๏ฟฝ๏ฟฝ็บบ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝสน๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝาปืน

ผมฝึกยิงเป้า ท่านอนยิง 100 เมตร ใช้ปืน CZ 452 ยิงลูก.22แม็กนั่ม
5 นัดได้กลุ่มสักเหรียญ 10 บาท คิดว่าแน่แล้ว
ลองไปยิงของจริงที่ไม่ใช่เป้ากระดาษ แบกปืนเดินท่อมๆ พอเจอเป้า...
ปัง.. หาย  >:(ปัง... เงียบ  ???ปัง... หลุย  อิอิ ;D
ระยะสัก 40-50 เมตรเอง
จับศูนย์ไม่ได้เลย เป้าก็นิ่งได้แป๊บเดียว :D
เคยอ่านมา....จนขึ้นใจ
ตอนคุณหญิงดาริน ยิงลูกมะขวิด โชว์เจ้าคะหยิ่น นักเลงใหญ่แห่งหล่มช้าง
ยิงขั้วซะด้วย  ยืนยิงด้วยนะนั่น
ถามท่านผู้รู้ เขาจับปืนยังไงครับ
ใครมีประสบการณ์ก็ช่วยสอนทีครับ
มีรูปด้วยยิ่งดี
ยิงโดนลูกมะขวิดแบบคะหยิ่น ผมยังไม่มีปัญญา
ถ้ายิงตัดขั้ว ไม่รู้จะฝึกยังไง ช่วยสอนทีนะครับ  ขอบคุณหลายๆ ;D ::014::

ยิงเป้านิ่ง กับเป้าดิ้นได้ มันผิดกันครับ เพราะเป้าดิ้นได้มันจะบีบคั้นจิตใจเรา ลองฝึกเป้านิ่งดูครับ โดยจับเวลาแล้วเคลื่อนที่ยิง แรกๆเป้าจะสะอาดหรือใช้เวลามาก ฝึกไปเรื่อยๆครับ

   ยิงบ่อยๆยิงเรื่อยๆหมดลูกปืนสักสามแข่งแล้วฝีมือจะดีเองครับครูแหง ::008::

กล่องละ1000 เข่งละ เท่าไหร่ครับท่าน โธ่.....

ยิงปืนนี่ใครๆก็ยิงได้ครับแต่ยิงจะให้เก่งจะยิงให้ถูกเป้านี่มันไม่ใช่ง่ายๆครับ  ไม่ใช่ยิงแค่กล่องสองกล่องแล้วจะเก่ง   ไม่ใช่ยิงปีสองปีแล้วจะเก่ง  มันต้องสะสมประสบการณ์หลายๆปีด้วยครับ  ยิงเป้ากระดาษก็แบบหนึ่ง  ยิงเป้าเคลื่อนไหวก็อีกแบบหนึ่งครับ  การตัดสินใจในการที่จะยิงลูกกระสุนออกไปในแต่ละนัดก็ต่างกันอีก  เป้าเคลื่อนไหวเรามีเวลาจำกัดในการที่จะยิงแต่ละนัด   มันไม่เหมือนเป้านิ่งเป้ากระดาษครับ....

อ้อ  เรียนมาเพื่อทราบ

คุณหญิงดาริน  สายตาสั้นมาก ครับ

 ;D

ตัวนายสมชายเอง เอา 1911 มาหัดยิงแห้งใส่เป้านิ่งระหว่างจ๊อกกิ้งยังจะง่ายกว่าเอาปืนยาวยิงเป้าเคลื่อนที่เลยครับ...

คงต้องถาม ท่านพนมเทียน กระมังครับท่าน

ไม่มีมือระดับคุณหญิงน้อย ดาริน ..... ???
เอาแค่ตาบุญคำ ก็ได้เอ้า ;D

   มันจะไปยากอะไรครูแหง.... ใครๆก็ทำได้.........  ;D
               
  ขั้นแรก..... ไปซื้อปืนแบบและรุ่นเดียวกับคุณหญิงดารินมาก่อนเลย........ แล้วค่อยหัดยืนยิงตัดขั้วลูกมะขวิด.......
 
