ซึ่งวิถี " ๑ คัน ๑ กระบอก กับ ๑ ชีวิตที่อิสระ "

[Ro@d - รักในหลวง]

หากมีข้อเท็จจริงซ้ำ ต้องขออภัยด้วยนะครับ กระทู้ที่จะนำลง ผมได้ลงอยู่ใน เว็บ gun in สัก ๑ - ๒ วัน มานี้  

Re: ปืนพกสั้นเที่ยวป่า   http://www.gun.in.th/2012/index.php?topic=130181.120

[Ro@d - รักในหลวง]

เที่ยวป่า เคยจังหน้า กับ  พวกพรานล่า ตามขอบ เขตอนุรักษ์ ส่งร้านอาหารป่า
ใช้ Jeep Willy จอดอยู่ใกล้เคียงกัน ก็มองหน้า แบบเย้ย  หยัน แบบกูไม่กลัวมึง มึงมีปืน กูก็มีปืน จะที่นี่ หรือในป่า ไม่สนอยู่แล้ว
ถ้าเห็นรถจในป่าแสดงมันกำลังล่า จะยิงปืน ใช้เลียงปืนไล่สัตว์ไปให้ห่าง

อีกราย ลงไปที่น้ำโจน แยกจากหน้า หน่วยพิทักป๋า ในทุ่งใหญ่ . พบอยู่กลุ่มหนึ่ง พี้กัญชา แต่ไม่มีปัญหาใด
เพื่อนผม เลยเข้าไปแจมด้วย ในกลุ่มนั้น จึงเอาปืนออกมาแสดง.. เพื่อนผม พี้กัญชากับพวกเขา ก็ยังบอก พวกผมก็มีมา
จึงต่างคนต่างอยู่ด้วยมิตรภาพ ชุดนี้ มาจาก นนทบุรี..  ที่จริงกลุ่มผม มีผมคันเดียวเท่านั้น ที่มี Sig 226

และอีกครั้ง ตอนเข้าแค้มป์เดวิด มีกลุ่มเที่ยว และชอบเดินเผจญภัย ๖ - ๗ คน จาก ปากน้ำ
มี อีเดี่ยว ๑ ลำ กับปืนสั้นสะพาย ๒ กระบอก.. เมื่อพบเห็น ได้ทักทายกัน ด้วยรอยยิ้ม ถาม ก็บอก
หาล่าพอเป็นกับแกล้มเหล้า..  ไม่ว่ากันครับ เพราะเห็นสภาพแล้ว อาจได้พวกนก หรือสัตว์ป่าตาบอด ..

ที่ไม่พูดถึง มีด เพราะคือสิ่งจำเป็นมาก ที่ขาดไม่ได้  เป็นที่รู้กัน ครับ ถ้าขาดมีด - ขาดไฟ ถือว่าสอบตก     

[Ro@d - รักในหลวง]

อ้างจาก: the1 ที่ 16-07-2013, 11:31:30
ท่านใดเจออาถรรพ์ป่า เล่าเป็นวิทยาทานก็ดีนะครับ หรือเล่าประสบการ์ณแบบท่านโร๊ดนี่ก็ชอบอ่านมากครับ
ผมก็เคยไปตั้งเต้นท์นอนในป่าลึกเมืองกาจณ์ตั้งแต่เด็ก10-12ขวบ บ่อยๆ กับพี่ๆน้องๆลุงป้าน้าอา และพรานใหญ่ชื่อลุงยวดปัจจุบันอายุ90กว่าแล้ว ลุง ป้าก็เสียหมดแล้ว อ่านแล้วรำลึกความหลังดีจริงๆ ปัจจุบันอายุ45ปี เข้าทุ่งใหญ่ต้นปีที่ผ่านมาหลังไม่ได้เที่ยวป่ามา30ปี บรรยากาศไม่เหมือนเดิมแล้ว มีทั้งถนนลาดยาง บังคับให้นอนที่ลานตั้งแคมป์ มีห้องน้ำ มันต่างกับสมัยก่อนจริงๆ นอนริมน้ำ ตั้งเต้นท์ ฟันกิ่งไม้ทำทางเอง แต่อากาศยังดีเหมือนเดิม

