เล่าเรื่องยาว : สงครามลับในลาว
Siri_Pat รักในหลวง:
ผู้สัมผัสกับ "ดั๊ก กง"
--------------------------------------------------------------------------------------------
สำหรับผม (เสธ.ดำ) แล้วคุ้นเคยกับเชลยที่จับได้และเมื่อทำการสอบสวนและสร้างบรรยากาศเป็นมิตรกับเขาแล้วไม่น่ากลัวเลยครับ
ส่วนใหญ่ที่จับได้ในลาวจะเป็นทหารเวียตนาม อายุอยู่ระหว่าง 20 - 25 ปี รูปร่างเล็ก ซีดผอม แต่แกร่งน่าดู
พวกนี้จะถูกฝ่ายการเมืองล้างสมองให้เกลียดฝ่ายเราและอเมริกา
โดยทุกคนจะเข้าใจว่าอเมริกาคือลูกพี่ใหญ่ของผู้รุกราน ส่วนทหารลาว ทหารม้งและทหารไทยนั้นเป็นลูกสมุน
(ลูกแหล่ง) ของจักรวรรดินิยมอเมริกา (สำนวนคอมมิวนิสต์)
ดังนั้นพวกเขาจะต้องขับไล่ให้ออกไปจากดินแดนลาวให้ได้ (เวียตนามขอมีเอี่ยวด้วย)
-------------------------------------------------------------------
การฝึกใช้อาวุธไม่มีอะไรพิเศษ ทุกคนมีอาวุธประจำกายคือ AK-47 มีดสั้น และดินระเบิดคล้าย TNT คนละ 8-10 ก้อน
ก้อนละครึ่งปอนด์พร้อมเชื้อปะทุถ่วงเวลา 3-4 วินาที
การติดต่อสื่อสารกับหน่วยเหนือใช้วิทยุสนามคล้าย HT-2 ของฝ่ายเราแต่หนักกว่า การแต่งกายจะนุ่งกางเกงขาสั้น
เสื้อแขนยาว ทั้งชุดใช้สีดำ
การจัดกำลัง ขึ้นอยู้กับขนาดและขีดความสามารถของเป้าหมาย ถ้าเป้าหมายระดับกองพัน จะต้องใช้กำลังดั๊กกงถึง 3 ชุด
ชุดละ 6-8 คน พวกนี้จะมีความอดทนสูงมาก เพราะการเฝ้าเกาะฐานข้าศึกท่ามกลางอากาศที่หนาวเหน็บ
เขาจะสามารถเฝ้าทนจนกระทั่งภารกิจสำเร็จ ส่วนเสบียงอาหารทุกคนจะได้รับแจกอาหารก้อน
คล้ายข้าวกล้องบดผสมถั่วลิสง มีรสหวานเล็กน้อย ก้อนโตเท่ากำปั้น ผสมน้ำนิดหน่อยก็กินเป็นอาหารได้ 1 มื้อ
คนหนึ่งจะพก 8-10 ก้อนโดยใส่สายสะพายมัดติดตัว
หมอ USAID บอกผมว่ามีสารเสพติดผสมอยู่ด้วยแต่ไม่ทราบว่าจะใช่อัลเฟตตามินที่อยู่ในยาบ้าหรือเปล่า...
-----------------------------------------------------------------
Siri_Pat รักในหลวง:
ความเห็นของผู้สัมผัสกับ "ดั๊ก กง"
---------------------------------------------------
ความเห็นส่วนตัวของผม (เสธ.ดำ) ดั๊กกงไม่ได้เก่งกล้าหรือมีขีดความสามารถเหนือมนุษย์แต่อย่างใด
ถ้าเจอกับหน่วยรลพิเศษจากลพบุรีของเราผมรับรองได้เลยว่าคงไม่รอดกลับไปแน่นอน...
เพราะตัวก็เล็ก ความสามารถเฉพาะตัว นอกจากความอึดและกล้าตายแล้ว ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัว
แต่ที่เราฟังดูแล้วน่ากลัวเพราะ .......................
ข้อที่ 1.
