อย่างที่พี่ธำรง เขียนไว้คนรักสัตว์ต้องพยายามหาร้านหมอที่ไว้ใจได้เป็นเจ้าประจำ ผมเองก็ลองผิดลองถูกมาหลายหมอหมดไปก็แยอะ
เคยนั่งรวมตัวเลขเล่นๆตั้งแต่เลี้ยงเจ้า ๔ ขา ๓ ตัว เกือบจะสิบปีหมดไปไม่ใช่เล่นโดยเฉพาะช่วง๒-๓ปีหลัง โดย ๒ ใน ๓ นั่นดันมาเป็นโรคภูมิแพ้ด้วย
สุดท้ายผมมาได้เจ้าประจำที่ตัวเมืองชลบุรี เมื่อก่อนนำมาทีเดียวรวม ๓ ตัว จับใส่รถมาด้านหน้า สุนัข๓ คน๒ มาพร้อมกัน วุ่นวายน่าดู
แล้วเจ้าโกลเด็นท์ ฯ กลิ่นตัวหรือแม้กระทั่ง น้ำลายคุณเธอเบาสักที่ไหน? วุ่นอยู่ตัวเดียวทั้งรถ บางแก้ว เขานั่งรถจะดูเรียบร้อยหน่อย
พอไม่ไหว สุดท้ายเลยไปชื่้อกรงขังขนาดใหญ่ที่สามารถใส่ เจ้าโกลเด็นฯ ได้ด้วย ทุกวันนี้หลอกเข้ากรงเสร็จ จับยกไว้ท้ายกะบะอีกคันแทน แต่คราวนี้ไปได้ครั้งละตัว
จะหมอหมาหรือหมอคนหรือจะเป็นช่างซ่อมรถ โดยหลักๆแล้วผมว่าไม่ต่างกัน อยุู่ที่ใครจะโชคดีและรักษาตรงกับอาการสุนัขของเราที่เป็นมากกว่ากัน
สัตว์แพทย์เก่งๆ เจอสุนัขดุๆและดื้อ อย่างเช่น เจ้าร๊อตฯ หรือบางแก้ว ฯลฯ เขาเอาอยู่ครับเพราะสัตวแพทย์แต่ละคนประสบการ์ณและความเข้าใจสัตวจะต่างกัน
แม้กระทั่งเทคนิคการฉีดยาและการผ่อนคลายกล้ามเนื่อเพื่อคลายความกังวลหรือลดความกลัวของสุนัขยังมีเทคนิดที่ต่างกัน
และคนไหน?ทำได้ดี ครั้งต่อไปมักจะไม่มีปัญหากับสุนัขนั่นๆ แต่คนไหน? ทำไม่ดี ทำให้เขาจำครั้งต่อไปมักจะมีปัญหาทุกที...ทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไร?เลย..!!!
ส่วนเรื่องการฉีดยาให้สุนัข ผมคนหนึ่งล่ะใจไม่ถึง...
แค่นึกภาพ ผมก็เสียวแล้วครับ กลัวทิ่มฝั่งหนึ่งทะลุหนังอีกฝั่งหนึ่งของเขา
แต่เข็มดันวิ่งตรงทะลุผ่าน มาเข้าผิวหนังอีกตัวหนึ่ง คือ มือเราเองที่กำลังขยุมหนังเขา...บอกตรงๆไม่เอาด้วยคนครับ..!!!
