๏ฟฝ๏ฟฝ็บบ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝสน๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝาปืน

เพื่อนที่ทำงานที่กฤษฎีกาก็บอกมาเหมือนกันว่าจะมีการแก้กฏหมายอาวุธปืนครับ อยากขออะไรก็รีบๆเข้า ส่วนรายละเอียดมีท่านใดทราบบ้างครับ  ::014::

เพื่อนที่ทำงานที่กฤษฎีกาก็บอกมาเหมือนกันว่าจะมีการแก้กฏหมายอาวุธปืนครับ อยากขออะไรก็รีบๆเข้า ส่วนรายละเอียดมีท่านใดทราบบ้างครับ  ::014::

พ.ร.บ.การอำนวยความสะดวกในการพิจารณาอนุญาตของทางราชการ
Posted by manae on September 9th, 2014
ARTICLES
พ.ร.บ. การอำนวยความสะดวกในการพิจารณาอนุญาตของทางราชการ : ทางออกการแก้ปัญหาคอร์รัปชันและสร้างความสุขให้ประชาชน

พ.ร.บ. การอำนวยความสะดวกในการพิจารณาอนุญาตของทางราชการฯ เป็นทางออกการแก้ ปัญหาการเรียกรับสินบนและความเดือดร้อนที่ประชาชนต่อสู้เรียกร้องมานาน ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ดังนั้นเพื่อให้ พ.ร.บ. ฉบับนี้สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมที่เป็นจริง และเกิดคุณค่าสูงสุดตามที่ประชาชนมุ่งหวัง องค์กรต่อต้านคอร์รัปชันฯ ขอเสนอข้อเสนอแนะ ดังนี้

ความเป็นมาและความพยายามแก้ปัญหาทั้งระบบ

การให้บริการประชาชนเป็นหน้าที่ของรัฐ ที่ผ่านมามีตัวอย่างการเปลี่ยนแปลงกระบวนการให้บริการประชาชนจนมีประสิทธิภาพมาก เช่น การทำบัตรประชาชน การทำใบขับขี่ การทำพาสปอร์ต เป็นต้น ล่าสุดในเดือน กรกฎาคม 2557 ที่ผ่านมาปัญหาการออกใบอนุญาต รง.4 ของกระทรวงอุตสาหกรรม ที่ยุ่งยากและใช้เวลานาน จนเป็นที่มาของการเรียกรับสินบนและสร้างปัญหาต่อการพัฒนาเศรษฐกิจการค้าของประเทศมายาวนาน เพิ่งได้รับการแก้ไขอย่างน่าอัศจรรย์ แต่ปัจจุบันกระบวนงานที่ประชาชนต้องติดต่อใช้บริการมีมากกว่า 3,000 เรื่อง

เพื่อให้สามารถแก้ไขปัญหาทั้งระบบอย่างรวดเร็ว ปัจจุบัน สำนักงาน กพร. กำลังดำเนินการร่วมกับองค์กรภาคเอกชน และหน่วยงานของรัฐระดับกรม 40 แห่ง นำกระบวนงานที่มีความสำคัญต่อวิถีชีวิตของประชาชนและเศรษฐกิจอย่างมาก จำนวน 43 กระบวนงาน เช่น งานของกรมศุลกากร กรมสรรพากร กรมที่ดิน เป็นต้น มาศึกษาเพื่อจัดทำ “ข้อตกลงมาตรฐานในการให้บริการประชาชน เพื่อสร้างความโปร่งใส (Service Level Agreement)” โดยมีความก้าวหน้าอย่างมาก

เพื่อให้การแก้ปัญหาเหล่านี้รวดเร็วและยั่งยืน จึงมีความจำเป็นที่ต้องมีการตรา พ.ร.บ. การอำนวยความสะดวกในการพิจารณาอนุญาตของทางราชการ พ.ศ. …….. ที่เข้าใจและตอบสนองถึงปัญหาความเดือดร้อนของประชาชนที่กำลังเผชิญอยู่ รวมทั้งพฤติกรรมของเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ขาดความใส่ใจในการปรับปรุงการให้บริการแต่กลับใช้เป็นเงื่อนไขในการทุจริตคอร์รัปชัน  โดยกฏหมายนี้ต้องครอบ คลุมและมีความยืดหยุ่นเหมาะสมกับพัฒนาการทางเศรษฐกิจ สังคมและเทคโนโลยี