รบกับทหารอเมริกันในเวียตนาม เวียตกงถือว่ารบกับหมู ยกเว้นหน่วยรบพิเศษ (หน่วย Green Beret)
เพราะทหารราบอเมริกันแม้จะอยู่ในสมรภูมิก็จะต้องกินอาหาร C-ration คืออาหารที่แพ็คเป็นกล่อง 4 เหลี่ยม
ประกอบด้วยเนื้อกระป๋อง meat ball คล้ายๆลูกชิ้นเนื้อวัว ขนมปังกรอบ เนยแข็ง เนสกาแฟ คอฟฟี่เมต
และน้ำตาลทราย ตบท้ายด้วยผลไม้กระป๋องหรือ ฟรุ้ทเค้กกระป๋อง
นี่คืออาหารหลักของทหารอเมริกันในสมรภูมิที่เรียกว่า ซี.เรชั่น(C-ration) และหนักไปกว่านั้นอีกก็คือ B-ration
ก็คือปรุงสดๆจาก messhall (ครัวทหาร) แล้วก็ห่อด้วยกระดาษฟอยล์อลูมิเนียมเพื่อรักษาอุณหภูมิให้คงร้อน
หรืออุ่นอยู่เสมอ B-ration จะถูกนำไปส่งถึงแนวรบสัปดาห์ละครั้งพร้อมเบียร์เย็นๆ อีกต่างหาก...
เสธ.ดำอยู่กับหน่วย Green Beret หรือหน่วย Special Force ของสหรัฐเป็นเวลา 3 ปีเต็ม
และได้สัมผัสกับเมนูเหล่านี้จึงรู้รสชาติดี ในขณะที่ดั๊กกงกินข้าวผสมถั่วบด
ซึ่งไม่ต่างกับเพ็ทดีกรีเลย แต่คุณภาพการรบนั้นต่างกันมาก ดังนั้นผมจึงไม่แปลกใจ
ที่ทหารอเมริกันต้องบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมากในระหว่างสงครามเวียตนาม
----------------------------------------------
ข้อที่ 2
เมื่อดั๊กกงมาเจอทหารลาว ทหารม้ง หรือแม้แต่ทหารไทยอาสาในสมรภูมิลาว จึงเกิดอาการหึกเหิมเพราะรู้ทางกันอยู่
ซึ่งจากประสบการณ์ที่ผมทำงานอยู่ในสมรภูมิร่วมกับทหารเหล่านี้
ด้านขวัญและกำลังใจของฝ่ายเรานับว่าต่ำมาก การรบก็ไม่รู้รบเพื่อใคร โดยเฉพาะทหารลาว และม้ง
จะรับเงินเดือนและสวัสดิการไม่เต็ม ทหารจะรับครึ่งหนึ่ง พร้อมกับข้าวสารจาก USAID เดือนละ 50 กก.
ส่วนที่เหลือทางกรรมการหรือผู้ไม่ประสงค์จะออกนามจะเป็นผู้รับไป....
ดังนั้นเมื่อมีการเข้าตีโดยฝ่ายข้าศึก เขาก็เตรียมพร้อมที่จะถอนตัวทันทีเพื่อไม่ให้ "เจ็บตัว"
ดังนั้นจะเห็นได้หลายต่อหลายครั้งที่ทหารไทยถูกหลอกและโดดเดี่ยวโดยฝ่ายเรากันเอง
เพราะเข้าใจว่าทหารลาวหรือทหารม้งยังประจำอยู่ใกล้ๆ ก็มีความรู้สึกอุ่นใจ
อย่างน้อยก็มีหน่วยข้างเคียงอยู่ใกล้ๆกัน
แต่พอข้าศึกถล่มปรากฎว่าไม่มีวี่แววของการต่อสู้เพราะเพื่อนเราได้สามัคคีกัน "โตนหนี" ไปตั้งแต่กลางวันเรียบร้อยแล้ว....
-----------------------------------------------------
ส่วนทหารไทยอาสาสมัครนั้น การเข้าสู่สมรภูมิลาวเป็นไปตามข้อเรียกร้องของรัฐบาลภายใต้การนำของเจ้าสุวรรณภูมา
โดยทาง CIA เป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด
ส่วนการฝึกนั้นใช้ครูฝึกจากหน่วยรบพิเศษกองร้อยที่ 46 ของสหรัฐซึ่งมีกองบัญชาการอยู่ในศูนย์สงครามพิเศษ ลพบุรี
โดย พ.ท. บาร์เทล เป็นผู้บังคับบัญชา ค่ายฝึกตั้งอยู่ที่กาญจนบุรี และที่อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น
โดย ใช้หลักสูตรเดียวกันกับทหาร SGU ลาว (Spcial Guerrilla Unit) ระยะเวลาการฝึก 45 วัน
เมื่อเข้าสู่สมรภูมิส่วนใหญ่จะถูกวางกำลังให้เป็นฝ่ายตั้งรับเสียมากกว่า เช่นเมื่อกองพัน....
