๏ฟฝ๏ฟฝ็บบ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝสน๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝาปืน

มันเป็นความอยากของพ่อที่อยากได้ปืนสั้นอัดลมเพื่อการแข่งขัน และอยากให้ลูกสาว (อายุ4ขวบ) หัดยิงเพื่อฝึกสมาธิ เป็นวัตถุประสงค์แรก และหวังเพื่อการแข่งขันในอนาคตหากลูกชอบและใฝ่ด้านนี้
ผมเลยมีข้อสงสัยหลายประการเกี่ยวกับเรื่องนี้คือ
1.ปืนสั้นอัดลม และอุปกรณ์ที่ต้องใช้นั้น ผมควรตั้งงบประมาณไว้ที่เท่าไร (เจ็ดหมื่นจะพอมั้ยครับ) และควรเริ่มจากตัวไหนดีครับ
2.ควรจะฝึกเด็กที่อายุเท่าไร (โดยส่วนตัวผมมองว่า น่าจะประมาณเจ็ดขวบขึ้น ทำให้ผมมีเวลาที่จะเก็บเงินเพื่อซื้ออุปกรณ์ในระยะเวลาสามปีต่อจากนี้)
ต้องออกตัวว่าผมไม่ค่อยรู้เรื่องปืนสั้นอัดลม เคยได้ลองยิงในงานประจำปีของจังหวัดบ้าง  ตอนนี้พยายามไล่อ่านในกระทู้ก็ยังไม่ครบ เพราะเยอะมาก(พยายามหาเวลาว่างมาอ่านอยู่ครับ)
 แต่อยากได้คำแนะนำ และข้อคิดเห็นครับ
ขอบคุณครับ ::014::

ลองไปตามลายแทงนี้ดูครับอาจจะพอช่วยได้ครับ....แต่สำหรับเด็กอายุ 4 ขวบไม่รู้ว่าอายุน้อยไปหรือเปล่าครับ

ถ้าคุณแน่ อย่าแพ้ ป.2 อย่างนี้ มันต้อง.... แฉ ให้หมด (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=77505.msg2216899#msg2216899)    ( เทคนิคการฝึกจะอยู่ที่หน้า 4 ครับ )


ขอให้เครดิตกับพี่จะเด็ด ด้วยครับ รอวันที่พี่เขากลับมาสร้างสีสรรค์ให้เว็บพวกเราครั้งนึง...

ผมว่าถ้าจะให้ครบสูตรนะครับ  ต้องมีเงินซัก  หนึ่งแสนห้าหมื่นบาทครับ  เพราะปืนระดับลงแข่ง  อย่างน้อยๆ กระบอกละ  แปดหมื่น ถึง แสนแล้วครับ อุปกรณ์เสริม  จำพวกถังอัดอากาศ  อย่างดี น้ำหนักเบา  ก็  สองหมื่น ถึง สองหมื่นห้าแล้วครับ  หัวต่อ สายจ่ายลม  ลูกกระสุน พอดีหมด  หนึ่งแสนห้าหมื่นบาทพอดี  มีหลายคนที่มีความคิดอย่างคุณนี่ละ  และก็มีคุณพ่อหน้าบานไปแล้วด้วยครับ  เพราะว่าลูกสาว คว้าเหรีญทองมาให้พ่อได้แล้ว  สงสัยปิดอำเภอจัดเลี้ยงใหญ่ไปแล้วมั้ง  ::007::  ::007::  ::007::

  เห็นด้วยและสนับสนุน ครับ แสนห้าเอาไว้เริ่มต้นครับ ยังมีอีกมา สมมติว่า ติดทีมชาติ งบอีกบานเลยครับ

ยังดีที่เป็นปืนสั้นถ้าเป็นปืนยาว  150000 ก็เอาไม่อยู่ครับ ไหนจะปืนพร้อมอุปกรณ์ไหนจะเสื้อผ้าไหนจะรองเท้าเฉพาะเสื้อกางเกงรองเท้า 35000 ยังเอาไม่อยู่เลยครับ  ผมก็คิดจะฝึกลูกสาวเหมือนกัน แต่พอเอาปืนสั้นอัดลมให้ถือปรากฎว่าด้ามปืนใหญ่เกินไปสำหรับเด็ก  ซื้อมาก็ต้องมาทำใหม่ให้เหมาะสำหรับเด็ก เพราะที่ติดมายังเล็กไม่พอมือของเขา ถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ทำเลย  ผมว่าลองดูเขาก่อนว่าชอบหรือไม่เพราะถ้าเด็กไม่ชอบขึ้นมาจะเสียเงินเปล่าๆนะครับ