 ประโยชน์ของ พ.ร.บ.การอำนวยความสะดวก

ช่วยอำนวยความสะดวก ประหยัดเวลาและลดค่าใช้จ่ายของประชาชน
ลดความยุ่งยากซับซ้อนและลดระยะเวลาในการติดต่อราชการ ซึ่งเป็นการลดเงื่อนไขที่นำไปสู่การเรียกรับสินบน ของข้าราชการ จาก ประชาชน พ่อค้า นักธุรกิจ
ลดเงื่อนไขที่สร้างความไม่เท่าเทียมในการแข่งขันทางการค้า
ช่วยให้สามารถใช้ศักยภาพของระบบสารสนเทศ (IT.) ที่รัฐได้ลงทุนไปแล้วในรอบ 3-4 ปีที่ผ่านมา ประมาณ 4 พันล้านบาท อย่างคุ้มค่า
สร้างความน่าเชื่อถือในการติดต่อลงทุนให้กับนักลงทุนต่างชาติ
ประเด็นเสนอแนะ

หลักการของกฎหมาย
ที่ผ่านมาการปฏิบัติในการออกใบอนุญาตของหน่วยราชการแก่ผู้ประกอบการและประชาชน มักเกิดการร้องเรียนถึงปัญหาความล่าช้าและเจ้าหน้าที่ของรัฐจำนวนมากมักอาศัยเป็นช่องทางในการแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตนโดยมิชอบ ดังนั้น “หลักการ” ของ พ.ร.บ. นี้นอกจากเพื่ออำนวยความสะดวกแล้ว ควรเพิ่มเติม “ให้เป็นไปเพื่อการป้องกันการคอร์รัปชัน” ด้วย

นิยาม
เนื่องจากในการยื่นขอใบอนุญาตมักมีข้อกำหนดให้ยื่นเอกสารประกอบการพิจารณา แต่พบว่าเอกสารที่เป็นเงื่อนไขให้ยื่นประกอบนั้น ยังมีความยุ่งยาก ซับซ้อน เช่นการจัดทำ EIA ดังนั้นเพื่อให้บรรลุหลักการของกฏหมายจึงสมควรให้มีการพิจารณาทบทวนครอบคลุมไปด้วยพร้อมกัน ดังนั้น

“อนุญาต”  ให้หมายรวมถึง งานหรือภาระที่ประชาชนต้องกระทำเพื่อให้เกิดความสมบูรณ์ตามเงื่อนไขของการยื่นขอใบอนุญาต (เช่น การจัดทำ EIA)

“ผู้อนุญาต” ให้หมายความรวมถึง ผู้มีอำนาจในการจัดทำหรือให้บริการ งานหรือภาระที่ประชาชนต้องกระทำเพื่อให้เกิดความสมบูรณ์ตามเงื่อนไขของการยื่นขอใบอนุญาต (เช่น การจัดทำ EIA)

