สงครามโลกครั้งที่สองเกิดขึ้นในเดือนกันยายน พ.ศ. 2482 ในรัชสมัยของรัชกาลที่ 8 (ขณะนั้นเสด็จประทับอยู่ในประเทศสวิส) หลวงพิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรี
เมื่อเริ่มสงครามนั้นไทยประกาศตนเป็นกลาง แต่ในวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2484 ญี่ปุ่นนำเรือรบบุกขึ้นชายทะเลภาคใต้ของไทยโดยไม่ทันรู้ตัว รัฐบาลต้องยอมให้ญี่ปุ่นผ่าน ทำพิธีเคารพเอกราชกันและกัน
ส่วนตัวผมเองไม่เชื่อว่าฝ่ายปกครองจะไม่ทราบเรื่องที่ญี่ปุ่นจะใช้ไทยเป็นทางผ่าน เพื่อเข้าโจมตีอังกฤษที่สิงคโปร์และเข้าพม่าครับ...
ผมเชื่อว่าการปะทะกันตอนที่ญี่ปุ่นยกพลขึ้นบกนั้นเกิดจากความเข้าใจผิดของเจ้าหน้าที่ระดับล่างมากกว่าครับ...
เหตุผลของผมคือ...
๑.จอมพลป.พิบูลสงครามสนิทกับญี่ปุ่นมาก ดูได้จากเรื่องง่ายๆ อาวุธในประเทศไทยช่วงนั้นอาวุธส่วนหนึ่งรวมถึงเครื่องบินขับไล่ก็เป็นของญี่ปุ่น ญี่ป่นเข้ามามีบทบาทอย่างสูงในเอเชียอาคเนย์ดูจากการที่เข้ามาไกล่เกลี่ยความขัดแย้งระวังไทยกับฝรั่งเศสโดยที่การไกล่เกลี่ยนั้นทำได้โดยไทยไม่เสียเปรียบ ข้อสุดท้ายหลังจากจอมพลแปลกถูกปฏิวัติประเทศที่ลี้ภัยอยู่จนวาระสุดท้ายก็คือญี่ปุ่นครับ...
๒.หากไทยต้องการต่อต้านญี่ปุ่นจริงๆความสูญเสียของทั้งสองฝ่ายต้องมากกว่านี้แน่นอน ผมไม่ได้เชียร์ไทยเกินเหตุนะครับ ช่วงหลังสงครามอินโดจีนใหม่ๆกองทัพไทยถือว่ามีแสนยานุภาพพอควร ไม่อย่างนั้นคงไม่รบจนเกือบชนะฝรั่งเศสในเขมรหรอกครับอีกข้อคือ ถึงแม้ว่าช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งไทยจะประสบภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ แต่การขยายอำนาจของเจ้าอาณานิคมไม่ว่า อังกฤษ ฝรั่งเศส สเปน ฮอลันดารวมถึงเสือร้ายตัวใหม่อย่างอเมริกายังคงทวีความน่ากลัวมากยิ่งขึ้น ทำให้เราต้องดิ้นรนหาอาวุธและฝึกคนเพื่อความพร้อม ในฐานะที่ประคองตัวอยู่กลางปากเหยี่ยวปากกาครับ...
๓.การตัดสินยอมให้ญี่ปุ่นเดินทางผ่านนั้น ตัดสินใจได้เร็วและการยุติการปะทะกันเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก เมื่อเทียบกับระบบการสื่อสารที่ใช้ในสมัยนั้น...
แต่ที่อยากจะบอกคือ สมรภูมิที่น่าสนใจในสงครามโลกครั้งที่สองนั้นมีมากครับ...
เราคุยกันถึงสมรภูมิในยุโรปก่อนดีไหมครับ จะได้ตามกระแสที่ตอนแรกท่าน nars ตั้งกระทู้เพราะฮิตเลอร์...
