Gorget เกราะสมัยไอเวนโฮ ที่กลับมาในศตวรรษที่ 22

[สุพินท์ - รักในหลวง]

   แสดงว่าชาวสยามน่าจะอยู่ในดินแดนนี้มาก่อน ไม่น่ามาจากเทือกเขาอัลไต

เรื่องเขาอัลไต  เขาเลิกเชื่อกันมาสามสิบปีแล้วนะครับ
เรื่องนี้  ไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ให้อ้างอิงเลย   ว่ากันว่าสมัยจอมพล ป.มีการประกวดหนังสือ  แล้วก็มีหนังสือได้รางวัลชมเชยเล่มหนึ่ง ผู้เขียนเป็นข้าราชการ งานหลักเป็นล่าม  และมีงานอดิเรกเป็นนักประพันธ์ กับเขียนบทละคร   เนื้อความในหนังสือว่าคนไทยมาจากเขาอัลไต
 คือคนแต่ง เขาเขียนเป็นเรื่องกึ่งนิยาย เพื่อส่งเข้าประกวด   แต่ดันไปถูกใจคนในรัฐบาลเข้า ก็เลยเอามาใส่ในตำราประวัติศาสตร์   ใครเคยไปทางเหนือของจีน หรือแถวมองโกเลียใน  จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะเป็นภูเขาน้ำแข็ง  ไม่มีคนอยู่  ขนาดบริเวณเชิงเขา คนพื้นราบอย่างเรา ๆ ยังอยู่ไม่ได้  เพราะอ็อกซิเจนต่ำ

[สุพินท์ - รักในหลวง]

ได้ความรู้มากมายเลยครับ

เรียนถามเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องเท่าไรว่า แล้วภาษาปักษ์ใต้ของผม เป็นมาอย่างไรครับ ขอบคุณครับ

ก็เป็นภาษาถิ่นที่มีวิวัฒนาการในตัวของตัวเองเท่านั้นเอง
แต่นักภาษาศาสตร์ เขาบอกว่าภาษาไทยสำเนียงนครศรีธรรมราช  เป็นสำเนียงเดียวกับภาษาไทยลาวที่พูดกันในหมู่ชาวจ้วง (มี 13 ล้านคน) ในมณฑลกวางสี ประเทศจีน   ซึ่งถือกันว่าเป็นภาษาไทย-ลาว ที่เก่าแก่ที่สุด   นอกจากนั้น นักโบราณคดีฝรั่ง เขาตามรอยนิทานซินเดอเรลล่า มาจนถึงต้นตอว่ามาจากนิทานพื้นบ้านเรื่องปลาบู่ทองของชาวจ้วง

ขอบคุณมากครับผม

ที่อยากทราบอีก คือภาษาของพวกอาณาจักรโบราณของด้ามขวาน เช่น ศรีวิชัย ตาพรลิง ว่าใช้ภาษาอะไรครับ

เกิดไม่ทันเหมือนกันครับ
ศรีวิชัย น่าจะใช้ภาษามาลายู   ส่วน Tambalinga มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับทางตอนใต้ของอินเดีย และศรีลังกา  อาจจะใช้ภาษาเดียวกับอินเดียใต้ ก็เป็นได้

ผมว่ากระทู้นี้  ชักไปไกลจากหัวเรื่องมากขึ้นทุกที

[Nero Angel01]

งั้นกลับมาเกราะครับ รัฐในแถบนี้สมัยก่อนใช้ชุดเกราะแบบใหนบ้างครับ

[Ghost of the darkness]

       ผมเดาว่าน่าจะเป็นเกราะทำมาจากหนังสัตว์ หรือจากพืชแบบหวายเพราะมีความเหนียวยืดหยุ่นได้ งานโลหะไม่น่าจะทำได้เต็มตัวแบบอัศวินยุคกลาง

[Yut64]

