย.......   ::002::
ถ้ามี ๑ คนจริง ๑ อำเภอ อย่างนี้ .....  สังคมไทยเปลี่ยน ...... ดีขึ้นแน่นอน   ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 08, 2012, 09:59:49 PM
แม้ว่าศาลปกครองกลางจะจำหน่ายคดีแล้วตามที่ฟ้องครั้งแรกเหตุผลว่าเหตุแห่งการฟ้องหมดสิ้นไปแล้วก็ตาม  ยกที่สอง...ส่งฟ้องศาลปกครองรอบใหม่แล้วเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๕  ข้อหาเลือกปฎิบัติ  ศาลประทับรับฟ้องแล้วเมื่อ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕  ตามเลขคดีที่ ....../๒๕๕๕  เพิ่งได้รับหนังสือตอบรับแจ้งจากศาลฯ วันอาทิตย์ที่ ๕ มค.๕๕ นี่เอง  ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล...

ผมทราบดีว่าบรรดาพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทั้งหลายในสถานที่แห่งนี้  มีหลายท่านที่อยากซื้ออยากได้เร็ว ยอมซิกแซกนอกระบบ  ติดต่อผ่านพวกหน้าม้าตามหน่วยงานราชการต่าง ๆ   เหล่านี้เป็นการสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ  และทำให้ข้าราชการเหล่านี้เกิดความโลภ  เคยตัว เคยได้ง่าย ๆ  เลยพยายามทางทางกลั่นแกล้งบีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อม  ทำให้ผู้ที่มีคุณสมบัติถูกต้องครบถ้วนแต่ไม่ยอมเสียเบี้ยบ้ายรายทางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

อย่างน้อยผมอยากให้ท่านทั้งหลายทราบว่า ยังมีผมอีกคนหนึ่งที่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ จะต่อสู้จนถึงที่สุด  ขอวิงวอนท่าน ๆ ว่าเลิกสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ เสียที   ผมเชื่อว่ายังมีหลายท่านที่เจ็บช้ำน้ำใจกับดุลยพินิจ....ของนายทะเบียน  แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าต่อสู้ หรือรอเปลี่ยนย้ายนายอำเภอคนใหม่  เผื่ออนาคตอาจโชคดีพบคนที่ไม่บ้าอำนาจ ข่มเหงประชาชน  ผมคิดว่ามันเป็นช่องทางและวัฒนธรรมของเขา  แต่เชื่อว่าโอกาสน้อยมากที่ท่านจะได้พบกับนายอำเภอคนในฝันในจินตาการของท่าน   ไม่ต้องรีรอและกังวลใด ๆ  หากคุณสมบัติถูกต้องมีเอกสารหลักฐานครบถ้วนแล้วยืนฟ้องศาลปกครองเลยครับ    ดุลยพินิจนายทะเบียนไม่เหนือกว่ากฎหมายไปได้หรอก ผมเชื่อมั่นอย่างนั้น    ::014:: ::014::

ขอแสดงความนับถืออย่างจริงใจครับ... นายสมชายด่าพวกจ่ายใต้โต๊ะมาตลอด ด่าแล้วด่าอีกจนปากจัดในเว็บนี้จนกระทั่งตัวเองเอียนเองครับ...

รากเหง้าแห่งความเลวทั้งหลายทั้งปวงในสังคมไทย ล้วนแล้วแต่มาจากผลแห่งการบังคับใช้กฎหมายไม่ได้ครับ... แล้วผู้คน(โง่)ก็ต่างอ้างว่ามันเป็นวัฒนธรรม ซึ่งไม่ถูกต้องอย่างสิ้นเชิง เพราะวัฒนธรรมคือความเจริญงอกงามซึ่งไม่ใช่วิถีแห่งการผิดกฎหมายครับ...

คอรัปชั่นทุกรูปแบบคือหนทางตรงข้ามกับ"วัฒนธรรม" และเป็นหนทางแห่งหายนะครับ... คนไทยส่วนหนึ่งโง่จนมองไม่เห็นว่าหาก"คนส่วนใหญ่"ยืนหยัดต่อสู้กับคอรัปชั่น เมื่อนั้นสิ่งนี้จะกลายเป็นสิ่งประหลาด และนิติธรรมจะเป็นสิ่งธรรมดา ประเทศไทยสามารถบังคับใช้กฎหมายได้, สังคมสงบสุขครับ...

แต่ในทางความเป็นจริงคนต่อสู้กับคอรัปชั่นคือ"คนส่วนน้อย"ครับ... เสียดายที่ประเทศเรามีคนอย่างท่าน(และคนอย่างท่านอื่นในเว็บนี้ - ที่ต่อสู้โดยยึดกฎหมายเป็นสรณะ) มีจำนวนน้อยไปครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 08, 2012, 10:02:27 PM
นายสมชายหลงไปอยู่ที่ไหนเสียนี่... เพิ่งทราบว่ามีกระทู้นี้ด้วย, ขอให้กำลังใจครับ... เย้...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 08, 2012, 10:05:02 PM
แม้ว่าศาลปกครองกลางจะจำหน่ายคดีแล้วตามที่ฟ้องครั้งแรกเหตุผลว่าเหตุแห่งการฟ้องหมดสิ้นไปแล้วก็ตาม  ยกที่สอง...ส่งฟ้องศาลปกครองรอบใหม่แล้วเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๕  ข้อหาเลือกปฎิบัติ  ศาลประทับรับฟ้องแล้วเมื่อ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕  ตามเลขคดีที่ ....../๒๕๕๕  เพิ่งได้รับหนังสือตอบรับแจ้งจากศาลฯ วันอาทิตย์ที่ ๕ มค.๕๕ นี่เอง  ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล...

ผมทราบดีว่าบรรดาพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทั้งหลายในสถานที่แห่งนี้  มีหลายท่านที่อยากซื้ออยากได้เร็ว ยอมซิกแซกนอกระบบ  ติดต่อผ่านพวกหน้าม้าตามหน่วยงานราชการต่าง ๆ   เหล่านี้เป็นการสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ  และทำให้ข้าราชการเหล่านี้เกิดความโลภ  เคยตัว เคยได้ง่าย ๆ  เลยพยายามทางทางกลั่นแกล้งบีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อม  ทำให้ผู้ที่มีคุณสมบัติถูกต้องครบถ้วนแต่ไม่ยอมเสียเบี้ยบ้ายรายทางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

อย่างน้อยผมอยากให้ท่านทั้งหลายทราบว่า ยังมีผมอีกคนหนึ่งที่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ จะต่อสู้จนถึงที่สุด  ขอวิงวอนท่าน ๆ ว่าเลิกสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ เสียที   ผมเชื่อว่ายังมีหลายท่านที่เจ็บช้ำน้ำใจกับดุลยพินิจ....ของนายทะเบียน  แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าต่อสู้ หรือรอเปลี่ยนย้ายนายอำเภอคนใหม่  เผื่ออนาคตอาจโชคดีพบคนที่ไม่บ้าอำนาจ ข่มเหงประชาชน  ผมคิดว่ามันเป็นช่องทางและวัฒนธรรมของเขา  แต่เชื่อว่าโอกาสน้อยมากที่ท่านจะได้พบกับนายอำเภอคนในฝันในจินตาการของท่าน   ไม่ต้องรีรอและกังวลใด ๆ  หากคุณสมบัติถูกต้องมีเอกสารหลักฐานครบถ้วนแล้วยืนฟ้องศาลปกครองเลยครับ    ดุลยพินิจนายทะเบียนไม่เหนือกว่ากฎหมายไปได้หรอก ผมเชื่อมั่นอย่างนั้น    ::014:: ::014::


.........คดีพิพาทเกี่ยวกับหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐกระทำการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย.......   ::002::
ถ้ามี ๑ คนจริง ๑ อำเภอ อย่างนี้ .....  สังคมไทยเปลี่ยน ...... ดีขึ้นแน่นอน   ::014::

ผมว่าดีอย่างหนึ่งครับที่เกิดในเมืองไทย สามารถครอบครองปืนได้หลาย ๆ กระบอก หลาย ๆ ความแรง

ไม่เหมือนหลาย ๆ ประเทศที่ห้ามครอบครอง อยากยิงทีก็ซื้อทัวร์เข้าไปยิงในประเทศที่เปิดกว้า่ง

ดำเนินการตามอุดมการณ์ที่ตั้งไว้ก็ดีแล้วครับ  อาจจะช้าหน่อย ก็ต้องทำใจครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: MAGNUM-60 ที่ กุมภาพันธ์ 08, 2012, 11:11:56 PM
+1 ในความตั้งใจจริงสู้จนถึงที่สุด   จริง ๆ แล้วนายอำเภอไม่ได้ถูกย้า่ยหรอกครับ แต่น่าจะเป็นฤดูโยกย้ายปกติมากกว่าครับ

ของที่บ้านผมก็เพิ่งมาได้ 3-4 วันครับ มาจากปทุมธานี  หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่าจะนิสัยดีด้วยครับ

ใครมีข้อมูลจากปทุม ขอความคิดเห็นด้วยครับ ผมเลยแหย่ปอสามไปหนึ่งกระบอก ยังไม่ทราบผล ::005::

เท่าที่รู้มา  กินเงินเป็นพักษาหาร  เหมือนกันครับ  จะหนักเบาอยู่ที่ของที่อยากได้นะครับ


พี่แม็กให้ข้อมูลผิดพลาดอย่างมากเลยครัีบ

  .45 ค่าปอสาม ห้าบาท ก็ไม่เสียครับ

สงสัยผิดกลิ่นมั้ง


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: montri.7 ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2012, 08:33:12 AM
แม้ว่าศาลปกครองกลางจะจำหน่ายคดีแล้วตามที่ฟ้องครั้งแรกเหตุผลว่าเหตุแห่งการฟ้องหมดสิ้นไปแล้วก็ตาม  ยกที่สอง...ส่งฟ้องศาลปกครองรอบใหม่แล้วเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๕  ข้อหาเลือกปฎิบัติ  ศาลประทับรับฟ้องแล้วเมื่อ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕  ตามเลขคดีที่ ....../๒๕๕๕  เพิ่งได้รับหนังสือตอบรับแจ้งจากศาลฯ วันอาทิตย์ที่ ๕ มค.๕๕ นี่เอง  ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล...

ผมทราบดีว่าบรรดาพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทั้งหลายในสถานที่แห่งนี้  มีหลายท่านที่อยากซื้ออยากได้เร็ว ยอมซิกแซกนอกระบบ  ติดต่อผ่านพวกหน้าม้าตามหน่วยงานราชการต่าง ๆ   เหล่านี้เป็นการสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ  และทำให้ข้าราชการเหล่านี้เกิดความโลภ  เคยตัว เคยได้ง่าย ๆ  เลยพยายามทางทางกลั่นแกล้งบีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อม  ทำให้ผู้ที่มีคุณสมบัติถูกต้องครบถ้วนแต่ไม่ยอมเสียเบี้ยบ้ายรายทางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

อย่างน้อยผมอยากให้ท่านทั้งหลายทราบว่า ยังมีผมอีกคนหนึ่งที่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ จะต่อสู้จนถึงที่สุด  ขอวิงวอนท่าน ๆ ว่าเลิกสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ เสียที   ผมเชื่อว่ายังมีหลายท่านที่เจ็บช้ำน้ำใจกับดุลยพินิจ....ของนายทะเบียน  แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าต่อสู้ หรือรอเปลี่ยนย้ายนายอำเภอคนใหม่  เผื่ออนาคตอาจโชคดีพบคนที่ไม่บ้าอำนาจ ข่มเหงประชาชน  ผมคิดว่ามันเป็นช่องทางและวัฒนธรรมของเขา  แต่เชื่อว่าโอกาสน้อยมากที่ท่านจะได้พบกับนายอำเภอคนในฝันในจินตาการของท่าน   ไม่ต้องรีรอและกังวลใด ๆ  หากคุณสมบัติถูกต้องมีเอกสารหลักฐานครบถ้วนแล้วยืนฟ้องศาลปกครองเลยครับ    ดุลยพินิจนายทะเบียนไม่เหนือกว่ากฎหมายไปได้หรอก ผมเชื่อมั่นอย่างนั้น    ::014:: ::014::


.........คดีพิพาทเกี่ยวกับหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐกระทำการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย.......   ::002::
ถ้ามี ๑ คนจริง ๑ อำเภอ อย่างนี้ .....  สังคมไทยเปลี่ยน ...... ดีขึ้นแน่นอน   ::014::

ผมว่าดีอย่างหนึ่งครับที่เกิดในเมืองไทย สามารถครอบครองปืนได้หลาย ๆ กระบอก หลาย ๆ ความแรง

ไม่เหมือนหลาย ๆ ประเทศที่ห้ามครอบครอง อยากยิงทีก็ซื้อทัวร์เข้าไปยิงในประเทศที่เปิดกว้า่ง

ดำเนินการตามอุดมการณ์ที่ตั้งไว้ก็ดีแล้วครับ  อาจจะช้าหน่อย ก็ต้องทำใจครับ

ดีครับขอเชียด้วยครับขอให้ดำเนินตามอุดมการณ์ต่อไปครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2012, 09:18:52 AM
แม้ว่าศาลปกครองกลางจะจำหน่ายคดีแล้วตามที่ฟ้องครั้งแรกเหตุผลว่าเหตุแห่งการฟ้องหมดสิ้นไปแล้วก็ตาม  ยกที่สอง...ส่งฟ้องศาลปกครองรอบใหม่แล้วเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๕  ข้อหาเลือกปฎิบัติ  ศาลประทับรับฟ้องแล้วเมื่อ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕  ตามเลขคดีที่ ....../๒๕๕๕  เพิ่งได้รับหนังสือตอบรับแจ้งจากศาลฯ วันอาทิตย์ที่ ๕ มค.๕๕ นี่เอง  ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล...

ผมทราบดีว่าบรรดาพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทั้งหลายในสถานที่แห่งนี้  มีหลายท่านที่อยากซื้ออยากได้เร็ว ยอมซิกแซกนอกระบบ  ติดต่อผ่านพวกหน้าม้าตามหน่วยงานราชการต่าง ๆ   เหล่านี้เป็นการสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ  และทำให้ข้าราชการเหล่านี้เกิดความโลภ  เคยตัว เคยได้ง่าย ๆ  เลยพยายามทางทางกลั่นแกล้งบีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อม  ทำให้ผู้ที่มีคุณสมบัติถูกต้องครบถ้วนแต่ไม่ยอมเสียเบี้ยบ้ายรายทางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

อย่างน้อยผมอยากให้ท่านทั้งหลายทราบว่า ยังมีผมอีกคนหนึ่งที่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ จะต่อสู้จนถึงที่สุด  ขอวิงวอนท่าน ๆ ว่าเลิกสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ เสียที   ผมเชื่อว่ายังมีหลายท่านที่เจ็บช้ำน้ำใจกับดุลยพินิจ....ของนายทะเบียน  แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าต่อสู้ หรือรอเปลี่ยนย้ายนายอำเภอคนใหม่  เผื่ออนาคตอาจโชคดีพบคนที่ไม่บ้าอำนาจ ข่มเหงประชาชน  ผมคิดว่ามันเป็นช่องทางและวัฒนธรรมของเขา  แต่เชื่อว่าโอกาสน้อยมากที่ท่านจะได้พบกับนายอำเภอคนในฝันในจินตาการของท่าน   ไม่ต้องรีรอและกังวลใด ๆ  หากคุณสมบัติถูกต้องมีเอกสารหลักฐานครบถ้วนแล้วยืนฟ้องศาลปกครองเลยครับ    ดุลยพินิจนายทะเบียนไม่เหนือกว่ากฎหมายไปได้หรอก ผมเชื่อมั่นอย่างนั้น    ::014:: ::014::

ขอแสดงความนับถืออย่างจริงใจครับ... นายสมชายด่าพวกจ่ายใต้โต๊ะมาตลอด ด่าแล้วด่าอีกจนปากจัดในเว็บนี้จนกระทั่งตัวเองเอียนเองครับ...

รากเหง้าแห่งความเลวทั้งหลายทั้งปวงในสังคมไทย ล้วนแล้วแต่มาจากผลแห่งการบังคับใช้กฎหมายไม่ได้ครับ... แล้วผู้คน(โง่)ก็ต่างอ้างว่ามันเป็นวัฒนธรรม ซึ่งไม่ถูกต้องอย่างสิ้นเชิง เพราะวัฒนธรรมคือความเจริญงอกงามซึ่งไม่ใช่วิถีแห่งการผิดกฎหมายครับ...

คอรัปชั่นทุกรูปแบบคือหนทางตรงข้ามกับ"วัฒนธรรม" และเป็นหนทางแห่งหายนะครับ... คนไทยส่วนหนึ่งโง่จนมองไม่เห็นว่าหาก"คนส่วนใหญ่"ยืนหยัดต่อสู้กับคอรัปชั่น เมื่อนั้นสิ่งนี้จะกลายเป็นสิ่งประหลาด และนิติธรรมจะเป็นสิ่งธรรมดา ประเทศไทยสามารถบังคับใช้กฎหมายได้, สังคมสงบสุขครับ...

แต่ในทางความเป็นจริงคนต่อสู้กับคอรัปชั่นคือ"คนส่วนน้อย"ครับ... เสียดายที่ประเทศเรามีคนอย่างท่าน(และคนอย่างท่านอื่นในเว็บนี้ - ที่ต่อสู้โดยยึดกฎหมายเป็นสรณะ) มีจำนวนน้อยไปครับ...


เรื่องแบบนี้ทั้ง 2 ฝ่ายคือเหล่าคนรักปืน ที่ให้ และ ไม่ให้ ล้วนมีจุดมุ่งหมายเหมือนกันคืออยากได้ปืนมาครอบครอง
มันไม่ได้เกี่ยวกับ โง่ หรือ ไม่โง่ หรอกครับ  เอาอะไรมาวัดว่าการที่เขาเพิกเฉยหรือไม่สนใจกับการคอรับชั่นเป็นคนโง่
ถ้าเราคิดอย่างนี้ ก็เท่ากับว่าอีกฝ่ายที่เป็นกลุ่มฝ่ายให้ก็ย่อมสามารถมองได้เช่นกันว่าฝ่ายไม่ให้นั้นเป็นคนโง่ได้เช่นกัน

ในแนวคิดเดียวกันพวกที่ไม่ชอบปืนเลย เขาก็สามารถมองว่าพวกเราเป็นคนโง่ได้ ในเหตุผลของเขา เช่น หมดค่ากระสุน
หมดค่าปืน และอะไรอีกหลายอย่าง เขาอาจคิดว่าทำไมไม่เก็บเงินไว้ใช้อย่างอื่นที่เป็นประโยชน์

เห็นไหมครับ การมองดูคนอื่นเป็นคนโง่ได้ คนอื่นก็ย่อมมองเราเป็นคนโง่ในเหตุผลของเขาได้เช่นกัน
และการทำแบบนี้ ลังแต่จะเกิดความแตกต่าง แตกแยก โดยไร้เหตุผลครับ  ในเมื่อมันเป็นวิถีทางของใคร
ของมัน ก็ปล่อยให้เป็นไปตามบริบทของสังคมที่จะเกื้อหนุนหรือลงโทษเขาเองครับ

ในเรื่องนี้ไม่มีใครโง่หรอกครับ มีแต่คนฉลาดทั้งนั้น ฉลาดที่รู้จักหาเงินเก็บเงินจนมีเหลือใช้ สามารถเอามาซื้อปืนไว้
ยิงเล่นได้  ผมว่าทุกคนฉลาดหมดครับ คนเก็บเงินไว้ไม่ซื้อปืน ก็ฉลาดไปอีกแบบ
คนเก็บเงินจนมีเงินมาซื้อปืนไว้ยิงเล่นก็ฉลาดไปอีกแบบ  ในความเห็นผมทุกคนฉลาดหมดครับ

 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2012, 09:59:06 AM
แม้ว่าศาลปกครองกลางจะจำหน่ายคดีแล้วตามที่ฟ้องครั้งแรกเหตุผลว่าเหตุแห่งการฟ้องหมดสิ้นไปแล้วก็ตาม  ยกที่สอง...ส่งฟ้องศาลปกครองรอบใหม่แล้วเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๕  ข้อหาเลือกปฎิบัติ  ศาลประทับรับฟ้องแล้วเมื่อ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕  ตามเลขคดีที่ ....../๒๕๕๕  เพิ่งได้รับหนังสือตอบรับแจ้งจากศาลฯ วันอาทิตย์ที่ ๕ มค.๕๕ นี่เอง  ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล...

