๏ฟฝ๏ฟฝ็บบ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝสน๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝาปืน

สมุตินะครับว่ามีคนร้ายหรือผู้ไม่หวังดีกับเรา มาดักรอ หรือขับรถตามเรา โดยมีอาวุธไม้และมีด หรืออาจจะมีอาวุธปืนด้วย ในเส้นทางที่เราต้องเดินทางกับบ้านในทุกๆวัน(โดยรถยนต์) เราสามารถใช้อาวุธปืนป้องกันชีวิตอย่างไรได้บ้างโดยไม่ขัดต่อกฎหมาย
ขอสบถามทุกท่านครับ

โดนตามแบบนี้ขอให้มีโอกาสต่อสู้นะครับ  ถ้าสู้ได้จะคิดถึงกฏหมายหรือยอมตายดีล่ะ

http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=32218.0#msg810260

ลองอ่านดูครับ

ใช้โทรศัพท์ก่อนใช้ปืน ดีกว่าไหม ครับ

        โทรแจ้งเสร็จกว่าตำรวจจะมา
คงได้ใช้โทรศัพท์ก่อนจริง ๆ นั่นแหละครับ
ใช้ขว้างหัวคนร้าย  เอาเป็นว่าถ้าไม่ยิงเพื่อหยุดยั้ง
อาจจะทำให้ตัวเราเองถึงแก่ชีวิต ก็ยิงไปเถอะครับ
รอดตายแล้วมาสู้คดี  ดีกว่าไม่มีโอกาศได้มาสู้คดี
นั่นหมายถึงว่าไม่มีทางหลีกเลี่ยงแล้ว

โทรไว้ก่อนแหละดี อย่างน้อยเป็นหลักฐานว่าไม่เจตนาจะทำอะไรเขา

ก็คือโทรแจ้ง และถ้าจวนตัวจริงๆ ก็ใช้ปืนได้เลยใช่ไหมครับ

เห็นท่าไม่ดี โทรแจ้งไปก่อนครับ เป็นการแสดงเจตนา เวลาจวนตัวเลี่ยงไม่ได้จริงๆค่อยใช้ปืนเป็นทางเลือกสุดท้ายครับ

โอกาสที่ใช้อาวุธปืนป้องกันตัวโดยชอบด้วยกฎหมาย ต้องเป็นกรณีที่แน่ชัดว่า คนร้ายต้องการทำร้ายเราให้ถึงแก่ความตายได้ จะเป็นด้วยอาวุธอะไรก็ได้ มีด ไม้ หรือแม้แต่มือเปล่า เช่น บีบคอในลักษณะที่ต้องการให้ตาย หลักง่าย ๆก็คือว่า ถ้าเราไม่ยิงมัน เราตาย แต่ในทางปฏิบัติ ยากมากที่เราจะรอให้ถึงเวลานั้น อาจารย์ที่สอนกฎหมาย ท่านจะใช้คำว่า"ให้ดูเป็นเรื่อง ๆไป" ซึ่งถ้าอาจารย์ใช้คำนี้เมื่อไหร่ ก็แสดงว่า ท่านเองก็ตอบไม่ได้ เพราะฉะนั้น ต้องแล้วแต่สถานการณ์ ถ้าเมื่อไหร่ที่แน่ชัดว่า มันเล่นเราถึงตายแน่ เราก็ยิงมันตายได้ แต่ถ้ามันต้องการแค่ทำร้าย เป็นการข่มขู่ให้กลัว เช่น อาจารย์คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งถูกวัยรุ่นรุมชกต่อยในมหาวิทยาลัย อย่างนี้ ถ้าอาจารย์ท่านนั้นใช้ปืนยิงวัยรุ่น ก็ถือเป็นการป้องกันเกินกว่าเหตุ แต่ถ้าเป็นกรณีนักหนังสือพิมพ์แกนนำการเคลื่อนไหวถูกลอบยิงด้วยอาวุธร้ายแรงขณะอยู่ในรถบนถนน อย่างนี้ ถ้าขณะนั้นใช้ปืนยิงต่อสู้ไป ก็ถือเป็นการป้องกันสมควรแก่เหตุ กรณีของท่านเจ้าของกระทู้ ท่านก็ควรเตรียมปืนให้พร้อมไว้ ถ้าถูกขับรถประกบและคนร้ายยกปืนขึ้นเล็ง ท่านก็ยิงสวนไปได้ทันที ซึ่งน่าหวาดเสียวอย่างมาก แต่ก็เป็นทางออกที่กฎหมายให้โอกาสในการป้องกันตัว และควรจะไปแจ้งความไว้เป็นหลักฐานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่โรงพักไว้กอ่นว่าถูกคนติดตามในลักษณะประสงค์ร้าย แล้วเก็บสำเนาบันทึกประจำวันที่แจ้งความติดรถไว้ เพราะไม่งั้น ก่อนที่คนร้ายจะขับรถประกบไปเจอด่านตำรวจตรวจค้นเจอปืนก่อนก็อาจเป็นผู้ต้องหาข้อหาพาอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตก่อนได้