ของเราน่าจะใช้เดรื่องป้องกันมือถือเช่นโล่เขนดั้ง

[Nero Angel01]

ตัวผมเองเคยอ่านเจอเกราะนวมครับ แต่ก็ไม่ทราบรายละเอียดอะไรมากกว่านั้น แล้วก็ไมู่้ว่ามีการใช้เกราะกี่แบบด้วยครับ ที่สงสัยเพราะตอนรู้ว่าเกราะซามูไรของญี่ปุ่นนั้นมันระดับศักดินาไม่ได้ใส่กันทุกคน และคาตะนะเป็นแค่อาวุธป้องกันตัวและเป็นเครื่องหมายศักดินาด้วย ผมนี่เงิบพอสมควรครับ

[bobby]

ได้ความรู้มากมายเลยครับ

เรียนถามเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องเท่าไรว่า แล้วภาษาปักษ์ใต้ของผม เป็นมาอย่างไรครับ ขอบคุณครับ

ก็เป็นภาษาถิ่นที่มีวิวัฒนาการในตัวของตัวเองเท่านั้นเอง
แต่นักภาษาศาสตร์ เขาบอกว่าภาษาไทยสำเนียงนครศรีธรรมราช  เป็นสำเนียงเดียวกับภาษาไทยลาวที่พูดกันในหมู่ชาวจ้วง (มี 13 ล้านคน) ในมณฑลกวางสี ประเทศจีน   ซึ่งถือกันว่าเป็นภาษาไทย-ลาว ที่เก่าแก่ที่สุด   นอกจากนั้น นักโบราณคดีฝรั่ง เขาตามรอยนิทานซินเดอเรลล่า มาจนถึงต้นตอว่ามาจากนิทานพื้นบ้านเรื่องปลาบู่ทองของชาวจ้วง

ขอบคุณมากครับผม

ที่อยากทราบอีก คือภาษาของพวกอาณาจักรโบราณของด้ามขวาน เช่น ศรีวิชัย ตาพรลิง ว่าใช้ภาษาอะไรครับ

เกิดไม่ทันเหมือนกันครับ
ศรีวิชัย น่าจะใช้ภาษามาลายู   ส่วน Tambalinga มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับทางตอนใต้ของอินเดีย และศรีลังกา  อาจจะใช้ภาษาเดียวกับอินเดียใต้ ก็เป็นได้

ผมว่ากระทู้นี้  ชักไปไกลจากหัวเรื่องมากขึ้นทุกที

ขอบคุณครับผม

[turboboost]

ตัวผมเองเคยอ่านเจอเกราะนวมครับ แต่ก็ไม่ทราบรายละเอียดอะไรมากกว่านั้น แล้วก็ไมู่้ว่ามีการใช้เกราะกี่แบบด้วยครับ ที่สงสัยเพราะตอนรู้ว่าเกราะซามูไรของญี่ปุ่นนั้นมันระดับศักดินาไม่ได้ใส่กันทุกคน และคาตะนะเป็นแค่อาวุธป้องกันตัวและเป็นเครื่องหมายศักดินาด้วย ผมนี่เงิบพอสมควรครับ

ขยายความหน่อยครับพี่ แล้วญี่ปุ่นเขาใช้อะไรสู้กันละครับ

[สุพินท์ - รักในหลวง]

ตัวผมเองเคยอ่านเจอเกราะนวมครับ แต่ก็ไม่ทราบรายละเอียดอะไรมากกว่านั้น แล้วก็ไมู่้ว่ามีการใช้เกราะกี่แบบด้วยครับ ที่สงสัยเพราะตอนรู้ว่าเกราะซามูไรของญี่ปุ่นนั้นมันระดับศักดินาไม่ได้ใส่กันทุกคน และคาตะนะเป็นแค่อาวุธป้องกันตัวและเป็นเครื่องหมายศักดินาด้วย ผมนี่เงิบพอสมควรครับ