ผมทราบดีว่าบรรดาพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทั้งหลายในสถานที่แห่งนี้  มีหลายท่านที่อยากซื้ออยากได้เร็ว ยอมซิกแซกนอกระบบ  ติดต่อผ่านพวกหน้าม้าตามหน่วยงานราชการต่าง ๆ   เหล่านี้เป็นการสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ  และทำให้ข้าราชการเหล่านี้เกิดความโลภ  เคยตัว เคยได้ง่าย ๆ  เลยพยายามทางทางกลั่นแกล้งบีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อม  ทำให้ผู้ที่มีคุณสมบัติถูกต้องครบถ้วนแต่ไม่ยอมเสียเบี้ยบ้ายรายทางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

อย่างน้อยผมอยากให้ท่านทั้งหลายทราบว่า ยังมีผมอีกคนหนึ่งที่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ จะต่อสู้จนถึงที่สุด  ขอวิงวอนท่าน ๆ ว่าเลิกสร้างวัฒนธรรมผิด ๆ เสียที   ผมเชื่อว่ายังมีหลายท่านที่เจ็บช้ำน้ำใจกับดุลยพินิจ....ของนายทะเบียน  แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าต่อสู้ หรือรอเปลี่ยนย้ายนายอำเภอคนใหม่  เผื่ออนาคตอาจโชคดีพบคนที่ไม่บ้าอำนาจ ข่มเหงประชาชน  ผมคิดว่ามันเป็นช่องทางและวัฒนธรรมของเขา  แต่เชื่อว่าโอกาสน้อยมากที่ท่านจะได้พบกับนายอำเภอคนในฝันในจินตาการของท่าน   ไม่ต้องรีรอและกังวลใด ๆ  หากคุณสมบัติถูกต้องมีเอกสารหลักฐานครบถ้วนแล้วยืนฟ้องศาลปกครองเลยครับ    ดุลยพินิจนายทะเบียนไม่เหนือกว่ากฎหมายไปได้หรอก ผมเชื่อมั่นอย่างนั้น    ::014:: ::014::

ขอแสดงความนับถืออย่างจริงใจครับ... นายสมชายด่าพวกจ่ายใต้โต๊ะมาตลอด ด่าแล้วด่าอีกจนปากจัดในเว็บนี้จนกระทั่งตัวเองเอียนเองครับ...

รากเหง้าแห่งความเลวทั้งหลายทั้งปวงในสังคมไทย ล้วนแล้วแต่มาจากผลแห่งการบังคับใช้กฎหมายไม่ได้ครับ... แล้วผู้คน(โง่)ก็ต่างอ้างว่ามันเป็นวัฒนธรรม  ซึ่งไม่ถูกต้องอย่างสิ้นเชิง เพราะวัฒนธรรมคือความเจริญงอกงามซึ่งไม่ใช่วิถีแห่งการผิดกฎหมายครับ...

คอรัปชั่นทุกรูปแบบคือหนทางตรงข้ามกับ"วัฒนธรรม" และเป็นหนทางแห่งหายนะครับ... คนไทยส่วนหนึ่งโง่จนมองไม่เห็นว่าหาก"คนส่วนใหญ่"ยืนหยัดต่อสู้กับคอรัปชั่น เมื่อนั้นสิ่งนี้จะกลายเป็นสิ่งประหลาด และนิติธรรมจะเป็นสิ่งธรรมดา ประเทศไทยสามารถบังคับใช้กฎหมายได้, สังคมสงบสุขครับ...

แต่ในทางความเป็นจริงคนต่อสู้กับคอรัปชั่นคือ"คนส่วนน้อย"ครับ... เสียดายที่ประเทศเรามีคนอย่างท่าน(และคนอย่างท่านอื่นในเว็บนี้ - ที่ต่อสู้โดยยึดกฎหมายเป็นสรณะ) มีจำนวนน้อยไปครับ...

เรื่องแบบนี้ทั้ง 2 ฝ่ายคือเหล่าคนรักปืน ที่ให้ และ ไม่ให้ ล้วนมีจุดมุ่งหมายเหมือนกันคืออยากได้ปืนมาครอบครอง
มันไม่ได้เกี่ยวกับ โง่ หรือ ไม่โง่ หรอกครับ  เอาอะไรมาวัดว่าการที่เขาเพิกเฉยหรือไม่สนใจกับการคอรับชั่นเป็นคนโง่
ถ้าเราคิดอย่างนี้ ก็เท่ากับว่าอีกฝ่ายที่เป็นกลุ่มฝ่ายให้ก็ย่อมสามารถมองได้เช่นกันว่าฝ่ายไม่ให้นั้นเป็นคนโง่ได้เช่นกัน

ในแนวคิดเดียวกันพวกที่ไม่ชอบปืนเลย เขาก็สามารถมองว่าพวกเราเป็นคนโง่ได้ ในเหตุผลของเขา เช่น หมดค่ากระสุน
หมดค่าปืน และอะไรอีกหลายอย่าง เขาอาจคิดว่าทำไมไม่เก็บเงินไว้ใช้อย่างอื่นที่เป็นประโยชน์

เห็นไหมครับ การมองดูคนอื่นเป็นคนโง่ได้ คนอื่นก็ย่อมมองเราเป็นคนโง่ในเหตุผลของเขาได้เช่นกัน
และการทำแบบนี้ ลังแต่จะเกิดความแตกต่าง แตกแยก โดยไร้เหตุผลครับ  ในเมื่อมันเป็นวิถีทางของใคร
ของมัน ก็ปล่อยให้เป็นไปตามบริบทของสังคมที่จะเกื้อหนุนหรือลงโทษเขาเองครับ

ในเรื่องนี้ไม่มีใครโง่หรอกครับ มีแต่คนฉลาดทั้งนั้น ฉลาดที่รู้จักหาเงินเก็บเงินจนมีเหลือใช้  สามารถเอามาซื้อปืนไว้
ยิงเล่นได้  ผมว่าทุกคนฉลาดหมดครับ คนเก็บเงินไว้ไม่ซื้อปืน ก็ฉลาดไปอีกแบบ
คนเก็บเงินจนมีเงินมาซื้อปืนไว้ยิงเล่นก็ฉลาดไปอีกแบบ  ในความเห็นผมทุกคนฉลาดหมดครับ

ต้องขอภัยหากเข้าใจผิดนะครับ, นายสมชายด่าคนโง่ตามตัวแดงครับ... ขยายความว่าคนที่เห็นว่าการคอรัปชั่นคือวัฒนธรรมคือคนโง่ครับ...

ตรงนี้โง่ และนายสมชายก็ย้ำอีกว่าโง่ที่เห็นหนทางหายนะคือ"วัฒนธรรม"ครับ เพราะวัฒนธรรมคือสิ่งที่เจริญ... ส่วนการที่เพิกเฉยไม่แสดงการยินดียินร้าย ไม่ใส่ใจว่าใครจะคอรัปชั่นอย่างไร ฉันก็ไม่สนใจ เพราะฉันมีสตางค์พอให้ซื้อปืนได้ ฉันก็ไม่สนใจตราบใดที่ฉันไม่เดือดร้อน, อย่างนี้นายสมชายมองว่ากำกึ่งเป็นคนเห็นแก่ตัวนะครับ เพราะจะเกื้อหนุนให้บริบทในสังคมนั่นแหละบิดเบี้ยวครับ ตรงนี้น่าจะช่วยๆกัน...

ถ้าวัดเรื่องเงินมากฉลาดมาก เงินน้อยฉลาดน้อย... ตรงนี้ก็แปลกอีก เพราะนายสมชายว่ามันไม่เกี่ยวกันครับ หากวัดตัวเลขตรงนี้ นายสมชายว่าตัวเองอยู่ในกลุ่มฉลาด(เพราะมีเงินพอซื้อปืนและกระสุน - หากอยากจะซื้อ)ครับ แต่นายสมชายรู้สึกว่าตัวเองยังโง่ในหลายเรื่อง ยื่งอ่านยิ่งรู้สึกตัวเองโง่...

ย้ำอีกครั้งครับ... ว่าคนโง่ในที่นี้คือคนที่สนับสนุนคอรัปชั่น ไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม โดยหลงผิดคิดว่ามันเป็นวัฒนธรรม...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:12:32 AM
สนทนากันวันละครั้งนะครับ

ผมยังไม่เคยพบเห็นว่า ใครมีความคิดเห็นว่า "การคอรัปชั่นคือวัฒนธรรม"  สักคนเลยครับ
การคอรับชั่นนั้นมีได้ไม่ยกเว้นในภาคเอกชน มันอยู่ในคนกลุ่มๆหนึ่งส่วนน้อยของประเทศครับ

และผมก็ยังไม่เคยเห็นว่ามีใครสักคนที่อยากสนับสนุนการคอรัปชั่นหรืออยากให้การคอรัปชั่นเป็นวัฒนธรรม
ไม่มีจริงๆเลยครับ ผมว่าไม่มีหรอกครับ แต่ที่มันมีก็เพราะการแก่งแย่งอยากได้ผลประโยชน์

อย่าลืมว่าตอนนี้เรากำลังคุยกันเรื่อง ขอปืน แล้วไม่ผ่าน  แต่ก็มีบางรายที่ให้เงินแล้วเรื่องผ่านสะดวก
พฤติกรรมตรงนี้ เรียกได้ว่า ฉ้อราษฏร์ ครับเพราะเป็นการหาประโยชน์เบียดบังเอาเงินจากประชาชน
แต่ถ้าเมื่อไหร่จิกเงินหลวงจึงจะเรียกว่า "บังหลวง"  ซึ่งคนที่จะขอซื้อปืนจะเบื่อหน่ายกับพฤติกรรม
ฉ้อราษฏร์ ซึ่งคนที่กำลังทำการฉ้อราษฏร์นั้นจะไปว่าเขากำลังทำคอรับชั่นก็หนักไปหน่อย
เพราะการคอรับชั่นมันกินบ้านกินเมืองครับ ซึ่งจะทำคนเดียวไม่ได้มักจะทำเป็นขบวนการครับ
หากเข้าไปร้องเรียนก็อาจโดนอุ้มได้ครับ



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 05:57:47 PM
สนทนากันวันละครั้งนะครับ

ผมยังไม่เคยพบเห็นว่า ใครมีความคิดเห็นว่า "การคอรัปชั่นคือวัฒนธรรม"  สักคนเลยครับ
การคอรับชั่นนั้นมีได้ไม่ยกเว้นในภาคเอกชน มันอยู่ในคนกลุ่มๆหนึ่งส่วนน้อยของประเทศครับ

และผมก็ยังไม่เคยเห็นว่ามีใครสักคนที่อยากสนับสนุนการคอรัปชั่นหรืออยากให้การคอรัปชั่นเป็นวัฒนธรรม
ไม่มีจริงๆเลยครับ ผมว่าไม่มีหรอกครับ แต่ที่มันมีก็เพราะการแก่งแย่งอยากได้ผลประโยชน์

อย่าลืมว่าตอนนี้เรากำลังคุยกันเรื่อง ขอปืน แล้วไม่ผ่าน  แต่ก็มีบางรายที่ให้เงินแล้วเรื่องผ่านสะดวก
พฤติกรรมตรงนี้ เรียกได้ว่า ฉ้อราษฏร์ ครับเพราะเป็นการหาประโยชน์เบียดบังเอาเงินจากประชาชน
แต่ถ้าเมื่อไหร่จิกเงินหลวงจึงจะเรียกว่า "บังหลวง"  ซึ่งคนที่จะขอซื้อปืนจะเบื่อหน่ายกับพฤติกรรม
ฉ้อราษฏร์ ซึ่งคนที่กำลังทำการฉ้อราษฏร์นั้นจะไปว่าเขากำลังทำคอรับชั่นก็หนักไปหน่อย
เพราะการคอรับชั่นมันกินบ้านกินเมืองครับ ซึ่งจะทำคนเดียวไม่ได้มักจะทำเป็นขบวนการครับ
หากเข้าไปร้องเรียนก็อาจโดนอุ้มได้ครับ

ตามตัวสีแดง... มีจริงนะครับ ลองค้นดูในเว็บนี้แหละครับ...

คำว่า corruption แปลว่า...
1) เน่าเปื่อย
2) นำไปในทางชั่ว, ไม่บริสุทธิ์, ทำให้เลวลง, ทำให้เขว
3) ให้สินบน กินสินบน ทุจริต

ดังนั้นตามที่คุณ Sitta อธิบายความแตกต่างมาตามย่อหน้าสีเขียว จึงไม่ถูกต้องครับ...
และยังยืนยันเหมือนเดิมว่าคนที่ดูดาย เพราะถือว่าฉันมีเงินซื้อปืนและกระสุน ฉันเป็นคนฉลาดไม่เดือดร้อน และปล่อยให้บริบทของสังคมดำเนินการนั้น คือคนเห็นแก่ตัวครับ...

เรื่องที่ว่าคนโง่คนฉลาดแตกต่างกันที่มีเงินแยะเงินน้อยนั้นก็ไม่ควรเอามาพิจารณา เพราะคนฉลาดหรือโง่มันขึ้นอยู่กับว่าเลือกประกอบอาชีพอะไร... อาชีพบางอาชีพได้เงินสุจริตถูกกฎหมายแบบง่ายๆ แค่นั่งจ้องคอมพิวเตอร์เล่นธุรกรรมการเงิน เพียงวันละไม่กี่ชั่วโมงก็ได้เงินไหลมาเหมือนบ่อน้ำซับไม่มีวันหมดไปตลอดชีวิตตราบใดที่ประเทศไทยยังมีระบบเงินตราฯ, ข้อจำกัดอยู่มีอยู่แค่"อยากได้เท่าไหร่"เท่านั้นเอง(อยากทราบว่าทำอาชีพอะไรค้นกระทู้เก่าของนายสมชาย)...

ส่วนอาชีพบางอาชีพเช่นข้าราชการ เขามีความภูมิใจในอาชีพ มีความพอเพียงฯ เขาก็สุขใจ... บังเอิญนายสมชายผ่านโลกทั้ง 2 แบบมาแล้ว จึงพูดได้ว่าไม่เกี่ยวกับฉลาดหรือโง่...

ไม่อยากคุยเรื่องนี้ต่อแล้วนะครับ, คุยแล้วมันจะยาวครับ...  คุณ sitta "เล่นกับความหมายภาษา"มาแบบนี้ต้องขอบอกว่าคุยต่อแล้วไม่สนุกแน่ครับ ยุติแค่นี้ดีกว่าครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: konputhai ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 08:55:03 PM
    คุณสมชาย(ฮา) เจอกับ คุณสิทธา(ฮาไม่ออก) ว่ากันด้วยเหตุผล คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะดำเนินชีวิตได้ ก็ว่ากันไปครับ ใครจะเลือกทางไหน  ถ้าไม่ทำให้ตัวเองและผู้อื่นเดือดร้อนก็ถือว่าดีที่สุดแล้วครับ  ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 09:09:38 PM
   คุณสมชาย(ฮา) เจอกับ คุณสิทธา(ฮาไม่ออก) ว่ากันด้วยเหตุผล คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะดำเนินชีวิตได้ ก็ว่ากันไปครับ ใครจะเลือกทางไหน  ถ้าไม่ทำให้ตัวเองและผู้อื่นเดือดร้อนก็ถือว่าดีที่สุดแล้วครับ  ::002::

เห็นด้วยครับ คุณ สำราญ  บางคนอยากได้ใจจะขาด มีวิธีไหนที่ทำได้ เค้าก็ดิ้น

ผมก็ไม่เห็นด้วยกับการจ่ายตังค์ให้พวก ปาหลัด กับพวกนาย นะครับ

ทุกกระบอกที่มีก็ไม่ได้จ่ายเพื่อได้มา แต่หลายกระบอกก็มาขอหลังจากได้แล้ว

กล้าขอ กล้าให้ครับ ::014:: ::014:: แต่ห้ามขู่ว่าไม่ให้ เพราะไม่ให้ก็ไม่เอา

มรึงไม่ให้ คนมาใหม่อาจให้ก็ได้ ใครจะรู้


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 09:37:50 PM
สนทนากันวันละครั้งนะครับ

ผมยังไม่เคยพบเห็นว่า ใครมีความคิดเห็นว่า "การคอรัปชั่นคือวัฒนธรรม"  สักคนเลยครับ
การคอรับชั่นนั้นมีได้ไม่ยกเว้นในภาคเอกชน มันอยู่ในคนกลุ่มๆหนึ่งส่วนน้อยของประเทศครับ

และผมก็ยังไม่เคยเห็นว่ามีใครสักคนที่อยากสนับสนุนการคอรัปชั่นหรืออยากให้การคอรัปชั่นเป็นวัฒนธรรม
ไม่มีจริงๆเลยครับ ผมว่าไม่มีหรอกครับ แต่ที่มันมีก็เพราะการแก่งแย่งอยากได้ผลประโยชน์

อย่าลืมว่าตอนนี้เรากำลังคุยกันเรื่อง ขอปืน แล้วไม่ผ่าน  แต่ก็มีบางรายที่ให้เงินแล้วเรื่องผ่านสะดวก
พฤติกรรมตรงนี้ เรียกได้ว่า ฉ้อราษฏร์ ครับเพราะเป็นการหาประโยชน์เบียดบังเอาเงินจากประชาชน
แต่ถ้าเมื่อไหร่จิกเงินหลวงจึงจะเรียกว่า "บังหลวง"  ซึ่งคนที่จะขอซื้อปืนจะเบื่อหน่ายกับพฤติกรรม
ฉ้อราษฏร์ ซึ่งคนที่กำลังทำการฉ้อราษฏร์นั้นจะไปว่าเขากำลังทำคอรับชั่นก็หนักไปหน่อย
เพราะการคอรับชั่นมันกินบ้านกินเมืองครับ ซึ่งจะทำคนเดียวไม่ได้มักจะทำเป็นขบวนการครับ
หากเข้าไปร้องเรียนก็อาจโดนอุ้มได้ครับ

ตามตัวสีแดง... มีจริงนะครับ ลองค้นดูในเว็บนี้แหละครับ...

คำว่า corruption แปลว่า...
1) เน่าเปื่อย
2) นำไปในทางชั่ว, ไม่บริสุทธิ์, ทำให้เลวลง, ทำให้เขว
3) ให้สินบน กินสินบน ทุจริต

ดังนั้นตามที่คุณ Sitta อธิบายความแตกต่างมาตามย่อหน้าสีเขียว จึงไม่ถูกต้องครับ...
และยังยืนยันเหมือนเดิมว่าคนที่ดูดาย เพราะถือว่าฉันมีเงินซื้อปืนและกระสุน ฉันเป็นคนฉลาดไม่เดือดร้อน และปล่อยให้บริบทของสังคมดำเนินการนั้น คือคนเห็นแก่ตัวครับ...

เรื่องที่ว่าคนโง่คนฉลาดแตกต่างกันที่มีเงินแยะเงินน้อยนั้นก็ไม่ควรเอามาพิจารณา เพราะคนฉลาดหรือโง่มันขึ้นอยู่กับว่าเลือกประกอบอาชีพอะไร... อาชีพบางอาชีพได้เงินสุจริตถูกกฎหมายแบบง่ายๆ แค่นั่งจ้องคอมพิวเตอร์เล่นธุรกรรมการเงิน เพียงวันละไม่กี่ชั่วโมงก็ได้เงินไหลมาเหมือนบ่อน้ำซับไม่มีวันหมดไปตลอดชีวิตตราบใดที่ประเทศไทยยังมีระบบเงินตราฯ, ข้อจำกัดอยู่มีอยู่แค่"อยากได้เท่าไหร่"เท่านั้นเอง(อยากทราบว่าทำอาชีพอะไรค้นกระทู้เก่าของนายสมชาย)...

ส่วนอาชีพบางอาชีพเช่นข้าราชการ เขามีความภูมิใจในอาชีพ มีความพอเพียงฯ เขาก็สุขใจ... บังเอิญนายสมชายผ่านโลกทั้ง 2 แบบมาแล้ว จึงพูดได้ว่าไม่เกี่ยวกับฉลาดหรือโง่...