       ทีนี้เริ่มจากเป้าส้มโอที่ระยะ 50 เมตรก่อน ยิงให้โดนทุกนัด....
       แล้วขยับไปยิงเป้าส้มเขียวหวานโดนทุกนัด........
       ขยับเป้าไปที่ 100 เมตร  ทำตามขั้นตอนแรก......

     ขั้นสุดท้าย  ยิงไข่ไก่ที่ระยะ 100 เมตร ให้โดนทุกนัด แล้วค่อย หัดยิงตัดขั้วลูกมะขวิดโชว์เพื่อน............  ;D

ลองดูพวกที่ยิงปืนลมหรือปืนยาวสามท่านะครับ เป็นปืนลมเล็กกว่าหัวเข็มหมุดอีกครับ ฝีกๆๆแล้วก็ฝึกครับ :)

นางเอกย่อมยิงปืนแม่นกว่าคนธรรมดาอย่างเราๆ ::001::

เคยแต่หนังสะติีก ยิงตัดขั้วมะม่วง สมัยเด็กๆ-วัยรุ่น ทำได้สบายๆ

อาๆ ลุงๆ เขาว่าตอนพ่อผมหนุ่มๆ เอาปืนลมยิงตัดขั้นมะม่วงลงมากินได้ครัีบ อิ อิ

วันก่อนอ่านเรื่องเพชฌฆาตแอฟริกา
รู้สึกพรานในเรื่องยิงไรเฟิลด้วยศูนย์เปิดที่ 400-500 เมตรสบายๆเลยครับ
คนสมัยก่อนคงตาดีกว่าเราๆกระมังครับ

พ่อเคยเล่าว่าสมัยที่ยังเล่นปืนเอา .38 ยิงขวดกระทิงแดงกับเพื่อนครับ
แต่ยิงเข้าปากออกก้นโดยปากขวดไม่มีรอยนะครับ
ยังไม่ได้ลองยิงตามสักที ส่วนยิงขั้วมะม่วงเกิน 10-20 เมตรผมก็วืดแล้วครับ
อย่าให้ถึง 50 เมตรเลย

ทั้งนี้.... ก็ยังสู้ ตาเกิ้น ไม่ได้...  ;D

Annie Oakley มือปืนหญิงเมกัน ;D

..เคยยิงขี้เถ้าปลายบุหรี่ที่ ไกเซอร์ วิลเฮมล์ ที่ 2 คาบไว้ :o (ตอนนั้นยังเป็นรัชทายาทเยอรมัน)

เรื่องยิงแม่นเนี่ย คนที่ทำไม่ได้ก็มักนึกว่าคนอื่นทำไม่ได้นะครับ แต่พอพบวิธีแล้วมันทำไม่ยาก... เพียงแต่เรายังหาวิธีไม่เจอครับ...

นายสมชายเคยเห็นหลายท่านและหลายครั้ง ใช้ปืนสั้นยิงเด็ดกี๊บติดเป้าที่ระยะ 25 เมตรสบายๆครับ... ในเว็บนี้ก็มีด้วยซิครับ... ฮา

สมัยก่อน นายสมชายยังเรียนหนังสืออยู่ ชอบเดินไปเกาะรั้วกั้นหลังช่องยิง แถวสนาม ร.ด. เคยเห็นพวกรุ่นพี่เก๋าๆ ชื่อพี่ไฝ พี่หมี หรือพี่เต้ย(ปราชญเปรื่อง เพ็ญภาคกุล)ก็ไม่รู้ครับ นายสมชายจำไม่ได้... เขาเอาลูกปิงปองวางหลังมือขวาชูเหนือไหล่... แล้วลดมือขวาลง ชักปืนจากซอกพกใน(เอาชายเสื้อคลุมไว้เสียด้วย) เอาปลายลำกล้องปืนเตะลูกปิงปองกระเด็นได้ก่อนลูกปิงปองตกพื้นครับ...