ผมเติบโต ในยุค แนวคิดสังคมนิยมนเมืงไทย นหมู่นักศึกษารุนแรง. และผมรับหลักคิด วัตถุนิยม-วิพากษ์วิธี
ที่ถือว่าเป็นหลักคิดทางการเมืองที่ก้าวหน้าที่สุด ในยุคนี้ ผลที่ตามมา คือไม่มีความเชื่อ อาถรรพ์ ใด ๆ ทั้งสิ้น

แต่ก็ประสบเหตุการณ์ด้วยตนเอง ที่ไม่สามารถใช้หลักวิทยาศาสตร์ มาอธิบายความได้ ในสิ่งที่ปรากฎอยู่ตรงหน้า จึงได้ข้อสรุปกับตัวเอง
จากหลักของพุทธศาสนาที่ทุกอย่างมีเหตุผล ไม่ใช่ความบังเอิญ. เอาแค่เรื่องเฉียดตายที่เกิดกับผม รับรองว่าถ้าเกิดกับใคร ไม่มีทางรอด
แต่ผมรอดมาได้ เกือบ ๒๐ ครั้ง เป็นคำตอบให้กับตัวเองแล้ว

เกี่ยวกับเรื่องเที่ยวป่า Off-Ro@d แล้วกัน
เมื่อ ปี ๒๕๔๒ ผมมีธุระที่ศาลจังหวัดหล่มสัก จึงนัดให้พรรคพวกทีอยากเที่ยวป่า เพชรบูรณ์
มาตามคำชวนที่บอกต่อกันไป ๕ วัน ราว ๒๐ คัน จากเชียงใหม่ ลำปาง กรุงเทพฯ

จุดที่จะไป ต้องขึ้นทางบ้านใหม่ร่องกล้า เป็นทางชัน หลายคันยังโอ้เอ้ ผมจึงเป็นคันแรกที่ ล้อหมุนขึ้นทางชัน เพื่อนำทาง
ไม่มีเค้าฝนสักนิด ก็แค่ ล้อเปลี่ยนองศาเท่านั้น.. ฝนก็ตกลงมาขณะที่ฟ้าใส ๆ หนักมาก ทางลื่นชัน แค่ ๒๐๐ เมตร
รถผม Toyota LN 106 ยาง ๓๓ Limited หน้า-หลัง ก็ลื่นตกร่องขวา รถที่ตามมากู้อย่างไร ก็กู้ไม่ได้ ระหว่างนั้น มีเพื่อนคนหนึ่ง
รีบปักธูปบอกเจ้าที่เจ้าทาง..

คันที่ตามมาล้วนทุลักทุเล แค่ ๒๐๐ เมตร  ๒ ชม. พอคันสุดท้ายขึ้นมาพ้นเนิน
ฝนก็หยุดตกทันที ท้องฟ้าเปิดโล่ง เกือบ ๔ โมงเย็น.. Trip นี้ บนร่องกล้า สาหัสที่สุดเท่าที่เคยผ่านทาง จนต้องจบด้วยการ
นอนค้าง ๑ คืนแล้วกลับ ลงเขาทางรถไถ ซ้ายเหว สูงราว ๑๐๐ เมตร ขวาผา ไม่ไปต่อที่จะลงทางหล่มเก่า ผมยอมเสียกระจกมองขวา
โดยยอมเบียน เพื่อให้ล้อซ้าย ที่กำลังปักหัวลง ห่าง ขอบเหว ราว ๑ ฟุตเศษ 

และมีรถคันหนึ่งเฟืองแตก ต้องลากลงจากเขา จนถึงหล่มสัก มีรถผมปิดท้าย

[Ro@d - รักในหลวง]

อ้างจาก: บทเพลงคาราบาว  รักในหลวง ที่ 16-07-2013, 18:08:21
อ่านเพลินเลยครับ
โดยเฉพาะประสบการณ์ของพี่ฐา
ทั้งเรื่องป่าเรื่อปืนเรื่องกฎหมาย
ทุกโพสของพี่เหมือนตำราดีๆเลยครับ

 

สิ่งที่ผมเคยผ่าน เป็นเหมือน ละอองเศษเหล็ก ที่กลายเป็นแม่เหล็กเก่า ๆ ผมก็เพิ่งเข้าใจ ที่ทำให้ คนที่ชอบมาร่วมแชร์กัน.