ไม่อยากคุยเรื่องนี้ต่อแล้วนะครับ, คุยแล้วมันจะยาวครับ...  คุณ sitta "เล่นกับความหมายภาษา"มาแบบนี้ต้องขอบอกว่าคุยต่อแล้วไม่สนุกแน่ครับ ยุติแค่นี้ดีกว่าครับ...

เรื่องนี้หาศึกษาได้ในงานวิจัย ของ ดร.สุพรรณีที่วิจัยเรื่องการคอรับชั่น และอีกหลายท่านที่ทำวิจัยไว้
เขาจะมีคำนิยามไว้ครับว่าคำนั้นหมายถึงอะไร ผมชอบนำงานแบบนี้มาอ้างอิงครับ
การหาคำในดิกชั่นนารีก็แปลอ้างอิงได้แต่มันไม่ละเอียดพอครับอาจเข้าใจหลงทางได้
หรือถ้าฟังคำพูดที่ฟังต่อๆกันมา บางทีความหมายหรือเนื้อหาก็เปลี่ยนไปเป็นอีกอย่างได้ครับ




หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:02:39 PM
คนจ่ายสินบนแลกกับป.3 ไม่อาจกล่าวว่าเงินฉัน ฉันมี ฉันจ่าย ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
เพราะมันทำให้คนที่ไม่จ่ายเดือดร้อน ถูกดึงเรื่อง ถูกกลั่นแกล้ง เป็นเชื้อชั่วที่กระจายออกไป
บังหลวง กับฉ้อราษฎร์ มันก็เลวด้วยกัน ฉ้อราษฎร์ยังพ่วงราษฎร์สมรู้ยินยอมเข้าไปด้วย  :DD

เปรียบได้กับสังคมหญิงชาย ...... ใครจำต้องสมยอม ให้เขาข่มขืน ผมเศร้าใจ ผมเห็นใจ
แต่ถ้าโดนข่มขืนแล้ว มาชักชวน มาชักนำ ให้เพื่อนโดนข่มขืนบ้าง ให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดา ผมเรียกว่า ดอกท..  ::007::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: konputhai ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:20:08 PM
คนจ่ายสินบนแลกกับป.3 ไม่อาจกล่าวว่าเงินฉัน ฉันมี ฉันจ่าย ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
เพราะมันทำให้คนที่ไม่จ่ายเดือดร้อน ถูกดึงเรื่อง ถูกกลั่นแกล้ง เป็นเชื้อชั่วที่กระจายออกไป
บังหลวง กับฉ้อราษฎร์ มันก็เลวด้วยกัน ฉ้อราษฎร์ยังพ่วงราษฎร์สมรู้ยินยอมเข้าไปด้วย  :DD

เปรียบได้กับสังคมหญิงชาย ...... ใครจำต้องสมยอม ให้เขาข่มขืน ผมเศร้าใจ ผมเห็นใจ
แต่ถ้าโดนข่มขืนแล้ว มาชักชวน มาชักนำ ให้เพื่อนโดนข่มขืนบ้าง ให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดา ผมเรียกว่า ดอกท..  ::007::

พอโดนข่มขืนแล้วเขาอาจจะมีความสุขของเขาก็ได้  เพราะเขาอาจจะไม่เคยแต่งงานเลยไม่รู้ว่าโดนแล้วมีความสุข  ::005:: ::005::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: montri.7 ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:47:59 PM
http://www.youtube.com/watch?v=2b8E2JN7ttU&feature=related   
 ::008::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:50:53 PM
คนจ่ายสินบนแลกกับป.3 ไม่อาจกล่าวว่าเงินฉัน ฉันมี ฉันจ่าย ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
เพราะมันทำให้คนที่ไม่จ่ายเดือดร้อน ถูกดึงเรื่อง ถูกกลั่นแกล้ง เป็นเชื้อชั่วที่กระจายออกไป
บังหลวง กับฉ้อราษฎร์ มันก็เลวด้วยกัน ฉ้อราษฎร์ยังพ่วงราษฎร์สมรู้ยินยอมเข้าไปด้วย  :DD

เปรียบได้กับสังคมหญิงชาย ...... ใครจำต้องสมยอม ให้เขาข่มขืน ผมเศร้าใจ ผมเห็นใจ
แต่ถ้าโดนข่มขืนแล้ว มาชักชวน มาชักนำ ให้เพื่อนโดนข่มขืนบ้าง ให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดา ผมเรียกว่า ดอกท..  ::007::

เปรียบเทียบไม่ถูกครับ หญิงที่ถูกหลอกไปข่มขืน หรือถูกเพื่อนแนะนำให้ไปถูกข่มขืน
หญิงนั้นไม่สามารถขัดขืนหลีกเลี่ยงได้ครับ โดนข่มขืนทั้งกายและใจ สาหัสสุดๆ

แต่สำหรับการจ่ายการให้เพื่อให้ได้มาซึ่งปอ 3 มันสามารถหลีกเลี่ยงไม่ทำตามได้
ถ้าไม่เห็นด้วยก็ไม่ต้องทำตาม แต่ส่วนมากจะทำตาม แต่ที่แท้จริงแล้ว
ไม่มีราษฏร์คนไหนอยากให้หรอกครับ

เรื่องผมเคยพูดคุยกับผู้พิพากษา มีศักดิ์เป็นพี่เขยผมครับ
จากคำตอบถ้าพิสูจน์ได้ คนที่หนักก็คือคนเรียก
ส่วนคนที่ให้โดยมากจะรอด เพราะถูกข่มขืนใจให้ทำไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อน
ไม่ใช่การยินยอมสมรู้ร่วมคิดครับ แต่เป็นการฉ้อราษฏร์ คือเบียดบังเอาเงินจากประชาชน
แต่ที่เป็นเรื่องราวกันก็เพราะคนมีอำนาจไม่ยอมให้ แต่คนขอก็พอรู้เรื่องกฏหมาย
ดังนั้นเรื่องที่ฟ้องร้องกันก็จะไม่มีเรื่องยัดเงินมาเกี่ยวข้องเพราะมันไม่มีการให้การรับกันครับ
ผมก็ยังไม่เคยได้ยินว่ามีนายอำเภอฟ้องคนขอซื้อปืนยัดเงินนะครับ

 
ผมมีเรื่องเล่าครับ

มีชายแก่คนหนึ่งมีอาชีพค้าขาย ก็อยากได้ปืนมาก  จึงไปขอใบปอ 3 แต่เรื่องเดินช้ามาก
เป็นนายอำเภอใหม่ ชายแก่จึงถามว่าทำอย่างไรจึงจะได้ปืนเร็วๆ ก็ได้รับ
คำตอบอย่างที่รู้กัน ชายแก่จึงจำยอมต้องให้ตามที่ท่านประสงค์ อันที่
จริงถ้าบอกว่าลูกเขยคือใครก็คงจะผ่านแต่โดยดี  

ในเวลาแค่วันเดียว ชายแก่ได้ปืนกลับบ้านไป แกนำไปเพื่อปกป้องชีวิต
และทรัพย์สิน ที่เมื่อวันก่อนมีคนร้ายหลายคนพยายามงัดบ้านเข้ามาปล้นตอนดึก
ดีที่ตอนนั้นมีญาติผ่านแวะมา คนร้ายจึงพากันหลบหนีไป พร้อมทรัพย์ส่วนหนึ่งในโกดัง
ตีราคาได้เจ็ดแสนบาท เรื่องนี้เกิดเมื่อเกือบสามสิบปีที่แล้ว
ชายแก่คนนั้นคือพ่อผมเอง

ขอตั้งคำถามว่า การขอ กับ การให้ อะไรเกิดก่อนกัน
ถ้าทำได้จริง อยากให้ไปกำราบอย่าให้การขอเกิดขึ้นเถอะครับ
อย่ามาด่าว่าพวกเดียวกันเลย ไม่มีใครอยากให้จริงๆครับ สาบานให้ดิ้นตายเถอะ
ไม่มีใครอยากให้จริงๆ เลย  ลองศึกษาจิตวิทยาคนดูบ้าง ก็จะรู้ว่าธรรมชาติแล้ว
ไม่มีใครอยากให้กับเรื่องแบบนี้หรอกครับ

คนให้หลายคนเขาไม่มีเส้นมีสาย ไม่มีเงินไม่มีเวลามากพอที่จะไปขึ้นโรงขึ้นศาลอย่างท่านๆครับ
เขาต้องทำมาหากิน และไม่อยากเดือดร้อนเมื่อจะขอปืนกระบอกต่อไป
ลองคิดตรรกะง่ายๆ สิครับ ถ้าคนเขาไม่รับ ใครจะกล้ายื่นให้หละ
มันผิดกฏหมายอาญาเลยนะนั้น

ผมเองไม่เคยให้สักครั้งครับ และก็เห็นใจคนที่ให้มาตลอดครับ
และไม่เคยคิดว่าคนให้เป็นคนที่ทำให้ผมเดือดร้อนตอนขอปืนครับ
เขาขอได้เร็วก็ดีใจไปกับเขาด้วย

ถ้าช่วยได้ กรุณาช่วยทำให้การขอหมดไป ถ้าทำได้
การให้ก็จะไม่มีเองครับ ยืนยันไม่มีใครอยากให้ครับ ถ้าขอได้ตามขั้นตอน
อย่างเท่าเทียมกัน
ถ้าทำได้จริง จะขอบพระคุณอย่างยิ่งครับ จะกราบงามๆสักหลายหนครับ

สุดท้ายนี้ ผมขอชื่นชมและชมเชยเจ้าของกระทู้ด้วยครับ ที่นำเรื่องมาเสนอ
และไม่เคยแขวะคนที่ให้  ซึ่งผมติดตามอ่านมาตลอด
ก็รู้สึกนิยมชมชอบมากๆ ครับ ขอก้มหัวคารวะหลายหนครับ





หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Exxx ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:53:53 PM
อ่านไปอ่านมา
(http://rcw.ms/forums/signaturepics/sigpic85094_3.gif)

(http://upic.me/i/g9/siamhadotcom6456.jpg)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:54:31 PM
พอโดนข่มขืนแล้วเขาอาจจะมีความสุขของเขาก็ได้  เพราะเขาอาจจะไม่เคยแต่งงานเลยไม่รู้ว่าโดนแล้วมีความสุข  ::005:: ::005::

ใกล้วาเลนไทน์ เห็นงานแถลงข่าวของ นายวิทยา บุรณศิริ รมว.สาธารณสุข...ว่า
....ในปีนี้ได้จัดสรรงบประมาณ 67 ล้านบาท เพื่อซื้อถุงยางอนามัยและเจลหล่อลื่นเพื่อแจกจ่ายให้กับประชาชน...

ใครคาด(หวัง)ว่าจะถูกข่มขืน ต้องไปรับแจก  ::007::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:54:44 PM
ดึกมากแล้ว ผมขอตัวเข้านอนก่อนครับ
ประเดี๋ยวโรคประสาทหูเสื่อมจะกำเริบแล้วทำให้เวียนหัว อาเจียนอีกครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 10:56:47 PM
อ่านไปอ่านมา
(http://rcw.ms/forums/signaturepics/sigpic85094_3.gif)

(http://upic.me/i/g9/siamhadotcom6456.jpg)

5555 ตัวเองได้ไปหลายกระบอกแล้ว ก็ลอยตัวไม่อยากฟัง
นี้ถ้ายังไม่ได้สักกระบอก คงนั่งฟังแถวหน้าเลยหละสิ ฮิ ฮิ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: montri.7 ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:03:00 PM
+10ให้คุณ sitta. ครับตอนนี้ +1ไปก่อนเดียวจะค่อยๆ +จนครบครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:05:00 PM
คนจ่ายสินบนแลกกับป.3 ไม่อาจกล่าวว่าเงินฉัน ฉันมี ฉันจ่าย ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
เพราะมันทำให้คนที่ไม่จ่ายเดือดร้อน ถูกดึงเรื่อง ถูกกลั่นแกล้ง เป็นเชื้อชั่วที่กระจายออกไป
บังหลวง กับฉ้อราษฎร์ มันก็เลวด้วยกัน ฉ้อราษฎร์ยังพ่วงราษฎร์สมรู้ยินยอมเข้าไปด้วย  :DD

เปรียบได้กับสังคมหญิงชาย ...... ใครจำต้องสมยอม ให้เขาข่มขืน ผมเศร้าใจ ผมเห็นใจ
แต่ถ้าโดนข่มขืนแล้ว มาชักชวน มาชักนำ ให้เพื่อนโดนข่มขืนบ้าง ให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดา ผมเรียกว่า ดอกท..  ::007::

เปรียบเทียบไม่ถูกครับ หญิงที่ถูกหลอกไปข่มขืน หรือถูกเพื่อนแนะนำให้ไปถูกข่มขืน
หญิงนั้นไม่สามารถขัดขืนหลีกเลี่ยงได้ครับ โดนข่มขืนทั้งกายและใจ สาหัสสุดๆ

แต่สำหรับการจ่ายการให้เพื่อให้ได้มาซึ่งปอ 3 มันสามารถหลีกเลี่ยงไม่ทำตามได้
ถ้าไม่เห็นด้วยก็ไม่ต้องทำตาม แต่ส่วนมากจะทำตาม แต่ที่แท้จริงแล้ว
ไม่มีราษฏร์คนไหนอยากให้หรอกครับ

เรื่องผมเคยพูดคุยกับผู้พิพากษา มีศักดิ์เป็นพี่เขยผมครับ
จากคำตอบถ้าพิสูจน์ได้ คนที่หนักก็คือคนเรียก
ส่วนคนที่ให้โดยมากจะรอด เพราะถูกข่มขืนใจให้ทำไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อน
ไม่ใช่การยินยอมสมรู้ร่วมคิดครับ แต่เป็นการฉ้อราษฏร์ คือเบียดบังเอาเงินจากประชาชน
แต่ที่เป็นเรื่องราวกันก็เพราะคนมีอำนาจไม่ยอมให้ แต่คนขอก็พอรู้เรื่องกฏหมาย
ดังนั้นเรื่องที่ฟ้องร้องกันก็จะไม่มีเรื่องยัดเงินมาเกี่ยวข้องเพราะมันไม่มีการให้การรับกันครับ
ผมก็ยังไม่เคยได้ยินว่ามีนายอำเภอฟ้องคนขอซื้อปืนยัดเงินนะครับ

 
ผมมีเรื่องเล่าครับ

มีชายแก่คนหนึ่งมีอาชีพค้าขาย ก็อยากได้ปืนมาก  จึงไปขอใบปอ 3 แต่เรื่องเดินช้ามาก
เป็นนายอำเภอใหม่ ชายแก่จึงถามว่าทำอย่างไรจึงจะได้ปืนเร็วๆ ก็ได้รับ
คำตอบอย่างที่รู้กัน ชายแก่จึงจำยอมต้องให้ตามที่ท่านประสงค์ อันที่
จริงถ้าบอกว่าลูกเขยคือใครก็คงจะผ่านแต่โดยดี  

ในเวลาแค่วันเดียว ชายแก่ได้ปืนกลับบ้านไป แกนำไปเพื่อปกป้องชีวิต
และทรัพย์สิน ที่เมื่อวันก่อนมีคนร้ายหลายคนพยายามงัดบ้านเข้ามาปล้นตอนดึก
ดีที่ตอนนั้นมีญาติผ่านแวะมา คนร้ายจึงพากันหลบหนีไป พร้อมทรัพย์ส่วนหนึ่งในโกดัง
ตีราคาได้เจ็ดแสนบาท เรื่องนี้เกิดเมื่อเกือบสามสิบปีที่แล้ว
ชายแก่คนนั้นคือพ่อผมเอง

ขอตั้งคำถามว่า การขอ กับ การให้ อะไรเกิดก่อนกัน
ถ้าทำได้จริง อยากให้ไปกำราบอย่าให้การขอเกิดขึ้นเถอะครับ
อย่ามาด่าว่าพวกเดียวกันเลย ไม่มีใครอยากให้จริงๆครับ สาบานให้ดิ้นตายเถอะ
ไม่มีใครอยากให้จริงๆ เลย  ลองศึกษาจิตวิทยาคนดูบ้าง ก็จะรู้ว่าธรรมชาติแล้ว
ไม่มีใครอยากให้กับเรื่องแบบนี้หรอกครับ

คนให้หลายคนเขาไม่มีเส้นมีสาย ไม่มีเงินไม่มีเวลามากพอที่จะไปขึ้นโรงขึ้นศาลอย่างท่านๆครับ
เขาต้องทำมาหากิน และไม่อยากเดือดร้อนเมื่อจะขอปืนกระบอกต่อไป
ลองคิดตรรกะง่ายๆ สิครับ ถ้าคนเขาไม่รับ ใครจะกล้ายื่นให้หละ
มันผิดกฏหมายอาญาเลยนะนั้น

ผมเองไม่เคยให้สักครั้งครับ และก็เห็นใจคนที่ให้มาตลอดครับ
และไม่เคยคิดว่าคนให้เป็นคนที่ทำให้ผมเดือดร้อนตอนขอปืนครับ
เขาขอได้เร็วก็ดีใจไปกับเขาด้วย

ถ้าช่วยได้ กรุณาช่วยทำให้การขอหมดไป ถ้าทำได้
การให้ก็จะไม่มีเองครับ ยืนยันไม่มีใครอยากให้ครับ ถ้าขอได้ตามขั้นตอน
อย่างเท่าเทียมกัน
ถ้าทำได้จริง จะขอบพระคุณอย่างยิ่งครับ จะกราบงามๆสักหลายหนครับ

สุดท้ายนี้ ผมขอชื่นชมและชมเชยเจ้าของกระทู้ด้วยครับ ที่นำเรื่องมาเสนอ
และไม่เคยแขวะคนที่ให้  ซึ่งผมติดตามอ่านมาตลอด
ก็รู้สึกนิยมชมชอบมากๆ ครับ ขอก้มหัวคารวะหลายหนครับ





ขอบคุณความเห็นของคุณsitta.  ::014::  ผมคงไม่ถกเรื่องนี้ต่อนะครับ .... สมาชิกบางท่านก็มึน บางท่านก็โยเยแล้ว  ::007::

ขอเติมนิดเดียวเรื่องข้อกฎหมาย ... ที่เราไม่อาจปฏิเสธว่าไม่รู้

ว่าการให้และการรับสินบนเป็นความผิด......

ผู้ให้สินบนมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๔๔  ผู้ใดให้ ขอให้หรือรับว่าจะให้ทรัพย์สิน หรือประโยชน์อื่นใดแก่เจ้าพนักงาน สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ สมาชิกสภาจังหวัดหรือสมาชิกสภาเทศบาล เพื่อจูงใจให้กระทำการ ไม่กระทำการ หรือประวิงการกระทำอันมิชอบด้วยหน้าที่ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

ส่วนผู้รับสินบนมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๔๘ ผู้ใดเป็นเจ้าพนักงาน ใช้อำนาจในตำแหน่งโดยมิชอบ ข่มขืนใจหรือจูงใจเพื่อให้บุคคลใดมอบให้หรือหามาให้ซึ่งทรัพย์สินหรือประโยชน์อื่นใดแก่ตนเองหรือผู้อื่น ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ห้าปีถึงยี่สิบปี หรือจำคุกตลอดชีวิต และปรับตั้งแต่สองพันบาทถึงสี่หมื่นบาท หรือประหารชีวิต

สวัสดีครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:06:39 PM
ผม +10  ตามคุณมนตรี ให้คุณสิทธา บางครั้งอยากสื่อ แต่ภาษาเขียนไม่ได้เรื่อง ทะยอย นะครับ ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: konputhai ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:09:43 PM
  คนหัวอกเดียวกันก็เข้าใจกันนะครับ ผมว่าหยุดเรื่องเหตุและผลไว้ก่อน เดี๋ยวจะผิดความประสงค์เจ้าของกระทู้

คอยติดตามและให้กำลังใจอยู่นะครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:21:22 PM
ให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ด้วยคนครับ  ดีใจมาก ๆ ครับที่ผมไม่มีปัญหาเรื่อง ต้องฟ้องร้อง เรื่องขอปอสาม เหมือนท่าน คงเหนื่อยน่าดู

สู้ ๆ ครับ ::002:: ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:24:44 PM
คุยให้ฟังเรื่องตรรกะบิดเบี้ยวนะครับ... แมวมี 4 ขา วัวมี 4 ขา ทั้งสองชนิดต่างก็มี 4 ขาเหมือนกัน, ดังนั้นวัวมีเขา เราจึงเอาหญ้าให้แมวกิน หวังว่าสักวันหนึ่งแมวจะมีเขาแบบวัว...