ทั้งหมดนี่ครูประชาแหละ ยืนกำกับพร้อมเป็นสักขีพยานครับ... ฮา

เรื่องกิ๊ปหนีบเป้า ผมยิงไม่ค่อยพลาด สงสัยเหมือนกันว่ามันไปโดนได้อย่างไร ตั้งใจยิงเป้า แต่กิ๊ปกระเดนตลอด ::014::

แต่เมื่อวานผมไปลองยิง 1911 เป้าเป็นก้นกล่องรีเจนซี่ ที่ระยะประมาณ 100 หลา นอนพาดยิงเอา
ยิงไป 10 นัด โดน 3 นัด แต่แปลกดีคือกระสุนถากกล่องทั้ง 3 นัดเลย จะเรียกว่าแม่นดีไหมเนี่ย  :~)

 ;D หวัดดีครับ ;D
 สมัยเรียน มัธยมศึกษา (ม.ศ.) คนข้างๆ บ้านชวนเด็กๆ (เด็กโต) รวมทั้งผมด้วย ไปหัดยิงปืนยาวอัดลมกันครับ
(จำได้ว่าเป็นแบบปั๊ม) ตอนแรก ก็หัดยิงเป้ากระดาษกันครับ(ทำเอง) หลังๆ พอเริ่ม แม่นขึ้นมา หน่อย ก็เล่น ยิงเข้า
ปากขวดโซดาครับ แล้วนับลูกปืนในขวดครับ ประมาณ 40 -50 เมตร  บางครั้งก็มี การแตกของท้ายขวดบ้างครับ สนุกดี  :D

ทีวีญี่ปุ่นเคยนำมาทดสอบสายตา  คนชาวเขาหรือชาวแอฟริกาสายตาจะดีกว่าคนในเมืองอย่างพวกเรามาก  เห็นทดสอบสายตาของคนอแฟกา  สามารถมองเห็นระยะเป็น1000เมตรได้หลายคนครับ 

ไม่รู้ว่าการยิงแม่น.......ต้องมีพวง.. :VOV:.เอ๋ยพรนรกด้วยหรือเปล่า :DD..............ล้อเล่นครั :~)บ

เป็นเพราะพวกเราเล่นคอมพ์มากป่าวครับตาเลยเสีย ;D

ปืนปั๊มลมยิงตั้ง 40-50 เมตรเลยหรือครับ...

ต้องเล็งเผื่อมากไหมครับ...

ไปยิงสนาม ทอ. ที่ระยะ25เมตร คุยกันว่าจะยิงลอดรูของกิ๊ปหนีบเป้า......พี่แกเอาG17ที่พึ่งได้มายกขึ้นยิง....... ลั่นออกไปกิ๊ปหมุนติ้วเลยครับ....เดินเข้าไปดูยิงรอดรูกิ๊ปจริงๆ รูที่กิ๊ปเบี้ยวไปนิดนึง.....อะไรจะขนาดน๊านนนนนนนนน ไปถามมือยิง วมต.อวป.ดูครับ ....ยิงได้ไงฟ๊ะ  :OO

โอ้ว ผมสารภาพครับ
ของผมระยะห้าเมตรยิงแบบพ่อคุณ mat031
ยิงไม่เข้าปากขวดครับ แฮ่ะ แฮ่ะ

::014::
พี่ aniki สวัสดีครับ
ผมว่าสายตาผมดีเท่ากับคนป่าแอฟริกันแหละครับ
เสียอย่างเดียว ระบบอื่น มันแย่หมดเลย
ทั้งความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ  ความแข็งแรงของปอด รวมถึงสมาธิด้วย
มันเลยยิงแบบคุณหญิงดารินไม่ได้... ::004::

คุณหญิงดาริน คือนางฟ้าของเรื่อง  หลับตาทั้งสองข้าง ยิง มดแดงตัวผู้่ ที่ไต่ขั้วมะขวิดในระยะ ๑๐๐ เมตร
ก็โดน ครับ.  เพราะว่าเป็นนิยาย

