ไม่มีแบบนี้มาเบรคอีกเหรอครับดูแล้วเพลินดี
ผมดูไป 10 กว่ารอบแล้ว ชอบครับ
ตั้งพักเบรคนานเป็นพิเศษหน่อยนะเนี้ย ครับ
คุยเรื่องปืนมากๆใจคอไม่ค่อยดีโดยเฉพาะปืนอัดลม
ตอนนี้ผมต้องตีตัวออกห่างจากชมรมยอดข้าวเป็นการชั่วคราว :'(
เพื่อระดมทุนในการหาปืนอัดลมคู่ใจอีกซักกระบอก
ครั้งเมื่อ4 ปีก่อนยังจำได้ไม่เคยลืมซื้อ m34 ราคา 30000 รวมค่าเดินทางและอื่นๆ
แต่ต้องจ่ายให้ ผบ.เป็นค่าอนุมัติอีกราว 50000 จึงจะสามารถเอาปืนเข้าบ้านได้
นี่เป็นบทสนทนาบางตอนที่ยังจำได้
ผบ. ปืนใครหน่ะ
ผม ของพ่อเอง
ผบ. ไปเอาเงินมาจากไหน ผมงี้แทบจะตอบไม่ถูก
ผม (ได้แต่ตอบมั่วๆไปว่า) ถูกหวย 3 ตัว 100 นึงเลยเอาไปซื้อปืน เนี่ยเงินยังเหลืออีกเกือบ 50000 แหน่ะ
ผบ. งั้นแม่เก็บไว้เองนะ
ผม มันก็ต้องงั้นอยู่แล้ว (ในใจผมภาวนาว่าโปรดอย่าถามว่าหวยที่ซื้อเลขอะไร
เพราะความจริงผมไม่เคยซื้อเลย)
อันนี้ไม่ได้กลัวนะครับ แต่เกรงใจ
ขอโทษที่ครับที่ไร้สาระ ถ้าโครงการ 6 เป็นผล ผมคงต้องหามุขใหม่มาแก้ตัวอีกแล้ว
ผมโกหกภรรายไม่ค่อยเนียนครับ หรือว่าภรรยาเก่งก็ไม่รู้สิ ก็เลยกลายเป็นว่าบอกไปตรง ๆ ขอซื่อ ๆ
ภรรยาแม้จะตอนแรกดูเหมือนขัดใจภายหลังก็ตามใจไปซะหมดเมื่อเห็นผมนั่งซึมอยู่ที่บันได
ผมทำเป็นซึมเพราะรู้จุดอ่อนภรรยาว่าจะสงสาร
ไม่อยากให้โกหกภรรยานะครับ เพราะเป็นจุดเริ่มของความระแวง
ความระแวงเป็นจุดอ่อนที่เปราะบาง การโกหกทำให้พรที่ติดตัวเรามาตั้งแต่เกิดหมดไป
สู้ไม่พูดจะดีกว่า ทุกวันนี้ผมกลุ้มใจนิดๆเพราะพูดอะไรลูกก็บอกว่าพ่อพูดไม่ค่อยน่าเชื่อถือ
ถ้าจะให้เชื่อต้องให้แม่มายืนยัน ลูกมันว่าอย่างนั้น ผมมานึกถึงว่าทำไมลูกถึงว่าอย่างนั้น
ก็จริงของเขาครับ เป็นเพราะผมขี้เล่นชอบแหย่ลูกแต่ทำผิดวิธี คือเวลาในหนังเจมบอนด์
กำลังหนีผู้ร้ายด้วยท่าทางเทห์ๆ ผมก็จะหันไปบอกลูกว่า เมื่อก่อนพ่อก็เป็นแบบนี้หละ
ลูกผมก็รู้ว่าผมพูดเล่น แต่ผมมันเล่นมากไปหน่อยจนลูกไม่ค่อยเชื่อแล้ว ผมก็ไม่คิดมากแค่
ขอให้ลูกได้หัวเราะมีอารมณ์ดีก็พอใจ
พอพูดถึงเรื่องซื้อหวย ตอนผมเดินอยู่แถวข้างคลังใหม่ประมาณพรุ่งนี้หวยออกทำนองนี้ครับ
ผมก็จะหาซื้อหวย ไอ้ผมมันคนแปลกนะชอบซื้อหวยกับคนแก่ จุดอ่อนผมคือเห็นคนแก่ไม่ได้
จะสงสาร คนแก่ในที่นี้ไม่ใช่คนแก่เจ้าของโรงสีนะครับ แต่หมายถึงคนแก่ชราแล้วแต่ยังต้อง
ออกมาหาทำกินขายของอยู่ข้างถนนนะครับ แล้วผมก็เห็นคนแก่ขายหวยจึงเดินเข้าไป
พลันก็เห็นผู้ชายแก่กว่าผมคนหนึ่งกำลังเลือกหวยอยู่พอดี พอเงยหน้ามาผมก็ยกมือไหว้เขา
เพราะเคยเจอน้าตอนไปวิ่งที่บุ่งตาหลั่วแม้จะไม่รู้จักผมก็ยกมือไหว้ถ้ามีคนแก่ยิ้มให้ก่อน
ทำให้มีการทักทายตามอัธยาศัยก่อนวิ่งหลายหน ขณะคนซื้อหวยสองคนคือผมกับน้าขายคนนั้น
กำลังทักทายกัน และระหว่างคุยผมก็เห็นใบหวยอยู่ในมือเขาหลายใบแล้ว จู่เขาก็บอกว่าเมื่อก่อน
เขาก็เคยขายหวยนะ ผมก็รับฟังยิ้มไม่ได้ตอบอะไรเพราะกำลังใช้สมาธิเล็งหารางวัลที่ 1 อยู่
เขาก็ถามผมว่างวดหนึ่งซื้อมากหรือเปล่า ผมก็ตอบว่าผมซื้องวดละใบครับไม่ซื้อมาก ซื้อเพื่อ
ดูดวงตัวเองไปด้วยครับ เขาก็บอกว่าดีแล้วอย่าไปซื้อมาก ให้ซื้อพอกำลังหรือใช้เศษเงินของ
เราซื้อจะได้ไม่เบียดเบียนตัวเอง ผมก็เห็นด้วยนะแต่ไม่ได้ตอบ ในใจผมก็คิดพลางว่าแล้ว
ทำไมน้าจึงซื้อหวยมากจัง สำหรับผมถ้ามีหลายใบถือว่ามากแล้วนะ ตอนนั้นผมยังไม่รู้ว่าน้า
คนนี้เป็นใคร ทำงานที่ไหน
ภายหลังไม่นานหลังผมแต่งงาน ผมพาภรรยาไปวิ่งที่บุ่งตาหลั่ว แล้วก็เจอผู้ชายคนนั้นอีก
ผมก็ยิ้มและยกมือไหว้สวัสดีตามประเพณีไทยทักทายนิดหน่อย พอจากมาภรรยาผมก็ถามว่า
ตัวเองรู้จักผู้ชายคนนั้นหรือ ผมบอกว่าไม่รู้จักหรอกแต่เจอกันที่นี้บ่อย ภรรยาก็บอกว่าชายคนนั้น
เป็นเจ้าของคลังพลาซ่า ผมจึงเหลียวไปดูอีกครั้งก็เห็นคนวัยใกล้กันเดินตามหลังอีกสองสามคน
เออ ตรงนี้ผมไม่เคยสังเกตุนะว่า ตอนที่กำลังทักทายกันมีคนยืนอยู่ด้านหลังเขาหรือเปล่า
คำถามเกิดขึ้นในใจของผมว่าร่ำรวยขนาดนั้นแล้วทำไมต้องซื้อหวย ผมก็หาคำตอบจากคำพูด
ที่ก้องในความจำจากน้าคนนั้นว่า เมื่อก่อนเขาก็เคยขายหวยนะ คงอาจเป็นเพราะการซื้อหวย
ทำให้ตนเองนึกความหลังนึกถึงอาชีพที่ตนเคยทำ และเป็นฐานทำให้ตนเองเป็นอย่างทุกวันนี้
และการซื้อหวยหลายใบก็ไม่ได้กระทบเศรษฐกิจของตนสักนิด จึงถือว่าเป็นความสุขไปอีกแบบหนึ่ง
หลังจากลูกสาวคลอดผมก็ไม่ค่อยได้เป็นวิ่งจึงไม่เคยได้พบกันอีก
จนกระทั่งเห็นข่าวร้ายของน้าคนนั้นทางหน้าหนังสือพิมพ์
และทุกวันนี้ผมก็ซื้อหวยถ้าไม่ลืมซื้อนะ ส่วนมากจะลืม แต่งวดนี้ไม่ลืม
อีกเรื่องคือการยกมือไหว้คน ผมละถนัดนัก ภรรยาผมเป็นคนมือแข็ง
ไม่ค่อยยกมือไหว้ใครง่าย ๆ คงจะติดคุณพ่อที่เป็นเจ้าคนนายคนมาตลอดชีวิตการทำงาน
ผมชอบไปซื้อบะหมี่น้อยหลักเมืองมาทาน ไปซื้อบ่อยจนจำหน้าคนทำบะหมี่ได้
เวลาผมไปไนท์วัดบูร หรือ ที่ไหนๆ ถ้าเจอผมจะยกมือไหว้ทักทายสวัสดีก่อน
ก็ไม่ได้มีอะไรครับ กำลังสร้างพรให้ตัวเอง ไหว้คนแก่ได้พรนะ หลัง ๆ นี้เวลาไปซื้อ
บะหมี่ ราคาเท่าเดิมแต่ทำไมห่อมันตุงเกี้ยวเยอะจัง ผมคงจะได้พรดีแน่ ๆ