เรื่องเอางานวิจัยของด๊อกเตอร์คนโน้น ด๊อกเตอร์คนนี้มาอ้างอิงน่ะ มันต้องอ้างอิงทั้งฉบับครับ ตัดเฉพาะส่วนมาพูดถึงลอยๆ ก็เหมือนกับอ่านฏีกาประโยคเดียวลอยๆ ไม่อ่านทั้งฉบับ... อ้างเฉพาะส่วนให้เข้าอย่างไรก็ได้ทั้งสิ้น, นี่ยังไม่นับเรื่อง"ด๊อกเตอร์"ส่วนใหญ่รู้เฉพาะเรื่องแต่รู้ลึก หากจะนำมาอ้างอิงต้องอ้างตรงประเด็น เพราะวิทยานิพนธ์ หรืองานวิจัย"ทั้งเล่ม"น่ะทำเพื่อพิสูจน์คำกล่าวแค่ประโยคเดียวหรอกครับ...

เรื่องเกี่ยวกับด๊อกเตอร์และงานวิจัยนั้น นายสมชายรู้ดีไม่แพ้ใครหรอก เพราะหากค้นกระทู้เก่าๆ จะทราบว่าเมียนายสมชายก็ครุยสามแถบตั้งแต่เมื่อ 20 กว่าปีมาแล้วครับ...

ตรรกะบิดเบี้ยวตั้งแต่ความหมายของภาษา หากไม่เชื่อดิกชันนารีแล้ว... มันก็เหมือนกับบอกว่ากฎนิวตั้นไม่เป็นความจริง แล้วฟิสิกส์เรื่องอื่นที่ใช้กฎนี้ มันก็ไม่ต้องคุยกันอีกนั่นแหละครับ, เพราะภาษาคือรากฐานที่สุดของวัฒนธรรมของมนุษย์ครับ...

ฝรั่งเขาบอกว่า "People judged you by your writing", เพราะสะท้อนตรรกะในหัวสมองของผู้นั้นครับ... ฮา... สิ้นดี...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:29:26 PM
เรื่องนี้หาศึกษาได้ในงานวิจัย ของ ดร.สุพรรณีที่วิจัยเรื่องการคอรับชั่น และอีกหลายท่านที่ทำวิจัยไว้
เขาจะมีคำนิยามไว้ครับว่าคำนั้นหมายถึงอะไร ผมชอบนำงานแบบนี้มาอ้างอิงครับ
การหาคำในดิกชั่นนารีก็แปลอ้างอิงได้แต่มันไม่ละเอียดพอครับอาจเข้าใจหลงทางได้
หรือถ้าฟังคำพูดที่ฟังต่อๆกันมา บางทีความหมายหรือเนื้อหาก็เปลี่ยนไปเป็นอีกอย่างได้ครับ

ลองกลับไปอ่านดูใหม่... หากใช้ความหมายที่ไม่ปรกติเขาจะให้"คำนิยาม เฉพาะในวิทยานิพนธ์นั้น"เท่านั้น, หากใช้เหมือนกับความหมายทั่วไป เขาจะใช้ตามพจนานุกรม...

เรื่องนี้คือระเบียบวิธีการวิจัยครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:30:29 PM
อ้าว คิดว่าจบแล้ว อุตส่าห์กินยาแกปวดหัวแล้วนะเนี่ย ::005::

ความรู้น้อย อ่านกว่าจะเข้าใจ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:32:13 PM
อ้าว คิดว่าจบแล้ว อุตส่าห์กินยาแกปวดหัวแล้วนะเนี่ย ::005::

ความรู้น้อย อ่านกว่าจะเข้าใจ

เบื่อเช่นกันครับ, ว่าจะหยุดแล้ว... ที่จริงก็หยุดด่าไปนานแล้ว...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:35:17 PM
อ้าว คิดว่าจบแล้ว อุตส่าห์กินยาแกปวดหัวแล้วนะเนี่ย ::005::

ความรู้น้อย อ่านกว่าจะเข้าใจ

เบื่อเช่นกันครับ, ว่าจะหยุดแล้ว... ที่จริงก็หยุดด่าไปนานแล้ว...

ด่าเหรอครับ ผมอ่านแล้วเหมือนท่านจะอธิบาย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: 123 dog-dog ที่ กุมภาพันธ์ 10, 2012, 11:39:53 PM
อ้าว คิดว่าจบแล้ว อุตส่าห์กินยาแกปวดหัวแล้วนะเนี่ย ::005::

ความรู้น้อย อ่านกว่าจะเข้าใจ

เบื่อเช่นกันครับ, ว่าจะหยุดแล้ว... ที่จริงก็หยุดด่าไปนานแล้ว...

ด่าเหรอครับ ผมอ่านแล้วเหมือนท่านจะอธิบาย
::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: konputhai ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 07:17:40 AM
  เมื่อคืนนอนก่อนเลยไม่ได้ติดตามตอนต่อไป เรื่องนี้หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำผมว่าเป็นเรื่องดี ตามแนวทางผมก็คืออยากขอความกรุณาท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง  ทำให้จริงจังไปเลย เพราะท่านสมชาย(ฮา)ก็เป็นคนอธิบายอะไรได้เก่ง ท่านธำรงก็มีความรู้ด้านกฎหมาย

  1. อยากให้ท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง เดินทางไปให้ความรู้เรื่องการขอ ป.3 กับสมาชิกเวลาที่มีงานแข่งขันเพราะจะได้เป้าหมายชัดเจน(ผมคนหนึ่งจะไปร่วมรับฟังถ้าระยะทางไม่ไกลเกิน) จะเริ่มจากงานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมแมทช์ต่อไปเลยก็ได้ครับ ผมเสียดายที่เปิดประเด็นช้าไป ไม่งั้นจะเรียนเชิญไปพบปะให้ความรู้กับสมาชิกชาวปืนในงานเลี้ยงแข่งขันยิงปืนรัฐวิสาหกิจเมื่อคืนนี้ เนื่องจากมีสมาชิกชาวปืนเดินทางมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก

  2.จัดอบรมเรื่องแนวทางการขอป.3 ตามสนามยิงปืนต่าง ๆ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้มีความประสงค์จะมีอาวุธปืน

  3. ทำแผ่นพับเพื่อรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง

ส่วนเรื่อวค่าใช้จ่ายผมว่าคงพอหาได้นะครับ

   ผมเรียนเชิญเริ่มต้นที่งานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมสิ้นเดือนหน้าเลยนะครับ  ::014::


  


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 10:50:08 AM
อ้าว คิดว่าจบแล้ว อุตส่าห์กินยาแกปวดหัวแล้วนะเนี่ย ::005::

ความรู้น้อย อ่านกว่าจะเข้าใจ

เบื่อเช่นกันครับ, ว่าจะหยุดแล้ว... ที่จริงก็หยุดด่าไปนานแล้ว...

ด่าเหรอครับ ผมอ่านแล้วเหมือนท่านจะอธิบาย

เคยด่าว่า"สุนัขหางด้วน"ครับ... แต่กระทู้นี้"ยัง"ไม่ได้ด่านะครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wanich/Soong ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 10:58:16 AM
  เมื่อคืนนอนก่อนเลยไม่ได้ติดตามตอนต่อไป เรื่องนี้หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำผมว่าเป็นเรื่องดี ตามแนวทางผมก็คืออยากขอความกรุณาท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง  ทำให้จริงจังไปเลย เพราะท่านสมชาย(ฮา)ก็เป็นคนอธิบายอะไรได้เก่ง ท่านธำรงก็มีความรู้ด้านกฎหมาย

  1. อยากให้ท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง เดินทางไปให้ความรู้เรื่องการขอ ป.3 กับสมาชิกเวลาที่มีงานแข่งขันเพราะจะได้เป้าหมายชัดเจน(ผมคนหนึ่งจะไปร่วมรับฟังถ้าระยะทางไม่ไกลเกิน) จะเริ่มจากงานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมแมทช์ต่อไปเลยก็ได้ครับ ผมเสียดายที่เปิดประเด็นช้าไป ไม่งั้นจะเรียนเชิญไปพบปะให้ความรู้กับสมาชิกชาวปืนในงานเลี้ยงแข่งขันยิงปืนรัฐวิสาหกิจเมื่อคืนนี้ เนื่องจากมีสมาชิกชาวปืนเดินทางมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก

  2.จัดอบรมเรื่องแนวทางการขอป.3 ตามสนามยิงปืนต่าง ๆ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้มีความประสงค์จะมีอาวุธปืน

  3. ทำแผ่นพับเพื่อรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง

ส่วนเรื่อวค่าใช้จ่ายผมว่าคงพอหาได้นะครับ

   ผมเรียนเชิญเริ่มต้นที่งานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมสิ้นเดือนหน้าเลยนะครับ  ::014::


 
+1ความคิดดีครับ
เรียนเชิญทุกท่านร่วมงานแข่งขันนะครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 11:01:01 AM
 เมื่อคืนนอนก่อนเลยไม่ได้ติดตามตอนต่อไป เรื่องนี้หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำผมว่าเป็นเรื่องดี ตามแนวทางผมก็คืออยากขอความกรุณาท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง  ทำให้จริงจังไปเลย เพราะท่านสมชาย(ฮา)ก็เป็นคนอธิบายอะไรได้เก่ง ท่านธำรงก็มีความรู้ด้านกฎหมาย

  1. อยากให้ท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง เดินทางไปให้ความรู้เรื่องการขอ ป.3 กับสมาชิกเวลาที่มีงานแข่งขันเพราะจะได้เป้าหมายชัดเจน(ผมคนหนึ่งจะไปร่วมรับฟังถ้าระยะทางไม่ไกลเกิน) จะเริ่มจากงานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมแมทช์ต่อไปเลยก็ได้ครับ ผมเสียดายที่เปิดประเด็นช้าไป ไม่งั้นจะเรียนเชิญไปพบปะให้ความรู้กับสมาชิกชาวปืนในงานเลี้ยงแข่งขันยิงปืนรัฐวิสาหกิจเมื่อคืนนี้ เนื่องจากมีสมาชิกชาวปืนเดินทางมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก

  2.จัดอบรมเรื่องแนวทางการขอป.3 ตามสนามยิงปืนต่าง ๆ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้มีความประสงค์จะมีอาวุธปืน

  3. ทำแผ่นพับเพื่อรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง

ส่วนเรื่อวค่าใช้จ่ายผมว่าคงพอหาได้นะครับ

   ผมเรียนเชิญเริ่มต้นที่งานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดรมสิ้นเดือนหน้าเลยนะครับ  ::014::

ขอบคุณครับ ที่มองเห็นจุดนี้...

เรื่องรณรงค์จริงจังนั้นประเด็นไม่ใช่เรื่องค่าใช้จ่ายหรอกครับ แต่เป็นเรื่องที่ว่าเราอยู่ในสังคมที่"นิยมคนมักง่าย"กันส่วนใหญ่ จนในที่สุดเรื่องมักง่ายทั้งหลายก็ย้อนกลับมาทำร้ายตนเอง ด้วยบริบทของสังคมเปลี่ยนไปเพราะเรื่องผิดกฎหมายกลายเป็นวัตรปฎิบัติของ"คนส่วนใหญ่"เสียจนคนบางกลุ่ม"นิ่งดูดาย"ครับ(คนเห็นแก่ตัว)...

หากทำแบบนั้นก็จะมีคนโง่กลุ่มหนึ่งเข้ามาปะทะด้วยไม่ว่าจะออกมาแสดงความคิดเห็น หรือออกมาปกป้อง"หาง"ของตนเอง... แล้วในที่สุดก็จะลามปามไปสู่เรื่องอื่น, เพราะคนโง่จะเจ้าอารมณ์ และกำหนดพฤติกรรมตนเองด้วยอารมณ์ ไม่ใช่ด้วยเหตุผล...

ซึ่งสรุปแล้วว่าจะไม่ได้ประโยชน์อะไรครับ... สู้แสดงความคิดเห็นในเว็บบอร์ดแบบนี้จะดีกว่า เพราะ 1) น้ำซึมบ่อทราย และ 2) ข้อความแสดงความเห็นจะถูกบันทึกลงฐานข้อมูลให้คนสามารถอ่านย้อนหลังผ่านกาลเวลาได้คงทนกว่าการยืนพูด(หุบปากผู้คนก็ไม่ได้ยิน) หรือแผ่นพับที่เป็นกระดาษ(จะถูกขยำทิ้งฯ)...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: konputhai ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 11:13:16 AM
  เมื่อคืนนอนก่อนเลยไม่ได้ติดตามตอนต่อไป เรื่องนี้หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำผมว่าเป็นเรื่องดี ตามแนวทางผมก็คืออยากขอความกรุณาท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง  ทำให้จริงจังไปเลย เพราะท่านสมชาย(ฮา)ก็เป็นคนอธิบายอะไรได้เก่ง ท่านธำรงก็มีความรู้ด้านกฎหมาย

  1. อยากให้ท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง เดินทางไปให้ความรู้เรื่องการขอ ป.3 กับสมาชิกเวลาที่มีงานแข่งขันเพราะจะได้เป้าหมายชัดเจน(ผมคนหนึ่งจะไปร่วมรับฟังถ้าระยะทางไม่ไกลเกิน) จะเริ่มจากงานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมแมทช์ต่อไปเลยก็ได้ครับ ผมเสียดายที่เปิดประเด็นช้าไป ไม่งั้นจะเรียนเชิญไปพบปะให้ความรู้กับสมาชิกชาวปืนในงานเลี้ยงแข่งขันยิงปืนรัฐวิสาหกิจเมื่อคืนนี้ เนื่องจากมีสมาชิกชาวปืนเดินทางมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก

  2.จัดอบรมเรื่องแนวทางการขอป.3 ตามสนามยิงปืนต่าง ๆ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้มีความประสงค์จะมีอาวุธปืน

  3. ทำแผ่นพับเพื่อรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง

ส่วนเรื่อวค่าใช้จ่ายผมว่าคงพอหาได้นะครับ

   ผมเรียนเชิญเริ่มต้นที่งานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดรมสิ้นเดือนหน้าเลยนะครับ  ::014::

ขอบคุณครับ ที่มองเห็นจุดนี้...

เรื่องรณรงค์จริงจังนั้นประเด็นไม่ใช่เรื่องค่าใช้จ่ายหรอกครับ แต่เป็นเรื่องที่ว่าเราอยู่ในสังคมที่"นิยมคนมักง่าย"กันส่วนใหญ่ จนในที่สุดเรื่องมักง่ายทั้งหลายก็ย้อนกลับมาทำร้ายตนเอง ด้วยบริบทของสังคมเปลี่ยนไปเพราะเรื่องผิดกฎหมายกลายเป็นวัตรปฎิบัติของ"คนส่วนใหญ่"เสียจนคนบางกลุ่ม"นิ่งดูดาย"ครับ(คนเห็นแก่ตัว)...

หากทำแบบนั้นก็จะมีคนโง่กลุ่มหนึ่งเข้ามาปะทะด้วยไม่ว่าจะออกมาแสดงความคิดเห็น หรือออกมาปกป้อง"หาง"ของตนเอง... แล้วในที่สุดก็จะลามปามไปสู่เรื่องอื่น, เพราะคนโง่จะเจ้าอารมณ์ และกำหนดพฤติกรรมตนเองด้วยอารมณ์ ไม่ใช่ด้วยเหตุผล...

ซึ่งสรุปแล้วว่าจะไม่ได้ประโยชน์อะไรครับ... สู้แสดงความคิดเห็นในเว็บบอร์ดแบบนี้จะดีกว่า เพราะ 1) น้ำซึมบ่อทราย และ 2) ข้อความแสดงความเห็นจะถูกบันทึกลงฐานข้อมูลให้คนสามารถอ่านย้อนหลังผ่านกาลเวลาได้คงทนกว่าการยืนพูด(หุบปากผู้คนก็ไม่ได้ยิน) หรือแผ่นพับที่เป็นกระดาษ(จะถูกขยำทิ้งฯ)...

ถ้าไม่คิดจะมาให้ความรู้ก็มานั่งสนทนาธรรมกันก็ได้ครับ จะได้นั่งพูดคุยกันแบบตัวเป็น ๆ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ผมว่าดีกว่ามานั่งพิมพ์ ใครมีความคิดเห็นเช่นไรก็พูดออกมาได้เลย ถึงผมมีความรู้น้อยแต่ความคิดของผมก็อาจจะมีประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง อาจจะซักเล็กน้อยก็ยังดีครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: magicmo ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 11:29:21 AM
สู้ๆๆนะคับยังไงก็ขอให้ผ่านไวๆ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 12:23:17 PM
 เมื่อคืนนอนก่อนเลยไม่ได้ติดตามตอนต่อไป เรื่องนี้หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำผมว่าเป็นเรื่องดี ตามแนวทางผมก็คืออยากขอความกรุณาท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง  ทำให้จริงจังไปเลย เพราะท่านสมชาย(ฮา)ก็เป็นคนอธิบายอะไรได้เก่ง ท่านธำรงก็มีความรู้ด้านกฎหมาย

  1. อยากให้ท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง เดินทางไปให้ความรู้เรื่องการขอ ป.3 กับสมาชิกเวลาที่มีงานแข่งขันเพราะจะได้เป้าหมายชัดเจน(ผมคนหนึ่งจะไปร่วมรับฟังถ้าระยะทางไม่ไกลเกิน) จะเริ่มจากงานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมแมทช์ต่อไปเลยก็ได้ครับ ผมเสียดายที่เปิดประเด็นช้าไป ไม่งั้นจะเรียนเชิญไปพบปะให้ความรู้กับสมาชิกชาวปืนในงานเลี้ยงแข่งขันยิงปืนรัฐวิสาหกิจเมื่อคืนนี้ เนื่องจากมีสมาชิกชาวปืนเดินทางมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก

  2.จัดอบรมเรื่องแนวทางการขอป.3 ตามสนามยิงปืนต่าง ๆ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้มีความประสงค์จะมีอาวุธปืน

  3. ทำแผ่นพับเพื่อรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง

ส่วนเรื่อวค่าใช้จ่ายผมว่าคงพอหาได้นะครับ

   ผมเรียนเชิญเริ่มต้นที่งานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมสิ้นเดือนหน้าเลยนะครับ  ::014::


  

ขอบคุณคุณkonputhai ที่ให้เครดิตครับ  :)
ความจริงเรื่องการขอป.3เป็นเรื่องธรรมดาๆ แต่ที่ไม่ธรรมดาคือปัญหาการใช้ดุลพินิจและการเลือกปฏิบัติ
ซึ่งเรามีสพป.-ชมรมส่งเสริมและพิทักษ์สิทธิการใช้อาวุธปืนของประชาชน ช่วยแนะนำแนวทางให้อยู่แล้ว
การพิทักษ์สิทธิฯเป็นเรื่องธรรมดาๆของคนที่พร้อมต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมให้ตัวเองและสังคม

ปัญหาคือมีคนจำนวนมาก ด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ ไปจ่ายสินบนแลกกับการได้รับใบอนุญาตฯ
เป็นผลให้ขรก.ขี้ฉ้อสบโอกาส เรียกรับเงิน แล้วเป็นเชื้อร้ายกระจายต่อไป เป็นการปฏิบัติปกติไม่รู้สึกผิดรู้สึกละอาย
ยังได้กลุ่มคนที่เคยจ่ายสินบน มากล่าวเชิงสนับสนุน เข้าไปอีก เพื่อให้ผิดติดบาปนี้เหมือนตน
ท่านจขกท.นี้เป็นนักสู้ที่ผมนับถือน้ำใจ ว่าท่านมุ่งมั่นสู้ไม่ถอย และยิ่งขุดไปเจอขบวนการผลประโยชน์ก็ยิ่งสู้
....ไม่ใช่เพื่อเพียงป.2 ป.3 ของตัว และแต่เพื่อความเท่าเทียม ยุติธรรม และสังคม+ลูกหลาน ในภายหน้า.....