คนชอบปืน จะมีแพ็คเก็จต์ คล้ายกัน คือชอบผจญภัย ในแบบของลูกผู้ชาย ที่พึ่งพาตนเอง
ถึงยังไม่ได้ไปด้วยตัวเอง ก็ชอบอ่านเรื่องราว..  คนกลุ่มนี้ ยิ่งวิกฤติ เลือดยิ่งสูบฉีดแรง ยิ่งมีชีวิต-ชีวา ว่าไหม ครับ    

[Ro@d - รักในหลวง]

อีกครั้งที่เพรบูรณ์ เมื่อกลางปี ๕๓ ที่ จุดกางเต็นท์ ห้วยบง ใน อช.ตาดหมอก อ.เมืองเพชรบูรณ์
ผมนอนเล่น นอนค้าง อ่านหนังสือ คนเดียว ๓ คืน มี M&P40  เป็นเพื่อน  ขากลับเข้า กทม.
ผมเก็บเศษไม้ ในห้วย เป็นที่ระลึก..  แค่ลงถึงพื้น Jeep Cherokee ระบบ แก๊ส ไม่ทำงาน และมีกลิ่นแก๊ส ในห้องเครื่อง
จึงปิดวาวล์แก๊ส วิ่งด้วยน้ำมัน แล้วอาการเครื่องร้อน จนเกียร์ไม่ทำงาน ต้องหยุดพักจนเครื่องอุ่น แล้วไปต่อ
ออกจากเพรบูรณ์ ๑๓.๐๐ น.ถึง สระบุรี ๑๗.๓๐ น. รอจนมืด ให้รถว่าง กะจะใช้ความเร็ว ให้ได้ระยะทางมากที่สุด ก่อนเครื่องร้อน

พอพ้นด้านทับช้าง มอเตอร์เวย์ ด่านที่ ๒ ราว ๒๐ กม .ความเร็วที่ใช้ ราว ๑๒๐ กม.เห็นควันพุ่งจากขอบฝากระโปงหน้า
จึงรีบจอด และเปิดฝากระโปรง ขอเปิดเริ่มรูด แต่พอกระโปรงเผยอ เปลวไฟกำลังไหม้ หม้อต้มแก๊ส ที่มีแก๊ส หลงเหลือ และไหม้กล่องพิวส์ ด้านขวา
ถังดับเพลิง ขนาดเล็ก กด ๓ วิ ก็หมด แต่ไฟไม่ดับ ต้องเอาน้ำราด และใช้คีม  Super Tool Letterman ตัดสายไฟ
ไฟลุกเข้าห้องโดยสาร ตรงคันเร่ง พอโดนน้ำก็ดับ..  โทร ๑๙๑. ๑ ครั้งก็ติด หลังจากนั้น ๑๕ นาที ก็มี จนท.มาช่วย ลากเข้าอู่เพื่อน
ช่างบอก ถ้าอีกเพียงแค่ ๓๐ วิ ก็ถอดฝากระโปรงไม่ได้ ต้องไหม้ทั้งคัน

เมื่อผมกลับมาบ้าน ในที่จอดรถ พบซาก งูเหลือมยาว ๒ เมตร และค้างคาวแม่ไก่ตัวอย่างใหญ่เต็มวัย นอนอยู่ น่าจะถูกหมาในบ้านฟัดตาย
ถามคนใช้บอกได้ยิงเสียงหมาเห่า ตอน ๕ ทุ่ม ก็เป็นเวลาเดียวกับที่รถผมไฟลุก..

ผมทิ้งให้ช่างซ่อม แบบเซ็ง ๒ เดือน เพราะไฟลุก เกียร์พัง กับค่าใช้จ่าย ๖๓,๐๐๐.-
เท่ากับ หมดสิทธิ์ซื้อปืน สน.สก. ไป ๑ กระบอกกว่า

ผมทบทวนเหตุการณ์ และต้องนำส่ง สิ่งที่ผมเก็บมา กลับไปคืน.. อีกราว ๒๐ วันถัดมา คืนที่ไปถึง ยังไม่ ๒ ทุ่ม ถึงขนาด ต้องย้ายมานอนในรถ
และเป็นครั้งแรกที่ผมขนหัวลุก กับอาการของ ฝนตก ลมพัดแรง ฟ้าคะนองอย่างหนัก และมืดตื๋อ แถมอยู่คนเดียว รถที่นำไป ก็เป็นเก๋ง ไม่ใช่ 4x4
ก่อนนอน ก็จุดธูปขอขมา เจ้าที่-เจ้าทาง รุ่งขึ้นท้องฟ้าก็ใส มี ผีเสื้อ มาเยี่ยมเยือนด้วยอีก ถือว่ารอดตัวไป กับความไม่เป็นเรื่อง ของตัวผมเอง. 