การวางบทให้ตื่นเต้น จะิ่สร้างจินตนาการที่ บรรเจิด ของผู้อ่าน ให้ประทับใจ ในแต่ละตัวละคร
การยิงปืนแม่น คือการทำให้ตัวละคร สามารถประคองชีวิต ได้อย่างมีสีสันต์

เราจะได้สาระ มากกว่าการยิงปืนให้แม่น คือการเรียนรู้การดำรงชีพ การร่วมผจญภัย การเอาชนะอารมณ์ตน ฯลฯ
ในป่าดิบชื้น ป่าดิบเชา เขาสูงปกคลุมด้วยหิมะ .  :D

ลูกกรดแม็กนั่ม... คุณหญิงดารินเธอเอาไว้ยิงหมวกพรานใหญ่ครับ... ส่วนขั้วมะขวิด... ใช้ .๓๐๐ เวฯ แม็กฯ

เคยยิงแต่ลูกกรด อยากยิง 458 อาฟริกันแม็กนั่มมั่งครับ
หา ไทเรนฯ มาเป็นเป้าได้คงมันพิลึกเนาะ ;D

เอ้ ? ตกลงเราจะคุยเรื่องอะไรกันนี่   เรื่องปืน  เรื่องการยิง  เรื่องสายตา  ฯลฯ

ขอออกความเห็นสักเล็กน้อยครับ ผิดถูกประการใดก็ขออภัยมา ณ. ที่นี้ด้วยครับ

1. ต้องขอคารวะ  ท่าน เจ้าของกระทู้ หนึ่งจอก ที่สามารถ  ใช้ปืน CZ ขนาด .22 Mag  ยิงเหรียญ 10 บาทไทย (ไม่ทราบว่าเหรียญเก่าหรือเหรียญ ปัจจุบัน) ได้ในระยะ 100 เมตร  ต้องขอถาม ว่าใช้กระสุนยี่ห้ออะไร ? ครับ

2. ท่านหญิง ดาริน ก็เป็น ตัวละคร ในหนังสือ ที่ถูกสร้างขึ้นมา จากจิตนาการ  นิยายก็คือนิยาย  คงเป็นจริงไม่ได้ในโลกแห่งความจริง ( King Solomon’s  Mine  อ่าน วันเดียวจบ แต่ เพชรพระอุมา อ่าน 10 ปีจบ ) มิใช่มีแต่ท่านหญิง ดารินเท่านั้น  ยังมีพระเอกและนางเอก อีกมากมาย ที่เก่งเกิน มนุษย์ โลดแล่นอยู่หน้าจอทีวีและในหนังสือ ตามเส้นทางเดินทางของปลายปากกา ผู้แต่งเรื่อง

      แต่ก็ยังมีนีกยิงปืน ตัวจริงเสียงจริง อีกมาก ที่ ยิงปืนได้ อย่างกับเทวดา เช่น Annie Oakley


3. การที่ท่านยิงเป้ากระดาษ นั้น มีอุปกรณ์ เสริมมากมาย เช่น เครื่องช่วยพยุงปืนให้นิ่ง ปืนและ เป้าสงบนิ่ง เวลาที่จะสังหารเป้ามากมาย จิตใจ ผ่อนคลาย พร้อมเมื่อใดก็ลั่นไก มีน้ำเย็นดื่ม มีลมพัด บางครั้งมีสาวเจ้าคอยพัด  ป้อนขนม ป้อนน้ำ ยังไม่ถึงขนาด ป้อน น  ::005:: ฯลฯ

4. ในโลกแห่งความเป็นจริง นั้นมันแค่เศษ เสี้ยว ของวินาที เท่านั้น ที่จะต้องตัดสินใจ ว่า ยิงหรือไม่ยิง ด้วยความกดดัน ของจิตใจ อารมณ์ สภาวะแห่งอากาศ และ บรรยากาศ ในขณะนั้น ว่าท่านเป็น เพชฆาต หรือ นักบุญ