ส่วนการขอป.3  ผมได้เปิดกระทู้เรื่อง จะทำอย่างไรดีกับนายทะเบียนฯ (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=33209.0) ไว้
ท่านที่สนใจก็ลองคลิกเข้าไปดูครับ  ::014::
 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 12:34:55 PM
ซึ่งสรุปแล้วว่าจะไม่ได้ประโยชน์อะไรครับ... สู้แสดงความคิดเห็นในเว็บบอร์ดแบบนี้จะดีกว่า เพราะ 1) น้ำซึมบ่อทราย และ 2) ข้อความแสดงความเห็นจะถูกบันทึกลงฐานข้อมูลให้คนสามารถอ่านย้อนหลังผ่านกาลเวลาได้คงทนกว่าการยืนพูด(หุบปากผู้คนก็ไม่ได้ยิน) หรือแผ่นพับที่เป็นกระดาษ(จะถูกขยำทิ้งฯ)...

ถ้าไม่คิดจะมาให้ความรู้ก็มานั่งสนทนาธรรมกันก็ได้ครับ จะได้นั่งพูดคุยกันแบบตัวเป็น ๆ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ผมว่าดีกว่ามานั่งพิมพ์ ใครมีความคิดเห็นเช่นไรก็พูดออกมาได้เลย ถึงผมมีความรู้น้อยแต่ความคิดของผมก็อาจจะมีประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง อาจจะซักเล็กน้อยก็ยังดีครับ

ขอบคุณที่ให้เครดิตครับ... แต่นายสมชายยังยืนยันตามข้อ 2 ตัวแดงครับ, ใครมีความเห็นเช่นไรก็สามารถพิมพ์มาได้เลยเหมือนกันครับ...

โดยเฉพาะกระทู้ของพี่ธำรง จะทำอย่างไรดีกับนายทะเบียนฯ  ลิ้งก์นี้ครับ... http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=33209.0


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: konputhai ที่ กุมภาพันธ์ 11, 2012, 06:07:36 PM
ถ้ายังคงยืนยันเจตนาเดิมก็ตามนั้นครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 12, 2012, 10:14:44 PM
เรื่องนี้หาศึกษาได้ในงานวิจัย ของ ดร.สุพรรณีที่วิจัยเรื่องการคอรับชั่น และอีกหลายท่านที่ทำวิจัยไว้
เขาจะมีคำนิยามไว้ครับว่าคำนั้นหมายถึงอะไร ผมชอบนำงานแบบนี้มาอ้างอิงครับ
การหาคำในดิกชั่นนารีก็แปลอ้างอิงได้แต่มันไม่ละเอียดพอครับอาจเข้าใจหลงทางได้
หรือถ้าฟังคำพูดที่ฟังต่อๆกันมา บางทีความหมายหรือเนื้อหาก็เปลี่ยนไปเป็นอีกอย่างได้ครับ

ลองกลับไปอ่านดูใหม่... หากใช้ความหมายที่ไม่ปรกติเขาจะให้"คำนิยาม เฉพาะในวิทยานิพนธ์นั้น"เท่านั้น, หากใช้เหมือนกับความหมายทั่วไป เขาจะใช้ตามพจนานุกรม...

เรื่องนี้คือระเบียบวิธีการวิจัยครับ...

ถูกต้องครับ พอดีคำว่า ฉ้อราษฏร์ บังหลวง เป็นคำที่ใช้ทั่วไป
ก็หาเปิดพจนานุกรมอ่านได้ครับ ผมรับรองว่าตรงกับคำนิยามใน
งานวิจัยเล่มนั้นแน่ครับ

ลองไปค้นคำว่า ฉ้อราษฎร์ ในพจนานุกรมดูนะครับ ว่ามันตรงกับความหมาย
ในคำนิยามงานวิจัยฉบับที่ผมกล่าวถึงหรือเปล่า ผมขอเดาว่า มันควรต้องตรงกันครับ
หรือมีความหมายไปในทางเดียวกัน

ผมถึงกล้าพูดกล้านำมาอ้างไงครับ

อยู่บนโต๊ะเรียนลูกสาวผมเล่มนึงฉบับราชบัณทิตยสถาน ผมมั่นใจว่าถ้าเปิดดู
มันก็จะเป็นอย่างที่ผมเข้าใจครับ ไม่เปิดจะดีกว่า เพราะคำนี้มันรู้อยู่แล้วครับ



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 12, 2012, 10:15:42 PM
  เมื่อคืนนอนก่อนเลยไม่ได้ติดตามตอนต่อไป เรื่องนี้หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำผมว่าเป็นเรื่องดี ตามแนวทางผมก็คืออยากขอความกรุณาท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง  ทำให้จริงจังไปเลย เพราะท่านสมชาย(ฮา)ก็เป็นคนอธิบายอะไรได้เก่ง ท่านธำรงก็มีความรู้ด้านกฎหมาย

  1. อยากให้ท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง เดินทางไปให้ความรู้เรื่องการขอ ป.3 กับสมาชิกเวลาที่มีงานแข่งขันเพราะจะได้เป้าหมายชัดเจน(ผมคนหนึ่งจะไปร่วมรับฟังถ้าระยะทางไม่ไกลเกิน) จะเริ่มจากงานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมแมทช์ต่อไปเลยก็ได้ครับ ผมเสียดายที่เปิดประเด็นช้าไป ไม่งั้นจะเรียนเชิญไปพบปะให้ความรู้กับสมาชิกชาวปืนในงานเลี้ยงแข่งขันยิงปืนรัฐวิสาหกิจเมื่อคืนนี้ เนื่องจากมีสมาชิกชาวปืนเดินทางมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก

  2.จัดอบรมเรื่องแนวทางการขอป.3 ตามสนามยิงปืนต่าง ๆ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้มีความประสงค์จะมีอาวุธปืน

  3. ทำแผ่นพับเพื่อรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง

ส่วนเรื่อวค่าใช้จ่ายผมว่าคงพอหาได้นะครับ

   ผมเรียนเชิญเริ่มต้นที่งานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมสิ้นเดือนหน้าเลยนะครับ  ::014::


 


บอกได้เลยว่าไม่ใครกล้าหรอกครับ นอกจากมาต่อว่าปลายเหตุครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กุมภาพันธ์ 12, 2012, 10:29:10 PM
  เมื่อคืนนอนก่อนเลยไม่ได้ติดตามตอนต่อไป เรื่องนี้หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำผมว่าเป็นเรื่องดี ตามแนวทางผมก็คืออยากขอความกรุณาท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง  ทำให้จริงจังไปเลย เพราะท่านสมชาย(ฮา)ก็เป็นคนอธิบายอะไรได้เก่ง ท่านธำรงก็มีความรู้ด้านกฎหมาย

  1. อยากให้ท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง เดินทางไปให้ความรู้เรื่องการขอ ป.3 กับสมาชิกเวลาที่มีงานแข่งขันเพราะจะได้เป้าหมายชัดเจน(ผมคนหนึ่งจะไปร่วมรับฟังถ้าระยะทางไม่ไกลเกิน) จะเริ่มจากงานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมแมทช์ต่อไปเลยก็ได้ครับ ผมเสียดายที่เปิดประเด็นช้าไป ไม่งั้นจะเรียนเชิญไปพบปะให้ความรู้กับสมาชิกชาวปืนในงานเลี้ยงแข่งขันยิงปืนรัฐวิสาหกิจเมื่อคืนนี้ เนื่องจากมีสมาชิกชาวปืนเดินทางมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก

  2.จัดอบรมเรื่องแนวทางการขอป.3 ตามสนามยิงปืนต่าง ๆ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้มีความประสงค์จะมีอาวุธปืน

  3. ทำแผ่นพับเพื่อรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง

ส่วนเรื่อวค่าใช้จ่ายผมว่าคงพอหาได้นะครับ

   ผมเรียนเชิญเริ่มต้นที่งานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมสิ้นเดือนหน้าเลยนะครับ  ::014::


 


บอกได้เลยว่าไม่ใครกล้าหรอกครับ นอกจากมาต่อว่าปลายเหตุครับ


เรื่องนี้ผมได้ตอบคุณkonputhai ไว้ในโพส #221 แล้วครับ ว่า...

ขอบคุณคุณkonputhai ที่ให้เครดิตครับ 
ความจริงเรื่องการขอป.3เป็นเรื่องธรรมดาๆ แต่ที่ไม่ธรรมดาคือปัญหาการใช้ดุลพินิจและการเลือกปฏิบัติ
ซึ่งเรามีสพป.-ชมรมส่งเสริมและพิทักษ์สิทธิการใช้อาวุธปืนของประชาชน ช่วยแนะนำแนวทางให้อยู่แล้ว
การพิทักษ์สิทธิฯเป็นเรื่องธรรมดาๆของคนที่พร้อมต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมให้ตัวเองและสังคม

ปัญหาคือมีคนจำนวนมาก ด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ ไปจ่ายสินบนแลกกับการได้รับใบอนุญาตฯ
เป็นผลให้ขรก.ขี้ฉ้อสบโอกาส เรียกรับเงิน แล้วเป็นเชื้อร้ายกระจายต่อไป เป็นการปฏิบัติปกติไม่รู้สึกผิดรู้สึกละอาย
ยังได้กลุ่มคนที่เคยจ่ายสินบน มากล่าวเชิงสนับสนุน เข้าไปอีก เพื่อให้ผิดติดบาปนี้เหมือนตน
ท่านจขกท.นี้เป็นนักสู้ที่ผมนับถือน้ำใจ ว่าท่านมุ่งมั่นสู้ไม่ถอย และยิ่งขุดไปเจอขบวนการผลประโยชน์ก็ยิ่งสู้
....ไม่ใช่เพื่อเพียงป.2 ป.3 ของตัว แต่เพื่อความเท่าเทียม ยุติธรรม และสังคม+ลูกหลาน ในภายหน้า.....

ส่วนการขอป.3  ผมได้เปิดกระทู้เรื่อง จะทำอย่างไรดีกับนายทะเบียนฯ ไว้
ท่านที่สนใจก็ลองคลิกเข้าไปดูครับ   


 :) สวัสดีนะครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 12, 2012, 10:34:44 PM
ตามมาบวกที่ค้างไว้อีกครั้งครับ คุณสิทธา กับคุณสำราญ ::002:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 09:21:46 AM
เรื่องนี้หาศึกษาได้ในงานวิจัย ของ ดร.สุพรรณีที่วิจัยเรื่องการคอรับชั่น และอีกหลายท่านที่ทำวิจัยไว้
เขาจะมีคำนิยามไว้ครับว่าคำนั้นหมายถึงอะไร ผมชอบนำงานแบบนี้มาอ้างอิงครับ
การหาคำในดิกชั่นนารีก็แปลอ้างอิงได้แต่มันไม่ละเอียดพอครับอาจเข้าใจหลงทางได้
หรือถ้าฟังคำพูดที่ฟังต่อๆกันมา บางทีความหมายหรือเนื้อหาก็เปลี่ยนไปเป็นอีกอย่างได้ครับ

ลองกลับไปอ่านดูใหม่... หากใช้ความหมายที่ไม่ปรกติเขาจะให้"คำนิยาม เฉพาะในวิทยานิพนธ์นั้น"เท่านั้น, หากใช้เหมือนกับความหมายทั่วไป เขาจะใช้ตามพจนานุกรม...

เรื่องนี้คือระเบียบวิธีการวิจัยครับ...

ถูกต้องครับ พอดีคำว่า ฉ้อราษฏร์ บังหลวง เป็นคำที่ใช้ทั่วไป
ก็หาเปิดพจนานุกรมอ่านได้ครับ ผมรับรองว่าตรงกับคำนิยามใน
งานวิจัยเล่มนั้นแน่ครับ

ลองไปค้นคำว่า ฉ้อราษฎร์ ในพจนานุกรมดูนะครับ ว่ามันตรงกับความหมาย
ในคำนิยามงานวิจัยฉบับที่ผมกล่าวถึงหรือเปล่า ผมขอเดาว่า มันควรต้องตรงกันครับ
หรือมีความหมายไปในทางเดียวกัน

ผมถึงกล้าพูดกล้านำมาอ้างไงครับ

อยู่บนโต๊ะเรียนลูกสาวผมเล่มนึงฉบับราชบัณทิตยสถาน ผมมั่นใจว่าถ้าเปิดดู
มันก็จะเป็นอย่างที่ผมเข้าใจครับ ไม่เปิดจะดีกว่า เพราะคำนี้มันรู้อยู่แล้วครับ

เบี่ยงประเด็นน่ะครับ... เราเถียงกันเรื่องคอรัปชั่นฯ, ส่วนเรื่องอื่นนั่นมันก็ตามพจนานุกรมอยู่แล้วนี่ครับ...

ว่าจะไม่คุยแล้ว เพราะคุยด้วยเหมือนกับพายเรือในอ่างครับ... ไร้สาระ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 09:30:47 AM
  เมื่อคืนนอนก่อนเลยไม่ได้ติดตามตอนต่อไป เรื่องนี้หากมีความตั้งใจจริงที่จะทำผมว่าเป็นเรื่องดี ตามแนวทางผมก็คืออยากขอความกรุณาท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง  ทำให้จริงจังไปเลย เพราะท่านสมชาย(ฮา)ก็เป็นคนอธิบายอะไรได้เก่ง ท่านธำรงก็มีความรู้ด้านกฎหมาย

  1. อยากให้ท่านสมชาย(ฮา)กับท่านธำรง เดินทางไปให้ความรู้เรื่องการขอ ป.3 กับสมาชิกเวลาที่มีงานแข่งขันเพราะจะได้เป้าหมายชัดเจน(ผมคนหนึ่งจะไปร่วมรับฟังถ้าระยะทางไม่ไกลเกิน) จะเริ่มจากงานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมแมทช์ต่อไปเลยก็ได้ครับ ผมเสียดายที่เปิดประเด็นช้าไป ไม่งั้นจะเรียนเชิญไปพบปะให้ความรู้กับสมาชิกชาวปืนในงานเลี้ยงแข่งขันยิงปืนรัฐวิสาหกิจเมื่อคืนนี้ เนื่องจากมีสมาชิกชาวปืนเดินทางมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก

  2.จัดอบรมเรื่องแนวทางการขอป.3 ตามสนามยิงปืนต่าง ๆ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้มีความประสงค์จะมีอาวุธปืน

  3. ทำแผ่นพับเพื่อรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง

ส่วนเรื่อวค่าใช้จ่ายผมว่าคงพอหาได้นะครับ

   ผมเรียนเชิญเริ่มต้นที่งานแข่งของชมรมคนรักปืนอัดลมสิ้นเดือนหน้าเลยนะครับ  ::014::
บอกได้เลยว่าไม่ใครกล้าหรอกครับ นอกจากมาต่อว่าปลายเหตุครับ

ที่บอกว่าไร้สาระใน Post ก่อน ก็เพราะตามตัวแดงนี่ด้วยแหละครับ...

คนเล่นปืนด้วยกันต่างก็รู้อยู่ว่าเรื่องแค่นี้มันไม่ใช่เรื่องกล้าหรือไม่กล้าหรอกครับ, เหตุผลมันมีตามที่อธิบายไปแล้ว และตามที่พี่ธำรงอธิบายเอาไว้แล้ว... ไปนั่งคุยแบบนั้นคนที่เขาอยาก"สนทนาธรรม"ก็มี แต่คนที่เอาขี้หมาป้ายหน้าตัวเอง แล้วเดินมานั่งคุยมันก็มี...

คนกลุ่มหลังนี่แหละครับจะเดินมานั่งถามว่ากล้าหรือเปล่า? กล้าหรือเปล่า? กล้าเอานิ้วจิ้มขี้หมาฯ... ใครกล้าก็โง่ซิครับ เอา"นิ้วชี้กล้าหาญ"(เหมือนในการ์ตูนหนูน้อยอาราเร่ฯ) จิ้มปุ๊บ นิ้วก็เหม็นขี้หมาปั๊บ แล้วมันก็เหม็นติดมือเที่ยวป้ายโน่นป้ายนี่หวังให้มือหายเหม็น แต่ผลลัพธ์มันไม่ใช่ เพราะกลิ่นขี้หมามันจะกระจายไปทั่วครับ...

ยังไม่โง่ถึงขนาดนั้นครับ... มีอะไรก็ไป Post ในกระทู้นายทะเบียนฯ ก็แล้วกัน(แล้ว Post แบบมีสาระด้วยนะครับ)...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: AJ_6080 ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 09:55:17 AM
ครับ เห็นด้วยครับ มีอะไรก็ไป Post ในกระทู้นายทะเบียนฯ ก็แล้วกัน(แล้ว Post แบบมีสาระด้วยนะครับ)

แล้วจะช่วยย้ายกระทู้อันนี้ ไปไว้ที่ กระทู้นายทะเบียนด้วยได้ไหมครับ
เพราะจะได้ให้บุคคลท่านอื่นที่เข้ามาอ่าน หรือติดตามได้รับทราบด้วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: konputhai ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 10:22:01 AM
ครับ เห็นด้วยครับ มีอะไรก็ไป Post ในกระทู้นายทะเบียนฯ ก็แล้วกัน(แล้ว Post แบบมีสาระด้วยนะครับ)

แล้วจะช่วยย้ายกระทู้อันนี้ ไปไว้ที่ กระทู้นายทะเบียนด้วยได้ไหมครับ
เพราะจะได้ให้บุคคลท่านอื่นที่เข้ามาอ่าน หรือติดตามได้รับทราบด้วยครับ

  ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยนะครับ เจตนาเจ้าของกระทู้คงจะต้องการให้สมาชิกชาวปืนอัดลมทราบความคืบหน้าเรื่องร้องนายทะเบียน ส่วนเรื่องขอคำปรึกษาเขาคงไปโพสขอคำปรึกษาที่กระทู้ร้องนายทะเบียนเอง ท่านธำรงกับท่านสมชาย(ฮา)ก็คอยให้คำปรึกษาที่กระทู้โน้นก็ได้ครับ เรื่องจะไปด่าว่าคนอื่นเพื่่อให้เขามาทำตามความคิดตัวเองมันคงยากครับ เพราะต่างคนต่างความคิด ลูกเมียเราเองอยู่บ้านเดียวกันแท้ ๆ ยังทำให้เขาคิดเหมือนเราไม่ได้เลยครับ

    "ขอร้องเถอะครับกระทู้เกี่ยวกับปืนอัดลมมีเด็ก ๆ เข้ามาอ่านมากพอสมควรเพราะเป็นปืนที่ใช้ในการกีฬาและสันทนาการ เด็ก ๆ มาอ่านเจอเหมือนผู้ใหญ่ทะเลาะกันผมว่าจะดูไม่ค่อยดีนะครับ"     


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 10:37:39 AM
เห็นด้วยครับว่าน่าเบื่อ บอกตั้งแต่ Post ก่อนแล้วว่าไม่อยากคุยต่อแล้วครับ... แต่มีท่านอื่นชวน"ถก"เรื่องความหมายภาษาไทย และชวนถกเรื่อง"ไม่กล้า"...

ห้องนี้มีเด็กและเยาวชนเข้ามาอ่านแยะนั่นแหละครับ สมควรได้รับทราบไว้ด้วยว่าเส้นแบ่งคนดีกับคนไม่ดีนั้นคือเส้นกฎหมายนะครับ ใครทำผิดกฎหมายนั้นคือคนไม่ดี โดยเฉพาะกฎหมายอาญาที่มีการกำหนดโทษไว้ด้วย... ถึงที่ผ่านมาไม่มีใครโดนฟ้อง ไม่มีใครติดคุกหรือรับโทษอื่นใดก็ตาม แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าสิ่งทีทำไปนั้นคือสิ่งที่ถูก...

เด็กและเยาชนเข้ามาอ่านฯ จะได้รับทราบว่า"เชื้อร้าย"(ตามคำนิยามในกระทู้นี้) นั้นคือการกระทำเช่นไร และไม่ไปหลงผิดคิดว่าสิ่งที่เด็กเห็นผู้ใหญ่บางคนทำไปนั้นคือสิ่งถูกต้อง...