 ข้อเสนอให้เปลี่ยนแปลง/เพิ่มเติม

*ที่ขีดเส้นใต้ คือส่วนที่ขอให้เพิ่มเติม หรือเป็นสาระที่ต้องการให้มีการทบทวน

ให้นำมาตรการดังที่ปรากฏในมาตรา ๑๖ (๔)(๕) มาใช้ทันทีเมื่อเริ่มประกาศใช้ พ.ร.บ.นี้โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะมีการตั้งศูนย์รับคำขออนุญาตแล้วหรือไม่ โดยนำข้อมูลจากข้อเสนอ ๒.๒ ที่กล่าวมาแล้ว มาบังคับให้มีการดำเนินการร่วมกันระหว่างผู้อนุญาตกับผู้มีส่วนได้เสีย เช่น ผู้ประกอบการ นักวิชาการในสาขา นักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม กลุ่มคุ้มครองผู้บริโภค เป็นต้น เพื่อให้มีการทำงานร่วมกันในการแก้ไข/ตัดทอน หลักเกณฑ์ที่เป็นปัญหาและอุปสรรคในการยื่นขอใบอนุญาตที่มีมากไปหรือไม่เหมาะสมกับเทคโนโลยีและสังคมในปัจจุบัน
ให้ตรา พระราชกฤษฎีกา จัดตั้งศูนย์รับคำขออนุญาต ทันทีเมื่อ พ.ร.บ.นี้มีผลบังคับใช้
ตามมาตรา ๖ ย่อหน้าแรก ขอเสนอให้เพิ่มข้อความเป็น “ทุกห้าปี นับแต่วันที่ที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ให้ผู้อนุญาตพิจารณาโดยเปิดรับฟังความคิดเห็นจากผู้มีส่วนได้เสีย ว่าสมควรจะปรับปรุงกฏหมายที่ให้อำนาจในการอนุญาต ว่าสมควรปรับปรุงกฎหมายนั้นเพื่อยกเลิกการอนุญาตหรือปรับปรุงเงื่อนไขในการอนุญาตหรือจัดให้มีมาตรการอื่นแทนการอนุญาตหรือไม่”
*คำว่าผู้มีส่วนได้เสีย อาจหมายถึงหรืออาจระบุไว้ว่าเป็น ประชาชน นักธุรกิจ/อุตสาหกรรม/นักวิชาการ/ภาคประชาสังคมที่เกี่ยวข้อง หรือเปลี่ยนจากคำว่าผู้มีส่วนได้เสียเป็น “สนง.กพร.” หรือ “สนง. กพร. และ สนง.ป.ป.ช.”

ข้อคิดเห็นอื่นๆ

ควรบัญญัติโดยชัดแจ้งว่า “ต้องมีการลดอำนาจในการใช้ดุลยพินิจของเจ้าหน้าที่ของรัฐในการพิจารณาอนุญาต แต่ให้เป็นไปตามข้อมูลและกฏเกณ์ที่ถูกกำหนดไว้อย่างชัดเจนแล้ว”
กำหนดให้มีการทบทวนวิธีการ เงื่อนไข เอกสารหรือข้อมูลประกอบการยื่นขออนุญาต ที่ผู้อนุญาตจะบังคับให้ผู้ขออนุญาตต้องแสดงตามกฏหมาย กฏระเบียบที่มีอยู่ปัจจุบัน เมื่อเริ่มใช้ พ.ร.บ.นี้ เนื่องจากปัจจุบันมีกฏระเบีบเหล่านี้มากมายที่ล้าสมัย  และกำลังได้รับการศึกษาพิจารณาร่วมกันระหว่าง สนง. กพร. สถาบันของภาคเอกชน และหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้องตามโครงการ Service Level Agreement
ให้มีการกำหนด 1.พฤติกรรมที่ถือว่าเป็นการฝ่าฝืนบทบัญญัตินี้ และ 2. กำหนดบทลงโทษ
ให้กำหนดพฤติกรรมที่เป็นการจงใจฝ่าฝืนบทบัญญัตินี้ ให้ถือเป็นกฏเกณฑ์ที่ ป.ป.ช. และ ป.ป.ท. จะใช้อำนาจเข้ามาตรวจสอบ ลงโทษได้อีกทางหนึ่ง
ให้หลีกเลี่ยงความพยายามใดๆ ในการรวมศูนย์อำนาจการตัดสินใจ หรือ ปล่อยให้มีจำนวนหน่วย งานและผู้มีอำนาจลงนามในเอกสารเพื่ออนุมัติใบอนุญาตเรื่องหนึ่งๆ มากเกินจำเป็น
การดำเนินการเรื่องนี้ ต้องมีการพิจารณาโดยคำนึงถึงมิติของ “การกระจายอำนาจ” “การปกป้องชุมชนและสิทธิชุมชน” “การรักษาสิ่งแวดล้อม” “นวัตกรรมและเทคโนโลยี” “การพัฒนาเศรษฐกิจ” “การป้องกันคอร์รัปชันทั้งจากผู้อนุญาตและผู้ขออนุญาตทั้งสุจริตและทุจริต
ให้นำแนวทาง ข้อตกลงมาตรฐานในการให้บริการประชาชน เพื่อสร้างความโปร่งใส (Service Level Agreement) ที่ สำนักงาน กพร.กำลังดำเนินการร่วมกับภาคเอกชน มาเป็นแนวทางในการปรับปรุงกระบวนงานตาม พ.ร.บ.นี้
ดร. มานะ นิมิตรมงคล

ผู้อำนวยการองค์กรต่อต้านคอร์รัปชัน (ประเทศไทย)