[Ro@d - รักในหลวง]

อ้างจาก: ckanoon ที่ 16-07-2013, 19:22:29
     สวัสดีครับท่านโร๊ด   

     ผมติดตามและเยี่ยมเยือน ๑ คัน ๑ ชีวิตที่อิสระกับขบวนการแมวเหมียวของท่านเสมอๆครับ 

     ในเว็ปเพื่อนบ้านยามเมื่อเปลี่ยนแปลงผมจำพาสเวิด์สตัวเองไม่ได้จึงไปเยี่ยมในสถานะบุคคลทั่วไป   

สวัสดีครับ ด้วยความยินดี ครับ. 

เป็นการบันทึก เรื่องของตัวเองไว้ ให้ผ่านสายตาเพื่อนคอปืน เผื่อจะมีประโยชน์บ้าง
ด้วยหลักคิด ลูกผู้ชายคนคอปืน จะมี แพ็คเก็จต์ ที่เหมือนกัน ย่อมชอบสิ่งที่เหมือนกัน

ทุกประโยค ทุกข้อความทั้ง ๒ เว็บ รวมถึง PM ตั้งแต่นับ ๑ ผมจะ Copy ไว้ในเครือง
ได้ประโยชน์โดยตรงกับตัวผมเองด้วย ที่ได้บันทึกเรื่องราวของชีวิต ผ่านข้อความ ในแต่ละกระทู้   

[Ro@d - รักในหลวง]

หัวหน้า อช.ทุ่งใหญ่ นามสกุล ธีระประศาสน์ คือพี่ชายเพื่อนผม สมัยเรียนราม มันชวนกันไปทุ่งใหญ่นเรศวร
โดยไม่บอกผม จะเพราะผมมีธุระอะไรนี่ละ..  ผมจึงได้่ฟังเรื่องเล่า แบบ ฟังแล้วอยากถีบพวกมันจริง ๆ 

ก็รถที่มารับ เป็น อีแก่ Land Lover  ขาออกถ้ารถไม่เสียกลางทาง ก็วันครึ่ง เข้าก็เหมือนกัน แต่ต้องนัดกัน ให้ดี
ต้องตรงกับวันที่ต้องออกมา ทำกิจธุระในเมือง  แล้วติดรถเข้าไป แค่เรื่องฟังเรื่องรถก็สนุกแล้ว ครับ

พวกเพื่อนผมมันแค่อยากเที่ยว ในที่คนอื่นอยากก็ไปไม่ได้.. ในบึง เห็นปลาตัวใหญ่ ๆ ดูได้แต่ตา ถ้าจับ คนจับต้องส่งตัวกลับทันที
ซากสัตว์ ที่ไปพบ จะสด หรือส่งกลิ่น ต้องจัดการฝัง ไม่ต้องคิดต่อให้เกิดความอยากอีก ก็ปลายังห้าม  
..........................

หลังจากนั้น อีกราว ๑ ปี บางคนในชุดก่อน + ผมและเพิ่มอีกบางคน ๗ คน ไปพักที่ หน่วยพิทักษ์ป่า ลำสะด่อง หัวหน้าหน่วยเป็นเพื่อนพี่ชายเพื่อนผม
เลือกทำเลให้ อยู่ริมตลิ่งแม่น้ำแควใหญ่ ด้านชิดหน้าผา ใต้เขื่อนเจ้าเณรที่กำลังก่อสร้าง ใช้ผ้าพลาสติกกันแดดเอาไม้ไผ่มาทำจั่ว
และก็คือที่นอนด้วย อีกด้านเปิดโล่ง ยุงไม่กลัวเพราะ กินยาควินินกันไว้แล้ว อยากจะกัด ก็เกาเอา