ขยายความหน่อยครับพี่ แล้วญี่ปุ่นเขาใช้อะไรสู้กันละครับ

ระยะไกล ก็เริ่มจากธนูก่อน  ตามด้วยหอกซัด   แล้วก็อาวุธด้ามยาว  หมดแล้วถึงเป็นดาบ

สมัยนี้ก็แนวคิดเดิม   รถถังเป็นอาวุธเชิงรุก  พอน้ำมันหมด รถถังก็กลายเป็นป้อมปืน  พอกระสุนปืนประจำรถหมด  รถถังก็กลายเป็นที่กำบัง  พอระเบิดขว้างกับกระสุนของอาวุธประจำกายหมด  พลประจำรถก็กลายเป็นวีรชน

[Nero Angel01]

ตัวผมเองเคยอ่านเจอเกราะนวมครับ แต่ก็ไม่ทราบรายละเอียดอะไรมากกว่านั้น แล้วก็ไมู่้ว่ามีการใช้เกราะกี่แบบด้วยครับ ที่สงสัยเพราะตอนรู้ว่าเกราะซามูไรของญี่ปุ่นนั้นมันระดับศักดินาไม่ได้ใส่กันทุกคน และคาตะนะเป็นแค่อาวุธป้องกันตัวและเป็นเครื่องหมายศักดินาด้วย ผมนี่เงิบพอสมควรครับ

ขยายความหน่อยครับพี่ แล้วญี่ปุ่นเขาใช้อะไรสู้กันละครับ

ระยะไกล ก็เริ่มจากธนูก่อน  ตามด้วยหอกซัด   แล้วก็อาวุธด้ามยาว  หมดแล้วถึงเป็นดาบ

สมัยนี้ก็แนวคิดเดิม   รถถังเป็นอาวุธเชิงรุก  พอน้ำมันหมด รถถังก็กลายเป็นป้อมปืน  พอกระสุนปืนประจำรถหมด  รถถังก็กลายเป็นที่กำบัง  พอระเบิดขว้างกับกระสุนของอาวุธประจำกายหมด  พลประจำรถก็กลายเป็นวีรชน

ตามอาจารย์ผู้การครับ อาวุธหลักคือธนู หอกยาริกับง้าวนากินาตะครับ เพราะการสู้รบเริ่มจากระยะไกลก่อนก็ซัดกันด้วยธนู.(ไม่นับปืนไฟในยุคหลัง) พอเข้าระยะก็เล่นหอกยารินี่ละครับ บางกองนี่หอกยาวถึง5เมตรเอาไว้ทั้งแทงและตัดเกี่ยวขาม้าครับ ส่วนดาบก็ไม่ใช่คาตะนะอีกจะเป็นโนตาชิสำหรับพลราบที่ผ่านการฝึกมาอย่างดี ยาวมากเฉพาะใบดาบ80กว่าเซ็นครับรวมด้ามเมตรกว่า ถ้าบนหลังม้าก็เป็นดาบตาชิที่มีความยาวและโค้งใช้ฟันบนหลังม้าได้ดี

  ต่อมาตาชินิยมมากในยุคเฮอันและเป็นอาวุธของชนชั้นสูงผลิตด้วยความประณีต ถ้า1-1แทบจะกินเรียบครับ เพราะพวกหอกจะเป็นอาวุธของทหารที่ฝึกมาดีระดับหนึ่งแค่นั้นสกิลต่างกันเยอะ หลังยุคนี้ไม่ค่อยได้สู้กันในสนามรบแต่เป็นการสู้กันในเมือง ตามตรอกตามซอย อาจจะโดนลอบโจมตี อาวุธจึงสั้นลงและออกแบบให้ชักได้เร็วเพื่อความสะดวกในการตอบโต้และเคลื่อนไหว คาตะนะเกิดด้วยเงื่อนไขนี้ครับ คือตัดความยาวของตาชิออกแล้วหงายคมขึ้น จำยุคไม่ได้ครับแต่ดังๆคือยุคเอโดะ แล้วก็มีวากิซากิที่สั้นลงมาอีกคือราวๆ50-60เซ็น พกคู่กับคาตะนะแต่พกได้เฉพาะซามูไรขั้นสูง และอนุญาตให้พกติดตัวเข้าไปในบ้านคนอื่นได้ครับ ส่วนคาตะนะต้องฝากกับคนติดตามไว้