สพป. ได้พยายามผลักดันให้มีการออกกฎกระทรวงวางระเบียบการขอและการออกใบอนุญาตอาวุธปืนส่วนบุคคลอยู่ครับ
จากการที่คำสั่งคสช.ทำให้นายกรัฐมนตรีต้องรักษาการณ์พรบ.อาวุธปืนด้วย
ดังนั้น เมื่อต้นพฤศจิกายน มีผู้ฟ้องขอศาลปกครองสั่ง มท.๑และนายกรัฐมนตรี ให้ออกกฎกระทรวงเรื่องนี้

ถ้ามีการออกกฎกระทรวง กลั่นกรองโดยกฤษฎีกา.....การขอและการออกใบอนุญาตจะได้เป็นไปโดยโปร่งใส เป็นธรรม เสมอหน้ากัน  ::014::

สพป. ได้พยายามผลักดันให้มีการออกกฎกระทรวงวางระเบียบการขอและการออกใบอนุญาตอาวุธปืนส่วนบุคคลอยู่ครับ
จากการที่คำสั่งคสช.ทำให้นายกรัฐมนตรีต้องรักษาการณ์พรบ.อาวุธปืนด้วย
ดังนั้น เมื่อต้นพฤศจิกายน มีผู้ฟ้องขอศาลปกครองสั่ง มท.๑และนายกรัฐมนตรี ให้ออกกฎกระทรวงเรื่องนี้

ถ้ามีการออกกฎกระทรวง กลั่นกรองโดยกฤษฎีกา.....การขอและการออกใบอนุญาตจะได้เป็นไปโดยโปร่งใส เป็นธรรม เสมอหน้ากัน  ::014::

สพป. ได้พยายามผลักดันให้มีการออกกฎกระทรวงวางระเบียบการขอและการออกใบอนุญาตอาวุธปืนส่วนบุคคลอยู่ครับ
จากการที่คำสั่งคสช.ทำให้นายกรัฐมนตรีต้องรักษาการณ์พรบ.อาวุธปืนด้วย
ดังนั้น เมื่อต้นพฤศจิกายน มีผู้ฟ้องขอศาลปกครองสั่ง มท.๑และนายกรัฐมนตรี ให้ออกกฎกระทรวงเรื่องนี้

ถ้ามีการออกกฎกระทรวง กลั่นกรองโดยกฤษฎีกา.....การขอและการออกใบอนุญาตจะได้เป็นไปโดยโปร่งใส เป็นธรรม เสมอหน้ากัน  ::014::