งั้นก็ว่าตามพี่เขา ยิงเลยครับพี่
ผมก็แค่อยากเตือนสติ

น่าเห็นใจครับ ท่านถามโดยอยากจะรู้จริงๆ ว่าจะทำอย่างไร ไม่ให้ขัดต่อกฎหมาย
... แต่ไอ้กฎหมายเจ้ากรรม มันเป็นตัวหนังสือครับ ซึ่งผู้ปฏิบัติตามกฎหมาย จะต้องทำข้อเท็จจริง ในคดี ให้เข้ากับตัวหนังสือที่เขียนไว้เป็นประมวลกฎหมายอาญามาตรา 68 ให้จงได้  ถึงจะถือว่าเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ ตามมาตรา 68 ประมวลกฎหมายอาญา
...เล่าให้ท่านฟังง่ายๆ เอาแบบตื้นๆ ก็พอว่า
กฎหมายเขาบอกว่า ป้องกันพอสมควรแก่เหตุ นั้น จะต้องเข้าทั้งสามข้อนี้ คือ
1.ต้องเป็นภยันตรายที่ละเมิดต่อกฎหมาย อันนี้ ท่านว่าเขาขี่รถตามเฉย ๆ แค่ สงสัย อันนี้ ก็ไม่ได้แล้ว
2.ต้องเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึง   อันนี้ เขาก็ยังไม่ได้เข้ามาถึงตัวเลย อันนี้ ก็ไม่ได้แล้ว
3.ต้องเป็นการกระทำไปพอสมควรแก่เหตุ  คือต้องเสมอกัน เขาเอาไม้ตี ต้องเอาไม้ตีตอบ เขาเอาปืนเล็ง  จึงจะเอาปืนเล็งตอบแล้วยิงได้ ถ้าเขาเอาไม้ตี แล้วเอาปืนไปยิงเขา... ถึง...ตาย ... อันนี้ ก็ไม่ได้อีก
ถ้าเขาเอาไม้ตี แล้วจะยิงอย่างไร ให้มันเสมอเหมือน หรือมีน้ำหนัก เท่ากับเอาไม้ตี  อันนี้ ต้องคุยกันอีก ยาว....
นี่คือเงื่อนไขแบบเคร่าๆ ตามตัวอักษร  ตามจินตนาการในทางกฎหมาย
ส่วนเวลาเกิดเรื่องขึ้นมาจริงๆ อันนี้ ต้องไปว่ากันอีก 3 วัน 3 คืน ก็ไม่จบ มันไม่เหมือนกับเนื้อกฎหมายเคร่าดังกล่าวข้างต้น

สมมุติของท่าน ดีแล้ว ที่สมมุติมา
แต่อย่าให้มันเกิดขึ้นจริงเลย คือสามารถกระทำการได้ดังนี้
....ใจเย็น..ห่างจากสุรา.....จิบนิดๆ ได้  อย่าเมามาก  กินเป็นยา  อย่ากินเป็นเฮสบูลบอย ..หลบหลีก ...หลีกหนี .....จากสถานการณ์เสี่ยงที่จะเกิดเรื่อง .....อย่ากลับบ้านดึก ถ้าไม่จำเป็น
ให้อภัย ในการใช้รถ... ใช้ถนน ....แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร ... เล็กๆ น้อยๆ เราก็ยอมกันไป คนไทยเหมือนกัน . ทั้งหลายเหล่านี้ จะทำให้เหตุการณ์สมมุติที่ท่านว่า มีโอกาสเกิดขึ้น น้อยลงหน่อย

ขอแถมอีกนิด
....เรื่องที่ท่านว่า หลบหลีกได้ จะดี
เห็นหลายคน .....  ที่ไม่หลบหลีก  พอเจอเหตุการณ์ ก็ต่อเหตุการณ์ต่อไปเลย ไม่ติดหลบหลีกซักนิดก็จบแล้ว
ตอนนี้ เห็นคนที่ต่อเหตุการณ์โดยไม่หลบหลีก ต้องอยู่ในเรือนจำ โดยที่ต้นเรื่อง แท้ๆ  มิได้เกิดจากเราเลย คนอื่นๆ บ้าง เพื่อนๆ ของเราเองเป็นคนก่อเรื่องแท้ๆ แต่คนรับกรรม บางครั้ง เป็นเรา ถ้าไม่หลบหลีก ..ขอบพระคุณ

ขอบคุณทุกคำแนะนำและแสดงความคิดเห็นครับ