ไปอยู่กัน ๗ วัน และนั่งคิดงาน เกี่ยวกับการขับเคลื่อนกิจกรรม นักศึกษา เพราะหลังจากนั้น ๒ ใน ๗ คน คือ นายกองค์การนักศึกษารามฯ
ในนาม พรรค ๗ คณะ  ใน ๒ วาระ

อาหาร คือข้าวสารที่เตรียม + ปลา ที่ใช้ตะคัดขึงจับ จากน้ำแควใหญ่.. และปืนยิงปลาที่ทำง่าย ๆ เอาก้านร่มผูกกับหนังยาง
ปักเป้า ตัวเขียว ๆ นี่เห็นคน มันต้องเอาฟันคม ๆ แทะตามนิ้ว และปลาที่ติดตะคัด ถ้าปล่อยไม่เก็บ เป็นแหว่ง เพราะปักเป้า น้ำจืดนี่ละครับ
ปลาพวกนี้ เป็นจอมกัดซะเคย ไม่กลัว-ไม่หนีคน ยิงด้วยปืนยิงปลา ก็เท่านั้น ขนาดคนยิงยังสงสาร ต้องเลิกยิงไปเอง.

กลางคืน จะมีชาวบ้าน ออกส่องไฟ แทงปลา และมาแวะคุยด้วย เราจึงรู้ว่า ชะโดใหญ่ มันอยู่เป็นคู่ และตัวผู้ดุมาก..
ก่อนหน้า แทงปลาตัวใหญ่ แล้วคนแทงกระโดดลงไปจับ .. ชะโดอีกตัว เข้ามากัดท้อง กระชากเอาไส้
เลือดคนจึงแดงแทนเลือดปลา ที่สุด นำส่ง รพ.ไม่ทัน
.......................

พวกผมกินแต่ปลา อยากจะกินหน่อไม้ที่ขึ้นริมแคว  พอขุดมาได้ เอามาต้มซะ ๑ น้ำ น้ำที่ได้ ขมฝาด เราจึงได้ ชาปอนด์ ๆ มา แทน ชาจรีง ๆ แก้ขัดไป หัวเราะปิดปาก
ช่วงคาบเกี่ยววันอาทิตย์ มีทหาร มาหาปลา ด้วย น้อยหน่า ขว้าง เสียง ดังตุบ มีพรายน้ำเป็น ลูกใหญ่ ๆ ผุด  แล้วก็มีอะไรขาว ๆ ไหลตามน้ำ ..
ปลาที่หลบอยู่นวังน้ำ นะครับ  ถูกแรงอัดอากาศ จนช้ำตาย

เป็นจังหวะที่ดี ครับ เพราะในช่วงนั้น เขื่อนยังไม่ได้ปล่อยน้ำ ไม่เช่นนั้น เราคงอยู่ไม่ได้  และหลังจากนั้น ไม่นาน ก็มีการปล่อยน้ำตามปรกติ พื้นที่ที่พวกผม
นอนตากยุง เช้า จับปลา งมหอยกาบ เนื้อ เหนียวมาก จนเคี้ยวไม่เข้ากินไม่ได้.. ทั้ง ๒ ฟากน้ำท่วมหมด  

[Ro@d - รักในหลวง]

วันนี้ ช่วงก่อนเที่ยงนิดนึง เพื่อนชื่อเล่น "โต ธีระประศาสน์" ตอนนี้ เป็นผู้จัดการสหกรณ์ชาวไร่อ้อย กำแพงเพชร
ความจริงเป็นมา จะ ๓๐ ปีแล้ว โทรมาคุยด้วย ครั้งสุดท้าย คุยกันสัก ๖ ปีมาแล้ว.. สมัยเรียนราม โต เป็นนักค่ายอาสา สร้างโรงเรียน ให้เด็กมาหลายโรง แต่เนื่องจาก โต ตาตี่ ต้องคอยเผยอ จึงถูกน้อง ๆ แซว  "พี่โต หาไม้สร้างโรงเรียน มาตั้งมากทำไม่ทำไม้ค้ำตา สักอัน".   