เรื่องที่ว่า"ไปด่าคนอื่นเพื่อให้เขาทำตามความคิดตนเองนั้น"... ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นเช่นนั้นครับ เพราะเอาแค่ให้"รับรู้"ว่าน่าจะทำตัวเป็นตัวอย่างฯ สอนลูกสอนหลาน สอนเยาวชนให้เป็นคนดี, เอาแค่นี้แหละครับ ถึงได้มา Post เอาไว้...

ส่วนใครจะทำอย่างไรนั่น ก็แล้วแต่ใครจะกำหนดพฤติกรรมของตนเองอยู่แล้วนี่ครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: nick357 "รักในหลวง" ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 10:43:45 AM
ผมชื้นชม จขกท ที่กล้าชนกับนายทะเบียน...
ผมเข้าใจทุกท่านที่จำเป็นต้องจ่าย...
ไม่เห็นจะต้องมาด่ากันเลย.....


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 11:01:08 AM
ครับ เห็นด้วยครับ มีอะไรก็ไป Post ในกระทู้นายทะเบียนฯ ก็แล้วกัน(แล้ว Post แบบมีสาระด้วยนะครับ)

แล้วจะช่วยย้ายกระทู้อันนี้ ไปไว้ที่ กระทู้นายทะเบียนด้วยได้ไหมครับ
เพราะจะได้ให้บุคคลท่านอื่นที่เข้ามาอ่าน หรือติดตามได้รับทราบด้วยครับ

มันเป็นเรื่องการขอซื้อปืนอัดลมครับ ผมว่าน่าจะเอาไว้ที่เดิมดีแล้วครับ


ผมจำได้แม่นว่าผมเองไม่เคยสนับสนุนให้เจ้าของกระทู้มีคดีความในเรื่องนี้เลย เพราะก็คงจะรู้กันว่า
เรื่องแบบนี้มันเสียเวลาทำมาหากิน มันร้อนใจ มันเกิดความบาดหมางใจกัน ทั้งที่เรืองที่ฟ้องร้องกันมันก็ไม่ได้สำคัญ
มากมายอะไรนัก เพราะเป็นเรื่องทวงสิทธิในการขอซื้อปืนอัดลม  ไม่ใช่การโดนเพิกถอนที่ทำมาหากิน หรือการที่ที่ทำกิน
โดนรัฐเอาไปทำเป็นเขื่อน ความสำคัญในการเรียกร้องสิทธิมันคนละระดับกัน
สำหรับเรื่องการขอซื้อปืนไม่ได้ สุดท้ายก็คงจะจบด้วยการได้สิทธิซื้อปืนอัดลม
แล้วมันทำให้กระบอกต่อไปไม่ว่าจะเป็นของเราหรือของคนอื่นของ่ายขึ้นไหม
ผมว่าการชนะตรงนี้มีผลแค่ใบปอ 3 ใบนั้นเท่านั้น ไม่มีผลต่อใบปอ 3 ใบใหม่
ที่กำลังจะเกิดขึ้นในทุกอำเภอ


ผมเองก็รู้สึกเห็นใจเจ้าของกระทู้ และเป็นกำลังใจ แต่ไม่ได้สนับสนุน ไม่ได้เชียร์
เพราะถ้าเจ้าของกระทู้เดือดร้อน ผมก็ลอยตัว ผมจึงได้แต่ดูอยู่ห่างๆ เอาใจช่วย
ขอให้ได้สิทธิในใบปอ 3 ปืนอัดลมตามที่ต้องการ  ถ้าถามผมว่ามันคุ้มไหม
ผมตอบได้ว่ามันไม่คุ้มเลย แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ดินเรื่องทำมาหากินมันคุ้มแน่นอนครับ


เรื่องขอได้ไม่ได้นั้นพูดยาก อธิบายยากครับ เป็นเรื่องมองต่างมุม จนกว่าจะต้องไปรับผิดชอบ
ได้นั่งเก้าอี้เป็นนายอำเภอในจังหวัดที่มีการขอซื้อปืนสูง
หรือ เมื่อเจอกับใบปอ 3 ที่ขอซื้อปืนโดยที่คนขอมีประวัติครอบครองปืนอยู่แล้วมากมาย

ดุลพินิจของนายต่อใบปอ 3 ใบหนึ่งจะออกมาอย่างไร มีหลายอย่างให้พิจารณาจนกว่าจะสรุปว่า ให้ หรือ ไม่ให้
อาจมีการสมมุติเหตุการณ์ว่า หากบ้านนายคนนั้นเกิดโดนโจนปล้น ก็หมายถึง
โจรอาจจะได้อาวุธไปต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ได้อย่างทัดเทียมหรือเหนือกว่า

หรือถ้าใครขอซื้อปืนก็ให้ซะทุกราย การปกครองบ้านเมืองจะทำอย่างไร ในเมื่อประชาชนทุกคน
มีปืนอยู่ในครอบครอง หากเกิดความขัดแย้ง ก็อาจมีการตัดสินกันด้วยเอาปืนออกมาห่ำหั่นกัน
มากขึ้น ซึ่งจะไปบอกว่าเรามีกฏหมายบังคับลงโทษไว้ก็ไม่ได้ เพราะในอารมณ์โมโหมันไม่คิดถึงกฏหมาย
และคนเรานิสัยอารมณ์ไม่เหมือนกัน
คนก่อเหตุก็ต้องโดนจับ  แล้วอะไรตามมาอีกหละ รายได้ประเทศจากการเก็บภาษีก็จะน้อยลง
แถมด้วยรายจ่ายค่าข้าวแดงก็ต้องมากขึ้น  คนออกคุกมาก็ไม่มีงานทำกลายเป็นภาระไปอีก
เห็นไหมครับว่าประเทศสูญเสียมากแค่ไหน

ลองนึกถึงตัวเองว่าตัวเราเป็นเจ้าของร้านก็ได้ มีลูกจ้างมากมาย หลังร้านมีพื้นที่ห้องหอพักให้ลูกจ้างทุกคน
ลูกจ้างทุกคนย้ายสำมะโนครัวมาอยู่ในร้านของเรา (เราก็คงเปรียบเสมือนนายอำเภอดูแลพื้นที่ของเขาอยู่)
เราจะยอมไหมครับ หากลูกจ้างมาขออนุญาติขอลายเซนต์เราไปประกอบการซื้อปืน
และปืนจะอยู่ในพื้นที่ที่เราดูแลอยู่ คงจะคิดหนักหน่อย ถ้าลูกจ้างคนนั้นมีประวัติเป็นลูกคนที่น่าเชื่อถือ
ก็ไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่เรายอมได้  แต่ลูกจ้างอีกคนมันมาจากชายแดนลูกใครไม่รู้คนนี้เราคงจะต้องคิดหนักหน่อย
ก็ตั้งคำถามว่า สิทธิ 2 คนนี้ทำไมไม่เท่ากัน ทั้งที่มันควรจะต้องเท่ากัน เออ พอเราต้องรับผิดชอบด้วย
มันเริ่มมีการพิจารณาองค์ประกอบหลายอย่างมาประมวลเข้าด้วยกัน  เออ แล้วเราจะดุด่าตอนมันทำผิด
ได้ไหม คงไม่ค่อยถนัดเพราะลูกจ้างมันก็มีปืนเหมือนกัน แล้วจะไล่มันออกจะกล้าไหม
เดี๋ยวมันคิดสั้นเอาปืนออกมายิง  คิดแล้วปวดหัวมากๆ ตัดสินใจไม่ถูกครับ


หรือยกตัวอย่างสมมุติ ดุลพินิจของนายอำเภอข้อหนึ่งอาจตั้งไว้ว่าจะให้มีปืนในอำเภอนี้ไม่เกินกี่กระบอก
ทั้งนี้เพื่อให้การปกครองเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ คือจะให้ประชาชนโดยรวมมีจำนวนอาวุธทัดเทียม
กับเจ้าหน้าที่ไม่ได้   ทีนี้ก็ขอซื้อปืนกันไปเรื่อย ท่านก็อนุมัติไป  คนที่ขายปืนตนออกไป ปืนก็ยังตัดจ่ายวนอยู่ในอำเภอ
จำนวนปืนไม่ได้ลดลง จนในที่สุดวันหนึ่งก็มาถึงคือเป็นวันที่ใบขออนุญาตซื้อปืน ใบนั้นตรงกับจำนวน
ที่กำหนดไว้พอดีคือจำนวนปืนเกินแล้ว  สรุปว่า ใบปอ 3 นั้นขอไม่ผ่าน คนขอก็งงสิครับ ตนไม่เคยมีปืนกับเขาเลย
ทำไมขอไม่ได้ ทำไมไม่ทัดเทียมมีสิทธิเหมือนคนอื่น  เรืองราวก็บานปลายไปถึงศาลปกครองอย่างที่เราเห็น
อันที่จริงถ้าใจเย็นรออีกสักหลายเดือนแล้วไปขอใหม่ ตัวเลขลำดับปืนของเราก็อาจอยู่ในโควต้าที่จะอนุมัติก็ได้

ก็ถามว่า ระหว่างความมั่นคงของจังหวัดซึ่งอาจลามไปเป็นความมั่นคงของประเทศนั้น กับ สิทธิมนุษย์ชน อะไรควรมาก่อนกัน
อย่าลืมว่าหลายครั้งถ้าเป็นเรื่องความมั่นคงของประเทศก็ไม่ต้องไปถามหาเหตุผลหรือความเป็นธรรม
มันเป็นเรืองของการยอมเสียน้อยเพื่อรักษาส่วนมาก


แต่สำหรับเจ้าของกระทู้ผมเข้าใจว่าขอซื้อปืนอัดลมไม่ได้ ซึ่งผมก็ไม่เห็นด้วยที่การขอไม่ผ่าน
เพราะความร้ายแรงของปืนอัดลมมันไม่มากพอที่จะนำไปก่อเหตได้  แต่ก็พูดยากเพราะปืนอัดลม
ถือเป็นอาวุธปืน มีจำนวนเป็นกระบอก  ถ้านับเป็นจำนวนก็ถือว่าเรามีอาวุธปืนอยู่กี่กระบอก
ก็สามารถนับได้ครับ


เรื่องขอซื้อปืน ผมเองก็เคยขอซื้อแล้วสมหวังก็หลายหน แต่ที่ไม่ได้ก็หลายครั้ง เพราะดุลพินิจมันต่างเวลากัน
ทุกครั้งที่ไม่ได้ผมไม่เคยคิดอะไร เพราะปืนเป็นสิ่งไม่จำเป็น เอาไว้คราวหน้าค่อยขอใหม่ก็ได้
ถ้าจะคิดผมก็จะคิดแค่ว่าทำไมเราถึงขอไม่ได้ ลายเซนต์ที่รับรองรองก็ไม่ใช่ขี้ๆ
เราขาดอะไรไปหรือเปล่าหว่า หรือว่าก่อนไปขอ ผมลืมแวะซื้อน้ำมันเครื่องหล่อลื่น


ผมเองไม่เคยเชียร์เจ้าของกระทู้ให้ฟ้องร้อง แต่เมื่อเรืองมันเริ่มไปแล้วและไม่หยุด
ก็ทำได้แค่เอาใจช่วยขอให้ได้สิทธิที่ควรมีเหมือนคนอื่น และในความคิดผมเจ้าของกระทู้
ก็ควรมีสิทธิตามที่คนอื่นมีครับ  แต่จะให้ผมร้องเชียร์เขา ฟ้องเลย ฟ้องเลย ผมไม่ทำครับ
เพราะเวลาเดือดร้อน เสียเวลา และถ้าเกิดเสียหายด้วย เจ้าของกระทู้เสียคนเดียว
ผมทำได้แค่มีทุกข์ไปกับท่าน

แล้วพอมีความคิดเห็นแย้งกัน และทำท่าจะแตกแยก ผมก็รู้สึกทุกข์ใจ
ทำไมคนบางกลุ่มจึงคิดว่าคนที่คิดไม่เหมือนตนคือคนละพวก
แล้วทำไมพวกผมถึงไม่มองว่าการฟ้องร้องแบบนี้อาจทำให้คนอื่นขอใบปอ 3 ยากขึ้น
ผมเห็นหลายคนในกลุ่มคนรักปืนอัดลมที่ขอซื้อไม่ได้ก็ไม่เห็นเขา
ออกมาตีโพยตีพายว่าเป็นเพราะพวกที่ชอบให้ทำให้นายมีนิสัยเปลี่ยนไป
เป็นเพราะไอ้โง่คนนั้นมันทำอย่างนี้ จึงทำให้มีวัฒนาธรรมแบบนี้เกิดขึ้น
ไม่รู้เอาอะไรมาคิด ก็คนเขาจะเรียกเก็บมันก็เป็นนิสัยแย่ๆ ของเขาอยู่แล้ว
คนดีคนเลวมันก็ปะปนกันอยู่ ถึงวาระไปคนใหม่มาเจอคนดีก็ไม่ต้องจ่ายพิเศษ
เจอคนที่เรียกก็ต้องให้ไป ที่ให้ก็เพราะอยากได้ปืนมายิงเล่นกันในหมู่เพื่อนฝูง
ไม่ได้อยากสร้างวัฒนธรรมบ้าบออะไรตรงนั้นหรอก ไม่มีใครเขาบ้าอยากสร้างหรอกครับ
จุดมุ่งหมายเราคืออยากได้ปืนมายิงเป็นกีฬา ใจมันจดจ่ออยู่ตรง "อยากได้ปืน
อยากได้ปืน อยากได้ปืนอัดลม"  คิดแบบเด็กทั่วไป ใจใสสะอาดไม่มีนอกมีใน
พอไปเจอการเรียกร้องค่าหล่อลื่น ก็จำใจต้องให้ ให้ด้วยความคับแค้นใจ
แต่ภายนอกดูเหมือนยินยอม ถ้าว่าใครอยากบ้าเสียเงินฟรีๆ เล่า แต่เงินก็พอมี
ความอยากได้ปืนมันสูงกว่าความเสียดายเงิน ก็เลยต้องให้ไป นั้นคือเรืองของ
คนรักที่มีความรักปืนมากกว่ารักเงิน ดังนั้นต้องเสียเงินไปแลกก็ต้องยอมครับ..
เรื่องง่าย ๆ แบบนี้ทำไมคิดไม่ออกครับ นายเขาคิดได้เลยเรียกเก็บไงครับ
คนมันรักปืนยังไงมันก็ต้องยอม ขืนช้าปืนอาจตกไปเป็นของคนอื่นแล้วต้องรออีกนานไงครับ





หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 11:01:54 AM
ผมชื้นชม จขกท ที่กล้าชนกับนายทะเบียน...
ผมเข้าใจทุกท่านที่จำเป็นต้องจ่าย...
ไม่เห็นจะต้องมาด่ากันเลย.....

เห็นด้วยครับ ไม่เห็นจะต้องมาด่ากันเลย
แต่ว่าผมเขียนไปซะยาวเลยแหละ ฮิ ฮิ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: montri.7 ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 11:32:31 AM
ผมชื้นชม จขกท ที่กล้าชนกับนายทะเบียน...
ผมเข้าใจทุกท่านที่จำเป็นต้องจ่าย...
ไม่เห็นจะต้องมาด่ากันเลย.....

เห็นด้วยครับ ไม่เห็นจะต้องมาด่ากันเลย
แต่ว่าผมเขียนไปซะยาวเลยแหละ ฮิ ฮิ

+1ให้คุณ nick357 "รักในหลวง" ครับ

ปรกติกระทู้นี้ผมเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกเชียร์และเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะครับ ::002:: แต่ตอนนี้ผมอ่านแล้วรู้สึกเริ่มเครียดๆหน่อยๆเพราะมีสมาชิกบางท่านที่อยู่ๆก็เข้ามาโพสด่าโดยที่ไม่แคร์สายตาสมาชิกท่านอื่นที่เข้ามาอ่านว่าจะรู้สึกอย่างไรไม่รู้สมาชิกท่านอื่นรู้สึกแบบผมอีกบ้างมั้ยครับ บอกตรงๆผมว่ามันไม่ (ฮา) นะครับ ท้ายนี้ขออนุญาตเจ้าของกระทู้เปิดเพลงสนุกๆคลายเครียดซักหน่อยนะครับ   ::014::

http://www.youtube.com/watch?v=7ktIqvu11ro


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: nick357 "รักในหลวง" ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 11:46:06 AM
ผมชื้นชม จขกท ที่กล้าชนกับนายทะเบียน...
ผมเข้าใจทุกท่านที่จำเป็นต้องจ่าย...
ไม่เห็นจะต้องมาด่ากันเลย.....

เห็นด้วยครับ ไม่เห็นจะต้องมาด่ากันเลย
แต่ว่าผมเขียนไปซะยาวเลยแหละ ฮิ ฮิ

+1ให้คุณ nick357 "รักในหลวง" ครับ

ปรกติกระทู้นี้ผมเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกเชียร์และเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะครับ ::002:: แต่ตอนนี้ผมอ่านแล้วรู้สึกเริ่มเครียดๆหน่อยๆเพราะมีสมาชิกบางท่านที่อยู่ๆก็เข้ามาโพสด่าโดยที่ไม่แคร์สายตาสมาชิกท่านอื่นที่เข้ามาอ่านว่าจะรู้สึกอย่างไรไม่รู้สมาชิกท่านอื่นรู้สึกแบบผมอีกบ้างมั้ยครับ บอกตรงๆผมว่ามันไม่ (ฮา) นะครับ ท้ายนี้ขออนุญาตเจ้าของกระทู้เปิดเพลงสนุกๆคลายเครียดซักหน่อยนะครับ   ::014::

http://www.youtube.com/watch?v=7ktIqvu11ro


+1ทอนครับ

ผมว่าคนขอเลว...
ใครอยากจะโง่จ่าย...
คนที่จ่ายๆเพื่อตัดความลำคาญจ่ายด้วยความเกลียดชัง..
ใครอยากมีเรื่องขึ่นศาลกับนายอำเภอ เรื่องมันตามมาอีกมากมาย...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Exxx ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 02:13:51 PM
ผมว่าเราหยุดการถกเถียงกันไว้แต่เพียงเท่านี้เถอะครับ  ::014::

คุณสมชายได้อธิบายไปแล้วว่าที่โพสนั้นต้องการสื่ออะไร พี่สิทธาก็แสดงความเห็นในมุมที่แตกต่างไปแล้ว
สมาชิกท่านอื่นก็มาแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมแล้ว ถือว่าเป็นข้อมูลประกอบ
เนื้อหาที่โพสกันมาผมว่ามันเพียงพอที่คนอ่านจะนำไปคิดต่อยอดกันได้ ที่เหลือขอให้เป็นวิจารณญาณของผู้อ่านที่จะตัดสินใจด้วยสติและเหตุผลของตนเอง
จะคิดเห็นไปทางใดก็เป็นสิทธิเสรีภาพของคนนั้น สำหรับผู้ที่มีความปราถณาดีแล้ว สิ่งที่ทำได้ต่อส่วนรวมคือให้ข้อมูลที่เท็จจริง ไม่ใช่เอาความคิดของเราไปยัดเยียดใส่หัวผู้อื่น

ผมไม่เคยเห็นว่าถกเถียงกันแล้วจะมีใครชนะหรือเกิดประโยชน์อย่างจริงจัง โดยเฉพาะในโลกออนไลน์ โพสกันไปมามากมายแรกๆ ก็มีสาระดี
หลังๆ เริ่มเต็มไปด้วยอารมณ์และทิฐิ สร้างความขัดแย้งกันโดยไม่จำเป็น
นอกจากคนที่เถียงกันจะเสียอารมณ์แล้ว บรรยากาศของผู้อ่านท่านอื่นๆ มันก็เสียไปด้วย  ::012:: ::013::

อะไรที่มีน้อยมันก็มีคุณค่า คนก็โหยหา แต่อะไรที่มีมากเกินไปมันก็น่าเบื่อ หมดคุณค่า

ด้วยความเคารพ  ::014:: ::014::



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 03:30:08 PM
เจ้าของกระทู้กลับมาจะจำกระทู้ตัวเองได้หรือเปล่าเนี่ย
ขอโทษด้วยครับ ผมเองก็มีส่วนร่วมอย่างมากที่ทำให้กระทู้เละเทะไปหมด
ผมขอหยุดแค่นี้ครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กุมภาพันธ์ 13, 2012, 04:07:58 PM
เป็นเรื่องมองต่างมุม ผมคิดว่าท่าน ๆ ทั้งหลายน่าจะหยุดแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างกันเสียที อยู่ในวงการเดียวกัน มีรสนิยม ความบ้า ความชอบปืน เป็นเพื่อนพี่น้องสายเลือดเดียวกันทั้งนั้น เจตนารมณ์คือผมต้องการชี้ให้เห็นว่าข้าราชการเลวมีอยู่จริง หลากหลายวงการ  แล้วแต่ว่าเราโชคไม่ดีที่จำเป็นต้องไปพบไปเจอ พยายามหลีกเลี่ยงถึงที่สุดแล้ว แต่ถ้าจำเป็นก็ต้องชน   ชั่วโมงนี้ผิดถูกยังตัดสินกันไม่ได้  รอศาลพิจารณาอย่างเดียวครับ   วิชามาร การเลือกปฎิบัติที่นี่เลวร้ายเกินกว่าที่เราคิดไว้เยอะ ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: พ่อค้าภูธร- รักในหลวง ที่ มีนาคม 09, 2012, 01:10:08 PM
เป็นเรื่องมองต่างมุม ผมคิดว่าท่าน ๆ ทั้งหลายน่าจะหยุดแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างกันเสียที อยู่ในวงการเดียวกัน มีรสนิยม ความบ้า ความชอบปืน เป็นเพื่อนพี่น้องสายเลือดเดียวกันทั้งนั้น เจตนารมณ์คือผมต้องการชี้ให้เห็นว่าข้าราชการเลวมีอยู่จริง หลากหลายวงการ  แล้วแต่ว่าเราโชคไม่ดีที่จำเป็นต้องไปพบไปเจอ พยายามหลีกเลี่ยงถึงที่สุดแล้ว แต่ถ้าจำเป็นก็ต้องชน   ชั่วโมงนี้ผิดถูกยังตัดสินกันไม่ได้  รอศาลพิจารณาอย่างเดียวครับ   วิชามาร การเลือกปฎิบัติที่นี่เลวร้ายเกินกว่าที่เราคิดไว้เยอะ ::014:: ::014:: ::014::
+1 เป็นกำลังใจให้ครับ.......... ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 10, 2012, 06:05:12 PM
วันนี้สอบถามความเคลื่อนไหวคดี ทราบว่าฝ่ายผู้ถูกฟ้องทั้งสองได้ขอเลื่อนนัดยื่นคำให้การเป็นวันที่ 17เมษายน  2555

วันที่  16 กุมภาพันธ์  2555  ปลัดอำเภอฯ ได้โทรมาสอบถามทำนองว่า  นายคนเก่าย้ายไปแล้วทำไมไม่ลองยื่นขอกับนายอำเภอคนใหม่ คาดว่าอำเภอฯ คงได้รับหมายศาลและชี้แจงลำบากเรื่องการเลือกปฎิบัติ  ก็คงพลาดท่าเสียทีความลับถูกเปิดเผยกลางศาล  สาเหตุจากถูกบังคับให้ต้องเปิดเผยข้อมูลใบป .1 และใบป.3  ยังไม่รู้สำนึก

วันที่ 5 เมษายน 2555  กรมการปกครองได้มีหนังสือถึงแจ้งผลการสอบสวนเรื่องร้องเรียนกรณี นายอำเภอและปลัดฯ  ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลใบป.3 ใบป. 4 และการปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ สรุปว่าไม่ปรากฎพยานเอกสารหลักฐานหรือมีพฤติกรรมตามที่ถูกร้องเรียนและเห็นควรยุติเรื่อง 

ผ่านมาประมาณหนึ่งปีแล้วก็พอจะเข้าใจได้ว่า เป็นเรื่องปกติก็ต้องปกป้องพรรคพวกตนเอง เป็นเวรเป็นกรรมของบ้านเมืองนี้  เขายิ่งใหญ่เหนือกฎหมายจริง ๆ จะะทำอย่างไรก็ได้ ประชาชนอย่างเรา ๆ ท่านไม่มีสิทธิโต้แย้ง  เสียดายเงินภาษีจริง ๆ   ยืนยันขณะนี้ว่าท่านเหล่านี้ผ่านการตรวจสอบจากหน่วยงานเบื้องบนผ่านสารฟอกขาวแล้วว่าบริสุทธิ์จริง   ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: maxmin ที่ เมษายน 10, 2012, 08:24:41 PM
น่าเศร้าใจครับ..


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: พ่อค้าภูธร- รักในหลวง ที่ เมษายน 20, 2012, 09:57:27 PM
วันนี้สอบถามความเคลื่อนไหวคดี ทราบว่าฝ่ายผู้ถูกฟ้องทั้งสองได้ขอเลื่อนนัดยื่นคำให้การเป็นวันที่ 17เมษายน  2555

วันที่  16 กุมภาพันธ์  2555  ปลัดอำเภอฯ ได้โทรมาสอบถามทำนองว่า  นายคนเก่าย้ายไปแล้วทำไมไม่ลองยื่นขอกับนายอำเภอคนใหม่ คาดว่าอำเภอฯ คงได้รับหมายศาลและชี้แจงลำบากเรื่องการเลือกปฎิบัติ  ก็คงพลาดท่าเสียทีความลับถูกเปิดเผยกลางศาล  สาเหตุจากถูกบังคับให้ต้องเปิดเผยข้อมูลใบป .1 และใบป.3  ยังไม่รู้สำนึก

วันที่ 5 เมษายน 2555  กรมการปกครองได้มีหนังสือถึงแจ้งผลการสอบสวนเรื่องร้องเรียนกรณี นายอำเภอและปลัดฯ  ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลใบป.3 ใบป. 4 และการปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ สรุปว่าไม่ปรากฎพยานเอกสารหลักฐานหรือมีพฤติกรรมตามที่ถูกร้องเรียนและเห็นควรยุติเรื่อง 

ผ่านมาประมาณหนึ่งปีแล้วก็พอจะเข้าใจได้ว่า เป็นเรื่องปกติก็ต้องปกป้องพรรคพวกตนเอง เป็นเวรเป็นกรรมของบ้านเมืองนี้  เขายิ่งใหญ่เหนือกฎหมายจริง ๆ จะะทำอย่างไรก็ได้ ประชาชนอย่างเรา ๆ ท่านไม่มีสิทธิโต้แย้ง  เสียดายเงินภาษีจริง ๆ   ยืนยันขณะนี้ว่าท่านเหล่านี้ผ่านการตรวจสอบจากหน่วยงานเบื้องบนผ่านสารฟอกขาวแล้วว่าบริสุทธิ์จริง   ::014:: ::014:: ::014::

+1เป็นกำลังใจให้แล้วครับ......... ::002::   ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 21, 2012, 07:24:48 PM
จะทำยังต่อไปดีครับ
ปลัดโทรมา ว่าทำไมไม่ขอใหม่ คล้ายกับว่าท่านจะต้องได้ใบปอ 3 แน่นอน
แนะนำรีบไปขอ ไม่ต้องยึดติดกับความหลัง เริ่มต้นใหม่
เป้าหมายอยู่ที่ไหน  ใบปอ 3 ใช่ไหมครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sakda m41 รักในหลวง ที่ เมษายน 21, 2012, 09:25:11 PM
จะทำยังต่อไปดีครับ
ปลัดโทรมา ว่าทำไมไม่ขอใหม่ คล้ายกับว่าท่านจะต้องได้ใบปอ 3 แน่นอน
แนะนำรีบไปขอ ไม่ต้องยึดติดกับความหลัง เริ่มต้นใหม่
เป้าหมายอยู่ที่ไหน  ใบปอ 3 ใช่ไหมครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ

ตีสนิทนาย ชวนนายเป็นเพื่อน ทางสะดวก เชื่อผม


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ เมษายน 22, 2012, 09:01:14 AM
วันนี้สอบถามความเคลื่อนไหวคดี ทราบว่าฝ่ายผู้ถูกฟ้องทั้งสองได้ขอเลื่อนนัดยื่นคำให้การเป็นวันที่ 17เมษายน  2555

วันที่  16 กุมภาพันธ์  2555  ปลัดอำเภอฯ ได้โทรมาสอบถามทำนองว่า  นายคนเก่าย้ายไปแล้วทำไมไม่ลองยื่นขอกับนายอำเภอคนใหม่ คาดว่าอำเภอฯ คงได้รับหมายศาลและชี้แจงลำบากเรื่องการเลือกปฎิบัติ  ก็คงพลาดท่าเสียทีความลับถูกเปิดเผยกลางศาล  สาเหตุจากถูกบังคับให้ต้องเปิดเผยข้อมูลใบป .1 และใบป.3  ยังไม่รู้สำนึก

วันที่ 5 เมษายน 2555  กรมการปกครองได้มีหนังสือถึงแจ้งผลการสอบสวนเรื่องร้องเรียนกรณี นายอำเภอและปลัดฯ  ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลใบป.3 ใบป. 4 และการปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ สรุปว่าไม่ปรากฎพยานเอกสารหลักฐานหรือมีพฤติกรรมตามที่ถูกร้องเรียนและเห็นควรยุติเรื่อง   

ผ่านมาประมาณหนึ่งปีแล้วก็พอจะเข้าใจได้ว่า เป็นเรื่องปกติก็ต้องปกป้องพรรคพวกตนเอง เป็นเวรเป็นกรรมของบ้านเมืองนี้  เขายิ่งใหญ่เหนือกฎหมายจริง ๆ จะะทำอย่างไรก็ได้ ประชาชนอย่างเรา ๆ ท่านไม่มีสิทธิโต้แย้ง  เสียดายเงินภาษีจริง ๆ   ยืนยันขณะนี้ว่าท่านเหล่านี้ผ่านการตรวจสอบจากหน่วยงานเบื้องบนผ่านสารฟอกขาวแล้วว่าบริสุทธิ์จริง   ::014:: ::014:: ::014::


เรียน ท่านจขกท.คุณsomnuekp  ::014::

นอภ.คนปัจจุบันและมท. น่าจะลำบากอยู่พอสมควรในการทำคำให้การต่อศาล ปลัดจึงหยั่งท่าทีมา ว่าให้ยื่นขอใหม่ ซึ่งง่ายในการให้การเพียงว่า "ประเด็นความเดือดร้อนได้หมดไปแล้ว"

ซึ่งก็ง่ายดีในการได้ ป.2
แต่ที่ไม่ง่ายทางศาล....คือการที่ผู้ฟ้องอาจถูกตกอยู่ในข่ายการฟ้องโดยมีเจตนาแอบแฝง  ผู้ฟ้องเองเบาะๆก็ต้องถูกศาลเรียกให้ชี้แจง แจงไม่ดีตกที่นั่งละเมิดอำนาจศาล

ส่วนเรื่องหนังสือกรมการปกครองแจ้งผลการสอบสวน......ผมเดาเอาว่าจดหมายจะตีตรา"ลับ" ไม่มีชื่อ/ตำแหน่งผู้ลงนาม และจะไม่ประทับตราสิงห์ .... เป็นการกั๊กและพริ้วได้ง่ายสไตล์มท.
อย่าเห็นเป็นสาระ ให้รู้สึกหดหู่ใจ   ::014::



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 22, 2012, 09:50:47 AM
วันนี้สอบถามความเคลื่อนไหวคดี ทราบว่าฝ่ายผู้ถูกฟ้องทั้งสองได้ขอเลื่อนนัดยื่นคำให้การเป็นวันที่ 17เมษายน  2555

วันที่  16 กุมภาพันธ์  2555  ปลัดอำเภอฯ ได้โทรมาสอบถามทำนองว่า  นายคนเก่าย้ายไปแล้วทำไมไม่ลองยื่นขอกับนายอำเภอคนใหม่ คาดว่าอำเภอฯ คงได้รับหมายศาลและชี้แจงลำบากเรื่องการเลือกปฎิบัติ  ก็คงพลาดท่าเสียทีความลับถูกเปิดเผยกลางศาล  สาเหตุจากถูกบังคับให้ต้องเปิดเผยข้อมูลใบป .1 และใบป.3  ยังไม่รู้สำนึก

วันที่ 5 เมษายน 2555  กรมการปกครองได้มีหนังสือถึงแจ้งผลการสอบสวนเรื่องร้องเรียนกรณี นายอำเภอและปลัดฯ  ขัดขวางการเข้าถึงข้อมูลใบป.3 ใบป. 4 และการปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ สรุปว่าไม่ปรากฎพยานเอกสารหลักฐานหรือมีพฤติกรรมตามที่ถูกร้องเรียนและเห็นควรยุติเรื่อง   

ผ่านมาประมาณหนึ่งปีแล้วก็พอจะเข้าใจได้ว่า เป็นเรื่องปกติก็ต้องปกป้องพรรคพวกตนเอง เป็นเวรเป็นกรรมของบ้านเมืองนี้  เขายิ่งใหญ่เหนือกฎหมายจริง ๆ จะะทำอย่างไรก็ได้ ประชาชนอย่างเรา ๆ ท่านไม่มีสิทธิโต้แย้ง  เสียดายเงินภาษีจริง ๆ   ยืนยันขณะนี้ว่าท่านเหล่านี้ผ่านการตรวจสอบจากหน่วยงานเบื้องบนผ่านสารฟอกขาวแล้วว่าบริสุทธิ์จริง   ::014:: ::014:: ::014::


เรียน ท่านจขกท.คุณsomnuekp  ::014::

นอภ.คนปัจจุบันและมท. น่าจะลำบากอยู่พอสมควรในการทำคำให้การต่อศาล ปลัดจึงหยั่งท่าทีมา ว่าให้ยื่นขอใหม่ ซึ่งง่ายในการให้การเพียงว่า "ประเด็นความเดือดร้อนได้หมดไปแล้ว"

ซึ่งก็ง่ายดีในการได้ ป.2
แต่ที่ไม่ง่ายทางศาล....คือการที่ผู้ฟ้องอาจถูกตกอยู่ในข่ายการฟ้องโดยมีเจตนาแอบแฝง  ผู้ฟ้องเองเบาะๆก็ต้องถูกศาลเรียกให้ชี้แจง แจงไม่ดีตกที่นั่งละเมิดอำนาจศาล

ส่วนเรื่องหนังสือกรมการปกครองแจ้งผลการสอบสวน......ผมเดาเอาว่าจดหมายจะตีตรา"ลับ" ไม่มีชื่อ/ตำแหน่งผู้ลงนาม และจะไม่ประทับตราสิงห์ .... เป็นการกั๊กและพริ้วได้ง่ายสไตล์มท.
อย่าเห็นเป็นสาระ ให้รู้สึกหดหู่ใจ   ::014::



ผมว่าต่างจังหวัดขอใบปอ ๒ ลำบาก  หลายเดือนก่อนผมขอใบปอ ๒ คาไว้ที่อำเภอ
อำเภอแจ้งว่าอยากให้ซื้อปืนภายในประเทศหรือจากร้านปืนภายในประเทศ
ส่วนใบปอ ๓ ขอทีหลังได้มาแล้ว  ก็เลยกลายเป็นว่าใบปอ ๒ ผมคาในแฟ้มยังไม่คลอดสักที
ปืนที่ร่วมจองผมก็ยกเลิกไปแล้ว  แล้วนี้ถ้าใบปอ๒ มันออกมา ผมคงเสียดายแย่

เจ้าของกระทู้ รีบขอใบปอ ๓ ใหม่เลยครับ รอให้ใบปอ ๓ ออก ก็มาดูเรื่องที่ศาล
ถ้าเรื่องเก่ามันคาอยู่ยังไม่สรุป  ก็ไปทำเรื่องถอนฟ้อง เรื่องแบบนี้ถ้าถอนฟ้องแล้วจบง่ายมากครับ





หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ เมษายน 22, 2012, 09:32:04 PM
ท่านสมาชิกฯ ท่านธำรง  ผมไม่มีแนวคิดยื่นขอใบ ป.2  ใหม่แน่นอน  ก็เอกสารเดิมที่ยื่นรอนานเกินหนึ่งปีถุกต้องตาม พรบ.ทุกอย่าง  ไม่มีความจำเป็นใด ๆ ต้องยื่นใหม่  ทางออกก็คือเมื่อนายอำเภอคนเก่าไม่เซ็น  นายอำเภอคนใหม่ก็เซ็นอนุญาตก็จบแล้ว  เสียศักดิ์ศรีมากมายเหรอ  แล้วผมเสียโอกาส เสียค่าใข้จ่าย เสียความรู้สึกมากมาย  ด้านจิตใจเสียหายยับเยินประเมินค่าไม่ได้ เรียกร้องกับใครล่ะ  นาทีนี้จะได้อนุญาตซื้อปืนหรือไม่ได้ ผมไม่สนใจครับ  สนใจแต่ว่าฝ่ายผู้ถูกฟ้องคดีจะทำคำให้การอย่างไร   ยืนยันว่ารอผลดำเนินการศาลปกครองอย่างเดียวครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: maxmin ที่ เมษายน 22, 2012, 10:04:53 PM
ใจเด็ดเดี่ยวมาก.. ::002::
ขอเป็นกำลังใจครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ เมษายน 22, 2012, 10:51:12 PM
เรียน คุณsomnuekp ..... รับทราบ และนับถือท่านครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ เมษายน 23, 2012, 02:42:37 PM
ท่านสมาชิกฯ ท่านธำรง  ผมไม่มีแนวคิดยื่นขอใบ ป.2  ใหม่แน่นอน  ก็เอกสารเดิมที่ยื่นรอนานเกินหนึ่งปีถุกต้องตาม พรบ.ทุกอย่าง  ไม่มีความจำเป็นใด ๆ ต้องยื่นใหม่  ทางออกก็คือเมื่อนายอำเภอคนเก่าไม่เซ็น  นายอำเภอคนใหม่ก็เซ็นอนุญาตก็จบแล้ว  เสียศักดิ์ศรีมากมายเหรอ  แล้วผมเสียโอกาส เสียค่าใข้จ่าย เสียความรู้สึกมากมาย  ด้านจิตใจเสียหายยับเยินประเมินค่าไม่ได้ เรียกร้องกับใครล่ะ  นาทีนี้จะได้อนุญาตซื้อปืนหรือไม่ได้ ผมไม่สนใจครับ  สนใจแต่ว่าฝ่ายผู้ถูกฟ้องคดีจะทำคำให้การอย่างไร   ยืนยันว่ารอผลดำเนินการศาลปกครองอย่างเดียวครับ

อ่านดูเข้าใจว่ายอมไม่ได้ งานนี้ต้องหักพร้าด้วยเข่า
ผมเข้าใจครับว่า เคยถูกนายอำเภอด่าทางโทรศัพท์แถมยังท้าทายให้ไปฟ้องด้วย
แบบนี้ต้องจัดหนัก เห็นด้วยครึ่งหนึ่ง ไม่เห็นด้วยครึ่งหนึ่ง

แม้ผมจะเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวอย่างมาก ค่อนข้างไม่เอาไหน
ผลงานที่เคยทำไว้เมื่อก่อนคือ  เสียการเรียนเป็นเวลา 5 ปี
คือไม่เรียนหนังสือเลย ทำให้ผมรู้ว่าการเสียเวลานั้นเป็นอย่างไร
มาเข้าใจเมื่อตอนแก่ ตอนยังหนุ่มก็ยังไม่รู้ตัว

การตัดสินออกมารูปนี้ ก็ขอนั่งรอชมผลการตัดสินอยู่ห่างๆ ก็แล้วกันครับ
ผมเองก็อดเอาใจช่วยไม่ได้ คือผมชอบเชียร์ฝ่ายเสียเปรียบครับ
ยังไงก็ขอให้หาข้อมูลเพิ่มอีกสักนิดเถอะ เคสของคุณค่อยมีบ่อยไม่เหมือนใคร

คือผมสงสัยว่านายอำเภอเก่าออกจากอำเภอไปแล้ว
ยังสามารถกลับมาลงชื่ออนุมัติได้หรือไม่ในขณะที่มีนายอำเภอคนใหม่มาทำงานแล้ว
ถ้าสรุปว่าได้ ก็ยังมีหวังครับ  แต่ถ้าไม่ได้เพราะอยู่ในอำนาจหน้าที่ของนายใหม่
และนายใหม่ให้ขอใหม่ เพราะยังไม่ได้รับอนุมัติจากนายเก่า
แบบนี้หมดหวังครับ... จะเสียเวลาเปล่าๆ ยังไงลองค้นหาข้อมูลตรงนี้ดูสักนิด
เดี๋ยวจะกลายเป็นรอเก้อเพราะขั้นตอนการขอไม่สมบูรณ์ครับ

 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: phiboon ที่ เมษายน 23, 2012, 06:49:07 PM
ท่านสมาชิกฯ ท่านธำรง  ผมไม่มีแนวคิดยื่นขอใบ ป.2  ใหม่แน่นอน  ก็เอกสารเดิมที่ยื่นรอนานเกินหนึ่งปีถุกต้องตาม พรบ.ทุกอย่าง  ไม่มีความจำเป็นใด ๆ ต้องยื่นใหม่  ทางออกก็คือเมื่อนายอำเภอคนเก่าไม่เซ็น  นายอำเภอคนใหม่ก็เซ็นอนุญาตก็จบแล้ว  เสียศักดิ์ศรีมากมายเหรอ  แล้วผมเสียโอกาส เสียค่าใข้จ่าย เสียความรู้สึกมากมาย  ด้านจิตใจเสียหายยับเยินประเมินค่าไม่ได้ เรียกร้องกับใครล่ะ  นาทีนี้จะได้อนุญาตซื้อปืนหรือไม่ได้ ผมไม่สนใจครับ  สนใจแต่ว่าฝ่ายผู้ถูกฟ้องคดีจะทำคำให้การอย่างไร   ยืนยันว่ารอผลดำเนินการศาลปกครองอย่างเดียวครับ

อ่านดูเข้าใจว่ายอมไม่ได้ งานนี้ต้องหักพร้าด้วยเข่า
ผมเข้าใจครับว่า เคยถูกนายอำเภอด่าทางโทรศัพท์แถมยังท้าทายให้ไปฟ้องด้วย
แบบนี้ต้องจัดหนัก เห็นด้วยครึ่งหนึ่ง ไม่เห็นด้วยครึ่งหนึ่ง

แม้ผมจะเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวอย่างมาก ค่อนข้างไม่เอาไหน
ผลงานที่เคยทำไว้เมื่อก่อนคือ  เสียการเรียนเป็นเวลา 5 ปี
คือไม่เรียนหนังสือเลย ทำให้ผมรู้ว่าการเสียเวลานั้นเป็นอย่างไร
มาเข้าใจเมื่อตอนแก่ ตอนยังหนุ่มก็ยังไม่รู้ตัว

การตัดสินออกมารูปนี้ ก็ขอนั่งรอชมผลการตัดสินอยู่ห่างๆ ก็แล้วกันครับ
ผมเองก็อดเอาใจช่วยไม่ได้ คือผมชอบเชียร์ฝ่ายเสียเปรียบครับ
ยังไงก็ขอให้หาข้อมูลเพิ่มอีกสักนิดเถอะ เคสของคุณค่อยมีบ่อยไม่เหมือนใคร

คือผมสงสัยว่านายอำเภอเก่าออกจากอำเภอไปแล้ว
ยังสามารถกลับมาลงชื่ออนุมัติได้หรือไม่ในขณะที่มีนายอำเภอคนใหม่มาทำงานแล้ว
ถ้าสรุปว่าได้ ก็ยังมีหวังครับ  แต่ถ้าไม่ได้เพราะอยู่ในอำนาจหน้าที่ของนายใหม่
และนายใหม่ให้ขอใหม่ เพราะยังไม่ได้รับอนุมัติจากนายเก่า
แบบนี้หมดหวังครับ... จะเสียเวลาเปล่าๆ ยังไงลองค้นหาข้อมูลตรงนี้ดูสักนิด
เดี๋ยวจะกลายเป็นรอเก้อเพราะขั้นตอนการขอไม่สมบูรณ์ครับ

 

เรื่องเวลาเสียมาเยอะแล้ว เป็นผมก็ไม่ถอย

ถ้าแพ้ไม่เห็นเป็นไร ขอใหม่ย้ายอำเภอ  ทางออกเยอะครับ

ถ้าขนะก็เอาเคสนี้เป็นใบเบิกทางให้ตัวเองและเพื่อนขอได้อีกหลายกระบอก 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ พฤษภาคม 04, 2012, 11:07:05 AM
เรียน ท่านจขกท.คุณsomnuekp 

นอภ.คนปัจจุบันและมท. น่าจะลำบากอยู่พอสมควรในการทำคำให้การต่อศาล ปลัดจึงหยั่งท่าทีมา ว่าให้ยื่นขอใหม่ ซึ่งง่ายในการให้การเพียงว่า "ประเด็นความเดือดร้อนได้หมดไปแล้ว"

ซึ่งก็ง่ายดีในการได้ ป.2
แต่ที่ไม่ง่ายทางศาล....คือการที่ผู้ฟ้องอาจถูกตกอยู่ในข่ายการฟ้องโดยมีเจตนาแอบแฝง  ผู้ฟ้องเองเบาะๆก็ต้องถูกศาลเรียกให้ชี้แจง แจงไม่ดีตกที่นั่งละเมิดอำนาจศาล

ส่วนเรื่องหนังสือกรมการปกครองแจ้งผลการสอบสวน......ผมเดาเอาว่าจดหมายจะตีตรา"ลับ" ไม่มีชื่อ/ตำแหน่งผู้ลงนาม และจะไม่ประทับตราสิงห์ .... เป็นการกั๊กและพริ้วได้ง่ายสไตล์มท.
อย่าเห็นเป็นสาระ ให้รู้สึกหดหู่ใจ   

เรื่องหนังสือกรมการปกครองแจ้งผลฯ  คุณธำรงฯ คาดคะเนได้แม่นยำและมีประสบการณ์เหนือชั้นกว่าจริง ๆ ยอมรับและนับถือครับ  ทุกวันนี้ผมมองและมีทัศนคติไม่ดีต่อคนของกรมการปกครอง แรกพบและติดต่อกับคนของหน่วยงานนี้ ประเมินด้วยตนเองก่อนครับว่าคบได้หรือไม่ได้ จะเหลือข้าราชการดี ๆ สักกี่คน  ภาพพจน์กรมการปกครองมันติดลบไปแล้วสำหรับผม

วันนี้สอบถามความเคลื่อนไหวคดีไปที่ศาลปกครองแล้วทราบว่า  ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองคน ขอเลื่อนนัดทำคำให้การต่อศาลเป็นครั้งที่สอง  ต้องทำคำให้การถึงศาลฯ ภายในวันที่ 14 พฤษภาคม 2555  ถ้าเรื่องนี้ปฎิบัติหน้าที่ตรงไปตรงมาเปิดเผยโปร่งใสและสุจริตจริง  เรื่องก็จะไม่ยาว  แต่นี่มันลุแก่อำนาจ สวมหัวโขนแล้วคิดว่าตนยิ่งใหญ่กว่ากฎหมายหรือ ไม่ใช่สารฟอกขาวที่จะมาตรวจสอบกันเอง ต้องผ่านศาลปกครองก่อนถึงจะยอมรับได้ ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ พฤษภาคม 04, 2012, 11:30:16 AM
ครับคุณsomnuekp  ::014::
การไม่ยอมอนุญาตปืนลม แต่อนุญาต.45 .357 อนุญาตซ้ำชนิด ซ้ำขนาด ..... หลักฐานมันเปิดเพราะพ.ร.บ. ข้อมูลข่าวสาร  ::002::
จากนี้ตามกระบวนการทางศาล   เมื่อผู้ถูกฟ้องคดีให้การต่อศาลอย่างไร  เราก็ต้องได้รับคำให้การมาพิจารณาทำคำคัดค้าน
จึงไม่ใช่เรื่องที่ใครจะงุบงิบ ตั้งธงทำหนังสือรอไว้ว่าไม่ผิดไม่มีมูล ปล่อยผ่านเวลาไปหน่อย แล้วตอบผู้ร้องเรียนง่ายๆอย่างเคย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: SCUBAGUN ที่ พฤษภาคม 14, 2012, 09:29:24 AM
กล้าสู้ กล้าชน ติดตามทวงถามตามสิทธิที่เราพึงมีพึงได้  ถ้าไม่ให้ต้องมีเหตุผลรองรับ มิใช่ใข้ดุลยพินิจส่วนตัว  ใช้อารมย์ใช้จินตนาการนายทะเบียนมาตัดสิทธิของเรา  ผมคุยกับศูนย์ดำรงธรรมแล้ว หากจะร้องเรียนก็รับเรื่องไว้  แต่จะให้ขลังต้องร้องไปที่อธิบดีกรมการปกครอง  อย่าไปกังวลครับคนเหมือนกันครับ  ที่ยังกร่างได้เพราะมีหัวโขนและหลงว่าตนเองมีอำนาจเท่านั้น   ในส่วนของผมตอนนี้เดินหน้าเต็มที่ครับ เบรคไม่อยู่แล้ว...


ชอบครับพี่ ถูกใจครับผม


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ มิถุนายน 27, 2012, 12:59:18 PM
แย่แล้ว นักมวยชกไม่สมศักดิ์ศรีเอาเปรียบคู่ต่อสู้   เล่นกวักมือเรียกพี่เลี้ยงขึ้นมาช่วยรุมคู่ต่อสู้  หลังจากยื่นขอขยายระยะเวลายื่นคำให้การต่อศาลปกครอง ครบกำหนดวันที่ 14 พค.55  ปรากฎว่าผู้ถูกฟ้องคดีมอบอำนาจให้พนักงานอัยการสูงสุด ยื่นคำให้การแทน  และผมได้ทำคำคัดค้านคำให้การแล้วภายในกำหนดคือ 30 วัน  เหนื่อยหน่อยแต่ก็ได้ความรู้ ได้ประสบการ์ณจริงที่มีเงินก็หาซื้อไม่ได้   ตอนนี้่ก็อยู่ระหว่างรอว่าผู้ถูกฟ้องคดีจะแก้ต่าง ทำคำให้การต่อศาลฯ อย่างไรอีก ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 03:42:15 PM
http://www.manager.co.th/Politics/ViewNews.aspx?NewsID=9550000084827

กรณีนี้ไม่ทราบว่าผู้อนุญาตใบ ป.๒ คือใคร ?    หรือ มท.๑ เป็นผู้อนุุญาตทีเดียว ๔ กระบอก  เลือกปฎิบัติหรือไม่


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 03, 2012, 04:02:48 PM
ฝ่ายผู้ถูกฟ้องคดี  ต้องยื่นคำให้การต่อศาลฯ ครั้งที่สองภายใน 30 วันคือภายในเดือน กค.55     แต่ดำเนินการไม่ทันจึงยื่นขอขยายคำให้การต่อศาลครั้งที่หนึ่ง   ครบกำหนดยื่นคำให้การภายในวันที่ 28 สค.55

วันนี้ทราบว่าผู้ถูกฟ้องคดี ขอขยายเวลายื่นคำให้การเป็นครั้งที่สองไปอีก 30 วันและศาลปกครอง อนุญาต น่าจะครบกำหนดประมาณ 27 กย.55

ผู้ถูกฟ้องคดีจะใช้เวลาทำคำให้การครั้งที่สอง  รวมแล้วเก้าสิบวัน  ระหว่างนี้ผู้ฟ้องคดีต้องรออย่างเดียว รอนาน ๆ ทำให้ลืม ๆ ไปบ้าง
 ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ ตุลาคม 02, 2012, 10:08:18 AM
วันนี้ทราบความเคลือนไหวคดีว่า ผู้ถูกฟ้องทั้งสองทำคำให้การครั้งที่สอง ส่งถึงศาลปกครองแล้ววันที่ 26 กย.55  ตอนนี้ก็รอศาลปกครองส่งคำให้การของผู้ถูกฟ้องฯ ถึงผู้ฟ้องคดีทางไปรษณีย์เพื่อคัดค้านหรือยอมรับ  ต้องแฉข้อมูลและลากใส้มาประจานให้หมดใส้หมดพุง... ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: MR.LONELY ที่ กุมภาพันธ์ 06, 2013, 01:36:58 PM
มาติดตาม ไม่ทราบเรื่องขณะนี้ ไปถึงไหนแล้วครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 07, 2013, 10:36:22 AM
แม้แต่ชาวต่างชาติก็ยังให้ความสนใจ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กุมภาพันธ์ 09, 2013, 02:24:47 PM
ขณะนี้รอศาลสรุปสำนวนคำให้การทั้งผู้ฟ้องและผู้ถูกฟ้องครับ   ขั้นตอนต่อไปคิดว่าคงจะเรียกทั้งสองฝ่ายเข้าสู่ระบบการพิจารณาฯ ครับ  ยังไม่ทราบความคืบหน้าและเฝ้าติดตามรอรับจดหมายจากศาลฯ ทุกวัน  คืบหน้่าอย่างไรจะมาเรียนท่านสมาชิกทราบ ขอบคุณครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กุมภาพันธ์ 12, 2013, 05:52:54 PM
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: Ohm-Amp ที่ กุมภาพันธ์ 12, 2013, 09:12:35 PM
ขอตบมือและน้อมเคารพแก่ผู้ต่อสู้เพื่อความยุติธรรมของสังคมครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: kopkillmanu3 ที่ กุมภาพันธ์ 24, 2013, 12:57:27 AM
มาเป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กันยายน 10, 2013, 04:14:40 PM
เรียน พี่ เพื่อนสมาชิกทุกท่านทราบครับ
วันนี้คุณสิทธา สอบถามความคืบหน้าคดีนี้เพิ่มเติม  ผมเองเคยโทรไปสอบถามที่ศาลปกครองเป็นระยะ ๆ  ทราบว่าอยู่ระหว่างรอการพิจารณาอยู่  โดยที่ศาลจะมีหนังสือแจ้งให้ทราบฯ อีกครั้งและเหมือนจะเป็นการทบทวนข้อมูลเดิมที่ผมชักจะลืมเลือนไปบ้างแล้ว  คดีนี้ศาลประทับรับฟ้องตั้งแต่มกราคม ๒๕๕๕ แล้ว ขณะนี้ยังรอศาลฯ อยู่ครับขอบคุณครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ กันยายน 10, 2013, 07:14:04 PM
เรียน พี่ เพื่อนสมาชิกทุกท่านทราบครับ
วันนี้คุณสิทธา สอบถามความคืบหน้าคดีนี้เพิ่มเติม  ผมเองเคยโทรไปสอบถามที่ศาลปกครองเป็นระยะ ๆ  ทราบว่าอยู่ระหว่างรอการพิจารณาอยู่  โดยที่ศาลจะมีหนังสือแจ้งให้ทราบฯ อีกครั้งและเหมือนจะเป็นการทบทวนข้อมูลเดิมที่ผมชักจะลืมเลือนไปบ้างแล้ว  คดีนี้ศาลประทับรับฟ้องตั้งแต่มกราคม ๒๕๕๕ แล้ว ขณะนี้ยังรอศาลฯ อยู่ครับขอบคุณครับ

รวมเวลาก็ 1 ปี 8 เดือน เกือบ 2 ปีแล้วครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ ตุลาคม 17, 2013, 02:50:19 PM
วันที่ 14 ตุลาคม 2556  ศาลปกครองมีหนังสือถึงผู้ฟ้องแจ้งว่า ......ด้วยคดีเรื่องนี้ศาลได้มีคำสั่งกำหนดให้วันที่ 14 พฤศจิกายน 2556  เป็นวันสิ้นสุดการแสวงหาข้อเท็จจริง   แต่ว่าเพิ่งได้รับทราบสักครู่นี้เอง

ความหมายคือใกล้ถึงวันตัดสินคดีแล้วใช่ไหม  ควรต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้างเนื่องจากชักลืมเลือนเหตุกากรณ์ไปบ้างแล้ว

ขอบคุณครับ   ::014:: ::014:: ::014::
 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ ตุลาคม 17, 2013, 04:01:08 PM
ยังหรอกครับ จากวันสิ้นสุดการแสวงหาข้อเท็จจริง  ยังมีอีกสองนัด คือนัด๑กำหนดการนั่งพิจารณาคดี (อาจ)มีการแถลงคดีโดยตุลาการผู้แถลงคดี
แล้วองค์คณะจะมีการประชุมมีคำพิพากษา  ซึ่งจะมีนัด๒ฟังคำพิพากษาต่อไป


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: sitta. ที่ ตุลาคม 17, 2013, 09:17:36 PM
สิ้นสุดการแสวงหาข้อเท็จจริง น่าจะหมายความว่าจะพิจารณาจะใช้ข้อมูลที่มีอยู่เดิมโดยไม่มีการค้นหาข้อมูลใหม่มาประกอบอีกแล้ว
แต่ถ้ายังไม่ถึงวันกำหนดก็น่าจะหาข้อมูลมาฟ้องเพิ่มได้อีก


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: somnuekp ที่ กุมภาพันธ์ 20, 2014, 02:28:55 PM
ศาลปกครองกลางได้สรุปข้อเท็จจริงของตุลาการเจ้าของสำนวน  ตั้งแต่วันที่ 13 กพ.57  ส่งมาเพิ่งได้รับวันนี้ 20 กพ. วันนั่งพิจารณาคดีครั้งแรกวันที่ 7 มีค.57 และนัดฟังคำพิพากษาวันที่ 31 มีค.57

ระยะเวลาตั้งแต่เริ่มต้นขออนุญาต  จนถึงปัจจุบันสามปีพอดี

พี่ ๆ และเพื่อนสมาชิกท่านใด มีข้อเสนอแแนะร่วมแชร์ประสบการณ์ การเตรียมตัว เตรียมข้อมูลเพิ่มเติมอย่างไร จำเป็นต้องนำเอกสารเดิมทั้งหมดไปด้วยไหม  เป็นครั้งแรกที่ต้องขึ้นศาลฯ เคยดูแต่ในทีวีบ้างเล็กน้อยเท่านั้น  ปฎิบัติตนไม่ถูกครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กุมภาพันธ์ 20, 2014, 03:27:14 PM
ดูเนื้อหาการสรุปข้อเท็จจริงของตุลาการเจ้าของสำนวนครับ ว่าข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายครบประเด็นไหม
เราอาจเตรียมคำแถลงไปเพื่อเพิ่มเติมส่วนที่เห็นว่าขาด หรือเน้นในจุดที่เห็นว่าต้องเน้น 
คำแถลงต้องไปยื่นให้เจ้าพนักงานคดีที่หน้าบันลังก์ก่อนศาลขึ้นนั่งพิจารณาคดี หรือจะแถลงด้วยวาจาก็ได้

เอกสารเดิมแยะนักก็ไม่ต้องแบกไปครับ ศาลกำหนดวันสิ้นสุดการแสวงหาข้อเท็จจริงไปแล้ว ก็จะว่าตามที่มีแล้วในสำนวน


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่หลายคนพบแต่ไม่อยากเจอ
เริ่มหัวข้อโดย: ConsTRucT ที่ มีนาคม 06, 2014, 08:19:19 PM
ศาลปกครองกลางได้สรุปข้อเท็จจริงของตุลาการเจ้าของสำนวน  ตั้งแต่วันที่ 13 กพ.57  ส่งมาเพิ่งได้รับวันนี้ 20 กพ. วันนั่งพิจารณาคดีครั้งแรกวันที่ 7 มีค.57 และนัดฟังคำพิพากษาวันที่ 31 มีค.57

ระยะเวลาตั้งแต่เริ่มต้นขออนุญาต  จนถึงปัจจุบันสามปีพอดี

พี่ ๆ และเพื่อนสมาชิกท่านใด มีข้อเสนอแแนะร่วมแชร์ประสบการณ์ การเตรียมตัว เตรียมข้อมูลเพิ่มเติมอย่างไร จำเป็นต้องนำเอกสารเดิมทั้งหมดไปด้วยไหม  เป็นครั้งแรกที่ต้องขึ้นศาลฯ เคยดูแต่ในทีวีบ้างเล็กน้อยเท่านั้น  ปฎิบัติตนไม่ถูกครับ

ขอให้พรุ่งนี้ทุกอย่างราบรื่นไปในทางที่ดีนะครับ   

เอาใจช่วยครับ ^_^