เฮ้อ...นะพี่นะ.....เล่นปืนเมืองไทยเนี่ยะ ทำไม  ชีวิต มันต้องคอยแต่"ขวัญผวา"  เวลาฝ่ายอำนาจรัฐ ออกมาพูดออกมาจา  เกีี่ยวกับการจะอนุญาต หรือไม่อนุญาต กันทุกครั้งก็ไม่รู้
... ความลึกซึ้งของการตีความ  ความลึกซึ้งของเหตุผล มันจะหาได้ที่ไหน
....มีหลายคน มีปืนจำนวนมาก เอาเป็นว่า   " ยิงไม่ถ้วน"  ดีกว่า   คำว่า   "นับไม่ถ้วน"  เพราะบางกระบอก ซื้อมา ไม่เคยแม้แต่จับปืนมาถือ  แค่เปิดกล่องดูว่า มีปืนในกล่อง ของแถมครบไหม ก็พอใจแล้ว จากนั้น เก็บไว้ภูมิใจ ปีหนึ่งจะมีเวลาหยิบมาดูหรือเปล่า ยังไม่รู้เลย
....แต่ถามว่า ไอ้คนมีปืน 100  - 200 กระบอกเนี่ยะ เขามีฐานะอย่างไร  ฐานะอย่างเขาจะเอาปืนในคลัง ไปยิงถล่มใคร หรือไม่
....เท่าที่เคยเห็น ก็ไม่เคยนะ
ก็เพราะ ไอ้คนมี  100  - 200  กระบอกหรือกว่านั้น เขาไม่ได้ซื้อปืนเพราะอยากจะเอาไปต่อสู้กับใคร  แต่เขาซื้อปืนเหล่านั้น เพราะความชอบ  ความบ้าปืน   ความรักปืน ดูหนังคาวบอยขึ้นสมอง ดูแรมโบ้เยอะ ดู นักฆ่าเลือดเย็น หลายๆรอบ     อะไรก็แล้วแต่  แต่เชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า เขาจะไม่เอาปืนที่มีชื่อทะเบียนปืน เป็นชื่อของเขาในใบ ป.4 ไปก่อคดีอาชญากรรม ที่มีการเตรียมการมาก่อนอย่างแน่นอน ( ขอยกเว้นไว้เรื่อง บันดาลโทสะ หรือใจร้อน   หรือ อารมณ์เสีย โดนขับรถปาดหน้า โดนด่าบุพการีต่อหน้า ธารกำนัล)
เจตนาของพวกเขา ก็๋ซื้อมาเพราะรัก  เพราะชอบ 
...พอเรื่องแบบนี้ เริ่มมีกลิ่น เริ่มประกาศออกมาทีไร ว่าจะอนุญาต ยากๆ  ขึ้นมาทีไร พวกเราหลายคน ก็เหมือนคนสติแตก  ต้องหาเงิน(กรณี ยากจนอย่างผม) รีบไปจัดหามาเก็บไว้ ....กลัว  ..ครับ ..กลัว... กลัวเขาจะไม่ให้ซื้ออีกแล้ว ....
คนที่เอาปืนไปยิงคนตายแบบ อันธพาล  หรือพวกมือปืนอาชีพ   พวกมันไม่เคยต้อง "แยแส"  ป.1  ป.2  ป.3   ป.4  หรือ  ป.12  อะไรเลย
พวกมัน ใช้ปืนได้อย่างเสรี เต็มพิกัด ลูกกระสุนเต็มแม็ก พร้อมใช้งาน ยิ่งกว่า พวกเราเสียอีก  //  พวกเราเสียอีก มีปืนกันเยอะๆ นี่แหละ ไม่ใช่จะเอาไปทำอะไรมั่วๆ ได้เสียที่ไหน จะพาไปไหนที ต้องคอยกระมิด กระเมี้ยน จะพกที จะพาไปไหนที  ต้องหาบัตรสมาชิกสนามยิงปืนบ้างละ   ต้องเอาลูกออกจากแม็กฯ บ้างละ เอาแม็กฯ ไปไว้หลังรถ เอาปืนเปล่าไว้ในรถ  อะไรประมาณนี้  น่าจะไปแก้ให้ตรงจุดมากกว่านะ
....ขอพูดนิดหนึ่ง เพราะเคยตกอยู่ในสภาพนี้มาคร้ังหนึ่ง เมื่อตอนปี 47-48  เห็นลือกันว่า จะไม่ให้ .45  แล้ว ก็เลยต้องไปเสียตังค์มาแทบหมดตัว ....ก็อารมณ์นี้แหละ กลัวเขาจะไม่ให้ซื้อแล้ว เลยต้องไปเสียตังค์ ซื้อเอาไว้ .....แพงด้วยตอนนั้น
แล้วไง แล้วถ้าเราเป็นคนดี คนเจตนาดีๆ  พวกเรา จะซื้อ จะหา เมื่อไหร่ ไม่ได้หรือ......เศร้าใจ เลยชวนคุยกัน ในฐานะ คน บ้าปืน คนหนึ่ง

+1 ท่านเต่าครับ...::002::