บอกเพื่อน แวะไปหา รวมกันได้ ๔ คน และมีการพูดถึงกัน ถามไถ่ถึงผม ซึ่งถ้าผ่านขึ้นเชียงใหม่ จะแวะพักรถ ทุกครั้ง
และบอกเพื่อนอีกคน เป็นตำรวจเจอกันตอนเป็นรองสารวัตร ตอนนี้ ก็เป็นรอง อีกเหมือนกัน เป็นรองผู้การ อยู่ภาคเหนือตอนล่าง
บอกมาว่า แถบนั้น ปืนสั้น ราคาแพงโคตร ส่วนอีเดี่ยว เคยจับไม่ถึง ๒,๐๐๐.  เดี๋ยวนี้ หาไม่ได้ ไม่มีตัวให้จับอีกแล้ว.   

[Ro@d - รักในหลวง]

ครั้งเป็นนักศึกษาราม เที่ยวแบบ มีแต่ใจ ครั้งนั้น เต็นท์โดมยังไม่เกิด เห็นแต่เต็นท์ ๒ ชิ้น สมอบก ๖ อันและเสา ๒ ต้น ๖ ชิ้น
เหล้า ไม่มีเงินจะซื้อ บุหรี่ ก็แบ่งกันสูบ กาแฟ นี่แทบจะยังไม่รู้จักกัน
....................................

เวลาที่ผ่าน ว่างจากงานที่ทำ รถก็มีแล้ว ปืนก็อยู่ที่เอว เต็นท์ พอเพื่อนรู้ว่าชอบ ก็ส่งเต็นท์จากเกาหลี แบบทรงเดิม
แบบจั่ว มาให้   และสิ่งที่ คอแค้มป์ ขาดไม่ได้เลยจริง ๆ ที่ไว้อุ่นท้องตอนเช้า และก่อนส่งเข้านอน  คือกาแฟ

สำหรับผม ได้รู้จักและถูกคอกับกาแฟสด ด้วยการแวะพักรถในเส้นทางวังทองหล่มสัก กาแฟสด จ่าทวี ริมน้ำเข็ก
นั่งห้อยขา พักเท้า พักรถไปด้วย ก็ราว ๔๕ - ๖๐ นาที โดยมีต้น หรือปลายทาง ที่ ตัว อ.หล่มสัก เพราะมีญาติที่ต้องไปรับ-ส่ง
ทำงานอยู่สำนักงานอัยการ ประจำศาลจังหวัดหล่มสัก ๒ ปี.. ตัวจังหวัดเพชรบูรณ์ ๒ ปี
..............
ในการปักเต็นท์ ทุกครั้ง ตอนเช้า และจบก่อนเข้านอน กาแฟสด ที่ผมเตรียมเครื่องชงง่าย ๆ ไม่เติมน้ำตาล
อาจมีหริอไม่มีเมท ก็ได้ สำหรับเนื้อกาแฟ พอชงได้ ๑๐ แก้ว +/- และการเลือกกาแฟของไทย เป็น "เขาช่อง"

และรสชาติ จบที่ "ดอยช้าง"ผมเพียงรู้คร่าวๆ ว่า เป็นชื่อดอยทีผลิตกาแฟ เพื่อช่วยเหลือชาวไทยพื้นที่
ในเขตจังหวัดเชียงราย  ขออภัยครับที่ต้องบอก ชื่อกาแฟสด ที่ชอบ

และกาแฟไทยที่ถือว่า สุดยอด ตั้งแต่แก้วละ ๕๐๐-๑,๐๐๐-๑,๕๐๐  ๑,๕๐๐ ขายดีที่สุด คือกาแฟอีเห็น
สถานที่ทราบคร่าว ๆ อยู่เส้นทาง ใน กาญจนบุรี เคยมีสารคดี ทาง TV แนะนำไว้

กาแฟสด เริ่มกระบวนตั้งแต่เก็บเมล็ด นำมาตากแดดให้แห้ง แล้วเก็บแบบเป็นเมล็ดอย่างน้อย ๖ เดือน
ยิ่งเก็บนาน ยิ่งดี กาแฟ ที่ดี ควร ๑ ปีขึ้น เมื่อนำมาคั่ว แล้วบด ระหว่างชงดื่มจะเก็บได้ นาน ๓ เดือน +/-
ควรเก็บในช่องแช่แข็ง เพื่อรักษาสภาพ-รสชาติ..   