[Yut64]

ตัวผมเองเคยอ่านเจอเกราะนวมครับ แต่ก็ไม่ทราบรายละเอียดอะไรมากกว่านั้น แล้วก็ไมู่้ว่ามีการใช้เกราะกี่แบบด้วยครับ ที่สงสัยเพราะตอนรู้ว่าเกราะซามูไรของญี่ปุ่นนั้นมันระดับศักดินาไม่ได้ใส่กันทุกคน และคาตะนะเป็นแค่อาวุธป้องกันตัวและเป็นเครื่องหมายศักดินาด้วย ผมนี่เงิบพอสมควรครับ

ขยายความหน่อยครับพี่ แล้วญี่ปุ่นเขาใช้อะไรสู้กันละครับ

ระยะไกล ก็เริ่มจากธนูก่อน  ตามด้วยหอกซัด   แล้วก็อาวุธด้ามยาว  หมดแล้วถึงเป็นดาบ

สมัยนี้ก็แนวคิดเดิม   รถถังเป็นอาวุธเชิงรุก  พอน้ำมันหมด รถถังก็กลายเป็นป้อมปืน  พอกระสุนปืนประจำรถหมด  รถถังก็กลายเป็นที่กำบัง  พอระเบิดขว้างกับกระสุนของอาวุธประจำกายหมด  พลประจำรถก็กลายเป็นวีรชน

ก่อนเป็นวีรชนก็ต้องติดดาบเสียก่อนวัดดวงไปเลย

[chew - รักในหลวง]

ตัวผมเองเคยอ่านเจอเกราะนวมครับ แต่ก็ไม่ทราบรายละเอียดอะไรมากกว่านั้น แล้วก็ไมู่้ว่ามีการใช้เกราะกี่แบบด้วยครับ ที่สงสัยเพราะตอนรู้ว่าเกราะซามูไรของญี่ปุ่นนั้นมันระดับศักดินาไม่ได้ใส่กันทุกคน และคาตะนะเป็นแค่อาวุธป้องกันตัวและเป็นเครื่องหมายศักดินาด้วย ผมนี่เงิบพอสมควรครับ

ขยายความหน่อยครับพี่ แล้วญี่ปุ่นเขาใช้อะไรสู้กันละครับ

ระยะไกล ก็เริ่มจากธนูก่อน  ตามด้วยหอกซัด   แล้วก็อาวุธด้ามยาว  หมดแล้วถึงเป็นดาบ

สมัยนี้ก็แนวคิดเดิม   รถถังเป็นอาวุธเชิงรุก  พอน้ำมันหมด รถถังก็กลายเป็นป้อมปืน  พอกระสุนปืนประจำรถหมด  รถถังก็กลายเป็นที่กำบัง  พอระเบิดขว้างกับกระสุนของอาวุธประจำกายหมด  พลประจำรถก็กลายเป็นวีรชน

  ไม่สุกเพราะโดนเผา ก็คงเป็นชิ้นๆในรถถังเลย ...แง  แง

[submachine -รักในหลวง-]