สำหรับตัวผม ผมเริ่มต้นด้วยความชอบส่วนตัวก่อน แล้วค่อย ๆ นำเสนอให้เค้าครับ

หลายคนผู้ปกครองชอบ แต่เด็กไม่ชอบ บังคับกันไม่ได้ ไม่ยิงซะอย่าง ::005::

ไม่ต้องคิดว่าจะต้องเป็นนักกีฬาอะไรหรอกครับ แค่เค้ามายิงกับเราก็มีกิจกรรมในครอบครัวแล้วครับ ไม่ห่วงเล่นเกมส์

ไม่ฟุ้งซ่าน ห่วงเที่ยว ติดเพื่อน สำคัญไม่ติดยา  อีกอย่างยิงปืน แล้ว สมาธินิ่งขึ้นครับ

ผมเริ่มต้น ด้วยปืนอัดลมสั้น ของ วอลเธ่อร์ CP 3 เป็นอัด CO2 ด้วยราคา 25,000 บาท พร้อมถัง

แต่ด้วยความคัน เพราะได้เข้ามาอยู่ใน ชมรมคนรักปืนอัดลม กระบอกที่สองก็ตามมา ด้วยความอนุเคราะห์

ของสมาชิกท่านหนึ่งในชมรม อุตส่าห์เสียเวลา นำเข้าให้ เป็น สไตเออร์ LP10E หมดไปอีก  100,000 บาท แต่ได้ด้าม 2 ขนาด

คือไซด์ S กับ ไซด์ M  แบบว่า งก ครับ กะว่า ลูกยิงก็เปลี่ยนด้าม พ่อยิงก็เปลี่ยนด้าม ประมาณนี้

แต่จริง ๆ แล้วหาใช่ไม่  ต้องให้ความคุ้นเคยกับปืนกระบอกที่เราซ้อมให้มากที่สุด สำหรับการแข่งขัน

และแล้วกระบอกที่ 3 ก็มาแบบไม่ตั้งตัว เพื่อนที่เป็นนักกีฬาตัวเขต อยากเปลี่ยนปืน ต้องใช้เงินเพื่อตัวใหม่

ลำบากผมอีก ต้องรับมาดูแล ด้วยราคา 68,000 บาท เป็น โมรีนี่ ไกไฟฟ้า  สรุป ต้องดูแลพร้อมกัน หลายตัวเลยครับ ::004::

ความคิดผม ผมว่ายังไงลองดูความชอบของเค้าก่อนดีมั้ยครับ ว่าชอบ ไม่ชอบ แล้วค่อยพาเข้าสนามใกล้ๆ บ้าน เข้าไปดูบรรยากาศ

มีผู้รู้พร้อมให้ข้อมูล มากมาย ไปลองจับ ลองยิง แล้วค่อยตัดสินใจครับ ::014::

อยากเห็นบ้างจังครับ วาสนาจะได้เห็นไหมหนอ  ::014:: อย่าถือสาน้องใหม่นะครับ หากมีคำไม่เหมาะสม  ::014::

ถ้ามาดูก็ได้เห็นครับ   ::005:: ::005:: ::005::

ว่างวันไหน นัดก่อนนะครับ ผมว่างหลัง 5 โมงเย็น

ไปหาพี่ัศักดาอย่าลืมนะครับ....เลขที่ออก....037 ครับผมรับรองคุยกันยาว..ว...ว....เลย... ;D ;D

           ใด้ทุกวัน หลัง 5 โมงเย็น  ::005:: อ้างใว้ก่อน  ::005::

ครับผม พี่ ๆ น่ารักกันจังครับ ขอบคุณครับ

...การเริ่มต้นที่ดีนั้น ต้องเริ่มจากผู้รู้จริง..แล้วกลับมาพิจารณา ครับ  :o   หากไม่มีเทียนไขส่องสว่างในถ้ำ..ประดุจเข็นโครกขึ้นภูเขาเลย นะขอรับ  ::005:: ::005:: ::014::

 ปล. แก้ด่วน! แล้ว ขอบคุณ พ่อเลี้ยง  ::005:: ::005:: ::014::

 เอ... เข็นโคกนี่ยากนะพี่... 55...