ทุกวันนี้ ผมวันละ ๒ แก้ว ชงด้วยเครื่องน้ำหยด ง่าย ๆ บางวันก็มี ขนมครก-ข้าวเหนียวย่าง ปากตรอก แทนปาท่องโก๋   

เข้าป่า สิ่งที่ขาดไม่ได้ อย่าลืมกาแฟ รส ยี่ห้อ ที่ชอบ นะครับ ยิ่งลำบาก ยิ่งถูกปาก นักครับ 

[carrera]

คนกลุ่มนี้ ยิ่งวิกฤติ เลือดยิ่งสูบฉีดแรง ยิ่งมีชีวิต-ชีวา ว่าไหม ครับ     [/color]

อดรีนาลีน เอนโดฟินมันหลั่งครับ เคลิ้มเลยยย 55555

[carrera]

อาหาร คือข้าวสารที่เตรียม + ปลา ที่ใช้ตะคัดขึงจับ จากน้ำแควใหญ่.. และปืนยิงปลาที่ทำง่าย ๆ เอาก้านร่มผูกกับหนังยาง
ปักเป้า ตัวเขียว ๆ นี่เห็นคน มันต้องเอาฟันคม ๆ แทะตามนิ้ว และปลาที่ติดตะคัด ถ้าปล่อยไม่เก็บ เป็นแหว่ง เพราะปักเป้า น้ำจืดนี่ละครับ
ปลาพวกนี้ เป็นจอมกัดซะเคย ไม่กลัว-ไม่หนีคน ยิงด้วยปืนยิงปลา ก็เท่านั้น ขนาดคนยิงยังสงสาร ต้องเลิกยิงไปเอง.

โอวที่โดนนี่ปักเป้า เราก็นึกว่าตะพาบมางับปลาแหว่ง หาตัวแทบแย่ 55555

[carrera]

เก็บมาทอดซะ

[Ro@d - รักในหลวง]

อาหาร คือข้าวสารที่เตรียม + ปลา ที่ใช้ตะคัดขึงจับ จากน้ำแควใหญ่.. และปืนยิงปลาที่ทำง่าย ๆ เอาก้านร่มผูกกับหนังยาง
ปักเป้า ตัวเขียว ๆ นี่เห็นคน มันต้องเอาฟันคม ๆ แทะตามนิ้ว และปลาที่ติดตะคัด ถ้าปล่อยไม่เก็บ เป็นแหว่ง เพราะปักเป้า น้ำจืดนี่ละครับ
ปลาพวกนี้ เป็นจอมกัดซะเคย ไม่กลัว-ไม่หนีคน ยิงด้วยปืนยิงปลา ก็เท่านั้น ขนาดคนยิงยังสงสาร ต้องเลิกยิงไปเอง.

โอวที่โดนนี่ปักเป้า เราก็นึกว่าตะพาบมางับปลาแหว่ง หาตัวแทบแย่ 55555

น้ำแควใหญ่ ใสแจ๋ว ผมลืมตาในน้ำไม่เป็น แต่ใช้หน้ากาก..
เห็นแต่ปลาตัวเล็ก ๆ  ตัวใหญ่ไม่เห็นตัว น่าจะหลบอยู่ตามวังน้ำลึก มีอยู่ไปทั่ว

แต่ปั๊กเป้า นี่ แค่แกว่งเท่าเล่น ก็มาทักทายแล้วครับ ฟันคมมาก แต่ปากไม่ใหญ่
ไม่อย่างนั้น จะไม่แทะ มันงับเลย ละครับ พอเข้าใกล้ จะขู่พองตัวกลม เป็นจุดเขียว มีพรายน้ำ   

ถ้านำมาเลี้ยงเป็นปลาตู้ได้ จะสวยมากเลยละครับ แต่ต้องไม่มี ปลาอื่นปน     

ตะคัด ตาถี่ สมัยเมื่อ ๓๕ ปี ก่อน ปากละ ราว ๑๐๐.- บาท เองครับ .. 
พอใช้แล้ว ขาดแหว่ง ขากลับ พอกู้แล้ว ก็ทิ้งไว้ โคนต้นไผ่ เผื่อชาวบ้านจะเก็บไปใช้ต่อ 

[motหัดยิง]

 
อ่านหมดทุกหน้าแล้วครับ  ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆ

[Udomkd]

เก็บมาทอดซะ

ปลากพวกนี้ มีก้างเล็กๆเยอะ แก้ด้วยบั้งถี่ๆ ทอดกรอบพี่คาร์ น้ำลายไหล