5. การยิงปืน ในท้องทุ่ง ด้วยของจริง ต่างจากการยิงในสนามที่สมมุติ คือ ท่านไม่มีอุปกรณ์ เสริม มีแค่ตัวท่านกับเป้า เท่านั้น แม้นแต่ การวางท่า ที่ ใช้ยิงในระบบแข่งขัน (ISU ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า) หรือ พลซุ่มยิง ก็ทำไม่ได้ แถม ต้องแบกหามสำภาระ เดินทางไกล ยืนเฉยๆขาก็สั่นแล้ว หรือถ้านั่งรถ ก็ถูกเขย่า มา จนหัวสั่นหัวคลอน

ท่านลองดูแบบนี้ ไม่ทราบว่าจะได้ผลหรือไม่

1.อาวุธปืน ของท่าน นั้นต้องเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย เมื่อท่านวาดปืนขึ้นประทับบ่า หน้าแนบกับพาทท้าย สายตามองผ่าน ศูนย์ เหล็กหรือศูนย์ กล้อง ไปยังเป้า ตรงพอดี โดยไม่ต้อง ขยับส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย เป็น กฎข้อที่ 1

2. ในทุ่งโล่งและดงทึบ ศูนย์ เหล็ก ใช้งานง่ายกว่า ศูนย์ กล้อง   และ ศูนย์กล้อง ที่ มีส่วนกำลังขยายน้อย ใช้ง่ายกว่า ศูนย์ กล้อง ที่มีกำลังขยายมาก อีกเช่นกัน ศูนย์กล้องที่มีกำลังขยายมากทำให้เห็นเป้าได้ชัดเจนกว่า ศูนย์กล้องที่กำลังขยายน้อย  และ กล้องที่กำลังขยายน้อย ย่อมดีกว่า ศูนย์เหล็ก ปืนที่มีน้ำหนักเบา ถีบหนักกว่าปืนที่มีน้ำหนักมาก

3. ท่านลอง ยืนในท่าสบายๆตาม แบบ น้องเบิดย์  ๆ  ตามองตา สายตาก็จ้องมอง เป้า แล้วยกปืนขึ้นมา ขวางระหว่าง เป้ากับตา ปรับสายตาเล็กน้อย แล้วยิง โดยลืมตา มีหลาย ท่านที่ ชอบหลับตายิง  โดยใช้เวลาที่น้อยที่สุด  เมื่อใดที่ท่านลังเล ละล้าละลัง  แล้วละก็ มันจะเกิด แผ่นดินไหว ค่อยๆเริ่มแล้วก็รุนแรงขึ้นๆๆๆ กระสุนที่วิ่งออกไป ไม่ขึ้นฟ้าก็ลงดิน ตามแรงสั่นสะเทือน ของการไหวนั้น อย่าว่าแต่ก้าน ทะลายมะพร้าวเลย แม้นแต่ควาย ขนาด 2 ตัน ก็ ยิงไม่โดน

4. และ หลังจากเสียงปืนจบลง ก็จะมีเสียง ปุ๋ ปอ๋ง  แป้ง ตามมา ถ้ากระสุนกระทบเป้า

ขอจบด้วย ประการนี้

ชัดเจนมากเลยครับพี่ Fabbri  ::002::

ประสบการณ์ตรงโดยแท้  ::002:: ::002:: ::002::

 อ่านแล้วได้อารมณ์เหมือนเดิม   ::002::   ::005::

ขอบคุณท่านFebbri ที่กรุณาเล่าแจ้งแถลงไข ให้เข้าใจอย่างชัด-เจน
กระผมยิง เหรียญ10บาท ในระยะ 100 เมตร ด้วยลูกเท่าที่หาได้ เช่น เฟดเดอรัล และ อาร์มสกอ
ไม่เคยยิงด้วยลูกแพงกว่านี้ (แบบไม่มีเงินมาก) ::005::
แต่ไม่ใช่ว่า ปังไหน ก็โดน บางปัง ก็ไม่ถูก แต่ไม่ห่างเกินไปนัก กลุ่มไม่มากกว่าฝาขวดซุปไก่
ด้วยการช่วยเหลือของ Bushnell 3-9เท่า ที่เรียนรู้การปรับเอาเองตามยถากรรม ::013::
หมดกระสุนไป 4 กล่อง ถึงได้ OK  ;D
ปัญหาคือเวลายิงภาคสนาม กลางป่า กลางทุ่ง ยืนยิง จับยิง แบบซ้ายรองกระโจม ขวาคอปืน ไม่โดนเอาเลย
เลยอยากถามวิธีการยิงโดยการจับปืนแบบพาดศอก
กระโจมมือวางอยู่ข้อศอกซ้าย(ที่กอดอกไว้) มือขวากำคอปืนเหนี่ยวไก
หรือวิธีอื่นๆที่ผู้รู้บัญญัติขึ้น ;D
อยากรู้เทคนิคและวิธีการจับครับ
เผื่อจะได้แม่นกับเขามั่ง ::014::