  อายุ ๔ ขวบ  เริ่มต้นด้วยการสอนทฤษฎีไปก่อนครับ  สอนให้เขามีใจรักในกีฬายิงปืน
หาโอกาสพาเขาเข้าสนามยิงปืน(กกท.)ที่หัวหมากดูการแข่งขันปืนสั้น-ยาวอัดลมบ่อยๆ
เรื่องการสอนลูกให้ยิงปืนเป็นสิทธิส่วนบุคคลที่ผู้เป็นพ่อ-แม่สามารถทำได้อย่างเต็มทีครับ
ผมอายุเลยห้าแยกปากเกร็ดแล้วยังแพ้เด็กอายุแค่ ๑๓ ขวบในการแข่งขันยิงเป้าบินประจำครับ ::005::

เสริมอาแป๋ง ว่าหากจะเอาดีต้องเริ่มต้นที่ฐานดี เข้าคอร์สฝึกเยาวชน หาโค๊ชดีๆหรืออดีตนักกีฬามาฝึก
เทคนิควิธีการประสพการณ์ต้องถ่ายจากรุ่นสู่รุ่น ยิงปืนผิดแนวแล้วแก้ยาก เหมือนกอล์ฟต้องให้โปรจับวง

พอขึ้นวัยรุ่น มักเห็นกีฬายิงปืนไม่สนุก ไม่ได้สังคมเฮฮาเหมือนเล่นบาสเล่นบอล
ถ้าเห็นว่าฝึกเท่าไร ก็ยังแพ้สว.ลายครามอย่างอาแป๋ง ที่สุดก็จะถอยครับ มีไม่มากที่จะข้ามบันไดไปได้
แรงจูงใจในการได้โควต้าเข้ามหาวิทยาลัยในปัจจุบันดูเหมือนจะไม่มี เด็กต้องทิ้งปืนไปอ่านหนังสือ

มิได้ติงท่านจขกท.ให้ท้อ เพราะข้อที่ได้คือลูกใช้ปืนได้ ฝีมือเกินมาตรฐาน และได้ฝึกอบรมควบคุมจิตใจให้นิ่ง
ได้แค่นี้ก็เป็นภูมิรู้ของชีวิตเขาแล้วครับ    ::014::

  ผมแพ้เพราะสายตาและความไวที่เป็นรองครับท่านพี่ธำรง  ปัจจุบันอยู่ต่างจังหวัดถ้ามีเวลาว่างก็จะคว้าลูกซองเดี่ยวไบคาลไปซ้อมมือคราวละ ๕-๑o นัดครับ
อาศัยกระป๋องผูกโยงกับยอดไม้แล้วแกว่งแทนเป้ากระเบื้องดีดครับ  นักกีฬาภูธรต้องประยุกต์วัสดุเหลือใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดครับ ;D

ขอบคุณทุกความเห็นครับ
แต่ ข้างบนนี้ ภาษาอังกฤษเยอะๆ นี่อะไรครับ งง
 ::014::

ขอให้ท่านจขกท.และลูกสาวประสพความสำเร็จตามที่มุ่งหวังนะครับ
ตำราการฝึกภาษาไทยไม่ทราบว่ามีให้ดูออนไลน์ที่ไหนบ้าง.... เมื่อก่อนของกกท.เขาทำเป็นเล่มแจกเด็กที่เข้าอบรม

ส่วนผมใช้ ลิงค์นี้ไว้ทบทวนการยิงปืนสั้นครับ    
http://www.bullseyepistol.com/amucover.htm

เห็นด้วยครับ เมื่อเขามีใจรัก ก็ให้เริ่มตั้งแต่ยังเล็ก จะได้มีโอกาสก้าวหน้าได้ ผมเองสนับสนุนลูกชายให้เล่นกีฬาทุกประเภทแล้วแต่เขาจะชอบ แต่ก็ไปไม่ถึงไหนทั้งที่ฝีมือมี ถูกบีบจากระบบการแข่งขันของบ้านเรา คัดตัวจังหวัดไม่ติดสักที สุดท้ายมาเล่นกีฬายิงปืน พอที่จะได้รู้จักคำว่าตัวแทนจังหวัด หรือตัวแทนเขตบ้างครับ แต่ที่น่าเสียดายผมมัวใช้เวลาไปกับกีฬาอย่างอื่นซึ่งไม่ใช่ทางของลูก แต่ไม่ได้เสียใจที่ผ่านมามันทำให้ลูกใด้ใช้เวลากับการกีฬา ไม่ติดยา ติดเที่ยว เราเองก็มีความสุข ปัจจุบันด้วยอานิสงส์ของการยิงปืนทำให้เข้ามหาวิทยาลัยโดยไม่ต้องสอบ ในโควต้านักกีฬา
ดังนั้น ถ้าลูกชอบเริ่มต้นแต่ยังเยาว์จักดีไม่น้อย อย่าให้เป็นเช่นผมเลยให้ลูกเริ่มที่มัธยมปลาย เป็นเยาวชนได้ไม่กีปี มาถูกทางแต่ช้าไป