   แสดงว่าชาวสยามน่าจะอยู่ในดินแดนนี้มาก่อน ไม่น่ามาจากเทือกเขาอัลไต

เรื่องเขาอัลไต  เขาเลิกเชื่อกันมาสามสิบปีแล้วนะครับ
เรื่องนี้  ไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ให้อ้างอิงเลย   ว่ากันว่าสมัยจอมพล ป.มีการประกวดหนังสือ  แล้วก็มีหนังสือได้รางวัลชมเชยเล่มหนึ่ง ผู้เขียนเป็นข้าราชการ งานหลักเป็นล่าม  และมีงานอดิเรกเป็นนักประพันธ์ กับเขียนบทละคร   เนื้อความในหนังสือว่าคนไทยมาจากเขาอัลไต
 คือคนแต่ง เขาเขียนเป็นเรื่องกึ่งนิยาย เพื่อส่งเข้าประกวด   แต่ดันไปถูกใจคนในรัฐบาลเข้า ก็เลยเอามาใส่ในตำราประวัติศาสตร์   ใครเคยไปทางเหนือของจีน หรือแถวมองโกเลียใน  จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะเป็นภูเขาน้ำแข็ง  ไม่มีคนอยู่  ขนาดบริเวณเชิงเขา คนพื้นราบอย่างเรา ๆ ยังอยู่ไม่ได้  เพราะอ็อกซิเจนต่ำ

แหม....  คล้ายๆบางระจันของไม้ เมืองเดิม แค่นวนิยายอิงประวัติศาสตร์
กลายเป็นจริงเป็นจังจนไปถึงขั้นมีอนุสาวรีย์วีรชนค่ายบางระจัน

[submachine -รักในหลวง-]

ตามอาจารย์ผู้การครับ อาวุธหลักคือธนู หอกยาริกับง้าวนากินาตะครับ เพราะการสู้รบเริ่มจากระยะไกลก่อนก็ซัดกันด้วยธนู.(ไม่นับปืนไฟในยุคหลัง) พอเข้าระยะก็เล่นหอกยารินี่ละครับ บางกองนี่หอกยาวถึง5เมตรเอาไว้ทั้งแทงและตัดเกี่ยวขาม้าครับ ส่วนดาบก็ไม่ใช่คาตะนะอีกจะเป็นโนตาชิสำหรับพลราบที่ผ่านการฝึกมาอย่างดี ยาวมากเฉพาะใบดาบ80กว่าเซ็นครับรวมด้ามเมตรกว่า ถ้าบนหลังม้าก็เป็นดาบตาชิที่มีความยาวและโค้งใช้ฟันบนหลังม้าได้ดี

  ต่อมาตาชินิยมมากในยุคเฮอันและเป็นอาวุธของชนชั้นสูงผลิตด้วยความประณีต ถ้า1-1แทบจะกินเรียบครับ เพราะพวกหอกจะเป็นอาวุธของทหารที่ฝึกมาดีระดับหนึ่งแค่นั้นสกิลต่างกันเยอะ หลังยุคนี้ไม่ค่อยได้สู้กันในสนามรบแต่เป็นการสู้กันในเมือง ตามตรอกตามซอย อาจจะโดนลอบโจมตี อาวุธจึงสั้นลงและออกแบบให้ชักได้เร็วเพื่อความสะดวกในการตอบโต้และเคลื่อนไหว คาตะนะเกิดด้วยเงื่อนไขนี้ครับ คือตัดความยาวของตาชิออกแล้วหงายคมขึ้น จำยุคไม่ได้ครับแต่ดังๆคือยุคเอโดะ แล้วก็มีวากิซากิที่สั้นลงมาอีกคือราวๆ50-60เซ็น พกคู่กับคาตะนะแต่พกได้เฉพาะซามูไรขั้นสูง และอนุญาตให้พกติดตัวเข้าไปในบ้านคนอื่นได้ครับ ส่วนคาตะนะต้องฝากกับคนติดตามไว้

ไม่สะดวกเท่าไหร่ ส่งรูปแค่นี้ก่อน ถ้าใครทราบก็ลุยเลยครับ







แถมดาบไทยให้

[รัชต์]

เป็นกระทู้ออกทะเล ที่น่าติดตามครับ ผมก็ตามมาไกลแล้วเหมือนกัน