ลองใช้ศอกซ้ายค้ำเอว แบบท่ายิงของปืนยาวชาวบ้าน น่าจะนิ่งได้ค่อนข้างมากนะครับ

คุณ Hang ครับ  ผมเคยนั่งยิงปืนยาวอยู่ในเรือที่เพื่อน(เรื่อที่นั่งได้สามคนถ้านั่งมากกว่านี้เรือจะจม) กำลังพายๆไปตามลำคลอง   แล้วยิงกระรอกที่กำลังวิ่งอยู่ตามทางต้นมะพร้าวในสวน   ระยะในการยิงแต่ละครั้งไม่แน่นอน 25- 45 เมตรแล้วถูกนี่   พอใช้ได้ไหมครับ....(เดียวนี้เลิกยิงแล้วครับกลัวบาป)

ประมาณนี้ก็เยี่ยมล่ะครับ
เรือก็เคลื่อนที่ เป้าก็ไม่อยู่นิ่ง แล้วยิงถูก สำหรับผม ยอมรับว่าท่านแน่
ผมทำยังไม่ได้ครับ
การยิงปืนเพื่อหาอาหาร ผมถือว่าเป็นปกติ
ประเภทกินเนื้อ แต่ด่าคนฆ่าว่าบาป ผมว่าไม่ปกติ
วัฏจักร ห่วงโซ่อาหาร เป็นไปตามธรรมชาติครับ

อยากที่เขาว่ากันมีปืนต้องหมั่นซ้อมยิงบ่อยๆครับ   แถวบ้านผมกระรอกมันเยอะพายเรือไปยิงบ้าง  บางทีก็วิ่งตามกระรอกแล้วก็ยิง  ยิงอย่างนี้บ่อยๆยิงประจำมันเลยทำได้นะครับ   ตอนนี้จะมาให้ยิงแบบนั้นอีกคงไม่เอาแล้วละครับ  (พอถึงช่วงหนึ่งสิ่งที่เคยทำมามันจะเบื่อไปเองจนไม่อยากทำบาป)

           ผมถามนิดหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับปืน แต่ เกี่ยวกับละครเรื่องนี้ เคยอ่านสมัยละอ่อน แต่ไม่จบ คืออยากรู้ว่า ตั้งแต่พากันเข้าป่าจนออกจากป่า ใช้เวลากีเดือนกี่วัน ครับ   ;D

ไม่บอกก็รู้เด็กบ้านนอก.......เอิ๊กๆ ::005::

http://www.petprauma.com/map/diary.html

นิยายกับชีวิตจริง มันต่างกันมากนะครับ.

               ขอบพระคุณครับ อาจารย์
   
         รวมเวลาทั้งสิ้น 20+67+42+18 = 147 วัน

         น่าเห็นใจคุณดาริน แกนะครับ สมัยนั้นไม่มี "แบบกระชับ"เสียด้วย  ;D

เอ ...แล้ว .300 เวเธอบีนี่มันกระบอกละเท่าไหร่ และนัดละกี่ตังครับ กว่าจะยิงได้เหมือนในหนังสือคงจนเป็นผง..อิอิ