ถูกนำไปวางไว้บนยอดเขาสักแห่งหนึ่ง การส่งกำลังบำรุงมีทางเดียวคือทางอากาศ
เช่นโดยเฮลิคอปเตอร์หรือโดยเครื่องบินปีกหมุน ปอร์ตเตอร์หรือทวินอ้อตโต้ชนิดสองใบพัด
ไม่ว่าจะเป็นการส่งข้าว ส่งน้ำ อาวุธกระสุนก็ต้องใช้เครื่องบินเท่านั้น............
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ข้าศึกรู้ตำแหน่งพิกัดของฝ่ายเรา และเมื่อมีการยิงปืนใหญ่ ค.82 หรือจรวด 122มม.
ฝ่ายข้าศึกจะใช้กระสุนไม่เกิน 3 นัดเพื่อปรับทางปืน
หลังจากนั้นก็จะยิงถล่มฝ่ายเราด้วยความแม่นยำเพราะเราตกเป็นเป้านิ่งตั้งแต่วันแรกที่ย้ายเข้าฐาน
หวังว่าท่านผู้อ่านจะนึกภาพออกว่าทำไมฝ่ายคอมมิวนิสต์จึงรบชนะ..
ทั้งสมรภูมิลาว เขมรและเวียตนาม เชื่อว่าทุกท่านมีคำตอบอยู่แล้วครับ....
Middle:
อ้างจาก: Ro@d ที่ พฤษภาคม 12, 2009, 11:23:46 AM
ขอบคุณมากครับ คุณ Siri_Pat + ให้แล้ว ๒ แต้ม ครับ.
อ้างจาก: Middle ที่ พฤษภาคม 12, 2009, 12:05:51 AM
อยากไปเที่ยวที่ลาวตอนเหนือจริง ๆ ครับ...
คิดเหมือนกันครับ ผมชอบบรรญากาศ แบบลาวทางเหนือ
เคยขับ 4x4 ผ่านด่านห้วยโก๋น-น้ำเงิน ไปเที่ยว ผ่านเมืองหงสา ไปถึงริมโขง ที่เมืองปากเบง
ท่าเรือที่จะต่อล่องลงหลวงพระบาง อีก ๗ ชม.
ครั้งเมื่อผ่านแดนเข้าไป ได้รับคำเตือน ว่าลาวเหนือยังเป็นเขตที่มีอันตราย จากขบวนการลาวฝ่ายขวา . :D
ผมกำลังหาข้อมูลของแขวงหลวงน้ำทากับแขวงพงสาลี่อยู่ครับพี่โรด ... หากขับ 4x4 ไปได้คงต้องไปทางสบรวก เชียงราย เข้าบ่อแก้ว ติดชายแดนจีน...ส่วนเรื่องความปลอดภัยนั้นเพื่อนผมที่ไปทำธุระกิจที่หลวงพระบางบอกว่ายังมีลาวขาวอยู่บ้างแต่ไม่รุนแรงเหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ เพราะขาดการสนับสนุนครับ.... ;D
@_จั๋วน้อย_@:
ได้สาระดีมากๆ คับ +1 แต้มครับ
narongt:
http://www.laoveterans.com/
http://www.laoveterans.com/photo6.html
LIMASITE 85
HMONG CIA SPECIAL FORCES-LIMASITE 85-CIA WANTED 100 HMONG
AND 100 CIA COMPUTER TECHS TO STOP 50000 VIETCONG TROOPS-FINALLY
CIA BOMBED OWN BASE TO STONE AGE
http://politics.spiceday.com/viewthread.php?tid=3117&extra=&page=1
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=174648
-NOTE SMALL HMONG BOY IN BACKGROUND-CIA
USED CHILD SOLDIERS TO FIGHT COMMUNISM
Site 85's location in northern Laos was roughly 120 Miles from Hanoi,
or the distance between San Diego and Los Angeles, CA.
The existence and location of Site 85 was declassified in 1983.
It was then shipped to NKP (Nakhon Phanom RTAFB, Thailand)
and became TSQ-81 code name "BROMO".
Photos Courtesy of
Col. Gerald Clayton
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว