ต้องขออภัยทุกท่านด้วยครับผมตั้งใจสื่อความหมายผิดนิดนึงครับว่า ทำไมหน่วยงานของเราจึงเลิกผลิตและไม่คิดพัฒนนาต่อยอดความรู้จากการที่เราซือลิขสิทธิ์มาผลิตเองครับ ปืนมันมีจุดอ่อนตรงไหน เพราะผมเห็นว่าอุตสาหกรรมของเราน่าจะผลิตปืนดีๆใช้ในปรเทศเองได้บ้าง ต้องขอความคิดเห็นจากพี่ๆทหารและตำรวจหรือผู้มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ
เป็นเพราะว่าปืนรุ่นใหม่ดีกว่า แม้แต่ Hk เองก็ยังเปลี่ยนแบบ
การผลิตอาวุธทหารราบภายในประทศ (เพื่อใช้เอง) หมดความจำเป็นไปแล้ว หลังสงครามเย็น เราซื้อได้ง่ายและถูกกว่าทำเอง มีตัวเลือกได้มาก ต่างจาก พ.ศ.2510 ที่เราจำเป็นต้องผลิตเอง
ปืนที่เราซื้อจากต่างชาติถูกกว่ามากเลยหรือครับเทียบกับการลงทุนผลิตเองภายในประเทศ เพื่อการพัฒนาเทคโนโลยีอาวุธของประเทศเรา อ่านแล้วน่าใจหายนะครับ ผมคิดว่าถ้าหน่วยงานของรัฐลงทุนมากในตอนแรกแต่อนาคตน่าจะถูกลงเพราะการที่เราคิดและทำมันน่าจะมีประโยชน์มากกว่าเมื่อเทียบกับตัวเงิน(แค่ความคิดผมเองนะครับท่านผู้การ อย่าโกรธนะครับ) ขอบคุณครับ
มันเป็นเรื่องของการ "ไม่คุ้มค่า"
ตั้งโรงงานทำปืนขึ้นมาแล้ว ทำแค่สามแสนกระบอก ยังไง ๆ ก็ไม่คุ้มทุน แล้วยังต้องทนใช้ไปทั้ง ๆ ที่ทั่วโลกมีปืนอื่น ๆ ที่ดีกว่า รอขายเราอยู่
เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ต้องใช้ "ความรู้" มากกว่า "ความอยาก"
มีอาวุธแบบอื่นอีกปลายประเภท ที่สมควรลงทุนตั้งโรงงานในประเทศ เพราะต่างชาติไม่ยอมขายให้เรา เพียงแต่คนส่วนใหญ่ไม่รู้จักเท่านั้น
อินเดียเพิ่งปิดโครงการ INSAS (Indian National Small Arms System) ประกาศเชิญผู้ผลิตอาวุธเข้าไปยื่น TOR ผลิตปืนเล็กยาว
อินเดียมี 28 รัฐ ประชากรหนึ่งพันหนึ่งร้อยล้านคน เป็นประเทศเดียวในโลกที่มีมหาสมุทรชื่อเดียวกับประเทศ เป็นประเทศเดียวในโลกที่เคยทำสงครามกับจีนในยุคที่ใช้แอสซัลท์ไรเฟิล ปัจจุบันมีกองทัพใหญ่เป็นอันดับสามของโลก ทหารประจำการหนึ่งล้านสามแสนคน กำลังสำรองอีกสองล้านกว่าคน ในขณะที่ไทยมีสามแสนคน กับกำลังสำรองสองแสนคน
อินเดียเปิดโครงการอินแซส ผลิตปืนเล็กยาวกับปืนเล็กสั้นขนาด 5.56x45 มม.แล้วยังมีปืนขนาดเล็ก 5.56 มม.แบบปลอกสั้น แต่ในเมื่อทำออกมาทดลองใช้งานไประยะหนึ่ง แล้วเห็นว่าซื้อดีกว่าทำเอง เขาก็ปิดโครงการ