แบบกระชับ มันเป็นอย่างไงครับ แบบคึดไม่ออก  อิอิ

(http://www.pixnice.com/upload/files/dy4ydf3tghwvyyok5o2m.jpg)
(http://www.pixnice.com/upload/files/g0e2jwmlmyzudznugvgd.jpg)
(http://www.pixnice.com/upload/files/yvyjotynlwy1mwjmyktm.jpg)
ยิงแบบล่าสัตว์ครับ ยืนยิงแรงถีบรุนแรงกว่า ยก 308 ยืนประทับยิงมาก
ชายไทย พุงเกินมาตราฐาน สูง 170 หนัก 80 กิโลกว่า ตั้งท่าไม่ดี
 เกือบหงายหลัง คุณหญิงดาริน เดาว่า ต้องหุ่นเพียวบาง หรือสมส่วน
 ถ้ายืนยิง ภูเขาสองลูกคงสะท้าน...  ::008::  ;D

(http://www.pixnice.com/upload/files/vy0zq0znzbmznjyjgmqm.jpg)
 นั่งแบบนี้ ก้นจ้ำเบ้า  :o
(http://www.pixnice.com/upload/files/jzjyllymzhekhziw25my.jpg)
 ชายไทยพุงเกินมาตราฐาน  ::003::
(http://www.pixnice.com/upload/files/zjmdimqn05ygmltyytrm.jpg)

 จับดีแล้ว เผลอลืมตัว คิดว่ายิง .22 LR ขอบตาก็ทะเลาะกับกล้อง มีถึงเลือด  ::005::

        วันอาทิตย์นี้ อย่าขาดสอบน่ะท่าน STeelShoTS ได้ข่าวแว่วๆ 458   :VOV:    ::005::

ขอบคุณครับพี่บีน

จ้า... จะเอา 452 American ลำกล้องจาระบีบดวาวล์ไปยิงข่มขวัญ 458 เล่นๆ.........    ::005::
        .... แล้วกระสุน .300 เวฯแม๊กฯ ที่ท่าน kat เก็บไว้ให้ผมหนึ่งนัด จะเอาไปยิงกับปืนอะไรหละ ท่านบีน......  :~)

(http://www.pixnice.com/upload/files/nb0djnnmgjjyjcnjz5kl.jpg)


 กระบอกนี้ไง? "ไบคาล Center"   ::005::

 อย่าลืมเอาลูกโดด ตู้ แอนด์ โค มาให้ลองซักห้านัด ดูกลุ่ม 100 เมตร เทียบ 870 ดูหน่อยว่าพอจะยิงตัดขั้วมะขวิด เอ้ย!! โดนลูกมะพร้าวหรือเปล่า ?

โห  มีแต่ระดับเทพ ทั้งนั้นเลย อายจริงๆ ::012::

   เข่งหนึ่งก็ประมาณ 1000 กล่อง............ส่องไปเลย

....ช็อคไปเลยครับผม  ยิงเดือนละกล่องก็จะชักอยู่แล้ว

เดินทางทั้ง เรื่อง 147 วัน แต่ผมเช่าอ่าน ทั้ง 2 ภาค ประมาณ 4 เดือน แทบแย่เหมือนกัน

 เดินทางทั้ง เรื่อง 147 วัน แต่ผมเช่าอ่าน ทั้ง 2 ภาค ประมาณ 4 เดือน แทบแย่เหมือนกัน
[/quote]ภาค1  ...
ภาค2 จอมพราน
ภาค 3 มงกุฎไพร
แต่ภาค 2+3 ไม่ชัดเจนนะครับ
ผมว่าภาคแรกสนุกกว่า

ภาค1  ...
ภาค2 จอมพราน
ภาค 3 มงกุฎไพร
แต่ภาค 2+3 ไม่ชัดเจนนะครับ
ผมว่าภาคแรกสนุกกว่า
[/quote]

ใช่เลยครับ... ภาคแรกอ่านสนุกกว่ามาก... ภาคสองทั้งสองฝ่ายมีการใช้อิทธิฤทธิ์มากไปหน่อย... กลายพันธุ์ไปเลย...

ของผมโดนตรงโคนคิ้วครับ 555+ ใครยิงปืนติดกล้องแล้วไม่เคยโดนกล้องชกนี่นับถือเลย ;D