เฮ้อ...นะพี่นะ.....เล่นปืนเมืองไทยเนี่ยะ ทำไม  ชีวิต มันต้องคอยแต่"ขวัญผวา"  เวลาฝ่ายอำนาจรัฐ ออกมาพูดออกมาจา  เกีี่ยวกับการจะอนุญาต หรือไม่อนุญาต กันทุกครั้งก็ไม่รู้
... ความลึกซึ้งของการตีความ  ความลึกซึ้งของเหตุผล มันจะหาได้ที่ไหน
....มีหลายคน มีปืนจำนวนมาก เอาเป็นว่า   " ยิงไม่ถ้วน"  ดีกว่า   คำว่า   "นับไม่ถ้วน"  เพราะบางกระบอก ซื้อมา ไม่เคยแม้แต่จับปืนมาถือ  แค่เปิดกล่องดูว่า มีปืนในกล่อง ของแถมครบไหม ก็พอใจแล้ว จากนั้น เก็บไว้ภูมิใจ ปีหนึ่งจะมีเวลาหยิบมาดูหรือเปล่า ยังไม่รู้เลย
....แต่ถามว่า ไอ้คนมีปืน 100  - 200 กระบอกเนี่ยะ เขามีฐานะอย่างไร  ฐานะอย่างเขาจะเอาปืนในคลัง ไปยิงถล่มใคร หรือไม่
....เท่าที่เคยเห็น ก็ไม่เคยนะ
ก็เพราะ ไอ้คนมี  100  - 200  กระบอกหรือกว่านั้น เขาไม่ได้ซื้อปืนเพราะอยากจะเอาไปต่อสู้กับใคร  แต่เขาซื้อปืนเหล่านั้น เพราะความชอบ  ความบ้าปืน   ความรักปืน ดูหนังคาวบอยขึ้นสมอง ดูแรมโบ้เยอะ ดู นักฆ่าเลือดเย็น หลายๆรอบ     อะไรก็แล้วแต่  แต่เชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า เขาจะไม่เอาปืนที่มีชื่อทะเบียนปืน เป็นชื่อของเขาในใบ ป.4 ไปก่อคดีอาชญากรรม ที่มีการเตรียมการมาก่อนอย่างแน่นอน ( ขอยกเว้นไว้เรื่อง บันดาลโทสะ หรือใจร้อน   หรือ อารมณ์เสีย โดนขับรถปาดหน้า โดนด่าบุพการีต่อหน้า ธารกำนัล)
เจตนาของพวกเขา ก็๋ซื้อมาเพราะรัก  เพราะชอบ 
...พอเรื่องแบบนี้ เริ่มมีกลิ่น เริ่มประกาศออกมาทีไร ว่าจะอนุญาต ยากๆ  ขึ้นมาทีไร พวกเราหลายคน ก็เหมือนคนสติแตก  ต้องหาเงิน(กรณี ยากจนอย่างผม) รีบไปจัดหามาเก็บไว้ ....กลัว  ..ครับ ..กลัว... กลัวเขาจะไม่ให้ซื้ออีกแล้ว ....
คนที่เอาปืนไปยิงคนตายแบบ อันธพาล  หรือพวกมือปืนอาชีพ   พวกมันไม่เคยต้อง "แยแส"  ป.1  ป.2  ป.3   ป.4  หรือ  ป.12  อะไรเลย
พวกมัน ใช้ปืนได้อย่างเสรี เต็มพิกัด ลูกกระสุนเต็มแม็ก พร้อมใช้งาน ยิ่งกว่า พวกเราเสียอีก  //  พวกเราเสียอีก มีปืนกันเยอะๆ นี่แหละ ไม่ใช่จะเอาไปทำอะไรมั่วๆ ได้เสียที่ไหน จะพาไปไหนที ต้องคอยกระมิด กระเมี้ยน จะพกที จะพาไปไหนที  ต้องหาบัตรสมาชิกสนามยิงปืนบ้างละ   ต้องเอาลูกออกจากแม็กฯ บ้างละ เอาแม็กฯ ไปไว้หลังรถ เอาปืนเปล่าไว้ในรถ  อะไรประมาณนี้  น่าจะไปแก้ให้ตรงจุดมากกว่านะ
....ขอพูดนิดหนึ่ง เพราะเคยตกอยู่ในสภาพนี้มาคร้ังหนึ่ง เมื่อตอนปี 47-48  เห็นลือกันว่า จะไม่ให้ .45  แล้ว ก็เลยต้องไปเสียตังค์มาแทบหมดตัว ....ก็อารมณ์นี้แหละ กลัวเขาจะไม่ให้ซื้อแล้ว เลยต้องไปเสียตังค์ ซื้อเอาไว้ .....แพงด้วยตอนนั้น
แล้วไง แล้วถ้าเราเป็นคนดี คนเจตนาดีๆ  พวกเรา จะซื้อ จะหา เมื่อไหร่ ไม่ได้หรือ......เศร้าใจ เลยชวนคุยกัน ในฐานะ คน บ้าปืน คนหนึ่ง

ถูกใจใช่เลยครับ  ::002:: ::002:: ::002::
[/quote
ขอบคุณครับ  ความในใจ และเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวเองครับ