๏ฟฝ๏ฟฝ็บบ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝสน๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝาปืน

มีอำเภอหนึ่ง การพิจารณาอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนต้องผ่านมติที่ประชุมประชาคมกำนันผู้ใหญ่บ้าน นายทะเบียนถึงจะอนุญาต และจะต้องไปพิมพ์ลายนิ้วมือทุกคนไม่ว่า ข้าราชการ หรือ ประชาชนทั่วไป แถมมีแนวคิดว่า อาวุธปืนเป็นเรื่องไม่เร่งด่วน ต้องทำช้าๆ

วิธีการ  น่าจะไม่มีปัญหา เพราะเงื่อนไขหนึ่งคือความประพฤติของผู้ยื่นคำขอใบอนุญาต
แต่เรื่องขั้นตอน  ต้องพิจารณาว่า ได้บรรจุเรื่องนี้เข้าไว้ในคู่มือสำหรับการขออนุญาตหรือไม่
ส่วนเรื่องระยะเวลา จะพิจารณาตามอำเภอใจไม่ได้ ต้องดำเนินการให้แล้วเสร็จตามกำหนดระยะเวลาที่ตัวเองให้ไว้ในคู่มือสำหรับการขออนุญาต
เรื่องให้ข้าราชการพิมพ์มือ ตรงนี้น่าจะมีปัญหา เพราะเป็นเรื่องฝ่าฝืนต่อระเบียบของกระทรวงมหาดไทย ต้นสังกัดของนายอำเภอเอง 

ช่วงสัปดาห์ที่แล้วมีโอกาสได้ไปนั่งสนทนากับสมช.ผู้มีใจรักอาวุธปืนที่จ.อุบลฯ ต่างบ่นเป็นเสียงกันว่า ขอใบอนุญาตป3.ไม่ได้สักราย
ผมไม่กล้าซักรายละเอียดมาก เพราะจนปัญญาแนะนำ เปรียบเทียบกับเมื่อครั้งผมเองอยู่กทม. เดินเข้าวังไชยาเจ้าหน้าที่ล้วนพูดจาภาษาดอกไม้น่ารักดีครับ

หมายถึงที่ประชุมกำนันผู้ใหญ่บ้านทั้งอำเภอ กำนันผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านอื่น ตำบลอื่น จะมาพิจารณาให้เราได้อย่างไร เพราะไม่รู้จักเรา และไม่อยู่ในเขตปกครอง

อำเภอนี้มี 711 ไหม ยังมีอีกนะที่ไม่มี 711

        แนวคิดแปลก ๆ ครับ

รู้สึกแย่  ...กับอะไรที่เป็น "ดุลพินิจ"